“Βόμβα” περιωπής ρίχνει ο Thierry Meyssan, Γάλλος διανοούμενος, ιδρυτής και πρόεδρος του Voltaire Network and the Axis for Peace Conference.
Ο ίδιος αναφέρει ότι “η Ουάσιγκτον έχει στήσει την τέλεια παγίδα στον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ωθώντας τον να κάνει το ίδιο λάθος με τον Σαντάμ Χουσείν, στην ατέρμονη διαμάχη του Ναγκόρνο/Καραμπάχ για να τον κατηγορήσει στην συνέχεια και να τον εξουδετερώσει, όπως έκανε και με τον Ιρακινό ηγέτη.
Το 1990-91, είχαμε την εισβολή του Ιράκ στο Κουβέιτ, η οποία ενθαρρύνθηκε από τον πρέσβη των ΗΠΑ Α. Γκάσπι, ενώ πέντε μήνες αργότερα είχαμε την ομόφωνη καταδίκη του Σαντάμ από το συμβούλιο ασφαλείας και στην συνέχεια την γνωστή επιχείρηση Desert Storm.
Υπενθυμίζεται ότι και τότε όπως και τώρα για τον Ερντογάν, ήταν πολύ δύσκολο να αλλάξει η εικόνα του Προέδρου Σαντάμ Χουσεΐν μετά την εισβολή.
Ο ίδιος ήταν πράκτορας της CIA, που στρατολογήθηκε σε νεαρή ηλικία κατά τη διάρκεια των σπουδών του. Ο Σαντάμ είχε βοηθήσει στην απόπειρα πραξικοπήματος στη Συρία, κατόπιν αιτήματος της Δύσης.
Είχε πραγματοποιήσει έναν μεγάλο σε διάρκεια πόλεμο εναντίον του Ιράν, πάντα κατόπιν αιτήματος των Δυτικών, ενώ στην συνέχεια “φαντάστηκε” τον εαυτό του ως μεγάλο ηγέτη ξεκινώντας την δική του αυτόνομη πορεία, εισβάλοντας στο Κουβέιτ.
Η Ουάσιγκτον τότε δημοσίευσε έγγραφα που μαρτυρούσαν ότι είχε δολοφονήσει εκατοντάδες ανθρώπους από το περιβάλλον του και πολλά άλλα εγκλήματα του ίδιου κατά των Κούρδων.
Στην περίπτωση του Αζερμπαϊτζάν, τα πράγματα για να στοχοποιηθεί ο Ερντογάν είναι ευκολότερα.
Αρκεί η παρουσίαση στοιχείων διάπραξης γενοκτονίας κατά των Αρμενίων, με τους Τούρκους να εξακολουθούν να αρνούνται να διασφαλίσουν τον σοβαρό κίνδυνο μιας νέας σφαγής.
Η δήλωση του Αμερικανού ΥΠΕΞ Μ. Πομπέο για την Αρμενία που έμεινε “μόνη της” δεν ήταν καθόλου τυχαία χθες.
Η φωτογραφία και το βίντεο με τον καθεδρικό ναό του Artsakh κατεστραμμένο από δύο πυραύλους ακριβείας είναι ενδεικτική των προθέσεων των ΗΠΑ.
Το Αζερμπαϊτζάν αρνείται ότι εκτόξευσε αυτούς τους πυραύλους, κάτι που είναι πιθανό, αφήνοντας τους Τούρκους εκτεθειμένους στα “μάτια” της διεθνούς κοινότητας.
Εάν αποδειχθεί η παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, θα ήταν αδύνατο να αγνοηθεί η γενοκτονική πρόθεση των Τούρκων, δεδομένου ότι η γενοκτονία των Αρμενίων (1894-95 και 1915-20) από τους Οθωμανούς στόχευε αυτούς ακριβώς τους ανθρώπους βάσει της θρησκείας τους.
Ανήσυχος και θέλοντας να εμποδίσει τα πράγματα να ξεφύγουν, ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, οργάνωσε διαπραγματεύσεις μεταξύ των ΥΠΕΞ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας στη Μόσχα στις 9 Οκτωβρίου, αφού είχε στείλει τον πρωθυπουργό του πρώτα στο Ερεβάν.
Μετά από έξι ώρες διαβουλεύσεων, κατέληξαν στην υπογραφή κατάπαυσης του πυρός έως τις 10 Οκτωβρίου το μεσημέρι. Εκτός από την επιστροφή των κρατουμένων και των νεκρών, η συμφωνία προέβλεπε και την επανάληψη των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα της Ομάδας του ΟΑΣΕ Minsk.
Στην συνέχεια όμως είχαμε έντονο βομβαρδισμό της μικρής πόλης Hadrout, στην οποία είχαμε μια τεράστια επίθεση με drone με στόχο την προέλαση των τουρκο-αζερικών δυνάμεων. Σύμφωνα με την Αρμενική πλευρά όμως, το Αζερμπαϊτζάν βομβάρδισε και την αρμενική πόλη Καπλάν.
Εάν οι πληροφορίες αυτές επαληθευτούν επίσημα, τότε ο Οργανισμός Συλλογικής Συνθήκης για την Ασφάλεια (CSTO) θα πρέπει να παρέχει στρατιωτική βοήθεια στην Αρμενία.
Θα ήταν λοιπόν απαραίτητο για τη Ρωσία να αποδείξει τη συμμετοχή της Τουρκίας, (κάτι που κανείς δεν αμφιβάλλει), για να βάλει το ΝΑΤΟ σε δίλημμα, είτε να στηρίξει την Τουρκία και να κηρύξει τον παγκόσμιο πόλεμο (πράγμα αδύνατο), είτε να την υποχρεώσει να εγκαταλείψει την συμμαχία.
Στο δεύτερο και εφικτό σενάριο, σχεδόν όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ δεν θα μπορούν να υποστηρίξουν τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, και ο ίδιος θα γίνει ο νούμερο ένα παγκόσμιος εχθρός.
Ωστόσο, τα πράγματα είναι ίσως ακόμη πιο περίπλοκα, αφού οι “επικοινωνίες της πλευράς του Αζερμπαϊτζάν με την δύση , διασφαλίζονται από ένα λόμπι, το διεθνές κέντρο Nizami Ganjavi, το οποίο ελέγχεται σαφώς από το ΝΑΤΟ.
Επιπλέον, η Ουάσιγκτον θα προσπαθήσει να ανατρέψει, ακόμη και να δολοφονήσει τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, για να τον βγάλει εν τέλει από την μέση”, καταλήγει ο Γάλλος ειδικός.
Ο Ερντογάν είναι άχρηστος και επικίνδυνος για την δύση διότι απαιτεί αυτοκρατορίες που έχουν διαλυθεί επίσημα με συνθήκες, όπως της Λωζάννης και πολλά άλλα, για αυτό και η στοχοποίηση του είναι απλά δεδομένη και σίγουρη 100%. Το μόνο που αναμένουμε είναι το πως θα υλοποιηθεί το όλο σενάριο της πτώσης του.