Η πρόσφατη έξαρση της βίας μεταξύ φυλών στην περιοχή Νταρφούρ του Σουδάν στοίχισε τη ζωή σε 250 ανθρώπους και εκτόπισε πάνω από 100.000 άλλους, τόνισε χθες Παρασκευή η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR).
Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, που έδωσε λίγο χαμηλότερους αριθμούς, ξέσπασαν συγκρούσεις με τη χρήση όπλων ανάμεσα σε φυλές αράβων, νομάδων και εσωτερικά εκτοπισμένα μέλη της φυλής Μασαλίτ το Σάββατο και την Κυριακή στην επαρχία Δυτικό Νταρφούρ.
Στις συγκρούσεις, στη διάρκεια των οποίων σημειώθηκαν εκτεταμένοι εμπρησμοί σπιτιών, εκτιμάται ότι σκοτώθηκαν τουλάχιστον 160 άνθρωποι και τραυματίστηκαν άλλοι 215, σύμφωνα με το γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Σε χωριστά επεισόδια τη Δευτέρα στην επαρχία Νότιο Νταρφούρ, στην πόλη Τζενέινα, σκοτώθηκαν 72 άνθρωποι και τραυματίστηκαν άλλοι 73. Συνεπλάκησαν μέλη των φυλών Φαλάτα και Ριζαϊγκάτ, σύμφωνα με ανακοίνωση της ίδιας υπηρεσίας του ΟΗΕ.
Τα αιματηρά επεισόδια «εγείρουν σοβαρές ανησυχίες για τον κίνδυνο να υπάρξει περαιτέρω κλιμάκωση της βίας στο Νταρφούρ», υπογράμμισε η Ραβίνα Σαμντασάνι, εκπρόσωπος του γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.
Εξήγησε ότι στην περιοχή συνεχίζουν να υπάρχουν διενέξεις ανάμεσα σε φυλές, ιδίως ανάμεσα σε νομάδες κτηνοτρόφους και γεωργούς, που κρατάνε δεκαετίες.
Η κυρία Σαμντασάνι παρότρυνε την μεταβατική κυβέρνηση του Σουδάν να «σπάσει τον φαύλο κύκλο» των πράξεων «αυτοδικίας ένοπλων πολιτών» που παίρνουν εκδίκηση για επιθέσεις «εναντίον μελών των φυλών τους».
Το ξέσπασμα της βίας καταγράφηκε περίπου δύο εβδομάδες αφότου οι κυανόκρανοι της δύναμης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και της Αφρικανικής Ένωσης (MINUAD), παρούσας επί 13 χρόνια στην αχανή, ασταθή περιοχή αυτή του δυτικού Σουδάν, διέκοψαν τις περιπολίες, καθώς προετοιμάζονται για την αποχώρησή τους.
Τον Οκτώβριο, η μεταβατική κυβέρνηση, που σχηματίστηκε μετά την ανατροπή του αυταρχικού αρχηγού του κράτους Όμαρ Ελ Μπασίρ από τον στρατό έπειτα από πολύμηνες μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις, υπέγραψε συμφωνία ειρήνης με πολλές οργανώσεις ανταρτών, συμπεριλαμβανομένων κινημάτων εξεγερμένων στο Νταρφούρ. Ωστόσο, ορισμένες οργανώσεις ανταρτών του Νταρφούρ δεν την υπέγραψαν.
Η σύρραξη στο Νταρφούρ ξέσπασε το 2003, ανάμεσα σε δυνάμεις πιστές στο καθεστώς του στρατηγού Όμαρ Ελ Μπασίρ στο Χαρτούμ και μέλη εθνικών μειονοτήτων, που θεωρούσαν ότι περιθωριοποιούνταν και αξίωναν πιο ισόνομη κατανομή της εξουσίας και των κερδών από την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πόρων.
Στον πόλεμο αυτό σκοτώθηκαν περίπου 300.000 άνθρωποι και 2,5 εκατομμύρια άλλοι εκτοπίστηκαν, ουσιαστικά τα πρώτα χρόνια των συγκρούσεων, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.
Για να πατάξει τους αντάρτες, το καθεστώς του Ελ Μπασίρ ανέπτυξε την Τζαντζαουίντ, παραστρατιωτική ένοπλη οργάνωση, αποτελούμενη κυρίως από άραβες νομάδες, που κατηγορήθηκαν για «εθνικές εκκαθαρίσεις» και βιασμούς. Ο Όμαρ Ελ Μπασίρ, στη φυλακή σήμερα, όπως και πρώην στελέχη κυβερνήσεών του καταζητούνται από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» και διάπραξη «γενοκτονίας» στο Νταρφούρ.