Η πρόσφατη ομολογία του πρώην Αλβανού πρωθυπουργού Σαλί Μπερίσα ότι η συμφωνία για τον καθορισμό των θαλασσίων ζωνών και της υφαλοκρηπίδας μεταξύ Ελλάδας-Αλβανίας (που υπογράφηκε από τον ίδιο και τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή το 2009 στην Αλβανία) τινάχτηκε στον αέρα μετά την υπογραφή των ΥΠΕΞ (Ντόρας Μπακογιάννη και Λουλζίμ Μπάσα) λόγω ”ισχυρής παρέμβασης” της Τουρκίας (ιστοχώρος Euractiv), δεν ξάφνιασε τους… παροικούντες την Ιερουσαλήμ Έλληνες.
Κι αυτό γιατί, προϊόντος του χρόνου που έφερε σύσφιξη των αλβανοτουρκικών σχέσεων, δεν περίμεναν να χωνέψει η Τουρκία μια επωφελή για μας συμφωνία, η οποία προέβλεπε την παράδοση στην Ελλάδα 225 km² περίπου αλβανικών χωρικών υδάτων (υπό το πνεύμα των… win–win διμερών συμφωνιών, βάσει των οποίων η Αλβανία κέρδισε την ελληνική υποστήριξη στο αίτημά της για είσοδο στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ).
Η όλη πορεία έκτοτε των ελληνοαλβανικών σχέσεων (πορεία σημειωτόν, ουσιαστικά, λόγω ποδηγέτησης της Αλβανίας από την Τουρκία) επιβεβαιώνει τον λόγο του Ράμα το ’15 (σε κοινή συνέντευξη Τύπου στα Τίρανα με τον Σέρβο ομόλογό του Αλεξάνταρ Βούτσιτς) ότι δεν σκοπεύει να διαπραγματευτεί το εθνικό συμφέρον της Αλβανίας για χάρη της στρατηγικής συνεργασίας και της καλής γειτονίας με την Ελλάδα…
Στην επταετία που ακολούθησε, εντωμεταξύ, πολλαπλασιάστηκαν με γεωμετρική πρόοδο οι ενδείξεις απροθυμίας των Αλβανών για εξομάλυνση των σχέσεών τους με την Ελλάδα και ομαλοποίηση της πορείας των διαφορών μεταξύ τους στο θέμα των θαλασσίων ζωνών στο Ιόνιο με ορίζοντα Χάγης.
Γενεσιουργός αιτία της απροθυμίας αυτής ήταν πάντοτε η Τουρκία. Η Τουρκία που είναι κρυμμένη μόνιμα πίσω από την κουίντα των ελληνοαλβανικών σχέσεων, με τον Ταγίπ Ερντογάν να κινεί τα νήματα της πολιτικής του προστατευόμενου του Έντι Ράμα από το ”Λευκό Σαράι” του, τον ”Λευκό Οίκο” της Τουρκικής Προεδρίας.
Οι πλάτες του Τούρκου Προέδρου έδωσαν πόντους στον Αλβανό πρωθυπουργό, προφανώς, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει την Ελλάδα ως δεδομένη και να αποθρασύνεται δικαιολογημένα βλέποντας ότι οι πολιτικοί της δείχνουν να ανυπομονούν περισσότερο από τον ίδιο για την είσοδο της Αλβανίας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Απόδειξη αυτού, για όσους νομίζουν ότι υπερβάλλω, είναι το γεγονός ότι ο Ράμα ”απελευθερώθηκε” από το σύνδρομο της φιλοευρωπαϊκής ατζέντας αναπτύσσοντας παράλληλα με την ενταξιακή στην ΕΕ και τον… τρίτο δρόμο (καθ’ υπόδειξη Ερντογάν,πάντα) που τον οδήγησε στο φιλοτουρκικό Αζερμπαϊτζάν και τον Πρόεδρό του Αλίεφ προς υλοποίηση του σχεδίου για τον αγωγό TAP (βλ. συμφωνία για παροχή φυσικού αερίου στην Κορυτσά και παροχή ηλεκτρικού από καύση μαζούτ, με τροφοδότη την αζέρικη εταιρεία φυσικού αερίου SOCAR).
Τα ως άνω δεδομένα αποδεικνύουν με τον πιο εύγλωττο τρόπο ότι ο Έντι Ράμα χαράσσει την Εξωτερική πολιτική της Αλβανίας… συνεταιριστικά με τον Ερντογάν και γι’ αυτό κρατάει σημειωτόν (εγκλωβισμένες, ουσιαστικά) τις σχέσεις Αλβανίας-Ελλάδας, με στόχο να μην καταλήξουν ποτέ σε συναίνεση και να μη διευθετηθεί τελικά το πρόβλημα των θαλασσίων ζωνών στο Ιόνιο, παρά μόνο αν η τελική επιλογή συμφέρει στην Τουρκία…
Αυτό και μόνο θα πρέπει να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε κυβερνητικά ότι είναι επιτακτικό να είμαστε πολλαπλά υποψιασμένοι πριν την υπογραφή του συνυποσχετικού με την Αλβανία, ώστε να μην υποχωρήσουμε βήμα από τα συναποφασθέντα το 2009 τα οποία δεν ενέκρινε το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας το ’10, με τη δικαιολογία λανθασμένων διαδικασιών (υποτίθεται) που πήγαιναν κόντρα στο Σύνταγμα της Αλβανίας και το Δίκαιο της Θάλασσας!!!
Έτσι, μετά την ακύρωση της ελληνοαλβανικής συμφωνίας το ’09 με παρέμβαση της Τουρκίας (η οποία κρυβόταν πίσω από τις αλβανικές εθινικιστικές αντιδράσεις και την προσφυγή του Σοσιαλιστικού κόμματος του νυν πρωθυπουργού Έντι Ράμα στο Συνταγματικό Δικαστήριο), ο τότε πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα αναγκάστηκε να προτείνει στην Ελλάδα την προσφυγή αμφότερων των χωρών στη Χάγη.
Η αλβανική πρόταση για διευθέτηση των διαφορών Ελλάδας-Αλβανίας στο θέμα των θαλασσίων ζωνών και της υφαλοκρηπίδας στο Ιόνιο, αντιμετωπίστηκε με δισταγμό στην αρχή από τη μεριά μας, αλλά τελικά έγινε αποδεκτή.
Φευ! Έντεκα χρόνια από την πρώτη κοινή απόφαση των δύο χωρών να προσφύγουν στη Χάγη, η Αλβανία του Ράμα με την παρελκυστική πολιτική της κρατάει το θέμα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών στο Ιόνιο σε αδιέξοδη πορεία. Πορεία εκφυλιστική, που υποβιβάζει την Ελλάδα και συμφέρει αποκλειστικά την Τουρκία.
Ο ανθελληνισμός της Τουρκίας μέσω Αλβανίας είναι διαρκής και αδιάπτωτος, με στόχο να οδηγείται η Ελλάδα σε συνεχή υποτίμηση και απώλεια κύρους, μέχρι να λυγίσει το φρόνημά της και να σκύψει το κεφάλι υποτακτικά στους Αλβανούς υποτακτικούς της Άγκυρας και τον Τούρκο ”αφέντη” που βιάζεται να κάνει δικό του το μισό Αιγαίο…
Τα δείγματα υποτίμησης της αλβανικής Πολιτείας στους Έλληνες είναι αναρίθμητα και κραυγαλέα. Άλλο αν κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν οι δικοί μας εκπρόσωποι… Έχει προηγηθεί, εννοείται, η βάναυση συμπεριφορά των Αλβανικών Αρχών σε βάρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελλήνων μειονοτικών της Βορείου Ηπείρου.
Συμπεριφορά που περιλάμβανε από λεηλασίες και πυρπολήσεις σπιτιών, έως κατασχέσεις ιδιοκτησιών, συλήσεις ορθόδοξων ναών, τυμβωρυχίες ταφικών τύμβων και δολοφονίες.
Μετά απ’ αυτά, ήρθε η σειρά της προσβολής της Ελλάδας και του Ελληνισμού στο πρόσωπο του κύριου πολιτικού εκπροσώπων της, του πρωθυπουργού. Το ”σήμα”, που ίσως απέβλεπε στην ματαίωση της επίσκεψής του στην Βόρειο Ήπειρο, προηγήθηκε της επίσκεψής του στην Αλβανία.
Ο Αλβανός πρωθυπουργός, πριν καλωσορίσει ακόμα τον Έλληνα ομόλογό του στη χώρα του, εκτόξευσε την πρώτη προσβολή για την Ελλάδα καταγγέλλοντάς την ότι ”εξαπάτησε” την Ευρωζώνη, για να γίνει μέλος της.
Στη συνέχεια, στην προσπάθειά του να διορθώσει το λάθος του αρχίζοντας με μια ”συγγνώμη”, ο Ράμα το έκανε χειρότερο βάζοντας στο παιχνίδι το ιστορικό παρελθόν του Ελληνισμού και τον Δούρειο Ίππο. Ούτε λίγο ούτε πολύ, είπε ουσιαστικά ότι ο Ελληνισμός στο σύνολό του εξαπάτησε την ανθρωπότητα και όχι μόνο την ΕΕ!!!
Ο πρωθυπουργός τα αντιπαρήλθε όλα αυτά με διαλλακτική διάθεση, για να μη ρίξει λάδι στη φωτιά των ελληνοαλβανικών σχέσεων. Αυτό, προφανώς, το εξέλαβαν οι Αλβανοί ως υποχώρηση ισοδύναμη με νίκη στα σημεία, πολύ περισσότερο γιατί η ελληνική ανοχή συνοδεύτηκε από την απόφαση του πρωθυπουργού να αναβάλει την προγραμματισμένη επίσκεψή του στη Χειμάρρα, τη Λειβαδιά και τη Δερβιτσάνη ”λόγω καιρικών συνθηκών” (αν και στην πραγματικότητα δεν υφίστατο τέτοιο πρόβλημα).
Τέλος καλό, όλα καλά, λοιπόν; Θα δείξει. Το σίγουρο είναι ότι τη χαρά που δώσαμε στους Αλβανούς, με την (λανθασμένη) αναβολή της επίσκεψης του πρωθυπουργού στα μειονοτικά χωριά και τις πόλεις της Αλβανίας, την πήραμε πίσω έστω και υπό βροχή προκλήσεων.
Έτσι, μετά από 31 χρόνια — πραγματοποιήθηκε (22/12/’22) η πρώτη επίσκεψη στα ιερά χώματα της Βορείου Ηπείρου Έλληνα πρωθυπουργού, παρουσία του Πύρρου Δήμα, του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια και χιλιάδων Βορειοηπειρωτών αδελφών μας οι οποίοι δέχτηκαν με ενθουσιασμό την ελληνική αντιπροσωπεία.
Ωστόσο ”ο φόβος φυλάει τα έρμα για τους Αλβανούς” γιατί γνωρίζουν ότι το ”Πρωτόκολλο της Κέρκυρας (17 Μαΐου 1914) παραμένει τυπικά ενεργό ως σήμερα, Γνωρίζουν, επίσης, ότι ο ΟΗΕ όρισε ως τελευταία εκκρεμότητα – μετά τη διαίρεση της Γερμανίας – το θέμα της Βορείου Ηπείρου.
Το τείχος του Βερολίνου έπεσε (1989), αλλά η μαύρη μοίρα της Βορείου Ηπείρου παραμένει…
Γι’ αυτό φρόντισαν οι εκπρόσωποι του αλβανικού κράτους να προκαταλάβουν την συναισθηματικά φορτισμένη και ιστορική για τον Έλληνα πρωθυπουργό επίσκεψη στις μειονοτικές περιοχές με νέα (προεδρική αυτήν τη φορά) πρόκληση.
Κατά μαρτυρία λοιπόν του στελέχους της ελληνικής εθνικής μειονότητας Λεωνίδα Παππά (πρώην προέδρου της ΔΕΕΕΜ-ΟΜΟΝΟΙΑ), την παραμονή της επίσκεψης του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βόρεια Ήπειρο, ο Αλβανός Πρόεδρος Μπαϊράμ Μπεγκάι (που πραγματοποιούσε, όλως τυχαίως, επίσημη επίσκεψη στον μειονοτικό Δήμο Φοινίκης) — βλέποντας αναρτημένες στο Δημαρχείο την ελληνική και την αλβανική σημαία, μαζί με αυτήν της ΕΕ — προχώρησε σε ακραία πρόκληση.
Αρνήθηκε να μπει στο κτίριο για να συναντήσει τον Δήμαρχο της μειονοτικής κωμόπολης, αν δεν κατέβαινε προηγουμένως η ελληνική σημαία. Η απαίτησή του δεν ικανοποιήθηκε, φυσικά, γιατί ήταν παράλογη, παράνομη και ανιστόρητη, αφού οι διεθνείς συνθήκες εγκρίνουν τη χρήση εθνικών συμβόλων, όπου διαβιούν εθνικές (και όχι θρησκευτικές) μειονότητες.
Ο Αλβανός Πρόεδρος γνωρίζει, ασφαλώς , ότι η Βόρεια Ήπειρος (”Νότια Αλβανία” για τους Αλβανούς) είναι επίσημα αναγνωρισμένη μειονοτική ζώνη. Ως εκ τούτου, έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί εθνικά σύμβολα, τα οποία πρέπει να γίνονται σεβαστά από τις Αλβανικές Αρχές.
Οι αλβανικές Αρχές, προεξάρχοντος του Αλβανού Προέδρου (πρώτου πολίτη της χώρας του), είναι υποχρεωμένες να διασφαλίσουν την προστασία των μειονοτικών εδαφών και να λειτουργούν ως ενωτικοί θεσμικοί παράγοντες και όχι ως… πρώην στρατιωτικοί με εθνικιστική λογική, όπως είδαμε να συμβαίνει με τον Μπαϊράμ Μπεγκάι.
Κι αυτό δυστυχώς, ως έσχατο δείγμα κάκιστης συμπεριφοράς απέναντι στους βαλλόμενους πανταχόθεν ομογενείς μας της Βορείου Ηπείρου, επιβεβαιώνει τη σωρεία παραπόνων και καταγγελιών εκ μέρους τους ότι όχι μόνο δεν διαφυλάσσονται τα ανθρώπινα και μειονοτικά τους δικαιώματα, αλλά παραβιάζονται συστηματικά…