Η Κύπρος είχε το 2016 το υψηλότερο ποσοστό αστυνομικών ανά 100 000 πολίτες, σύμφωνα με σύντομο ενημερωτικό σημείωμα που έδωσε σήμερα 4 Ιανουαρίου στη δημοσιότητα η Eurostat, η στατιστική υπηρεσία της ΕΕ. Σύμφωνα με τη Eurostat, η Κύπρος είχε 573 αστυνομικούς ανά 100 000 πληθυσμού, αρκετά πάνω από τον μέσο κοινοτικό όρο, όπως και η Ελλάδα η οποία βρίσκεται στην τρίτη θέση μετά τη Μάλτα με 492 αστυνομικούς ανά 100 000 πληθυσμού.
Συγκεκριμένα η Eurostat αναφέρει στο ενημερωτικό της σημείωμα “ο αριθμός των αστυνομικών στην ΕΕ μειώθηκε σιγά σιγά τα τελευταία χρόνια”, προσθέτοντας ότι “η ΕΕ διέθετε συνολικά 1,6 εκατομμύρια αστυνομικούς το 2016, δηλαδή κατέγραψε μείωση κατά 3,4% από το 2009”. “Κατά μέσο όρο, υπήρχαν 318 αστυνομικοί ανά 100 000 άτομα πληθυσμού στην ΕΕ το 2016 ή ένας αστυνομικός ανά 314 άτομα”, σημειώνει η Eurostat. “Ωστόσο”, καταγράφει, “υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ των κρατών μελών: η Ουγγαρία (με 90 αστυνομικούς ανά 100 000 άτομα πληθυσμού το 2015), η Φινλανδία (με 137), η Δανία (με 186 το 2015) και η Σουηδία (με 203) είχαν τα χαμηλότερα ποσοστά, ενώ η Κύπρος (με 573), η Μάλτα (με 505), η Ελλάδα (με 492) και η Κροατία (με 490 το 2015), είχαν τα υψηλότερα”.
H Εurostat σημειώνει ότι το 2008, το 16,7% των αστυνομικών ήταν γυναίκες, ποσοστό που αυξήθηκε στο 21,1% το 2016. “Τα αριθμητικά στοιχεία λείπουν για ορισμένες χώρες, ιδίως κατά τα πρώτα έτη και, κατά συνέπεια, έχει υπολογιστεί μια προσαρμοσμένη τάση”, διευκρινίζει.
Παράλληλα, και οι μισοί επαγγελματίες δικαστές είναι γυναίκες. Υπήρχαν περίπου 86.000 επαγγελματίες δικαστές στην ΕΕ το 2016, αριθμός που παρέμεινε σχετικά σταθερός από το 2008. Το 2008, το 45,9% των δικαστών στην ΕΕ ήταν γυναίκες, ποσοστό που αυξήθηκε στο 49,5% το 2016.
Αυτοί οι αριθμοί αποτελούν μέσο όρο για όλα τα δικαστήρια, το ποσοστό των γυναικών είναι, ωστόσο, διαφορετικό μεταξύ των δικαστικών επιπέδων. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το 20% των ανώτερων δικαστών ήταν γυναίκες, σε σύγκριση με το 31% των εφετών και το 46% των δικαστών πρωτοβάθμιου δικαστηρίου. “Η σύγκριση τέτοιων στοιχείων μεταξύ των χωρών δεν είναι απλή, δεδομένου ότι τα εθνικά συστήματα δικαιοσύνης διαφέρουν πολύ, για παράδειγμα, από την έκταση των εθελοντικών ή τιμητικών θέσεων (που δεν περιλαμβάνονται στα αριθμητικά στοιχεία για τους επαγγελματίες δικαστές)”, αναφέρει η eurostat.
“Η διαφορά μεταξύ των εθνικών συστημάτων δικαιοσύνης αντικατοπτρίζεται επίσης στη μεγάλη ποικιλία των επαγγελματιών δικαστών σε σχέση με το μέγεθος του πληθυσμού”. Η Κροατία, η Σλοβενία και η Ελλάδα είχαν 40 ή περισσότερους επαγγελματίες δικαστές ανά 100 000 άτομα, ενώ η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Σουηδία, η Τσεχία και η Ιρλανδία είχαν λιγότερους από 10.
Το προσωπικό φυλακών στην ΕΕ το 2016 αριθμούσε 294.000, με πτωτική τάση από το 2008. Η μείωση αυτή μπορεί να έχει διάφορες αιτίες, αναφέρει η Eurostat και καταγράφει ως έναν παράγοντα που πρέπει να ληφθεί υπόψη τον αριθμό των κρατουμένων. Στην ΕΕ το 2008 – 2016, που μειώθηκε κατά 5%. Ένας άλλος παράγοντας είναι η σύνθεση των εργαζομένων των φυλακών. Τα στοιχεία του προσωπικού της φυλακής περιλαμβάνουν τους φύλακες καθώς και το λοιπό προσωπικό που παρέχει εκπαίδευση, κατάρτιση, υγειονομική περίθαλψη, συντήρηση, μαγείρεμα κ.λπ. Αυτό διαφέρει από τις αστυνομικές στατιστικές, όπου συμπεριλαμβάνονται λιγότεροι τύποι επαγγελμάτων. Ο αριθμός των διαφορετικών επαγγελμάτων σε κάθε φυλακή καθορίζεται, για παράδειγμα, από τον τύπο των κρατουμένων και τη διάρκεια της φυλάκισης.
Ένα στους τέσσερις υπαλλήλους των φυλακών είναι γυναίκες, σύμφωνα με το ΚΥΠΕ.
Το μερίδιο των γυναικών ως προσωπικού φυλακών στην ΕΕ παρέμεινε σταθερό μεταξύ του 2008 και του 2016, περίπου στο 25% και είναι κυμαινόμενο από 47,0% στη Δανία έως 15,8% στην Ιταλία (μέσος όρος 2014-2016). Γενικά, το ποσοστό των γυναικών ποικίλλει σημαντικά μεταξύ των επαγγελμάτων, όπως οι φύλακες, το προσωπικό υγείας, οι εκπαιδευτικοί κλπ. Τα αποτελέσματα της Έρευνας Εργατικού Δυναμικού δείχνουν ότι μεταξύ 2008 και 2016 το ποσοστό γυναικών φύλακες ήταν περίπου 20% στην ΕΕ.
Η Eurostat καταγράφει ότι οι στατιστικές προσωπικού βασίζονται σε επίσημα στοιχεία από την αστυνομία, τα δικαστήρια και τις φυλακές. Ενώ η οργάνωση των δημόσιων υπηρεσιών μπορεί να είναι διαφορετική μεταξύ των χωρών, η αστυνομία, τα δικαστήρια και οι φυλακές είναι σημαντικές δραστηριότητες για οποιαδήποτε κυβέρνηση. Συνεπώς, είναι σκόπιμο να συγκριθούν τα στοιχεία των αστυνομικών, δικαστικών και σωφρονιστικών υπαλλήλων με τις σχετικές συνολικές δαπάνες της κυβέρνησης.
Στην ΕΕ μεταξύ του 2007 και του 2016, οι συνολικές δαπάνες του δημόσιου τομέα για τα δικαστήρια (ως ποσοστό των συνολικών δαπανών) ήταν σταθερές, στο 0,7%. Ο ίδιος αριθμός για τις φυλακές ήταν επίσης σταθερός, στο 0,4%. Ταυτόχρονα, το μερίδιο των συνολικών δαπανών της γενικής κυβέρνησης για τις αστυνομικές υπηρεσίες στην ΕΕ μειώθηκε από 2,2% σε 2,0%. Οι περισσότερες αστυνομικές δαπάνες ήταν αποζημίωση για τους μισθωτούς (μισθοί και εργοδοτικές εισφορές κοινωνικής ασφάλισης), στο 78% στην ΕΕ το 2016.
Γενικά, τα στοιχεία που λείπουν είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στα στατιστικά στοιχεία στο χώρο του εγκλήματος, καταγράφει η Eurostat. Τα βασικά δεδομένα είναι επίσημα στοιχεία των εθνικών σωφρονιστικών αρχών. Για να μετρηθεί με ακρίβεια η τάση της ΕΕ, απαιτούνται αριθμητικά στοιχεία από όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ για κάθε έτος. Επομένως, μια τάση που βασίζεται μόνο στα αναφερόμενα στοιχεία μπορεί να είναι ανακριβής, παρόλο που κάθε αναφερόμενο ποσοστό είναι ακριβές. Επομένως, υπολογίζεται μια προσαρμοσμένη τάση. Για παράδειγμα, όταν ένας αριθμός για μια χώρα λείπει για ένα έτος, χρησιμοποιείται ένας μέσος όρος για το έτος πριν και μετά (από την ίδια χώρα). Όταν λείπει ο αριθμός για το 2016, χρησιμοποιείται η τιμή για το 2015. Αυτή η μέθοδος είναι σχετικά ακριβής για αριθμούς που δεν αλλάζουν πολύ από έτος σε έτος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα αριθμητικά στοιχεία λείπουν για αρκετά χρόνια και η χώρα αυτή αποκλείεται από τον υπολογισμό της τάσης.
Πηγή: https://www.newsbomb.gr