Του Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου
Ως γνωστόν για όσους ασχολούνται με τα στατιστικά του Covid-19, o πιο αξιόπιστος δείκτης για να συγκριθεί η θνησιμότητα ανάμεσα σε πληθυσμιακά ανόμοιες χώρες είναι ο αριθμός θανάτων ανά εκατομμύριο πληθυσμού.
Η ιστοσελίδα www.worldometers.info, που έγινε δημοφιλής το 2020 παρουσιάζοντας έγκυρες στατιστικές για την επιδημία του κορονοϊού, παρουσιάζει καθημερινά λίστες των χωρών ανάλογα με τα επιδημιολογικά τους στοιχεία. Χρησιμοποιώντας λοιπόν, στις 27/12, στοιχεία από το δείκτη “θάνατοι ανά εκατομμύριο πληθυσμού” (Deaths/1M pop) σας παρουσιάζω την κατάταξη 10 χωρών που δεν έκαναν συλλογικόlockdown.
Την Κίνα την τοποθέτησα στη λίστα γιατί έκανε μόνο τοπικά lockdowns στη Γουχάν και σε 5-6 κοντινές πόλεις για περίπου 1,5 μήνα. Ενώ τη Φινλανδία και τη Νορβηγία, τις τοποθετώ στη λίστα παρότι έκαναν lockdown γιατί ήταν μικρής διάρκειας το Μάρτιο και έκτοτε άλλαξαν πολιτική.
Διευκρινίζω ότι υπάρχουν και άλλες χώρες που δεν έκαναν lockdown αλλά επειδή είναι μικρές η απομονωμένες (πιχι στον Ειρηνικό), επέλεξα τις 10 χώρες που ακολουθούν. Σουηδία θέση 26 Λευκορωσία θέση 93 Φινλανδία θέση 101 Ισλανδία θέση 108 Νορβηγια θέση 109 Ουρουγουάη θέση 128 Ιαπωνία θέση 138 Νότια Κορέα θέση 154 Κίνα θέση 186 Ταϊβάν θέση 193
Προφανώς δεν περιμένατε οι 9 στις 10 χώρες της λίστας να έχουν τόσο εντυπωσιακά χαμηλή θνησιμότητα.
Που οφείλεται αυτό; Στις περισσότερες περιπτώσεις στην άμεση ανταπόκριση των κυβερνήσεων τους να κάνουν μαζικά τεστ και ιχνηλάτηση κρουσμάτων και βέβαια στην έγκαιρη απομόνωση από τις επιβαρυμένες επιδημιολογικά χώρες του εξωτερικού στις αεροπορικές συγκοινωνίες (κάτι που άργησαν να κάνουν οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και στα δύο κύματα). Κάθε χώρα βέβαια που δεν έκανε lockdown έχει και δικά της χαρακτηριστικά που τη βοήθησαν, πιχι η Λευκορωσία βασίστηκε στο σύστημα υγείας της που εξασφαλίζει 11 νοσοκομειακές κλίνες ανά 1000 ανθρώπους, ποσοστό που ξεπερνάει τη Γερμανία (8 κλίνες) και τη Βρετανία (2,5). Ενώ οι χώρες της Ανατολικής Ασίας είχαν πληθυσμούς εξασκημένους στη χρήση μάσκας και στην ψηλή πειθαρχία.
Η Νορβηγία και η Φινλανδία κατάφεραν να ανιχνεύσουν την προέλευση για το μεγαλύτερο μέρος των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων τη στιγμή που στη Γερμανία, που θεωρείται πως έχει διαχειριστεί καλύτερα την πανδημία από άλλες χώρες, δεν μπορεί να εντοπιστεί η πηγή για το 75% των μολύνσεων. Αυτές λοιπόν οι 10 χώρες κατάφεραν να προστατεύσουν και τους πληθυσμούς τους (με εξαίρεση τη Σουηδία) πολύ πιο αποτελεσματικά από σοβαρές δυτικές χώρες που πήγαν σε σκληρά lockdowns ενώ παράλληλα διέσωσαν τις οικονομίες τους εξασφαλίζοντας το μέλλον των νέων γενιών τους.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι η επίδοση της Ιαπωνίας (θέση 138) αν αναλογιστεί κανείς πως είναι η χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό ηλικιωμένων παγκοσμίως. Κάντε σύγκριση με την Ιταλία που παρότι έρχεται δεύτερη μετά την Ιαπωνία στο ποσοστό γήρανσης βρίσκεται στην 5η θέση θνησιμότητας.
Ακόμη και για τη Σουηδία που σχεδόν δεν έλαβε καθόλου μέτρα, το περίεργο είναι πως δεν βρίσκεται στις πρώτες θέσεις της θνησιμότητας, αλλά στην 26η θέση. Δηλαδή έχει χαμηλότερη θνησιμότητα από το Βέλγιο, την Ιταλία, την Ισπανία, τη Βρετανία, τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, την Τσεχία, την Ουγγαρία, την Ελβετία και από αρκετές βαλκανικές χώρες. Πάμε τώρα στην Ελλάδα που σήμερα στις 27/12 βρίσκεται στην 46η θέση θνησιμότητας του worldometer.
Δηλαδή έχει χαμηλότερη θνησιμότητα μόνο από τη Σουηδία και μακράν μεγαλύτερη θνησιμότητα από τις υπόλοιπες 9 χώρες που δεν έκαναν lockdown. Τι δεν έκανε καλά η ελληνική κυβέρνηση; Yπάρχουν κατηγορίες από πολλές πλευρές πως άνοιξε τα σύνορα χωρίς σοβαρές προφυλάξεις το καλοκαίρι.
Κάτι που πρέπει να δημιούργησε πρόβλημα ειδικά με τις βαλκανικές χώρες στις οποιες η επιδημία είχε αρχίσει να φουντώνει από τον Ιούνιο. Επιπλέον ενώ η ελληνική κυβέρνηση κατηγορούσε τα πάρτυ των νέων, επέτρεπε καθημερινά τους συνωστισμούς στα λεωφορεία παρότι είχε εναλλακτική λύση.
Πάνω από 400 λεωφορεία που ήταν παροπλισμένα στα αμαξοστάσια θα μπορούσαν να κινηθούν αν προσλαμβάνονταν οδηγοί.
To ότι στην περίπτωση της Ελλάδας έγιναν σοβαρά λάθη στο δεύτερο κύμα αποδεικνύεται και μέσω της κατάταξης CovidResilience που ανανεώνει το Bloomberg κάθε μήνα. Στην κατάταξη που παρουσιάστηκε στις 21 Δεκεμβρίου βλέπουμε 53 χώρες που αξιολογήθηκαν αριθμητικά για να προκύψει το συμπέρασμα ποιες είναι οι καλύτερες και ποιες οι χειρότερες χώρες να ζει κανείς στη διάρκεια της πανδημίας. Η αξιολόγηση έγινε σε 10 τομείς, τρεις εκ των οποίων ήταν το ύψος της θνησιμότητας, ο βαθμός σκληρότητας του lockdown και η πρόβλεψη για το μέλλον της οικονομίας.
Η Ελλάδα βρέθηκε στην 50η θέση ανάμεσα στις 53 χώρες, δηλαδή χώρα-κολαστήριο για να ζει κανείς επί κορονοϊού.
Η χώρα μας εμφάνισε θνησιμότητα 6,3% για τον τελευταίο μήνα που ήταν η μεγαλύτερη ανάμεσα στις 53 χώρες. Κι αυτό παρότι το Bloomberg χαρακτήρισε το lockdown της χώρας μας, το αυστηρότερο όλων. Ο βαθμός αποτυχίας της Ελλάδας γίνεται ακόμη πιο έντονος όταν η Σουηδία βρίσκεται στη θέση 27 (23 θέσεις καλύτερη από τη χώρα μας) ενώ στην πρώτη πεντάδα χωρών που αξίζει να ζει κανείς βρίσκονται δύο χώρες που δεν έκαναν καθόλου lockdown: η Ταϊβάν (2η) και η Νορβηγία (4η).
Ο Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος είναι αρθρογράφος και συγγραφέας. Το νέο του βιβλίο έχει τίτλο “Έθνος-κράτος εναντίον Παγκοσμιοποίησης. Η μητέρα των μαχών με φόντο το lockdown των κοινωνιών.” και κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “ΝΟΩΝ”.