Κορυφαίος αξιωματούχος της ελληνικής κυβερνήσεως μου αποκάλυψε προσφάτως, τώρα που ο πολιτικός κίνδυνος έχει περάσει, ότι η Ελλάς έζησε αθόρυβα το καλοκαίρι του 2023 μεγάλη μεταναστευτική κρίση.
Μανώλης Κοττάκης
Οπως μου εξήγησε, εκείνη την εποχή αφίχθησαν στη χώρα, εκμεταλλευόμενοι και τη μετεκλογική αναταραχή των πυρκαγιών, περί τους 60.000 παράνομοι μετανάστες.
Σε χιλιάδες από αυτούς δόθηκε, σύμφωνα με τον αξιωματούχο, καθεστώς πολιτικού πρόσφυγα και πολιτικό άσυλο. Ό εστί μεθερμηνευόμενον προσωρινό διαβατήριο της Ελληνικής Δημοκρατίας εξάμηνης διάρκειας, του οποίου έκαναν χρήση οι μετανάστες- πρόσφυγες για να «δραπετεύσουν» σε χώρες του Βορρά. Κυρίως στη Γερμανία. Σε χιλιάδες άλλους δόθηκε η δυνατότητα να διασκορπιστούν και να φιλοξενηθούν στις δομές που έχει δημιουργήσει η ελληνική κυβέρνηση σε ορισμένες περιοχές της επικράτειας. Χιλιάδες άλλοι έκαναν, τέλος, χρήση των ευεργετημάτων συγκεκριμένων προγραμμάτων και έλαβαν στο χέρι χρήματα υπό μορφή ενισχύσεων και επιδομάτων για να ενοικιάσουν ακίνητα εκτός δομών, μέσα στον αστικό ιστό. Ωστε να χαθούν στην «ανωνυμία» του πλήθους.
Η αποκάλυψη αυτή μού έγινε μετά τις ευρωεκλογές και ισχύει στο ακέραιο. Μία εβδομάδα πριν από τις ευρωεκλογές, άλλο «κορυφαιότατο» στέλεχος της Ν.Δ. μού διαμαρτυρήθηκε γιατί η εφημερίδα μας αναπαρήγαγε ρεπορτάζ αμερικανικού τηλεοπτικού σταθμού, σύμφωνα με το οποίο η πατρίδα μας ανέλαβε την υποχρέωση, μαζί με μερικές άλλες πρόθυμες ευρωπαϊκές χώρες, να «απορροφήσει» τουλάχιστον 1.000 μετανάστες που πέρασαν παράνομα τα αμερικανικά σύνορα και «τρύπωσαν» στις ΗΠΑ.
Μέχρι πρότινος γνωρίζαμε ότι οι ΗΠΑ εξήγαγαν επιτυχώς την κρίση χρέους τους το 2008 στην αφελή Ευρώπη, γνωρίζαμε ότι εξήγαγαν τα ενεργειακά τους αδιέξοδα στην Ευρώπη με τον πόλεμο στην Ουκρανία (επιτυχώς σε όλες τις περιπτώσεις, γιατί η ηγεσία της Ευρώπης «κρατείται», είναι εκβιάσιμος), το τελευταίο, πάντως, που θα περιμέναμε ήταν να μας εξαγάγουν από τόσο μακριά και το μεταναστευτικό τους πρόβλημα.
Και εμείς, εις… ένδειξη αλληλεγγύης, να το αναλάβουμε. Ρώτησα το «κορυφαιότατο» στέλεχος γιατί διαμαρτύρεται με την προσθήκη (σας τα μεταφέρω ευγενικά) «εντάξει, εμείς είμαστε οι… κακόπιστοι, αλλά ο τηλεοπτικός σταθμός των ΗΠΑ CBS τι είναι; Μήπως τον ξεχάσατε στην κατανομή της λίστας Πέτσα;». Αστειευόμουν, διότι η ουσία δεν είναι αυτή.
Η ουσία είναι ότι η Ελλάς είναι υποψήφια χώρα προς μετανάστευση από τρεις δρόμους: Ανατολικά από τον Εβρο και τα νησιά του Αιγαίου, νοτίως από την Κρήτη (ρεύματα από τη Λιβύη – ο Καντάφι είχε πει στον νεαρό υφυπουργό Εξωτερικών Ευριπίδη Στυλιανίδη το 2005 πως «αν με ανατρέψουν, θα γεμίσει η Ευρώπη με Αφρικανούς μετανάστες») και δυτικά με οργανωμένη μετακίνηση από τις ΗΠΑ, αν αυτές επιμείνουν μέχρι τέλους στα σχέδιά τους. Και το πιο σημαντικό είναι ότι η Πολιτεία δεν δείχνει να διαθέτει και μεγάλες αντιστάσεις στο πεδίο αυτό, παρά τα παχιά λόγια που ακούμε. Πρώτον, διότι η Ελλάς αποδεικνύει την «προθυμία» της σε ακόμα ένα μέτωπο και, δεύτερον και σημαντικότερον, διότι το Μεταναστευτικό είναι και ελληνική μπίζνα. Δεν είναι μόνο διεθνής.
Γύρω από τις δομές στήνεται τρελό πάρτι χρηματοδοτήσεων και προμηθειών, για το οποίο ευλόγως κάποιοι ενδιαφέρονται. Δεν είναι τυχαίο που η αποχώρηση Καιρίδη από το υπουργείο Μετανάστευσης έγινε λίγους μήνες μετά την απόφασή του να περικόψει δραστικά αυτές τις δαπάνες. Προστατεύοντας το δημόσιο χρήμα. Τώρα ο δρόμος είναι ανοικτός. Τεράστια κονδύλια από ευρωπαϊκά προγράμματα είναι διεκδικήσιμα από ΜΚΟ και εταιρίες που δραστηριοποιούνται στο Μεταναστευτικό. Στο χέρι του νέου υπουργού Νίκου Παναγιωτόπουλου είναι να κόψει τον βήχα πολλών.
Γράφω σήμερα αναλυτικά για τις αθέατες πτυχές του Μεταναστευτικού διότι, δυστυχώς, αυτά που ζούμε στον Εβρο (ευτυχώς, ο συνοροφύλακάς μας διέφυγε τον κίνδυνο) είναι τα επιφαινόμενα, η κορυφή του παγόβουνου. Την προηγούμενη εβδομάδα, όπως αποκάλυψε μέσα από την εφημερίδα μας η Φανή Χαρίση, οι διακινητές αναστάτωσαν τους δρόμους της Ορεστιάδας, εντός των οποίων τους καταδίωκε η ΕΛ.ΑΣ., και με την καουμπόικη οδήγησή τους έθεσαν σε κίνδυνο τις ζωές των κατοίκων της πόλεως. Ωρες ώρες απορώ πώς σκέπτεται η ελληνική Δικαιοσύνη, πόσα ακριβώς ξέρει από τα συμβαίνοντα στη μεθόριο και με τι κριτήρια αποφασίζει.
Τη στιγμή που παίζεται αυτό το παιχνίδι στον Εβρο, τα χερσαία σύνορα του οποίου αμφισβητούν οι Τούρκοι, η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου μελετά την πιθανή άσκηση αναίρεσης σε απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Θράκης, επειδή μετέτρεψε την κατηγορία που είχε απαγγελθεί σε κατοίκους που είχαν «συλλάβει» μετανάστες στις περυσινές φωτιές στον ακριτικό νομό, από την κακουργηματική «αρπαγή με ρατσιστικά χαρακτηριστικά» στην πλημμεληματική «παράνομη κατακράτηση», με συνέπεια τη μετατροπή της ποινής τους σε εξαγοράσιμη.
Αν δεν καταλαβαίνει ούτε ο Αρειος Πάγος ότι οι κάτοικοι του νομού, αλλά και οι αστυνομικές Αρχές και οι συνοροφύλακες, έχουν αντίπαλό τους ένα ξένο κράτος με τις παραφυάδες του, που μας κάνει υβριδικό πόλεμο νεύρων με εργαλεία μετανάστες, καθώς και ότι δεν έχουν απέναντί τους μόνον ανέστιους και πεινασμένους πρόσφυγες, διερωτώμαι ποιος θα το καταλάβει.
Αν ακόμα και η Δικαιοσύνη σπέρνει τον φόβο και την απογοήτευση στους ακρίτες, να δω ποιος θα φυλάσσει τη μεθόριο σε λίγα χρόνια. Θα φύγουν όλοι, αν νιώθουν το κράτος εχθρό τους! Τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά. Η κατάσταση θα παροξυνθεί. Ο Θεός να βάλει το χέρι του να μην έχουμε νέα έκρηξη με σύρραξη στα Βαλκάνια του χρόνου, διότι θα έχουμε Προσφυγικό και από τον Βορρά. Το Μεταναστευτικό δεν είναι εθνική μπίζνα ούτε πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τέτοιο. Το Μεταναστευτικό είναι ευθέως συνδεδεμένο με την εθνική ασφάλεια και την κοινωνική συνοχή. Αυτό δεν έχουμε την πολυτέλεια να μην το καταλάβουμε. Αλλα ίσως! Αυτό όχι.