Καθώς το Ισραήλ δείχνει έτοιμο για την εισβολή στην Γάζα, αλλά δεν παίρνει την τελική απόφαση, τα διεθνή ΜΜΕ δεν χάνουν την ευκαιρία να αναφέρουν ότι η κυβέρνηση Νετανιάχου ετοιμάζεται να κάνει ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της.
Με τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς επί δικαίων και αδίκων να καταστρέφουν συστηματικά την Γάζα, η Ουάσινγκτον Ποστ είναι ξεκάθαρη. Αν το Ισραήλ αντιμετωπίζει τους πάντες στην Γάζα ως εχθρούς είναι σίγουρο ότι αποτύχει στην αποστολή του. Θεωρητικά τουλάχιστον η αποστολή του δεν μπορεί να είναι η νίκη στον πόλεμο. Αποστολή του πρέπει να είναι η ειρήνη. Και πρέπει να πιστέψει ότι στην Γάζα και στην Δυτική Όχθη είναι πάρα πολλοί αυτοί που είναι μορφωμένοι, εκπαιδευμένοι με επαγγελματική κατάρτιση και πρόθυμοι να ζήσουν ειρηνικά. Ανάμεσά τους κρύβονται και οι τρομοκράτες.
Ο θυμός
Η επιδρομή της Χαμάς στο νότιο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου προκάλεσε απόλυτη καταστροφή, τεράστια θλίψη, πόνο, δυστυχία και θυμό. Σε βαθμό ασύλληπτο, σε Ισραηλινούς, σε Παλαιστίνιους, και σε όλον τον κόσμο. Και όλα δείχνουν ότι η φρίκη του πολέμου θα επιδεινωθεί, ειδικά αν το Ισραήλ εισβάλει στην Λωρίδα της Γάζας και μάλιστα αν τολμήσει να εμπλακεί σε μάχες μέσα στο δαιδαλώδες δίκτυο των τούνελ που έχει σκάψει η Χαμάς κάτω από την Γη.
Από το 1948 και μετά ο πόλεμος στην περιοχή δεν έχει τελειώσει στην πραγματικότητα ποτέ. Ίσως γιατί αυτό βολεύει τις περισσότερες πλευρές. Τώρα μάλιστα η Χαμάς αισθάνεται ακόμα πιο δυνατή έχοντας πίσω της την υποστήριξη του Ιράν.
Το θεοκρατικό καθεστώς είναι ο σημαντικότερος χρηματοδότης της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, στον Λίβανο. Και οι δύο οργανώσεις θέλουν το ίδιο με το Ιράν. Την καταστροφή του Ισραήλ. Με τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ, το Ιράν έχει δύο βολικούς αντιπροσώπους για να εκτελέσει τους στόχους του, γράφει η Ουάσινγκτον Ποστ.
Ίσως έρθει κάποτε η ημέρα που η Δύση και το Ιράν θα έχουν μια τελική αναμέτρηση. Αλλά δεν βρισκόμαστε σε αυτό το σημείο τώρα.
Το παρελθόν
Ένας παλιός Αμερικανός διπλωμάτης, ο Ραλφ Μπεντς, που πήρε και το Νόμπελ ειρήνης γιατί μεσολάβησε να σταματήσει ο πρώτος αραβοϊσραηλινός πόλεμος το 1948, είχε καταφέρει να σταθεί έξω από την σύγκρουση και να διατηρήσει ακέραιο το αίσθημα δικαίου που τον διακατείχε. Πίστευε όμως ότι οι Παλαιστίνιοι και οι Άραβες έπεσαν έξω, χάνοντας το μεγαλύτερο μέρος της γης τους από τους Ισραηλινούς, οι οποίοι απολάμβαναν την ισχυρή υποστήριξη του Προέδρου Harry S. Truman και του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Trygve Lie, τότε.
Οι Παλαιστίνιοι αισθάνονται μονίμως ότι είναι χαμένοι ότι δεν έχουν πατρίδα και ότι ζουν υπό κατοχή. Άρα είναι το πιο εύφορο έδαφος για την λαϊκίστικη ρητορική της τρομοκρατίας.
Η επιτυχία του Μπάιντεν να περάσει ανθρωπιστική βοήθεια στην Γάζα, έστω και περιορισμένη, καθώς και η ανακοίνωσή του για ένα πακέτο βοήθειας ύψους 100 εκατομμυρίων δολαρίων προς τη Γάζα και τη Δυτική Όχθη είναι ευπρόσδεκτες. Αλλά δεν αρκούν για την ειρήνη.
Ακόμα και αν η Χαμάς αναγκαστεί να πληρώσει το τίμημα που της αξίζει για την τρομοκρατία της, αυτό δεν θα τερματίσει τον πόλεμο που διεξάγεται στις καρδιές και τα μυαλά των ανθρώπων χωρίς πλήρη αυτοδιοίκηση και χωρίς μια γη που μπορούν να ονομάσουν δική τους, γράφει η Ουάσινγκτον Ποστ. Όπως είπε ο Μπάιντεν στο Ισραήλ, “Όσο δύσκολο και αν είναι, δεν μπορούμε να παραιτηθούμε από την ειρήνη. Δεν μπορούμε να παραιτηθούμε από τη λύση των δύο κρατών”.
Η εμπνευσμένη ηγεσία
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η βία και στην συνέχεια ο πόλεμος αποτελούν τροχοπέδη σε μια δίκαιη ειρήνη. Ίσως χρειαστεί κάποιος με την αθεράπευτη αισιοδοξία του Bunche, την πνευματική αντοχή, τα επιτεύγματα παγκόσμιας κλάσης και την πίστη στην καλύτερη φύση των ανθρώπων – με την ακλόνητη υποστήριξη των ΗΠΑ και της διεθνούς κοινότητας – για να τερματιστεί η μάστιγα της βίας και να αντικατασταθεί με ειρήνη και σταθερότητα. Και να γίνουν πραγματικά Άγιοι οι Τόποι γύρω από την Ιερουσαλήμ. Η περιοχή που μέχρι τώρα βγάζει μάλλον ψεύτικους, διαψευδόμενους προφήτες της ειρήνης.
Θα χρειαστεί δηλαδή ένας πραγματικά μεγάλος και εμπνευσμένος ηγέτης, που δεν θα υπολογίζει το πολιτικό κόστος.
Οι Ισραηλινοί πρέπει κάποτε να συνειδητοποιήσουν ότι ορισμένοι Παλαιστίνιοι εκεί μισούν τη Χαμάς σχεδόν όσο και αυτοί – και ότι είναι αυτοί, οι κάτοικοι της Γάζας, που πρέπει τελικά να οικοδομήσουν μια διαφορετική πολιτική δομή που θα φέρει σταθερότητα και ασφάλεια σε αυτόν τον βασανισμένο τόπο. Το Ισραήλ πρέπει να τους δείξει ότι κατανοεί πως πολλοί κάτοικοι της Γάζας δεν θέλουν να κυβερνώνται από τη Χαμάς.
Η παγίδα
Και όπως γράφει η Ουάσινγκτον Ποστ, η πολιτική και οικονομική ανασυγκρότηση της Γάζας δεν μπορεί να είναι μια δεύτερη σκέψη για το Ισραήλ, γιατί είναι μια στρατηγική αναγκαιότητα. Η Χαμάς έχει αποδείξει χρόνια τώρα ότι δεν μπορεί να αποβάλλει το τρομοκρατικό της DNA. Η Χαμάς έστησε μια παγίδα, ποντάροντας ότι τα ισραηλινά αντίποινα θα εδραιώσουν ακόμη περισσότερο τον εξτρεμισμό. Αν το Ισραήλ αντιμετωπίσει όλους τους κατοίκους της Γάζας ως εχθρούς, θα πέσει σε αυτή την παγίδα και θα χάσει.
Η καταπολέμηση της Χαμάς είναι ένας δίκαιος πόλεμος, αλλά πρέπει να συνοδεύεται και από ένα σαφές σχέδιο, το οποίο θα πλαισιώνεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις φιλικές αραβικές χώρες που συνεργάζονται με μια νέα γενιά Παλαιστίνιων ηγετών, για την ανοικοδόμηση της Γάζας και τις επενδύσεις στη Δυτική Όχθη.
Διαφορετικά, ο πόλεμος δεν θα δημιουργήσει παρά περισσότερη οργή σε μια άγονη γη. Και μονίμως θα επαναλαμβάνεται.