Φοβερές αποκαλύψεις κάνει η εφημερίδα Le Parisien .
Στην περιοχή Koenigshoffen, στα δυτικά της μητροπολιτικής περιοχής του Στρασβούργου, η οποία έχει περίπου 30.000 κατοίκους από την Ανατολία, οι άνθρωποι παζαρεύουν κυρίως στα τουρκικά.
Αυτή η κοινότητα συχνά λειτουργεί σε ένα κλειστό κύκλωμα μεταξύ μυριάδων τουρκικών ιδρυμάτων, ενώσεων και μέσων ενημέρωσης.
«Ένα δημοφιλές ρητό λέει: ο Τούρκος δεν έχει άλλο φίλο από τον Τούρκο, αναφέρει η Hulliya Turan, αναπληρώτρια δήμαρχος, που είναι κουρδικής καταγωγής. Είναι πολύ ριζωμένο στις νοοτροπίες».
Στην ιστοσελίδα της εφημερίδας Le Parisien δημοσιεύεται εκτενές ρεπορτάζ του Robin Korda, ειδικού απεσταλμένου στο Στρασβούργο, με τίτλο: «Στο Στρασβούργο, πώς ο Ερντογάν κινεί τα νήματα της τουρκικής κοινότητας» και υπότιτλο: Οι βουλευτές ψηφίζουν αυτήν την Τρίτη σε πρώτη ανάγνωση το νομοσχέδιο κατά του ισλαμιστικού «αυτονομισμού».
Στο Στρασβούργο, δύο ιδιαίτερα αδιαφανή ιδρύματα, το Ditib και το Milli Görüs, λειτουργούν ως ενδιάμεσοι για την τουρκική εξουσία.
Αναφέρει, μεταξύ άλλων:
Ορισμένα από αυτά τα μέρη της κοινότητας συνδέονται άμεσα με το καθεστώς του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος καλύπτει την Αλσατική πόλη με προσοχή.
Στα μέσα του 2019, εγκαινιάστηκε το μεγαλύτερο τουρκικό διπλωματικό κτίριο στον κόσμο στις όχθες του ποταμού Ιλ, σε απόσταση αναπνοής από το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Από την πλευρά του καναλιού, οι πεζοπόροι δεν διακρίνουν την κόκκινη σημαία της Τουρκίας. Ωστόσο, το προξενείο είναι μνημειακό: 8.900 m2 και πέντε κτίρια σε ροζ ψαμμίτη.
Άλλα ιδρύματα είναι ακόμη πιο αδιαφανή, όπως το Ditib, ένας οργανισμός που συνδέεται με το τουρκικό Υπουργείο Θρησκευμάτων. Πίσω από το ταμείο ενός τουρκικού κρεοπωλείου, ο Hamza, 23 ετών, πηγαίνει μερικές φορές σε τζαμιά Ditib.
Είναι 270 στη Γαλλία, συμπεριλαμβανομένων 73 στη περιοχή του Grand-Est, και οι ιμάμηδες στάλθηκαν και πληρώνονται από την Άγκυρα.
«Μπορεί να είναι πιο κοντά στην Τουρκία από τους άλλους, αλλά έχω την εντύπωση ότι παραμένουν παρόλα αυτά ανεξάρτητοι», αναφέρει ο νεαρός.
Η γαλλική κυβέρνηση έχει μια πολύ διαφορετική ανάγνωση. «Με ποιο δικαίωμα ο κ. Ερντογάν ασχολείται με τη χώρα μας; Ο Υπουργός Εσωτερικών, Gerald Darmanin, προσκεκλημένος στη France Inter ενοχλήθηκε πρόσφατα. Ξέρετε γιατί: εν μέρει για τη διαχείριση της διασποράς του. Διότι μέσω της θρησκείας, είναι η πολιτική».
Από το 2014, οι Τούρκοι που ζουν στο εξωτερικό έχουν πράγματι το δικαίωμα να συμμετέχουν στις εκλογές στη χώρα καταγωγής τους. Και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κέρδισε σχεδόν τα δύο τρίτα των ψήφων εκεί, πολύ περισσότερο από ό, τι στη χώρα.
Κυρίως, αυτοί οι ψηφοφόροι της διασποράς είναι επίσης πράκτορες, που μπορούν να κινητοποιηθούν, έτοιμοι να ξυπνήσουν όσον αφορά καυτά θέματα, όπως η αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων.
Κοινοποιήστε:
- Πατήστε για κοινοποίηση στο Facebook(Ανοίγει σε νέο παράθυρο)
- Κλικ για κοινοποίηση στο Twitter(Ανοίγει σε νέο παράθυρο)
- Κλικ για κοινοποίηση στο LinkedIn(Ανοίγει σε νέο παράθυρο)
- Πατήστε για να μοιραστείτε στο WhatsApp(Ανοίγει σε νέο παράθυρο)
- Κλικ για κοινοποίηση στο Pocket(Ανοίγει σε νέο παράθυρο)
- Κλικ για εκτύπωση(Ανοίγει σε νέο παράθυρο)
- Κλικ για κοινοποίηση στο Pinterest(Ανοίγει σε νέο παράθυρο)
- Κλικ για κοινοποίηση στο Reddit(Ανοίγει σε νέο παράθυρο)
- Κλικ για κοινοποίηση στο Tumblr(Ανοίγει σε νέο παράθυρο)
- Πατήστε για να μοιραστείτε στο Telegram(Ανοίγει σε νέο παράθυρο)
- Κλικ για αποστολή ενός συνδέσμου μέσω email σε έναν/μία φίλο/η(Ανοίγει σε νέο παράθυρο)