Ο εφιάλτης της λειψυδρίας και στην Ελλάδα, κίνδυνος για επισιτιστική κρίση

Την ανάρτηση του δικηγόρου Παναγιώτη Αλεξανδράκη την διαβάσαμε με προσοχή και την παραθέτουμε αυτούσια. Όντως ο κίνδυνος της επισιτιστικής κρίσης που υπάρχει λόγω της πανδημίας, με την προσθήκη της λειψυδρίας γίνεται πλέον εφιαλτικός. Και εάν η ευλογημένη από την φύση Ελλάδα αντιμετωπίζει πρόβλημα, φανταστείτε τι γίνεται σε άλλες γωνιές του πλανήτη.

Η ανάρτηση:

Η λειψυδρία θα πλήξει έως το 2025 περίπου 4 δισεκατομμύρια ανθρώπους
στον πλανήτη μας.
Τα στοιχεία είναι συντριπτικά. Ήδη Περίπου 850 εκατομμύρια άνθρωποι –
ο 1 στους 9 από τον παγκόσμιο πληθυσμό – δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό
νερό σε απόσταση μισής ώρας από τα σπίτια τους. Η ευλογημένη χώρα μας
θα έρθει αντιμέτωπη με το πρόβλημα της λειψυδρίας, που εδώ και αρκετά
χρόνια βιώνουν τα νησιά του Αιγαίου μας. Η προτεραιότητα αναμφισβήτητα
θα δοθεί στην ύδρευση άρα η αγροτική παραγωγή που άδικα κατηγορείται
από πολλούς για υπερκατανάλωση νερού θα στερηθεί το απαραίτητο για την
ύπαρξή της αγαθό. Το γεγονός δεν θ’ αγγίξει μόνο τους παραγωγούς αλλά
τελικά όλους μας, γιατί θα οδηγεί στη σταδιακή μείωση των ποσοτήτων
των παραγόμενων προϊόντων.
Οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης έχουν σίγουρα
στο αρχείο τους καταστρωμένα σχέδια δράσης για την ώρα που θα φτάνει
το «χτένι στον κόμπο».
Θυμάμαι τον πατέρα μου να μου λέει πως ως πρόεδρος του χωριού μας (40
χρόνια πριν) είχε συνοδεύσει 2 – 3 φορές ομάδες επιστημόνων στο
φαράγγι του Παρορίου, με σκοπό να χαρτογραφήσουν και να φωτογραφίσουν
την περιοχή για να μελετήσουν τρόπους αντιμετώπισης πιθανής
λειψυδρίας.
Μπορεί να είναι αργά για να ξεκινήσουμε την δράση, αλλά πρέπει
επιτέλους να ανασκουμπωθούμε! Δεν χρειάζεται να εφεύρουμε λύσεις. Ίσως
ορισμένες είναι έτοιμες και φυλάσσονται στα αρχεία των αρμοδίων
υπηρεσιών ή του Υπουργείου. Άλλες έχουν ήδη εφαρμοστεί σε νησιά του
Αιγαίου, με την επίβλεψη έμπειρων υπαλλήλων των υπηρεσιών εγγείων
βελτιώσεων, όπως οι λιμνοδεξαμενές που πιθανότατα αποτελούν μια
ενδεδειγμένη λύση και για την Λακωνία μας. Για παράδειγμα, η φετινή
έλλειψη βροχοπτώσεων μειώνει την περίοδο του εμπλουτισμού του υπόγειου
υδροφόρου ορίζοντα. Ακόμη και αν σημειωθούν σημαντικά ύψη βροχής εντός
μιας συρρικνωμένης περιόδου βροχοπτώσεων, η απορρόφηση του νερού θα
είναι σίγουρα μειωμένη. Πριν το νερό φτάσει στη θάλασσα πρέπει να το
αποταμιεύσουμε. Ας ρωτήσουμε σήμερα τους επιστήμονες, ας βγάλουμε από
τα συρτάρια τα σχέδια ταμιευτήρων νερού, λιμνοδεξαμενών και όποιων
άλλων λύσεων οι ειδικοί προκρίνουν, για να προλάβουμε τις εξελίξεις. Ο
κώδωνας κινδύνου χτυπά για το πόσιμο νερό αλλά και για το νερό της
άρδευσης της αγροτικής παραγωγής, η οποία αποτελεί τον κινητήριο μοχλό
της οικονομίας πολλών περιοχών της χώρας μας, μεταξύ των οποίων και η
Λακωνία μας, και φυσικά παράγει την απαραίτητη για την επιβίωση όλων
μας τροφή.