Η αριστεία της Νίκης Κεραμέως
Η κατακραυγή και οι αντιδράσεις για την εξίσωση των αποφοίτων κολεγίων με τους πτυχιούχους πανεπιστημίων μέσω της αναγνώρισης των ίδιων επαγγελματικών δικαιωμάτων δεν πτοεί την κυβέρνηση ούτε φυσικά την υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως, που πρωταγωνιστεί στην προσπάθεια επιβολής μιας ταξικής παιδείας για να εξυπηρετεί την οικονομική ελίτ.
Το επιχείρημα της κυβέρνησης είναι ότι δεν πρόκειται για εξίσωση αλλά για προσαρμογή της ελληνικής στην κοινοτική νομοθεσία. Παλιά και πονηρή ιστορία.
Υπάρχει, πράγματι, προειδοποιητική επιστολή της Επιτροπής που επισημαίνει κακή εφαρμογή της Οδηγίας 2005/36, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων.
Το έγγραφο 4061/2019 αναφέρει δέκα λόγους, για τους οποίους η Επιτροπή θεωρεί ότι παραβιάζεται η Οδηγία 2005. Αλλά η απάντηση του «Διεπιστημονικού Οργανισμού Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης» (ΔΟΑΤΑΠ) δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας, (ολόκληρη στο τέλος)σημειώνοντας ότι διαφορετικά θα παραβιαζόταν το Σϋνταγμα.
Παρόλο που δόθηκε αυτή η απάντηση, η κυβέρνηση, όταν αισθάνθηκε άνετα στους καναπέδες της εξουσίας, έκανε πίσω αναγνωρίζοντας τον Ιανουάριο του 2020 δικαίωμα εργασίας στη δημόσια εκπαίδευση αποφοίτων ιδιωτικών παιδαγωγικών σχολών.
Ετσι, άνοιξε ο δρόμος για την de facto και κατά παραβίαση του Συντάγματος θεσμική κατοχύρωση του εμπορίου πτυχίων.
Σήμερα είναι το Τεχνικό Επαγγελματικό Επιμελητήριο (ΤΕΕ) και το Οικονομικό Επιμελητήριο που υποχρεώνονται να δέχονται ως μέλη τους αποφοίτους κολεγίων, αύριο, εφόσον ανθίσει η ιδιωτική ανώτατη παιδεία, με την ενθάρρυνση και το σχέδιο της Ν. Κεραμέως θα είναι ο Δικηγορικός και ο Ιατρικός Σύλλογος.
Η κυβέρνηση κρύβεται πίσω από την κοινοτική νομοθεσία για να εξυπηρετήσει ιδιωτικές σχολές που δεν ελέγχονται για την ποιότητα των σπουδών τους.
Συσκοτίζει ότι τα κολέγια είναι ελληνική πατέντα που όμοιά της δεν υπάρχει σε καμία χώρα της ΕΕ.
Η υπουργός Παιδείας σκοπίμως δεν αναφέρεται στην ανάγκη θέσπισης μιας ανεξάρτητης ρυθμιστικής αρχής η οποία θα επιβάλλει κανόνες σε ένα άναρχο τοπίο που ευνοεί την ασυδοσία και την αυθαιρεσία και προωθεί την ανισότητα ως δομικό χαρακτηριστικό της παιδείας.
Η αριστεία της Νίκης Κεραμέως
Περισσότερες ευκαιρίες για τους πλούσιους, λιγότερες δυνατότητες για τους φτωχούς.
Και η μεσαία τάξη ας πληρώσει, αν θέλει προκοπή για τα παιδιά της ή, διαφορετικά, ας συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι μερικοί, οι “πάνω” δηλαδή, είναι πιο ίσοι.
Το ξέραμε ότι ο νεοφιλελευθερισμός εμπνέει τον πρωθυπουργό.
Ηταν γνωστό ότι δεν πιστεύει στα δημόσια αγαθά, πρωτίστως στη δημόσια υγεία και παιδεία.
Η πανδημία τον υποχρέωσε να σεβαστεί, έστω οριακά, το ΕΣΥ και να μη διαλύσει τα δημόσια νοσοκομεία προς όφελος των ιδιωτικών κλινικών.
Αλλά η ιδεολογία του τον εμπόδισε να στηρίξει το ΕΣΥ όσο θα έπρεπε – φοβήθηκε ότι όταν περάσει το κακό θα έχει αφήσει μια κληρονομιά που δεν θέλει.
Στην παιδεία τα περιθώρια είναι μεγαλύτερα γιατί τα φώτα δεν πέφτουν εκεί και γιατί η κοινωνία είναι σαστισμένη και παγωμένη από την άγρια υγειονομική και οικονομική κρίση.
Η Ν. Κεραμέως είναι επίμονη, μεθοδική και αποφασισμένη.
Ξέρει τι κάνει και δεν επηρεάζεται από τη συγκυρία, αντίθετα την αξιοποιεί. Γιατί όταν μαζεύονται πολλά πένθη μαζί, καθένα χωριστά αποδυναμώνεται. Δεν ξέρεις τι πονάει περισσότερο.
Η απάντηση (20/9/2019) του αρμόδιου φορέα, του «Διεπιστημονικού Οργανισμού Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης» (ΔΟΑΤΑΠ), όπως είχε δημοσιευθεί στην «Καθημερινή», επικαλείται την παράγραφο 4 του άρθρου 165 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που λέει ότι «οποιαδήποτε παρέμβαση στο ν. 3328/2005 – ο οποίος σε συνδυασμό με το άρθρο 16 παρ. 5 και 8 του Συντάγματος, αποτελούν την ελληνική νομοθεσία η οποία διέπει την αναγνώριση ακαδημαϊκής ισοτιμίας – προς τον σκοπό αντιμετώπισης ζητημάτων τα οποία αφορούν στην από επαγγελματικής άποψης εξέταση αλλοδαπών τίτλων και τα οποία ανέκαθεν ενέπιπταν στις αρμοδιότητες άλλων οργάνων της ελληνικής Πολιτείας, θα συνεπαγόταν ανεπίτρεπτη παραβίαση των παραπάνω διατάξεων του Συντάγματος. Φορείς όπως τα Κολέγια του ν. 3696/2008 συνιστούν στο πλαίσιο της ελληνικής νομοθεσίας φορείς μη τυπικής εκπαίδευσης. Κατά συνέπεια, δεν θα μπορούσε να αναγνωρισθεί από τον ΔΟΑΤΑΠ, ως χρόνος σπουδών ανώτατης εκπαίδευσης, χρόνος σπουδών ο οποίος πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα σε τέτοιο φορέα διότι τούτο θα συνιστούσε καταστρατήγηση των παραγράφων 5 και 8 του άρθρου 16 του Συντάγματος, οι οποίες διέπουν την αναγνώριση ακαδημαϊκής ισοτιμίας στην Ελλάδα».