Είναι πρόδηλο πως αναπτύσσεται μια θεωρία ότι οι επιλογές μας είναι περιορισμένες και πως πρέπει να ικανοποιηθούν «κάποιες απαιτήσεις της Τουρκίας».
Ακούγονται αυτές απόψεις μέσα από τη δραματοποίηση των εξελίξεων. Σιγοντάρουν σε ένα φοβικό κλίμα και τα ΜΜΕ, τα οποία αναπαράγουν συνεχώς ένα σκηνικό εκφοβισμού, αφήνοντας να εννοηθεί πως οι Τούρκοι είναι περίπου με το χέρι στη σκανδάλη και αναμένουν το πράσινο φως για να κτυπήσουν. ΜΜΕ πέφτουν στην παγίδα της Τουρκίας, αναπαράγουν σχεδόν καθημερινά τον καλοστημένο υβριδικό πόλεμο στον οποίο ασκείται η κατοχική δύναμη.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, το οποίο ενισχύεται με τις διάφορες φωνές της «λογικής», αναπτύσσεται η προετοιμασία του εδάφους με κοντόφθαλμα επιχειρήματα όπως: «Είναι μεγάλη η ΑΟΖ και δεν σωστό να περιορίζεται η Τουρκία που έχει τόσο μεγάλη ακτογραμμή». Ή «εάν δεν δώσουμε, θα μας επιτεθούν στρατιωτικά».
- Είναι προφανές πως προετοιμάζεται το έδαφος, κυρίως από ελλαδικής πλευράς, αλλά και από τους γνωστούς κύκλους στην Κύπρο, της συνομοταξίας των οπαδών της όποιας λύσης, για να νέες υποχωρήσεις. Να εκχωρηθεί κυριαρχία για να διασφαλισθεί η «ειρήνη». Μεγάλη ψευδαίσθηση! Ακούγεται όλο και περισσότερο η ανάγκη για συνεκμετάλλευση. Αυτό σημαίνει πως θα υπάρξει με την Τουρκία συνεταιρισμός στα δικά μας. Της Ελλάδος και της Κύπρου. Θα ικανοποιείται με αυτόν τον τρόπο το ερντογανικό δόγμα «τα δικά μας δικά μας και τα δικά τους πάλι δικά μας».
Αυτή την περίοδο γίνονται παρεμβάσεις για να καταγραφούν αντιδράσεις.
- Κανείς δεν μπορεί να θεωρήσει τυχαίες τις τοποθετήσεις του πρώην Πρωθυπουργού της Ελλάδος, Κώστα Σημίτη και του συμβούλου του νυν Πρωθυπουργού Θ. Ντόκου, ο οποίος υπεραμύνθηκε τα της συνεκμετάλλευσης με την Τουρκία. Τέτοιες απόψεις διατυπώνονται και στην Κύπρο, παρ’ όλο που μέχρι στιγμής σε πολιτικό επίπεδο είναι έμμεσες τέτοιες αναφορές.
Αναφορές που παραπέμπουν στο «κλείσιμο» του Κυπριακού για να «γλυτώσουμε». Είναι η γνωστή λογική σύμφωνα με την οποία μόλις… γνέψουμε στην Τουρκία θα τρέξει για να λυθεί το Κυπριακό. Αυτό δεν είναι ψευδαίσθηση, αλλά κάτι άλλο.
Η κατοχική Τουρκία υλοποιώντας το σχέδιο-όραμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», επιχειρεί διά της ισχύος να επιβάλλει τετελεσμένα, να αρπάξει θαλάσσια (και όχι μόνο) περιοχή της Ελλάδος και της Κύπρου. Η Τουρκία κτίζει βαθμηδόν την αναδιαμόρφωση συνόρων, αμφισβητεί διεθνείς Συνθήκες και επιχειρεί να είναι η κερδισμένη από την ανακατανομή ισχύος που συντελείται στην περιοχή.
- Η Άγκυρα πιέζει ασφυκτικά με προκλητικές ενέργειες και διευκολύνεται σημαντικά όταν και των εκ των έσω αναπτύσσονται θεωρίες πως «εάν δεν δοθεί μερίδιο στην κατοχική δύναμη θα ξεσπάσει πάνω μας».
- Η πορεία αυτή είναι καταστροφική καθώς ανοίγουν την όρεξη της κατοχικής δύναμης, η οποία ήδη ισχυρίζεται πως περιοχές, όπως αυτή στο Καστελλόριζο, δυτικά της Κύπρου, είναι δικές της και δεν συζητά συνεκμετάλλευση. Είναι… όλα δικά της. Συνεκμετάλλευση προωθεί μέσω των Τουρκοκυπρίων σε περιοχές νοτίως της Κύπρου ενώ εξαγγέλλει πως θα προστατεύσει και τα τεμάχια τα οποία… διαχειρίζεται εκ μέρους του ψευδοκράτους!
Η Τουρκία στήνει σκηνικό για να εξασφαλίσει ότι επιδιώκει. Σε αυτό έχει συμμάχους της όσους σπεύδουν να την διευκολύνουν με τις φοβικές προσεγγίσεις τους.
Αυτή η επιθετικότητα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με αυταπάτες. Χρειάζονται δράσεις με στόχο να καταστούν οι στόχοι της Άγκυρας ανέφικτοι.