Η πολύμηνη και εξαντλητική μάχη για το Ποκρόβσκ, κάποτε στρατηγικό καταφύγιο 48 χλμ. από την πρώτη γραμμή
φτάνει στο τέλος της, σύμφωνα με ανάλυση του Guardian. Η πόλη, που υπήρξε κρίσιμο βιομηχανικό και εφοδιαστικό κέντρο, έχει βυθιστεί σε καταστροφική σύγκρουση από το καλοκαίρι του 2024, όταν η ραγδαία ρωσική προέλαση την έφερε στο επίκεντρο των συγκρούσεων.
Η 18μηνη μάχη για το Ποκρόβσκ αποτελεί τη σύνοψη της τρέχουσας κατάστασης του πολέμου: Εξαντλητικές συγκρούσεις όπου η Ρωσία σημειώνει σταδιακή πρόοδο με εξαιρετικά υψηλό ανθρώπινο κόστος, ενώ ταυτόχρονα εξαντλεί τις αμυντικές δυνατότητες της Ουκρανίας.
«Υπάρχουν αρκετά ισχυρά στρατιωτικά επιχειρήματα για να παραχωρήσει η Ουκρανία το έδαφος αυτό. Από πολιτική άποψη όμως, η Ουκρανία αναγνωρίζει ότι η παραχώρηση εδαφών δεν θα σταματήσει απαραίτητα τον πόλεμο… θα φέρει την επανάληψη των ίδιων μαχών σε διαφορετικό έδαφος», δήλωσε ο Nick Reynolds, αναλυτής χερσαίων επιχειρήσεων στο think tank Royal United Services Institute.
Το Ποκρόβσκ, με προπολεμικό πληθυσμό 60.000, ήταν ζωτικής σημασίας για την Ουκρανία
Ένα ορυχείο κοντά στην πόλη ήταν ο μεγαλύτερος προμηθευτής μεταλλουργικού άνθρακα της χώρας, απασχολώντας 10.000 άτομα. Μετά τη ρωσική εισβολή, ο σιδηροδρομικός σταθμός της πόληςμετατράπηκε σε κεντρικό κόμβο διανομής και οι δρόμοι της αποτέλεσαν την κύρια οδική αρτηρία που συνέδεε το Ντνίπρο με την οχυρωμένη ζώνη του Ντονέτσκ, καθιστώντας την στρατηγική βάση στα μετόπισθεν μέχρι το καλοκαίρι του 2022.
Η στρατηγική σημασία της πόλης εκτίναξε ακόμη και την τοπική της οικονομία, με την τιμή των ενοικίων να τετραπλασιάζεται και καταστήματα στρατιωτικού εξοπλισμού να ξεπηδούν «σχεδόν κάθε 3 μέτρα», όπως δήλωσε ο ακτιβιστήςOleksandr Nesterenko.
Η κατάρρευση της άμυνας και το τέλος μιας εποχής
Η κατάσταση άρχισε να αλλάζει δραματικά τον Φεβρουάριο του 2024 με την πτώση της Αβντίιβκα, γεγονός που αποδίδεται εν μέρει στην αναστολή της στρατιωτικής βοήθειας από το Κογκρέσο των ΗΠΑ. Ακολούθησε μια ταχεία ρωσική προέλαση, και μέχρι τον Αύγουστο του 2024 οι Ρώσοι εισβολείς είχαν φτάσει μόλις 7 μίλια νότια του Ποκρόβσκ, ωθώντας τις αρχές να καλέσουν σε εκκένωση των πολιτών.
Παρά την αρχική πρόβλεψη για άμεση πτώση, η πόλη άντεξε για μήνες. Ωστόσο, η ρωσική στρατηγική επικεντρώθηκε στην περικύκλωση και την εξουδετέρωση των ουκρανικών πληρωμάτων drones, επιτυγχάνοντας αεροπορική υπεροχή και στοχεύοντας τις διαδρομές ανεφοδιασμού. Σύμφωνα με τον Πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, οι Ρώσοι υπερτερούσαν αριθμητικά των υπερασπιστών σε αναλογία οκτώ προς ένα.
Σήμερα, η πόλη έχει χάσει κάθε στρατηγική σημασία. Ο πληθυσμός έχει αποδεκατιστεί (υπολογίζεται ότι έχουν απομείνει περίπου 1.200 πολίτες), η βιομηχανία έχει καταστραφεί (το ορυχείο έκλεισε και πλημμύρισε), και οι διαδρομές εφοδιασμού έχουν καταστεί άχρηστες. Η πόλη είναι «εντελώς ερειπωμένη», χωρίς φυσικό αέριο, νερό, ηλεκτρικό ρεύμα ή θέρμανση.
Το ανθρώπινο κόστος είναι τεράστιο και για τη Μόσχα: Ο Ζελένσκι ανέφερε 25.000 ρωσικές απώλειες (νεκροί και τραυματίες) τον Οκτώβριο, κυρίως γύρω από το Ποκρόβσκ.
Αυτή η αιματηρή μάχη προοιωνίζεται ένα ακόμη πιο βαρύ τίμημα με την κατάληψη των υπόλοιπων πόλεων του Ντονέτσκ, όπως το Κραματόρσκ και το Σλοβιάνσκ, τις οποίες ζητά ο Βλαντίμιρ Πούτιν στις τελευταίες ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.