Πολύ περίμεναν ότι η πληγωμένη Ελλάδα θα ήταν εύκολο θύμα για τα όρνεα που την περιτριγυρίζουν. Ξαφνικά η πατρίδα σηκώθηκε από το καναβάτσο που την είχαν καθηλώσει και καταγράφει τη μία εθνική νίκη μετά την άλλη.
Από το 2010 και μετά είχαμε απεμπολήσει βλέπετε το ευρωπαϊκό κεκτημένο, παρά το ότι υποτίθεται «λιώναμε» για να παραμείνουμε στην… Ευρώπη! Και τρώγαμε την μία σφαλιάρα μετά την άλλη. Και ξαφνικά από τα μέσα του 2015, η Ελλάδα έκανε επιτέλους το αυτονόητο: Ενεργοποίησε αυτό που χρυσοπλήρωσε, την Ευρώπη, ως βάση για την προάσπιση των εθνικών της θεμάτων. Απαίτησε ευρωπαϊκή λύση το 2015 με αποτέλεσμα να απομακρυνθεί το ΔΝΤ και να επιτευχθεί ευρωπαϊκή συμφωνία άνευ αποικιοκρατικού / Βρετανικού δικαίου.
Με την αρωγή του κορυφαίου γνώστη του Ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου, Προκόπη Παυλόπουλου, όλα τα εθνικά θέματα έγιναν αντικείμενο διεκδίκησης βάση του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Έτσι ακριβώς ο Ερντογάν σύρθηκε στην εγκατάλειψη των Γκρίζων Ζωνών του Σημίτη με την τουρκική αντιπολίτευση να τον κατηγορεί για εσχάτη προδοσία. Χρειάστηκε απλώς το ΝΑΤΟ να λειτουργήσει ως προέκταση της Frontex, η οποία φυσικά αναγνωρίζει τα θαλάσσια σύνορα όπως τα ορίζει το κράτος μέλος της.
Για το κυπριακό εξαφανίστηκε κυριολεκτικά το σχέδιο Ανάν αφού ως βάση διαπραγμάτευσης τίθεται πλέον αποκλειστικά και μόνο η πρόνοια του ευρωπαϊκού δικαίου. Που φυσικά απαγορεύει την ύπαρξη κατοχικού στρατού αλλά και εγγυήσεων απέναντι σε μία χώρα μέλος της Ευρωπαΐκής Ελνωσης.
Ακολούθως για τα Σκόπια, ξεκαθαρίστηκε ότι η διεκδίκηση ονόματος που αναφέρεται σε μέρος της ελληνικής επικράτειας, συνιστά ευθεία εδαφική απειλή, άρα καταστρατήγηση του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Η τριπλή συμμαχία με Αίγυπτο και Ισραήλ που έσυρε ολόκληρη την Δύση στην άνευ όρων αναγνωριση του Σίσι ήταν έργο καθαρά Ελληνικό. Με τον Καμμένο και τον Παυλόπουλο να είναι οι πρώτοι δυτικοί αξιωματούχοι που επισκέφθηκαν τον Σίσι. Πρωτοβουλία που κεφαλαιοποιήθηκε στο έπακρο με την Ελλάδα να συνάπτει κυρίαρχα συμμαχία με το μεγαλύτερο κράτος της Μεσογείου. Για πρώτη φορά στη νεώτερη ιστορία της και να βρίσκει διέξοδο προς Νότο και Ανατολή.
Γι’ αυτό και Ελλάδα ξανά έγινε κέντρο από απόκεντρο. Γι’ αυτό παρέλασαν και παρελαύνουν οι ισχυρότεροι ηγέτες του πλανήτη εκεί πριν από δύο χρόνια δεν τολμούσαν ούτε να σκεφτούν να έλθουν. Ερχόταν μόνον η Μέρκελ για να τραβήξει το αυτί του Σαμαρά.
Και αυτό το «κεκτημένο» πρέπει να κρατήσει και να ενισχυθεί.