«Καλά παιδιά», «άνθρωποι που δεν λένε ‘όχι’» και πολιτική διαδρομή που να ταιριάζει με το προφίλ του αρμόδιου υπουργού και των γενικών γραμματέων είναι το προφίλ αυτών που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν, σε επιτελικό επίπεδο, τις καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού.
Στοιχεία του χαρακτήρα τους και της πορείας τους που έπρεπε να αντισταθμίσουν άλλα στοιχεία, όπως η «επιτελική γνώση», η «επιχειρησιακή εμπειρία» και η «γνώση της περιοχής» η οποία τους είχε ανατεθεί.
Όπως εξηγεί στην «κυριακάτικη δημοκρατία» άνθρωπος που γνωρίζει «τα μέσα και τα έξω» της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, όσα ακολούθησαν δεν αποτέλεσαν έκπληξη, καθώς η πληθώρα ειδικά εναέριων μέσων, που έχει -για πρώτη ίσως φορά- η χώρα μας, δεν αξιοποιήθηκε όπως θα έπρεπε. «Ρωτήστε τους “εναέριους” τι γνώμη έχουν για το πώς “έχτισαν” τα πεζοπόρα τμήματα πάνω στις δικές τους προσπάθειες» σημειώνει, τονίζοντας πως αυτό φυσικά δεν οφείλεται στο πόσον κόπο κατέβαλαν τα πεζοπόρα τμήματα, αλλά στην έλλειψη γνώσης και συντονισμού.
Για τη στελέχωση των κρίσιμων θέσεων επελέγησαν αξιωματικοί χωρίς εμπειρία, ενώ στον τόπο της καταστροφής στη Στερεά Ελλάδα ήλθε συντονιστής από τη Βόρεια Ελλάδα, με εμπειρία από συνθήκες σε εντελώς διαφορετικό μικροκλίμα, με υψηλά ποσοστά υγρασίας που περιορίζει τις φωτιές. Το ακριβώς αντίθετο δηλαδή από αυτό που είχαμε το προηγούμενο διάστημα, όπου ήταν τα χαμηλά ποσοστά υγρασίας που οδήγησαν στο «ολοκαύτωμα» ακόμη και χωρίς να υπάρχουν πολλά μποφόρ.
«Πήρε από την Αθήνα αξιωματικούς με γνώση και τους πήγε στην Πάτρα, για την οποία δεν ήξεραν τίποτε. Πήρε τον Πατρινό υποστράτηγο και τον έφερε Αθήνα, ενώ ο άνθρωπος δικαιολογημένα δεν ξέρει πού… πέφτει η Ομόνοια αν δεν πάρει ταξί» τονίζει ο ίδιος άνθρωπος.
Ακόμη και ο αρχηγός, ένας άνθρωπος που προήλθε από την ΕΜΑΚ -μια εξειδικευμένη ομάδα που δεν έχει αυτόνομη δράση, αλλά δρα επικουρικά-, χωρίς εμπειρία στον συντονισμό μεγάλων ομάδων, στη διοικητική μέριμνα, στην υποστήριξη των τμημάτων.
Μια «σέχτα» που κρατήθηκε από τον γενικό γραμματέα Πολιτικής Προστασίας Βασίλη Παπαγεωργίου, η οποία δείχνει σχεδόν εμμονή σε ανθρώπους που σχετίζονται με την προηγούμενη κυβέρνηση.
«Δεν μπορεί το σύνολο του αρχηγείου να είναι άνθρωποι που έχουν επιλέξει συγκεκριμένο πολιτικό δρόμο, να μην υπάρχει ούτε ένας άξιος με άλλες πολιτικές αναφορές» σημειώνεται χαρακτηριστικά. Με απλά λόγια, Χρυσοχοΐδης και Χαρδαλιάς έχουν ράψει και κόψει έτσι ώστε στα επιτελεία της Πυροσβεστικής το πολιτικό αίσθημα να θυμίζει έντονα τις δικές τους πολιτικές τοποθετήσεις. Κάποιοι, πάντως, θεωρούν ότι ο λόγος της άπλετης στήριξης που παρέχεται στον γενικό γραμματέα είναι ότι έχει «οφειλές» από το παρελθόν του… οι οποίες πληρώνονται με «δόσεις».
Ταυτόχρονα, η ηγεσία όλο το προηγούμενο διάστημα κατάφερε να δημιουργήσει δυσαρέσκεια σε όλο το σώμα της Πυροσβεστικής με τις αλλοπρόσαλλες επιλογές της. Πρώτη φορά έγιναν αξιωματικοί από τους πυρονόμους με… μια αίτηση και τηλεκπαίδευση, χωρίς καν να υπάρχει κάποια μορφή εξέτασης, δυσαρεστώντας το σύνολο των πυροσβεστών που… μάταια περιμένουν να ανοίξει μια παραγωγική σχολή για την επαγγελματική τους διαβάθμιση. Μετακίνησε, για λόγους επικοινωνιακής πολιτικής που σχετίζονται με την πανδημία, τα στελέχη της ΕΜΑΚ, που έμπαιναν επικεφαλής πεζοπόρων τμημάτων, απογυμνώνοντας τα δεύτερα από έμπειρα στελέχη για το… εμβόλιο.
Όσο για τις εκκενώσεις και το 112; Το 112 είναι εργαλείο, αλλά όχι επικοινωνιακού χαρακτήρα, τονίζει η ίδια πηγή. Η λέξη «εκκένωση» δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνον η «προληπτική οργανωμένη απομάκρυνση». Ένα μήνυμα δεν είναι προληπτική οργανωμένη απομάκρυνση – για να γίνει αυτό σημαίνει ότι φεύγουν σωστά, από τον σωστό δρόμο, προς κάπου όπου θα υπάρχει παραμονή σε ασφαλείς συνθήκες, με τις δυνατότητες για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη, ενώ δήμαρχοι και περιφερειάρχες δήλωναν άγνοια για το «πώς», το «τι» και το «πού» της εκκένωσης, παρόλο που η ευθύνη τούς ανήκει.
Ήταν στραβό το κλήμα, το ‘φαγε και ο γάιδαρος, λοιπόν, καθώς η αδυναμία να αντιμετωπιστεί η «κλιματική κρίση» οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αναπαραγωγή από το δίδυμο Χαρδαλιά – Χρυσοχοΐδη παραδοσιακών παθογενειών, παρά τις εκ διαμέτρου αντίθετες διαβεβαιώσεις τους.