Γράφει ο Χρήστος Μπουσιούτας
Παρακολούθησα κάποια στιγμή την συζήτηση του Διεθνούς Διεπιστημονικού Συνεδρίου «Επιστήμη και Κοινωνία στον Πόλεμο της Πανδημίας» για να έχω μια εικόνα της άλλης άποψης, αλλά και να καταλάβω τα επιχειρήματα που επικαλούνται αυτοί οι άνθρωποι για να στηρίξουν την δική τους θεωρία.
Προβληματίστηκα πολύ.
Άκουσα και είδα γιατρούς να εκφράζουν τέτοιες παραδοξότητες, πουαναρωτιέσαι αν κάθισαν στα ίδια θρανία και στα ίδια αμφιθέατρα, αν σπούδασαν την ίδια επιστήμη και την ίδια ιατρική με όσους γιατρούς δίνουν στα νοσοκομεία την καθημερινή τους μάχη με το θεριό.
Δεν θέλω να πάρω θέση για ότι αφορά την ιατρική γιατί δεν είμαι γιατρός, αν και όλοι μας, με τόσα πολλά που έχουμε ακούσει τελευταία, μπορεί να έχουμεδιαμορφώσει μια άποψη που να ταιριάζει στην δική μας φιλοσοφία και ιδιοσυγκρασία.
Θα σταθώ όμως σε δύο ζητήματα που μου τράβηξαν την προσοχή και αφορούν την κοινή λογική και όχι την επιστήμη.
Το πρώτο που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και με προβλημάτισε για την αξιοπιστία αυτών που συμμετείχαν στο συνέδριο, ήταν το γεγονός ότι κάποιαστιγμή έκαναν μια σύγκριση του κορονοϊού με την εποχική γρίπη και το συμπέρασμα όλων που συμμετείχαν ήταν, ότι η θνησιμότητα του κορονοϊού δεν διαφέρει από αυτήν της εποχικής γρίπης.
Για να τεκμηριώσουν δε την άποψη τους, προσπάθησαν να δείξουν ότι οι θάνατοι που επίσημα αποδίδονται στον κορονοϊό, δεν οφείλονται σε αυτόν,αλλά σε άλλους παράγοντες και σκοπίμως όλες οι κυβερνήσεις για να τρομοκρατήσουν τάχα τους πολίτες τους, τους αποδίδουν στον κορονοϊό.
Δεν λένε όμως όλη την αλήθεια, κρύβουν την μισή και αυτό είναι χειρότερο από ένα ψέμα.
Έχουμε αυτή την στιγμή παγκόσμια κοντά στο ένα εκατομμύριο νεκρούς από αυτόν τον ιό. Αυτό λένε τα επίσημα στοιχεία.
Αμφισβήτησαν αυτό το νούμερο και ισχυρίστηκαν ότι οι νεκροί από τον κορονοϊό είναι πολύ λιγότεροι σε σχέση με αυτό το νούμερο και ότι πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους κατέληξαν από άλλες ασθένειες και κακώς αποδόθηκε ο θάνατος τους στον κορονοϊό.
Μα και οι επίσημες ανακοινώσεις το ίδιο λένε ουσιαστικά.
Ότι πάνω από το 90% αυτών των ανθρώπων «έφυγαν» επειδή έπασχαν και από άλλα υποκείμενα νοσήματα.
Απλά εκείνο που άφησαν στην άκρη οι συμμετέχοντες στο συνέδριο ήταν, ότι αυτοί οι άνθρωποι θα συνέχιζαν να ζουν με την πάθησή τους και δεν θα πέθαιναν από αυτήν, αν δεν είχαν ασθενήσει από τον κορονοϊό.
Αποκρύπτουν δηλαδή, ότι ένας ασθενής που πάσχει από κάποιο άλλο σοβαρό νόσημα, είχε και άλλο λάδι το καντήλι του αν δεν τον χτυπούσε ο κορονοϊός.
Το δεύτερο που θέλω να επισημάνω και που μου έκανε ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση ήταν ότι εξέφρασαν κάποια έωλα επιχειρήματα για να πείσουν ότι δεν είναι ο ιός αυτός περισσότερο επικίνδυνος από τον ιό της απλής γρίπης και ότι από την γρίπη πεθαίνει πάνω κάτω ο ίδιος αριθμός ανθρώπων κάθε χρόνο.
Και αναρωτήθηκαν μάλιστα γιατί κάποιοι σπέρνουν αδίκως κατά την γνώμη τους, τον τρόμο στις καρδιές των ανθρώπων.
Εκείνο όμως που ξέχασαν (σκοπίμως η τους διέφυγε;) να αναφέρουν είναι, ότι κανένα σύστημα υγείας, σε καμία χώρα του κόσμου, δεν έχει καταρρεύσειποτέ, όλα αυτά τα χρόνια από τον ιό της γρίπης.
Σε καμία χώρα.
Κατέρρευσαν όμως από τον κορονοϊό τα συστήματα υγείας στην Ιταλία,στην Ισπανία, στην Αγγλία, στην Γαλλία, στην Γερμανία, στην Σουηδία, στο Βέλγιο, στην Ρωσία, στην Κίνα, στην Αμερική και κάνω αναφορά σε αυτές τις προοδευμένες χώρες, γιατί έχουν τα καλύτερα συστήματα υγείας.
Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς, τι θα συμβεί στα συστήματα υγείας των τρίτων χωρών και στην Αφρική, που ακόμα δεν έχουν μεγάλο πρόβλημα.
Αυτό γιατί ξέχασαν να το αναφέρουν σε τόσες ώρες συζήτησης;
Για να καταλάβει κανείς τι σημαίνει αυτό και πόσο τρομακτικό είναι το πρόβλημα, αρκεί να σκεφτεί ότι στις χώρες που κατέρρευσαν τα συστήματα υγείας τους δεν μπορούσαν να έχουν φροντίδα άνθρωποι με άλλες ασθένειες και πέθαιναν από αυτές, χωρίς φυσικά να καταγράφονται ότι πέθαναν από κορονοϊό.
Και αυτό δεν χρειάζεται να είναι κανείς γιατρός για να το δει.
Μόνο οι αιρετικοί δεν το αντιλαμβάνονται όταν κάνουν αυτές τις συγκρίσεις.
Κάθε κυβέρνηση, κάθε χώρας, μπορεί να στεναχωριέται όταν κάποιοι πολίτες της «φεύγουν» πρόωρα από αυτήν την ζωή, αλλά εκείνο που την καίει πραγματικά είναι πως θα κρατήσει όρθιο το σύστημα υγείας της σε κάθε δύσκολή στιγμή.
Αυτό έχει σαν υψηλό καθήκον.
Γιατί αν γεμίσουν οι εντατικές με ασθενείς του κορονοϊού δεν θα πεθάνουν μόνο πολλοί από αυτούς, αλλά θα πεθάνουν και άλλοι άνθρωποι με άλλες ασθένειες που χρειάζονται να νοσηλευτούν σε ΜΕΘ.
Γίνονται τόσα εγκεφαλικά και εμφράγματα κάθε μέρα. Αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται ΜΕΘ.
Αν δεν υπάρχουν διαθέσιμες, αυτοί οι άνθρωποι θα πεθάνουν στους διαδρόμους των νοσοκομείων.
Γίνονται τόσα τροχαία με νέα παιδιά που μετά τα χειρουργεία πρέπει να μπουν σε ΜΕΘ για να ζήσουν.
Αν είναι γεμάτες με ασθενείς από κορονοϊό, θα πεθάνουν και αυτά αβοήθητα.
Είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβουν οι σύνεδροι και οι οπαδοί τους αυτό;
Στην χώρα μας που στο πρώτο κύμα της πανδημίας το σύστημα υγείας άντεξε, είχαν ακυρωθεί όλα τα προγραμματισμένα χειρουργεία από τον φόβο μην χρειαστούν κρεβάτια για τους ασθενείς του κορονοϊού.
Δεν γνωρίζουν οι ομιλητές του συνεδρίου και μάλιστα ο Ιταλός σύνεδρος ότι στην χώρα του οι γιατροί βρέθηκαν κοντά στο δίλημμα να αποφασίσουν αυτοί, ποιους θα κρατήσουν στην ζωή και ποιους θα αφήσουν να πεθάνουν;
Έφτασαν στα πρόθυρα αν δεν άνοιξαν και την πόρτα, να παίξουν τον ρόλο του χάρου.
-Εσύ πόσο χρονών είσαι;
-Εγώ; 85
-Εσύ έρχεσαι μαζί μου
-Εσύ; Πόσο είσαι;
-Εγώ; 48
-Εσύ μένεις.
-Εσύ πόσο είπαμε ότι είσαι;
-Εγώ; 75
-Εσύ είσαι στο όριο. Θα αποφασίσω αύριο.
Αυτό δεν το γνωρίζουν οι αμφισβητίες;
Δεν το ξέρει ο Ιταλός σύνεδρος που συμμετείχε στο συνέδριο;
Τα στρατιωτικά καμιόνια στο Μπέργκαμο, που μετέφεραν αξημέρωτα για να μην γίνουν αντιληπτά τους νεκρούς, δεν τα είδε;
Υπήρξαν ποτέ τέτοιες εικόνες από τον ιό της γρίπης;
Τι τρέλα είναι αυτή;
Τώρα στο δεύτερο κύμα που έχουμε μπει εδώ στην Ελλάδα, φοβάμαι ότι δεν θα αντέξει το σύστημα υγείας αν δεν προσέξουμε.
Ήδη βρίσκεται στα όρια του και διαρκώς επιδεινώνεται.
Και αντί να τηρήσουμε τα μέτρα που προτείνουν οι λοιμωξιολόγοι, κάποιοι «άλλοι» γιατροί προτρέπουν τον κόσμο στο αντίθετο.
Κατάφεραν κάποιοι να μας χωρίσουν πάλι σε δύο στρατόπεδα κι αυτό είναι επικίνδυνο.
Μπαίνουν πολίτες στα μέσα μεταφοράς χωρίς μάσκα, γιατί πιστεύουν αυτά που τους λένε οι αμφισβητίες και οι αιρετικοί.
Ρωτάς τον άλλον γιατί δεν φοράς μάσκα στο λεωφορείο και σου απαντά: Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κορονοϊός.
Βλέπουμε σκηνές απείρου κάλους, άνθρωποι να δέρνονται στα λεωφορεία και στα μαγαζιά επειδή κάποιοι δεν φορούν μάσκες..
Εκεί έχουμε φτάσει.
Κάποιοι να υπερασπίζονται το δικαίωμα στην δημόσια υγεία και κάποιοι άλλοι να υπερασπίζονται τις ψευτοθεωρίες τους.
Εικόνες ντροπής δηλαδή.
Πρέπει κάποιοι να καταλάβουν ότι είναι καλύτερα να προσέχουμε και ας είναι υπερβολικά τα μέτρα που παίρνουμε, ας μην χρειάζονται, ας είναι περιττά.
Από αυτό δεν θα πάθει κανείς τίποτα.
Αν όμως δεν προσέχουμε και είναι πράγματι επικίνδυνα τα πράγματα μπορεί να χαθεί ο έλεγχος.
Και αυτό δεν πρέπει να συμβεί.
Ούτε από την μάσκα θα πάθουμε τίποτα αν δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα υγείας που δεν πρέπει να την φορά κάποιος.
Για αυτές τις περιπτώσεις άλλωστε δίνεται ειδική άδεια να μην φορά μάσκα αυτός που έχει το πρόβλημα.
Εκατομμύρια άνθρωποι στις δουλειές τους επί 8ωρου βάσεως φοράνε καθημερινά τις μάσκες τους σε όλο τον κόσμο και δεν έπαθαν τίποτα.
Δεκάδες χιλιάδες παιδιά με σοβαρές ασθένειες και με ανοσοποιητικό σύστημα στο μηδέν, φοράνε μάσκες 24 ώρες το 24ωρο και δεν έπαθαν τίποτα από αυτό.
Φορέστε τις μάσκες σας και ας είναι λάθος.
Από αυτό το λάθος δεν θα κινδυνέψετε ούτε εσείς, ούτε τα αγαπημένα σαςπρόσωπα, ούτε οι συνάνθρωποί σας.
Αν όμως 1% να έχουν άδικο οι αιρετικοί και οι αμφισβητίες που σας λένε παραμύθια, κινδυνεύετε να είστε εσείς που θα έχετε προκαλέσει ένα τεράστιο κακό όχι μόνο στον εαυτό σας αλλά και στην κοινωνική αλυσίδα που δεν πρέπει να έχει κανέναν αδύνατο κρίκο.
Πρέπει να γίνει αντιληπτό από όλους μας ότι η μάσκα δεν προσφέρει μόνο προστασία από τον ιό, αλλά δείχνει και ένα αίσθημα κοινωνικής ευθύνης και σεβασμού στον συνάνθρωπό μας.