Του Μιχάλη Ψύλου
«δημοκρατία»
«Η Γερμανία είναι καταδικασμένη να ηγείται της Ευρώπης» γράφει το βρετανικό περιοδικό «Economist» με αφορμή την ανάληψη από την 1η Ιουλίου της εκ περιτροπής προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου από το Βερολίνο.
«Η γερμανική ισχύς στις Βρυξέλλες ισοδυναμεί, συνήθως, με τη σκοτεινή ύλη: είναι αόρατη, δύσκολα μετρήσιμη και πανταχού παρούσα» γράφει χαρακτηριστικά το βρετανικό περιοδικό και το ερμηνεύει ως εξής:
«Διαχρονικά, οι Γερμανοί ηγούνται οποιασδήποτε συζήτησης στις Βρυξέλλες και σήμερα είναι εκείνοι που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή: Η Γερμανίδα πρώην υπουργός Αμυνας Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν είναι επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Το Βερολίνο αναλαμβάνει την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, δίνοντας την ευκαιρία στους Γερμανούς υπουργούς να δώσουν τον δικό τους τόνο στην εξέλιξη της νομοθεσίας της Ε.Ε., ενώ ακόμα και το μεγάλο πακέτο ανάκαμψης των 750 δισ. ευρώ ως απάντηση στην κρίση πανδημίας σχεδιάστηκε στο Βερολίνο και το Παρίσι. Και, φυσικά, η μακροβιότατη Γερμανίδα καγκελάριος είναι αυτή που επιβλέπει τα πάντα». Προς το συμφέρον των γερμανικών κολοσσών, φυσικά!
Ο βρετανικός «Economist» δεν διστάζει άλλωστε να «καρφώσει» το Βερολίνο ότι «εν μέσω πανδημίας, όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χαλάρωσε τους αυστηρούς κανόνες για την παροχή κρατικής βοήθειας, κανένας δεν περίμενε ότι η Γερμανία θα διοχέτευε προς τις γερμανικές εταιρίες βοήθεια ύψους 1 τρισ. ευρώ, κάτι που υποσκάπτει τη λογική της ενιαίας αγοράς»!
Οσο για το περίφημο Ταμείο Ανάκαμψης; Ο «Economist» το λέει ορθά κοφτά: «Αν δεν υπάρχει κάποια βοήθεια από τη Γερμανία προς τη νότια Ευρώπη, η πολιτική κρίση καιροφυλακτεί. Υποτίθεται πως αποστολή της Ε.Ε. είναι η σύγκλιση και η διάδοση της ευημερίας και όχι η δημιουργία διαφορών μεταξύ πλούσιων και φτωχών χωρών. Ωστόσο, μέχρι σήμερα δεν λειτούργησε με αυτόν τον τρόπο. Οταν υιοθετήθηκε το ευρώ στις αρχές της χιλιετίας, το ιταλικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ ήταν 20% χαμηλότερο από αυτό της Γερμανίας. Σήμερα το χάσμα αγγίζει το 40%, χάσμα που, στη διάρκεια μιας κρίσης, θα αυξηθεί περαιτέρω»… Αυτά προς άρση τυχόν παρεξηγήσεων…
Φυσικά και δεν φταίνε οι Γερμανοί πολίτες για την ευρωπαϊκή πολιτική του Βερολίνου. Ούτε για το γεγονός ότι η χώρα τους είναι πρωταθλήτρια στα μεγάλα σκάνδαλα, που βλέπουν σε τακτά χρονικά διαστήματα πλέον το φως της δημοσιότητας. Κορυφή του παγόβουνου; Η πτώχευση του γερμανικού χρηματοπιστωτικού κολοσσού Wirecard που δραστηριοποιούνταν στις ψηφιακές πληρωμές, καθώς αποδείχθηκε ότι παρουσίαζε διαθέσιμα «μαϊμού» ύψους τουλάχιστον 1,9 δισ. ευρώ.
Το νέο σκάνδαλο δεν έφερε απλά στο προσκήνιο τις παράνομες πρακτικές της ίδιας της εταιρίας, που παρουσιαζόταν ως το «θαύμα« του γερμανικού καπιταλισμού, αλλά και μια ευρεία προσπάθεια συγκάλυψης από τις γερμανικές Αρχές (την Ε πιτροπή Κεφαλαιαγοράς Bafin) επί πέντε ολόκληρα χρόνια! Οταν μάλιστα δύο δημοσιογράφοι των «Financial Times» είχαν αρχίσει να ξετυλίγουν το κουβάρι της απάτης πριν από ενάμιση χρόνο, οι γερμανικές εποπτικές Αρχές κινήθηκαν κατά των… δημοσιογράφων. Οπως λέει ο αριστερός βουλευτής Φάμπιο ντε Μάσι, «η εντύπωσή μου ήταν για μεγάλο χρονικό διάστημα ότι η Wirecard θεωρήθηκε ως αυτό το ευαίσθητο φυτό που έπρεπε να προστατευτεί»… «Οποιος έβαζε δύσκολες ερωτήσεις σχετικά με τη Wirecard κατηγορούνταν ότι προσπαθούσε να υποβαθμίσει τη Γερμανία και τον χρηματοοικονομικό της τομέα» προσθέτει ο Γερμανός βουλευτής τού Die Linke, που ασχολείται χρόνια με το σκάνδαλο.
Η γερμανική «Die Zeit» είχε αποκαλύψει παλιότερα μάλιστα ότι η Wirecard και πολλές άλλες γερμανικές τράπεζες «δέχονται χρήματα που προέρχονται από παράνομα διαδικτυακά καζίνα και πιθανόν να σχετίζονται με ξέπλυμα μαύρου χρήματος, όπως αποκαλύπτουν τα Paradise Papers. Ειδικά η Wirecard και κάποιες άλλες τράπεζες παρέχουν λογαριασμούς στις παράκτιες εταιρίες ηλεκτρονικού τζόγου μέσω των οποίων πληρώνονται οι παίκτες».
Ο ιδρυτής της εταιρίας, ο 50χρονος Μάρκους Μπράουν, συνελήφθη και αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση 5.000.000 ευρώ, ισχυριζόμενος ότι η Wirecard ήταν το θύμα μιας «πολύ περίπλοκης απάτης» Αλλά η υπόθεση έχει διαστάσεις πολύ μεγαλύτερες ενός εταιρικού σκανδάλου. Ο επικεφαλής της γερμανικής Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς Φέλιξ Χούφελντ προσπάθησε μάλιστα να αποποιηθεί των ευθυνών και να κατηγορήσει την… Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, όταν είναι γνωστό ότι για τις μη συστημικές τράπεζες «η αξιολόγηση και η κατάταξή τους είναι αποκλειστική ευθύνη των εθνικών κρατών και φυσικά η ΕΚΤ ουδεμία ανάμειξη έχει», όπως δήλωσαν στη «δημοκρατία» ευρωπαϊκές νομικές πηγές.
Ηδη η Κομισιόν ερευνά το θέμα και τις ευθύνες της γερμανικής Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και, όπως γράφει το αμερικανικό CNN στην ηλεκτρονική του σελίδα, «η κατάρρευση της Wirecard αποκαλύπτει ρωγμές στην καρδιά της Γερμανίας, της τέταρτης μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου».
Το σκάνδαλο της Wirecard συνέπεσε με τουλάχιστον άλλα τρία πλήγματα στη γερμανική επιχειρηματικότητα:
-Τον διακανονισμό της Bayer στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ο γερμανικός κολοσσός συμφώνησε να πληρώσει πάνω από 10 δισεκατομμύρια δολάρια για να καταλαγιάσει τις αντιδράσεις για το ζιζανιοκτόνο Roundup, που συνδέεται με την πρόκληση καρκίνου, γενετικών ανωμαλιών και της νόσου Πάρκινσον.
-Την κρατική σανίδα σωτηρίας ύψους 10 δισ. ευρώ προς την αεροπορική εταιρία Lufthansa, προκαλώντας τις φυσιολογικές αντιδράσεις της Ryanair, που έκανε λόγο για αθέμιτο ανταγωνισμό.
-Το σκάνδαλο στα σφαγεία του ομίλου Τένιες στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, όπου καταγράφηκαν πάνω από 1.500 κρούσματα κορονοϊού μεταξύ των 6.500 εργαζομένων, κυρίως από την ανατολική Ευρώπη, καθώς -όπως αποδείχτηκε- οι συνθήκες εργασίας είναι απαράδεκτες. «Δεν είναι δυνατόν να γίνεται στη Γερμανία εκμετάλλευση ανθρώπων από την κεντρική και ανατολική Ευρώπη για να αποκομίζουν αδίστακτες εταιρίες κέρδη δισεκατομμυρίων» έγραψε η βερολινέζικη «Tagesspiegel».
«Τα τελευταία χρόνια η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης έχει συνηθίσει στα πολύκροτα σκάνδαλα» μεταδίδει το αμερικανικό CNN και αναφέρει: «Τα μαύρα ταμεία της Siemens, το σκάνδαλο Dieselgate της Volkswagen για την εξαπάτηση στις δοκιμές εκπομπής αερίων, οι νομικές περιπέτειες και τα τσουχτερά πρόστιμα της Deutsche Bank που αναγκάστηκε να καταβάλει δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε κυρώσεις που σχετίζονται με την πώληση τοξικών ενυπόθηκων περιουσιακών στοιχείων».
Αλλά για να μην ξεχνιόμαστε, και εδώ στην Ελλάδα έχουμε βιώσει στο πετσί μας τη δράση αυτή των γερμανικών κολοσσών! Οπως είχε γράψει παλαιότερα η γαλλική «Liberation», «οι εταιρίες Siemens, Daimler, Rheinmetall, η αφρόκρεμα των γερμανικών βιομηχανιών, έχουν εμπλακεί σε κάμποσες υποθέσεις διαφθοράς στην Ελλάδα». Κατά τα λοιπά, το Βερολίνο συνεχίζει να προειδοποιεί και να μας κουνά το δάκτυλο για την ανάγκη… χρηστής διαχείρισης των χρημάτων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης…