Ξεκάθαρο μήνυμα του Προέδρου στους δανειστές: Υπάρχει και η νομική οδός, δεν παρακαλάμε πλέον κανέναν.

Προκόπης Παυλόπουλος: «Η Ελλάδα έχει δικαίωμα να ζητήσει από τους εταίρους την εκπλήρωση των δικών τους υποχρεώσεων. Έτσι αντιλαμβανόμαστε εμείς του κανόνες. Γιατί γίνεται πολύς λόγος περί κανόνων. Κανόνες σημαίνει πρωτίστως να σέβεσαι το ευρωπαϊκό κεκτημένο.»
ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΣΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΜΕΓΑΡΟ 24.05.2017
Δ.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Ευχαριστώ πολύ που μου δίνετε την ευκαιρία να σας ενημερώσω για τις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας. Όπως ξέρετε, έχουμε πολλά θετικά σημεία. Οι αυξημένοι ρυθμοί οικονομικών μεταβλητών, όπως είναι η βιομηχανική παραγωγή, οι εξαγωγές, η μικρή μείωση της ανεργίας, η αύξηση των επενδύσεων, όπως επίσης και η επιστροφή στην κερδοφορία πολλών εισηγμένων στο χρηματιστήριο εταιρειών. Όλα αυτά βέβαια είναι οι προϋποθέσεις για μια ανάπτυξη που όλοι τη θέλουμε.

Θέλουμε μία βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη. Όπως γνωρίζετε, έχουμε εκπονήσει μια αναπτυξιακή στρατηγική, η οποία βασίζεται: Πρώτον, στο ανθρώπινο δυναμικό και δεύτερον, στη δημιουργία ενός νέου παραγωγικού μοντέλου. Μοντέλου που έχει χρησιμοποιηθεί τις προηγούμενες δεκαετίες. Αυτό το μοντέλο του δανεισμού και της κατανάλωσης δεν μπορεί να συνεχισθεί φυσικά.

Το καινούργιο παραγωγικό μοντέλο βασίζεται σε 4 πυλώνες:
Ο πρώτος πυλώνας είναι ο προσανατολισμός στην παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών υψηλής προστιθέμενης αξίας και έντασης γνώσης. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι το τεχνολογικό περιεχόμενο των προϊόντων και υπηρεσιών πρέπει να είναι μεγαλύτερο απ’ ότι τώρα και να έχει μια στροφή προς τα εμπορεύσιμα προϊόντα, τα οποία θα αυξήσουν τις εξαγωγές.

Ο δεύτερος πυλώνας είναι η ενδυνάμωση της εξωστρέφειας με τον καλύτερο συντονισμό των διαφόρων φορέων όχι μόνο του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης αλλά και του Υπουργείου Εξωτερικών, των εμπορικών ακολούθων στις Πρεσβείες μας.
Ο τρίτος πυλώνας είναι η ενίσχυση του παραγωγικού εγχώριου μοντέλου μέσα στο πλαίσιο των κανόνων ανταγωνισμού της ΕΕ.

Και τέλος, ο τέταρτος και τελευταίος πυλώνας είναι η ενίσχυση των συνεργασιών των μικρών επιχειρήσεων σε «συστάδες» ή σε συνεργασίες «αλυσίδων αξίας», οι οποίες θα μετατρέψουν αυτό που θεωρείται μειονέκτημα, αλλά μπορεί να γίνει πλεονέκτημα, το μικρό μέγεθος των επιχειρήσεων, γιατί το μεγαλύτερο ποσοστό των επιχειρήσεων είναι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργηθεί μια μάζα που θα μπορεί να διευκολύνει την είσοδο των εταιρειών αυτών στις αγορές.

Βέβαια αυτά μπορεί να γίνουν αλλά έχουμε στόχους για να διαμορφωθούν. Ο πρώτος και σπουδαιότερος στόχος βέβαια είναι η μείωση της ανεργίας, τουλάχιστον κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες, μεταξύ 2017-2021.

Ο δεύτερος στόχος είναι η αύξηση του ΑΕΠ κατά κεφαλή, ώστε να μπορέσουμε να συγκρατήσουμε τον πληθυσμό και ιδιαίτερα τους εξειδικευμένους νέους που φεύγουν στο εξωτερικό, να σταματήσουν αυτό το λεγόμενο ‘brain drain’.
Kαι τέλος, να δημιουργήσουμε μια βελτιωμένη συνθήκη βίωσης των πολλών κοινωνικών ομάδων και να μειώσουμε τη φτώχεια η οποία υπάρχει.

Όλα αυτά χρειάζονται αναγκαίες ενέργειες και σ’αυτές συγκαταλέγονται οι εξωτερικές και εγχώριες επενδύσεις. Προσπαθούμε για την αλλαγή του επενδυτικού κλίματος και νομίζουμε ότι υπάρχει μια απήχηση σ’αυτό. Το δεύτερο είναι να αυξήσουμε τις συμπράξεις μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, να αυξήσουμε την κοινωνική οικονομία και μαζί μ’αυτό την κοινωφελή εργασία και τέλος, να αξιοποιήσουμε την δημόσια περιουσία. Αυτό δεν σημαίνει μόνον ιδιωτικοποιήσεις, σημαίνει και μακροπρόθεσμες μισθώσεις, όπως επίσης και την ένταξη της δημόσιας περιουσίας σε στρατηγικές επενδύσεις.

Αυτό είναι όλο το πλαίσιο της αναπτυξιακής στρατηγικής που έχει τελειώσει η πρώτη φάση, το πρώτο στάδιο, θα έλεγα. Το επόμενο στάδιο είναι να το παρουσιάσουμε στις περιφέρειες, οπότε να μπορέσουμε να πάρουμε τις απόψεις, τις παρατηρήσεις, τις προτάσεις των περιφερειών, των δημάρχων, των πολιτών, των Επιμελητηρίων, να έχουμε ένα αναπτυξιακό σχέδιο το οποίο θα είναι της χώρας και όχι μόνο από την κεντρική κυβέρνηση. Είναι ένα φιλόδοξο πλάνο και νομίζω ότι θα τα καταφέρουμε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Υπουργέ, σας ευχαριστώ για την ενημέρωση την οποία ήδη μου κάνατε και θα μου κάνετε εκτενέστερα στην συνέχεια. Συμφωνώ απολύτως στο ότι μετά το τέλος της αξιολόγησης, ο δρόμος μας είναι ένας: Ανάπτυξη και πάλι ανάπτυξη. Βεβαίως εδώ να τονίσω – μου δίνεται η ευκαιρία για άλλη μια φορά να το πω – ότι η Ελλάδα έχει εκπληρώσει στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της. Επομένως, στο επόμενο Eurogroup οι εταίροι μας πρέπει να εκπληρώσουν και τις δικές τους υποχρεώσεις. Αυτό δεν είναι παράκληση ούτε καν αίτημα. Είναι «άσκηση δικαιώματος», για να χρησιμοποιήσω μια νομική έκφραση. Η Ελλάδα έχει δικαίωμα να ζητήσει από τους εταίρους την εκπλήρωση των δικών τους υποχρεώσεων. Έτσι αντιλαμβανόμαστε εμείς του κανόνες. Γιατί γίνεται πολύς λόγος περί κανόνων. Κανόνες σημαίνει πρωτίστως να σέβεσαι το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Και το ευρωπαϊκό κεκτημένο προβλέπει ότι όταν εκπληρώνεις εσύ τις δικές σου υποχρεώσεις, πρέπει να τις εκπληρώσει και ο άλλος. Ευτυχώς, αυτό αποτελεί κοινή θέση των θεσμών πλέον, ιδίως δε της ίδιας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Ύστερα, όπως σωστά είπατε, θα πρέπει να προχωρήσουμε στον δρόμο της ανάπτυξης. Έχει πολλές παραμέτρους. Σπουδαιότερη: Επενδύσεις. Η Χώρα πρέπει να γίνει φιλική προς τις επενδύσεις που ούτως ή άλλως, όπως κι εσείς διαπιστώσατε και το είπατε, θέλουν να έρθουν στην Ελλάδα. Εκεί πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να γίνει το περιβάλλον φιλικό. Και επιπλέον να μειώσουμε όσο το δυνατόν την γραφειοκρατία. Η τεχνολογία μας το επιτρέπει σήμερα. Κι εδώ, για να τελειώνω, μου δίνεται η ευκαιρία να πω και κάτι άλλο. Και για εμάς είναι μονόδρομος η ανάπτυξη. Είναι ο καλύτερος τρόπος, όπως ξέρετε, για να μειώσουμε και το χρέος γενικότερα, όταν ξέρουμε ποια είναι η ουσία του χρέους και ποια είναι η σχέση του με το ΑΕΠ. Όμως πρέπει να το τονίσουμε αυτό και προς τους Εταίρους μας, σχετικά με την ανάπτυξη της Ευρωζώνης. Δεν μπορεί να είμαστε, κ.Υπουργέ, ικανοποιημένοι με τους ρυθμούς ανάπτυξης της Ευρωζώνης. Η Ευρωζώνη, από την φύση της, έχει πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες ανάπτυξης. Δεν μπορεί, λοιπόν, να μένουμε ικανοποιημένοι από αυτούς τους ρυθμούς που έχουμε σήμερα. Πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη ανάπτυξη στην Ευρωζώνη, αυτό θα βοηθήσει και τις λοιπές χώρες να προχωρήσουν. Και αυτό σημαίνει πως πρέπει να υπάρξει αλλαγή του μείγματος πολιτικής που εφαρμόζουμε σήμερα στην Ευρωζώνη.

Επισημαίνω δε ότι αυτό εμείς οι Έλληνες δεν το λέμε μόνο για την Ελλάδα. Αυτό το αίτημα, που είναι γενικότερο αίτημα – το διαπιστώσατε άλλωστε και από τις πρόσφατες δηλώσεις του νέου Προέδρου της Γαλλίας κ. Μακρόν – είναι πια κοινός τόπος. Χρειάζεται αλλαγή στην πολιτική μας έτσι ώστε η ανάπτυξη να πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις στον χώρο της Ευρωζώνης. Και αυτό θα είναι πολύ καλύτερο και για την Ευρωζώνη και για το ίδιο το ευρώ σε παγκόσμια κλίμακα. Γιατί μπορεί το ευρώ να έχει πολύ μεγαλύτερες δυνάμεις από αυτές που έχει σήμερα.

Επομένως θ’ αγωνισθούμε στην Ελλάδα και για τα δικά μας προβλήματα, αλλά θ’ αγωνισθούμε και για την πορεία της Ευρωζώνης γενικότερα στο μέτρο που μας αναλογεί. Γιατί εμείς οι Έλληνες το έχουμε αποδείξει: Είμαστε πραγματικοί Ευρωπαίοι. Δεν κρίνουμε τα δικά μας ανάλογα με το πως μας συμφέρουν. Εκτελούμε τις υποχρεώσεις μας, ζητούμε να τις εκτελέσουν και οι άλλοι και ποτέ δεν κρίναμε – και το ξέρει ο Ελληνικός Λαός με τόσες θυσίες – την δική μας πορεία με βάση μόνο τα δικά μας συμφέροντα. Αυτό είναι ένα καλό μήνυμα και προς όλους τους εταίρους μας γενικότερα. Γιατί αυτό σημαίνει Ευρώπη. Αλληλεγγύη, συλλογικότητα και το κοινό συμφέρον πάνω από όλα.

Απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.