Εξοργίζουν τα στοιχεία που έρχονται στην δημοσιότητα για το ρωσικό αέριο στην ελληνική αγορά. Το εμπάργκο στην Μόσχα για τον πόλεμο στην Ουκρανία, που προέταξε ως συμφέρον για την Ελλάδα η κυβέρνηση Μητσοτάκη, γύρισε μπούμερανγκ καθώς η πολιτική τιμών του Κρεμλίνου κατέστησε ασύμφορες και απαγορευτικές τις εισαγωγές φορτίων LNG από την Ρεβυθούσα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναδεικνύεται σε εθνικό μειοδότη αφού όχι μόνον δεν απέδωσε η επιθετική πολιτική του έναντι του Βλαντίμιρ Πούτιν, αλλά η ελληνική αγορά ενέργειας έφτασε σε σημείο να τροφοδοτείται μέσω Τουρκίας με ρωσικό φυσικό αέριο.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του ΔΕΣΦΑ, τα οποία επεξεργάστηκε το Green Tank, οι εισαγωγές αερίου από την Ρωσία μέσω του αγωγού Turkstream από την πύλη Σιδηροκάστρου (3.13 ΤWh) ήταν 11 φορές πάνω τον Μάιο 2024 σε σχέση με τον Μάιο 2023, με αποτέλεσμα το μηνιαίο μερίδιο των εισαγωγών από τον Turkstream να υπερβεί το 60% (64,1%).
Επιπροσθέτως, ήταν οι δεύτερες υψηλότερες εισαγωγές της τελευταίας τουλάχιστον 7ετίας για τον Μάιο, οριακά πίσω από τις εισαγωγές τον Μάιο 2018 (3.14 ΤWh).
Τα ως άνω στοιχεία καταδεικνύουν την επονείδιστη αντίφαση στην ενεργειακή αγορά καθώς ο διακηρυγμένος στόχος της ΕΕ και Ελλάδας να είναι μείωση της εξάρτησης από το ρωσικό αέριο, την ώρα που η μεγάλη διαφορά στην τιμή του έναντι του υγροποιημένου φυσικού αερίου LNG οδηγεί στην αναπόδραστη επιλογή της αύξησης εισαγωγών από την Ρωσία.
Τι γίνεται με το LNG
Σύμφωνα με το capital.gr, οι ροές LNG παρουσιάζουν σημαντικότατη υποχώρηση. Σε αντίθεση με την πύλη Σιδηροκάστρου, στην πύλη Αγίας Τριάδας η μηνιαία ροή υγροποιημένου αερίου (LNG) τον Μάιο 2024 περιορίστηκε σε μόλις 0.74 ΤWh, μείωση 74.9% σε σχέση με τον Μάιο 2023. Ως αποτέλεσμα αυτού, το LNG για δεύτερο συνεχόμενο μήνα έπεσε στην τρίτη θέση, με μερίδιο 15,2% στις συνολικές εισαγωγές.
Από το τέλος Φεβρουαρίου πραγματοποιούνται εισαγωγές LNG από τον νέο σταθμό FSRU της Αλεξανδρούπολης, ο οποίος δεν έχει τεθεί ακόμη σε εμπορικήλειτουργία. Με βάση όσα έχουν δημοσιευθεί μέχρι στιγμής, έχουν εισαχθεί 0.28 ΤWh.
Στην δεύτερη θέση τον Μάιο βρέθηκε το αζέρικο αέριο από τον ΤΑΡ μέσω Νέας Μεσημβρίας με μερίδιο 20,6% (1 ΤWh), για το οποίο καταγράφηκε αύξηση 15,3% σε σχέση με τον Μάιο 2023. Οι εισαγωγές από την τέταρτη πύλη εισόδου τους Κήπους στην Τουρκία ήταν μηδενικές για πέμπτο συνεχόμενο μήνα, δηλαδή από την αρχή του έτους.
Αθροιστικά, για το πρώτο 5μηνο 2024 οι συνολικές εισαγωγές από τις 4 πύλες εισόδου της χώρας ήταν 25.36 TWh. Οι εισαγωγές ρωσικού αερίου μέσω της πύλης του Σιδηροκάστρου αποτελούν πλέον την πρώτη πηγή τροφοδοσίας στην χώρα με 12.49 TWh και μερίδιο σχεδόν 50% (49,3%). Το αντίστοιχο μερίδιο το πρώτο 5μηνο του 2023 ήταν μόλις 6,9%.
Στην δεύτερη θέση με 7.85 TWh και μερίδιο 31% βρίσκονται οι εισαγωγές LNG μέσω της πύλης της Αγίας Τριάδας, σημειώνοντας ωστόσο μεγάλη μείωση 50,8% σε σχέση με το πρώτο πεντάμηνο του 2023%. Στην τρίτη θέση με 4.72 TWh και μερίδιο 18.6% ή) διατηρήθηκαν οι εισαγωγές αζέρικου αερίου από τον ΤΑΡ, αυξημένες σε σχέση με το πρώτο πεντάμηνο του 2023 κατά 23,5%.
Τέλος, μηδενικές ήταν οι εξαγωγές αερίου μέσω της πύλης Σιδηροκάστρου για 9ο συνεχόμενο μήνα (από Σεπτέμβριο 2023).
Δώρον άδωρον
Το μερίδιο των ρωσικών εισαγωγών αερίου μέσω αγωγών προς την Ευρώπη από πάνω από 40% το 2021, το 2023 έπεσε σε περίπου 8%.
Εντούτοις, σύμφωνα με στοιχεία για το πρώτο τρίμηνο 2024, οι ρωσικές εξαγωγές αερίου προς την Ευρώπη παρουσιάζουν αξιοσημείωτη αύξηση της τάξεως του 5% κυρίως μέσω της ενίσχυσης των ποσοτήτων ρωσικού LNG που εισάγουν χώρες όπως η Γαλλία, η Ισπανία και το Βέλγιο. Εκτός του LNG οι ρωσικές εξαγωγές αερίου μέσω αγωγών συνεχίζονται μέσω του hub Baumgarten της Αυστρίας: περίπου το 98% των εισαγωγών αερίου στην Αυστρία το Δεκέμβριο 2023 προερχόταν από την Ρωσία.
Επιπλέον, ρωσικό αέριο σε μεγάλες ποσότητες συνεχίζει να εισάγει η Ουγγαρία. Σε κάθε περίπτωση είναι σαφές ότι η πολιτική τιμών της Ρωσίας καθιστά εξαιρετικά ελκυστικό το δικό της αέριο με αποτέλεσμα να καθίσταται ασύμφορο το υγροποιημένο φυσικό αέριο LNG.
Συμπερασματικά, μετά το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, αναμένεται με ενδιαφέρον η νέα στρατηγική της ΕΕ για την ενεργειακή μετάβαση και την διαφύλαξη της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων. Ενδεχόμενο STOP στις οικολογικές φιλοδοξίες θα γεννούσε νέα δεδομένα για τον ρόλο του φυσικού αερίου και βεβαίως το φθηνό ρώσικο αέριο που επί χρόνια ήταν η βάση πάνω στην οποία στηρίχθηκε η ευρωπαϊκή (πρωτίστωςη γερμανική) βιομηχανική ανάπτυξη.