Στην πολιτική το timing είναι κάποιες φορές σημαντικότερο από το ίδιο το γεγονός. Το άρθρο με το οποίο ο Κώστας Σημίτης (στα ΝΕΑ) υπερασπίζεται την έκθεση Πισσαρίδη, δηλαδή την κυβέρνηση, θα είχε πολύ μικρότερη σημασία σε μια διαφορετική συγκυρία.
Ομως ο πρώην πρωθυπουργός επέλεξε τη χειρότερη δυνατή στιγμή για τον Κυρ. Μητσοτάκη, για να κάνει μια γενναιόδωρη κίνηση πολιτικής φιλίας. Εβαλε το στήθος του μπροστά την ώρα που η κυβερνητική πολιτική δημόσιας υγείας αποτυγχάνει παταγωδώς, με νοσοκομειακούς γιατρούς να καταγγέλλουν εγκληματική αμέλεια και την κοινωνία να θρηνεί για τις απώλειες ζωών και να υποφέρει για την οδύνη όλο και περισσότερων ανθρώπων.
Ο Κ. Σημίτης έχει κάνει δύο παρεμβάσεις σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα στην ίδια εφημερίδα: Τη μία για να κάνει αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση και την άλλη για να εγκωμιάσει την έκθεση Πισσαρίδη.
Αν και πολυγραφότατος, δεν έχει βρει μια λέξη να πει για τα λάθη και τις παραλείψεις που οδήγησαν στον υγειονομικό εκτροχιασμό, δεν τον ενοχλεί το ύφος και το ήθος μιας κυνικής και αυτάρεσκης εξουσίας, δεν ανησυχεί και δεν προβληματίζεται ούτε καν για αυτά που καταγγέλλει το ΚΙΝΑΛ, το κόμμα του.
Το κόμμα του;
Θεωρητικά μόνο. Στην πράξη το κόμμα του είναι η Νέα Δημοκρατία. Δίνει μάχες για την προστασία της κυβέρνησης που δεν τις δίνουν ούτε ο Κώστας Καραμανλής και ο Αντώνης Σαμαράς, δηλαδή οι πρώην πρωθυπουργοί της Δεξιάς. Τις παίρνει πάνω του αυτός, ο αλλοτινός ηγέτης του ΠΑΣΟΚ που προσφέρει έτσι και άλλοθι προοδευτισμού στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Είναι η κεντροαριστερή πατερίτσα του.
Εχει ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς την αγωνία με την οποία στρατεύεται ο Κ. Σημίτης στο πλευρό του Κ. Μητσοτάκη, για να κάνει συνδέσεις με τη σημερινή κατάσταση στο εσωτερικό του Κινήματος Αλλαγής. Ο εκπρόσωπος της δεξιάς πτέρυγας Ανδρέας Λοβέρδος διεκδικεί την ηγεσία για να δημιουργήσει ένα κόμμα-δορυφόρο της ΝΔ χωρίς σοσιαλδημοκρατικές αναστολές. Μπορεί αυτό να οδηγήσει στη διάλυση του ΚΙΝΑΛ αλλά τι σημασία έχει αν πρόκειται να προκύψει ένας, μικρός έστω, «πάγκος» για τη γαλάζια ομάδα;
Κάπως έτσι δίνονται και οι απαντήσεις σε όσους αναρωτήθηκαν από πού κι ως πού πετάχτηκε ο πρώην υπουργός ως δελφίνος. Υπάρχουν σημαντικά κέντρα, πολιτικά, οικονομικά και εξωθεσμικά, που εργάζονται για τη μελλοντική διάσωση της κυβέρνησης, αξιοποιώντας την επιρροή τους στο ευάλωτο σε πιέσεις κόμμα της Φώφης Γεννηματά. Και βρίσκουν τους κατάλληλους ανθρώπους για να «σπρώξουν». Ατσαλα ο Α. Λοβέρδος, πιο θεσμικά ο Κ. Σημίτης.