Του στίχους και τη μουσική υπογράφει ο Ανδρέας Λάμπρου
Ο Μιχάλης Βιολάρης παρουσιάζει το νέο του τραγούδι με τίτλο «1974», με αφορμή την συμπλήρωση των 50 χρόνων από την Τουρκική εισβολή στη Κύπρο.
Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο
Με αφορμή αυτή την επέτειο, ο καταξιωμένος τραγουδοποιός Ανδρέας Λάμπρου υπογράφει τη μουσική και το στίχο στο τραγούδι «1974» και ο σπουδαίος τραγουδιστής Μιχάλης Βιολάρης το ερμηνεύει συγκλονιστικά.
Ένα τραγούδι που προκαλεί μία ιδιαίτερη συγκίνηση, ένα τραγούδι ύμνος και φόρος τιμής για τους ανθρώπους που αντιστάθηκαν, για τα αιματοβαμμένα χώματα.
Ο Μιχάλης Βιολάρης εξυψώνει τους στίχους και μας τραγουδά
«Πρόσφυγας στον τόπο μου
Και στα χώματα που με κραυγές φωνάζουνε
Η πατρίδα μου στα δυο έχει μοιραστεί
Παναγιά μου λευτεριά πότε θα φανεί
Σκλαβιά, πατημένα γιασεμιά
Και σπίτια, με αυλές γεμάτες στάχτη
Μάνα μου, ποιος σκοτώνει τη χαρά
Μάνα μου, οι μνήμες μαχαιριά»
Η καλλιτεχνική διαδρομή του Μιχάλη Βιολάρη
Ο Κύπριος τραγουδοποιός βρέθηκε σε πολύ νεαρή ηλικία στην Αθήνα, όπου στις μπουάτ ο Γιάννης Σπανός ήταν ο πρώτος που πίστεψε στη φωνή του και του στάθηκε.
Μια συμμετοχή στα «Άσπρα καράβια», του έδωσε την ευκαιρία να συμμετάσχει αμέσως μετά, στην πρώτη Ανθολογία, και αργότερα στη δεύτερη.
«Το λεγόμενο Νέο Κύμα στο ελληνικό τραγούδι αρχίζει σιγά-σιγά να γίνεται γνωστό. Ήταν ένα νέο άκουσμα με πολύ ωραίο στίχο, με μια μουσική επένδυση απλή, με ένα σημαντικό χαρακτηριστικό την αλήθεια του, από ανθρώπους που αγαπούσαν πολύ το καλό ελληνικό τραγούδι. Και μιλώ για όλους τους συντελεστές, ποιητές-στιχουργούς, και τραγουδιστές». είχε δηλώσει ο ίδιος.
Από τα τραγούδια της εποχής αυτής ξεχωρίζουν αυτά στο δίσκο Θαλασσινό τριφύλλι του Οδυσσέα Ελύτη και Λίνου Κόκοτου, το Αν βουληθώ να σ’ αρνηθώ του Μίμη Πλέσσα, Τα μάτια σου Κατερινιώ και Μια ξανθιά απ’ τη Μυτιλήνη σε μουσική Γιώργου Κοντογιώργου και στίχους Γιάννη Κακουλίδη, και αρκετά τραγούδια του Γιώργου Κριμιζάκη (Τι Λωζάννη τι Κοζάνη, Ας πούμε αν θες, και άλλα).
Άλλη μια ιδιαίτερη θέση στη δισκογραφία του, κατέχουν τα κυπριακά. Από τα «Κυπριώτικα του Βιολάρη» (1970) ως το «Καιρών και ηρώων μνήμη» (1996).