«Χάσαμε εδώ και καιρό τον Κυρανάκη, τώρα χάνουμε και τον Μπογδάνο… στο τέλος θα μείνουμε εμείς κι εμείς.
Παρέα με τους κωλοτούμπες και τους πρώην αριστερούς, χέρι χέρι…
Καλά που είναι και οι χειροκροτητές, που λειτουργούν ως συγκολλητική ουσία, διότι αλλιώς θα νόμιζα πως ο Κυριάκος το διέλυσε το κόμμα. Μόνο τον Τσουκάτο και τον Βαρεμένο δεν έκανε ακόμη υπουργούς».
Αυτά μου έλεγε πρωί πρωί ο φίλος μου ο Προκόπης, αναμπάμ μπαμπαντάμ νεοδημοκράτης, ο μπαμπάς του οποίου πολέμησε ως «μουλαράς» στον Γράμμο, και ο οποίος όμως τελευταία δηλώνει προβληματισμένος με το «ιδεολογικό πρόσημο» της Ν.Δ. (όπως θα έλεγε και ο Στρατούλης).
«Τη μια μας τη λέει ο Σαμαράς, την άλλη ο Κύρτσος, την παράλλη ο Νικολόπουλος με τον Αντώναρο, μα που θα πάει αυτή η κατάσταση;» μονολογούσε, πίνοντας τον φραπουτσίνο του.
«Γίναμε τα τσουτσέκια του Πασόκ και του Σύριζα… η χλεύη των ηττημένων. Κανονικό ΚΟΔΗΣΟ…».
Και ίσως να έχει ένα δίκιο… αλλιώς πως εξηγείται να έχεις υπουργό «δεξιάς» κυβέρνησης έναν πρώην Γ.Γ. της ΚΝΕ, αλλά να διαγράφεις έναν δεξιό βουλευτή επειδή εκφράζει δημόσια δεξιές θέσεις;
«Μα γι’ αυτό ψηφίσαμε τον Κυριάκο; Για να μας χορεύει ο Παφίλης και να γελάει μαζί μας η Ακρίτα;».
Αυτός λοιπόν είναι ο καημός του Προκόπη σήμερα, που επίσης θυμήθηκε το μένος του Δένδια εναντίον του Σαμαρά το ‘15, και όπως λέει «να δεις που θα τον διαγράψουν κι αυτόν… δεν καταλαβαίνει τίποτα ο καράφλας, που τον τρέμει ο Κυριάκος μη του φάει τη θέση, τώρα που έχει πολύ ψωμί το πρωθυπουργιλίκι με τα ΡΑΦΑΛ και τις Μπελχάρες…».
Και έτσι, με αυτά και με αυτά, να που αναδεικνύεται πολιτικός παράγοντας ο φαφλατάς Μπογδάνος. Που σε σχέση με τον Βελό φαντάζει πραγματικός statesman, αφού μπορεί λεκτικά να πηγαίνει Αθήνα-Λαμία μέσω Κομοτηνής, αλλά τουλάχιστον έχει μια κατάρτιση, έχει γνώσεις, και εν πάση περιπτώσει δεν πουλούσε ποτέ χειρόγραφες επιστολές του Ιησού… μόνο δημοσιογραφική μαγκιά.
Θα μου πείτε, ας του έδινε κι αυτουνού κανένα υφυπουργείο ο Κυριάκος, και θα βλέπαμε τι θέσεις θα εξέφραζε.
Τουναντίον, μάλλον κυβιστήσεις αλά Άδωνι και Πλεύρη θα βλέπαμε, που θα τις ζήλευε και ο Ιωάννης ο Μελισσανίδης.
Πάντως, για να τα λέμε όλα, οι κρυφές κι απόρρητες δημοσκοπήσεις, όπως και εκείνες των ξένων πρεσβειών (που επικαλείται συχνά ο Τράγκας), σίγουρα θα έχουν προκαλέσει τρόμο στο Μαξίμου, με αποτέλεσμα ο Κυριάκος να αντιδρά σπασμωδικά, θέλοντας να δείξει πως είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού (και της παράταξης), αλλά όπως όλα δείχνουν απλά σύρεται πίσω από τις εξελίξεις, έρμαιο τάσεων και «δελφίνων», με φοβικά σύνδρομα απέναντι στις «προοδευτικές δυνάμεις» του τόπου, και δη στο ΚΚΕ.
Και έχει κι’ αυτός ένα δίκιο εδώ που τα λέμε.
Διότι πάνω που ήρθε φουριόζα η ανάπτυξη, όπως μας λέει ο λαλίστατος αρμόδιος υπουργός, εμείς θα τη φρενάρουμε ακούγοντας τα σαθρά φληναφήματα του κάθε αναχρονιστή και αντιδραστικού Μπογδάνου, που δεν μπορεί να ευθυγραμμιστεί με τη νέα πορεία της χώρας;
Εδώ έχουμε να παλέψουμε ως επιτελικό κράτος με την πανδημία, τους αντιεμβολιαστές, την ακρίβεια, την ανεργία, τους Τούρκους, τους σαμαράδες… και ων ουκ έστιν αριθμός εχθρών και σαμποτέρ, και θα κάτσουμε να δώσουμε λόγο στον Μπογδάνο για το πώς θα αποκαλούμε τη γείτονα χώρα;
Για πάτε στη γωνία να δείτε αν ερχόμαστε.
Όπως προβλέπεται θα την αποκαλούμε κύριε βουλευτά.
Αυτά τα εθνικοεπαναστατικά σας τελείωσαν… να τα ξεχάσετε.
Και ημείς υπήρξαμεν πατριώτες, αλλά τώρα είδαμε το φως, και βάζουμε το συμφέρον του έθνους πάνω απ’ όλα.
Η συμφωνία υπεγράφη, ισχύει, την τιμούμε αφού το κράτος έχει συνέχεια, και τώρα πάμε για άλλα.
Όπως π.χ. για την υπερψήφιση των μνημονίων συνεργασίας, που επιτέλους έφτασε η ώρα τους, κι’ εκεί θα δούμε πως ξεχωρίζουν οι «Περικλήδες» από τους «ντιντήδες».
Ορίστε μας…
Αυτό είναι το νέο αφήγημα. Μέχρι να βγει άλλο.
Άρα λοιπόν, αν πιστέψουμε τους ελάχιστους πλέον λιβανιστές, που ακόμη δεν διορίστηκαν, και που συνεχίζουν στα σόσιαλ μύδια τον όμορφο αγώνα (οι περισσότεροι τα παράτησαν κι’ απλά ανεβάζουν Ρέμο και φωτό με καρδούλες), τότε η κυβέρνηση παλεύει με πραγματικά θηρία, όχι σαν τα fake που αντιμετώπισε κάποτε η άλλη ΝΔ, εκείνη του Σαμαρά.
Χώρια που ο Σαμαράς είχε και πολύτιμη βοήθεια από τον Μπένι και τον κυρ Φώτη. Είχε αποκούμπια.
Ενώ τώρα; Ο Κυριάκος παλεύει μόνος του.
Γι’ αυτό λοιπόν, και η χώρα τον χρειάζεται.
Ένας πραγματικός καπετάνιος επιτέλους στο πηδάλιο.
Που κυβερνά με πυγμή, και που δεν παραδίδει το τιμόνι στους… κωπηλάτες.
Που βάζει στον πάγο τις όποιες μικροκομματικές και ιδιοτελείς φυγόκεντρες και ψηφοθηρικές τάσεις, άμα τη εμφανίσει τους.
Που πετσοκόβει αμέσως τους διάφορους τυχάρπαστους καρεκλοθήρες, που ιδιοτελώς πριονίζουν το κλαδί της πιο τέλειας κυβέρνησης έβερ.
Και όποιος αντέχει στην πίεση, και θέλει να δοκιμάσει τη στόφα του, ας κάνει δικό του κόμμα να μετρηθούμε.
Όπως είχε κάνει και η Ντόρα κάποτε… και ο Αβραμό.
Εκεί στα μαρμαρένια αλώνια τα ξαναλέμε αν σας βαστάει.
Όποιος είναι μάγκας δηλαδή, ας μας το δείξει στις εκλογές…
Αυτό φαίνεται να λέει ο φαινομενικά ανέμελος και πάντα σμιλεμένος Κυριάκος, ενθυμούμενος τη ρήση του Αβέρωφ περί μαντριών, ενώ όμως στο πίσω μέρος του μυαλού του έχει και τον φόβο της αιφνίδιας πρόσφατης ραγδαίας ανόδου των ακροδεξιών απόψεων στη χώρα, αλλά και τον καταποντισμό της αντίστοιχης Ν.Δ. της Γερμανίας στις τελευταίες εκλογές.
Που θα πάει αυτή η κατάσταση; Θα το δούμε στην πορεία.
Προς το παρόν εμείς ασχολούμαστε με τα τσαρούχια των Ευζώνων που ενοχλούν τη γάτα της Προέδρου και με τον Φουρφουρθιώτη, που αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικό όρο να μη βγαίνει στην τηλεόραση (για το ραδιόφωνο και το διαδίκτυο δεν ακούστηκε τίποτα). Μιλάμε για γραμμάτια…
Επίσης ασχολούμαστε με τον Πίνατ, τον συμπαθέστατο εκείνον πρωθυπουργικό μούργο, που μάλλον μόνο αυτός πήρε χαμπάρι την επίσημη υποδοχή που έγινε αυτές τις μέρες στον Πρόεδρο της Β. Μακεδονίας κ. Πενταρόφσκι (με παράτες, τσολιάδες, κλπ.) αφού τα ΜΜΕ μας που όλα τα σφάζουν και όλα τα μαχαιρώνουν, δεν είδαν ή δεν άκουσαν τίποτις…
Ούτε μια κουβέντα από τον Πορτοσάλτε, που ασχολείται πλέον εμμονικά μόνο με τους αντιεμβολιαστές, ούτε μια κουβέντα από την πρωθυπουργική νύφη.
Σιγή ασυρμάτου για αυτή τη βαρυσήμαντη επίσκεψη από τον καλύτερό μας σύμμαχο, όπως αποκαλούν τη γείτονα χώρα και οι εθνοπρεπείς συριζαίοι, που πρώτοι διαπίστωσαν την αναγκαιότητα των στενών μας σχέσεων με τους φίλους Βορειομακεδόνες, την εποχή που οι «δεξιοί νεοδημοκράτες» σκαρφάλωναν στα κάγκελα για την «προδοσία», ενώ σήμερα ταμπουρώνονται στα υπουργικά γραφεία τους μιλώντας για «συνέχεια του κράτους».
Γενικό μπλακάουτ δηλαδή, όπως εκείνο με το φέσιμπουκ ένα πράγμα.
Κι’ έχεις και τους Τούρκους που αλωνίζουν απειλώντας με προσάρτηση της Κρήτης, έχεις και τον Βασιλακόπουλο να ζητάει γενικό λοκντάουν για τους ανεμβολίαστους…
Σιγά μην ασχοληθούμε τους «Μπογδανιστές».
Στη λήθη… μαζί με τους άλλους «διαμαρτυρόμενους».
Και ραντεβού στις κάλπες γατάκια, αν έχετε κοχόνες… άντε γιατί πολλά μας τα είπατε.
Κυριάκος 4ever (τώρα και σε μακό μπλουζάκια)!