Ώρα αποφάσεων για το μέλλον της Καταλονίας και όχι μόνο, αφού σήμερα συνεδριάζει το Υπουργικό Συμβούλιο της ισπανικής κυβέρνησης υπό τον πρωθυπουργό Μαριάνο Ραχόι ο οποίος σύμφωνα με πληροφορίες θα προχωρήσει στην ενεργοποίηση του άρθρου 155 του Συντάγματος.
Η κυβέρνηση της Ισπανίας ξεκινάει τη διαδικασία ενεργοποίησης του άρθρου 155 του συντάγματος της χώρας, η οποία θα οδηγήσει, εάν δεν υπάρξουν άλλες εξελίξεις, στην προσωρινή κατάργηση της αυτονομίας – αυτοκυβέρνησης της επαρχίας της Καταλονίας.
Τι προβλέπεται όμως στο συγκεκριμένο άρθρο του καταστατικού χάρτη του Βασιλείου της Ισπανίας;
Το άρθρο υποδιαιρείται σε δύο παραγράφους – τμήματα και έχει ως εξής:
«1. Εάν μία Αυτόνομη Κοινότητα δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις που της επιβάλλονται από το Σύνταγμα ή άλλους νόμους ή πράττει με τρόπο ο οποίος ζημιώνει το γενικό συμφέρον της Ισπανίας, η Κυβέρνηση, αφού υποβάλει επίσημη διαμαρτυρία στον Πρόεδρο της Αυτόνομης Κοινότητας και στο βαθμό που δεν θα ικανοποιηθεί από την απάντησή του, μπορεί, με την απόλυτη πλειοψηφία της Γερουσίας, να υιοθετήσει μέσα τα οποία η ίδια κρίνει απαραίτητα ώστε να επιβάλει την εκπλήρωση αυτών των υποχρεώσεων και τον σεβασμό του προαναφερθέντος γενικού συμφέροντος.
2. Σε ό,τι αφορά την εφαρμογή των μέτρων που προβλέπονται στην προηγούμενη παράγραφο, η Κυβέρνηση μπορεί να δίδει οδηγίες προς όλες τις αρχές των Αυτόνομων Κοινοτήτων».
Η όποια απόφαση όμως της Μαδρίτης θα κρίνει το μέλλον της Καταλονίας αλλά και συνολικά της Ισπανίας αφού ουδείς μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα ποια θα είναι η αντίδραση των Καταλανών σε κάθε περίπτωση.
Ο ίδιος ο Ραχόι πρωθυπουργός ανέφερε στην επιστολή στον Κάρλες Πουτζντεμόν η ενεργοποίηση δεν συνεπάγεται και αυτόματη κατάργηση της αυτονομίας της περιοχής αφού υπάρχει και η επιλογή, η κυβέρνηση της Μαδρίτης να διορίσει πρόσωπα της δικής της επιλογής σε θέσεις-κλειδιά σε πολιτικές θέσεις, στις διωκτικές αρχές, να προχωρήσει στη διάλυση του Κοινοβουλίου και στην προκήρυξη πρόωρων εκλογών.
Διαφορετικά μπορεί να ακολουθήσει τον πιο σκληρή επιλογή και να αποφασίσει πράγματι την αφαίρεση του αυτοδιοίκητου της περιοχής με την ανάληψη του πλήρη ελέγχου της περιφέρειας από την κυβέρνηση της Μαδρίτης.
Η απόφαση του εκτιμάται πως θα κριθεί εν πολλοίς και από τις πιέσεις που δέχεται από τις πιο συντηρητικές φωνές μέσα στο κόμμα του και στην κυβέρνηση.
Οπότε το μέγα ερώτημα που γενάτε είναι μέχρι που είναι διατεθειμένη να φτάσει η ισπανική κυβέρνηση για να επιβάλει το νόμο και την τάξη- όπως συχνά αναφέρει- και με τελικά με ποιο κόστος για μια χώρα με επώδυνες μνήμες ενός σπαρακτικού εμφυλίου και με μια πολυετή, σκλήρη δικτατορία.
Οικονομικός στραγγαλισμός;
Στο μεταξύ, στην Καταλονία ασκούνται και οικονομικές πιέσεις αφού το διάστημα μεταξύ 2 Οκτωβρίου, μία ημέρα μετά το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία και έως 19 Οκτωβρίου, 1.185 επιχειρήσεις- διαφόρων οικονομικών μεγεθώξν έχουν εκκινήσει διαδικασίες μεταφοράς της έδρας τους ενώ μόνο την Πέμπτη, ανήμερα της διατύπωσης της απειλή της Μαδρίτης περί αναστολής της αυτονομίας, σε ανάλογες ενέργειες προέβησαν μέσα σε μόλις 24 ώρες 268 εταιρείες. Βέβαια αξίζει να σημειωθεί πως κατά την ίδια περίοδο υπήρξαν και 52 εταιρείες που εγκαταστάθηκαν στην Καταλονία.
Σημειώνεται πως η περιφέρεια φιλοξενεί συνολικά περί τις 500.000 επιχειρήσεις και αντιπροσωπεύει το 19% του ισπανικού ΑΕΠ.
Την ίδια στιγμή οπαδοί της ανεξαρτησίας στην Καταλονία προχώρησαν σε μαζικές αναλήψεις μετρητών σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά της ισπανικής κυβέρνησης και των τραπεζών που μετέφεραν τα κεντρικά γραφεία τους εκτός της περιφέρειας.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της «El Pais» αυτήτ η στιγμή «ο κύριος κίνδυνος για την οικονομία (της Καταλονίας) με μεγάλο εξωτερικό χρέος, αξιολόγηση στο επίπεδο “σκουπίδια” και χωρίς πρόσβαση σε εξωτερικό δανεισμό ήταν πάντοτε η οικονομική αστάθεια. Οι καταλανικές τράπεζες επέζησαν δύο παγκοσμίων πολέμων, ενός εμφυλίου, της μεταπολεμικής περιόδου, της πετρελαϊκής κρίσης, του στασιμοπληθωρισμού, της κατάρρευσης μεγάλων επιχειρήσεων, τη φούσκα των κατασκευών, την κατάρρευση της Lehman Bros, την ελληνική κρίση και την κρίση στην Ιρλανδία, τη διάσωση των τραπεζών από την ΕΕ το 2012», υποστηρίζει σε κύριο άρθρο της η El Pais.
Πηγές: Αθηναϊκό Πρακτορείο, Deutsche Welle, Reuters