ΦΤΑΙΝΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ…ΓΙΑΝΝΟΥΣ !!!
Του Δημήτρη Ριζούλη
Στις ΗΠΑ από την πρώτη μέρα της εκλογής του Τραμπ δίνεται μια σκληρή μάχη ανατροπής του εκλεγμένου προέδρου. Με θεμιτά και αθέμιτα μέσα, με πραγματικές αλλά και φανταστικές καταγγελίες, με αναμόχλευση «απλύτων» που χάνονται στο βάθος του χρόνου, οι «συστημικές» δυνάμεις παλεύουν με νύχια και με δόντια να ανακτήσουν την πρόσβαση στην εξουσία. Ασχέτως αν έχουν βάση οι υποθέσεις που διευρύνονται, ο πιο ισχυρός πρόεδρος του πλανήτη έχει έρθει ουκ ολίγες φορές αντιμέτωπος με τις δικαστικές Αρχές.
Μπορεί όχι απευθείας ο ίδιος, αλλά όλοι οι στενοί συνεργάτες του. Ελέγχεται εξονυχιστικά για κάθε λεπτομέρεια ακόμα και της προσωπικής του ζωής. Ουδείς τολμά να βάλει εμπόδια στους ανακριτές και φυσικά κανείς δεν επικαλείται το… ακαταδίωκτο του εκλεγμένου προέδρου.
Το ίδιο συμβαίνει και σε όλες τις πολιτισμένες χώρες του κόσμου. Πρόεδροι και πρωθυπουργοί αντιμετωπίζουν δικαστικές έρευνες και σε πολλές περιπτώσεις καταδικάζονται. Στην Ελλάδα όμως (που μάλλον είναι τραγικά υποανάπτυκτη) συμβαίνουν ακριβώς τα αντίθετα. Οχι μόνο για όσους ασκούν τώρα την εξουσία αλλά και γι’ αυτούς που την άσκησαν στο παρελθόν. Ενα πλέγμα νόμων και διατάξεων τους προστατεύει σε τέτοιο βαθμό, που μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι κι ας έχουν ζημιώσει το Δημόσιο.
Την περασμένη Τρίτη διαβιβάστηκαν στη Βουλή άλλες δύο δικογραφίες για τον Γιάννο Παπαντωνίου. Ε, και; Μέχρι σήμερα, παρά τα καταιγιστικά στοιχεία, είδατε να γίνεται τίποτε; Τα καινούργια στοιχεία που εστάλησαν στη Βουλή θα αξιολογηθούν προκειμένου να αποφασιστεί αν τα αναφερόμενα αδικήματα έχουν παραγραφεί ή όχι. Αν δεν έχουν παραγραφεί, οι δικογραφίες θα αποσταλούν πάλι στην τακτική Δικαιοσύνη και… έχει ο Θεός. Καλά κρασιά, που λέμε. Ποιος ξέρει πότε θα εξεταστούν τα στοιχεία, πότε θα κληθεί σε απολογία ο κ. Παπαντωνίου και πόσο θα κρατήσουν οι διαδικασίες. Ενδεχομένως βέβαια στο τέλος του μήνα, που είναι προγραμματισμένη η απολογία του Γιάννου για άλλες πτυχές της υπόθεσης των εξοπλιστικών, να έχουμε σοβαρές εξελίξεις. Ομως (ακόμα κι αν γίνει αυτό) σκεφτείτε πόσος χρόνος απαιτήθηκε για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο.
Είναι προβληματικό όλο το πλαίσιο του υποτιθέμενου αλλά στην πράξη ανύπαρκτου ελέγχου των πολιτικών προσώπων, και ουδείς φαίνεται ότι έχει σκοπό να το αλλάξει. Ο Γιάννος ελέγχεται για χοντρές μίζες που αφορούν υποθέσεις προ δεκαπενταετίας. Αν μάλιστα δεν ήταν τόσο κραυγαλέες οι ενέργειες του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ, που λόγω αλαζονείας ήταν… απρόσεκτος, πιθανόν ποτέ να μη βρισκόταν στη θέση του κατηγορουμένου. Τον έκαψαν όμως οι δεκάδες λογαριασμοί στην Ελβετία και οι χλιδάτες βίλες. Ηταν πολλά τα λεφτά, εν ολίγοις. Τόσο πολλά, που έβγαζαν μάτι.
Και πάλι όμως χρειάστηκε η επιμονή συγκεκριμένων και δυστυχώς λίγων δικαστικών λειτουργών για να προχωρήσουν η υπόθεση και η διερεύνησή της. Σε άλλες περιπτώσεις, λιγότερο ηχηρές και με μικρότερες μίζες, η αλήθεια κρύφτηκε. Ποιος μπήκε φυλακή για τα τόσα χρόνια «πράσινης» λαμογιάς; Μόνο ο Ακης! Ολοι οι άλλοι «καθάρισαν» ή γλίτωσαν με μικρές ποινές, που δεν προέβλεπαν φυλάκιση.
Το σύστημα ελέγχου των πολιτικών θέλει επειγόντως γκρέμισμα. Διαφορετικά θα εμφανίζονται κάθε τόσο μιζαδόροι που θα δρουν εκ του ασφαλούς. Προτιμότερο να έχουμε υπερβολικές καταστάσεις και εμμονικές ανακριτικές έρευνες τύπου Τραμπ, παρά το κουκούλωμα των σκανδάλων (ακόμα και τον πιο εξόφθαλμων), όπως συμβαίνει στην Ελλάδα.
Η ευθύνη βαραίνει τον πολιτικό κόσμο, που συντηρεί αυτό το βρόμικο πέπλο προστασίας, όμως και οι δικαστές δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Δεν είδα τόσα χρόνια να απαιτούν αλλαγή της προκλητικής νομοθεσίας για την ευθύνη υπουργών, που εισηγήθηκε ο Βενιζέλος.
Μάλλον βολεύονται με τις στρεβλώσεις του νόμου και αποφεύγουν τις «καυτές πατάτες». Ποιος να μπλέκει τώρα με πολιτικούς, συμφέροντα που τους στηρίζουν και πιέσεις. Ασε τη Βουλή να βγάλει το φίδι από την τρύπα… Ετσι όλοι θα είναι ευχαριστημένοι. Σωστά, κύριοι δικαστές; Γι’ αυτό τα λαμόγια χορεύουν και γελάνε πίσω από την πλάτη του ελληνικού λαού.