Καμπάνια συλλογής υπογραφών -1
Ήταν μια καμπάνια συλλογής υπογραφών που προτάθηκε από τους μειονοτικούς συλλόγους της Γερμανίας με την πρωτοβουλία του Αϊντίν Ομέρογλου [1] και εγκρίθηκε από το Ανώτατο (ΣΜ: Μειονοτικό) Συμβούλιο το οποίο όμως ποτέ δεν προχώρησε στην πραγματοποίησή του. Για να εκφράσουμε τις αιτιάσεις μας προς την Ελληνική Βουλή για τις εφαρμοζόμενες καταπιέσεις και διακρίσεις, καθώς και για τα ρατσιστικά διοικητικά μέτρα σε βάρος της Μειονότητας και να ζητήσουμε την κατάργησή τους συλλέγοντας όσο το δυνατόν περισσότερες υπογραφές. Μερικοί παρομοίωσαν την πρόταση με το ανέκδοτο που λέει «-Ποιος είναι ο δράστης; -Ο Καδής. -Σε ποιον θα καταγγείλεις τον Καδή; -Στον Καδή», αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Εάν είχαν μαζευτεί 40 χιλιάδες υπογραφές που ήταν ο στόχος και είχαν υποβληθεί στη Βουλή μ’ ένα κείμενο που έλεγε πως «αντιμετωπίζουμε αυτά κι αυτά τα προβλήματα καταπίεσης και διακρίσεων» θα μπορούσε να προκληθεί μεγάλος θόρυβος και να ταρακουνήσει εκείνες τις πολιτικές των διακρίσεων. Μια κίνηση που έδινε τη δυνατότητα συμμετοχής στον καθένα, μαζική, δημοκρατική, φιλειρηνική, εντυπωσιακή, που προκαλεί αίσθηση, αλλά και αποτελεσματική. Δεν έγινε, δεν πραγματοποιήθηκε.
Η Υψηλή Πύλη δεν υποστήριζε την καμπάνια συλλογής υπογραφών
Επεσήμανα μερικές φορές, θα επαναλάβω ακόμα μια φορά, πως από το 1984 και μετά το Ανώτατο Συμβούλιο έχει τεθεί υπο την κυριαρχία της «Ομάδας» [2], δηλαδή τίποτα το καλό δεν μπορούσε πια να προσφέρει. Αλλά ας μην ξεχάσουμε πως «Ομάδα» σήμαινε Υψηλή Πύλη. Και η αναποφασιστικότητα ή η αρνητική στάση της «Ομάδας» στο θέμα της καμπάνιας συλλογής υπογραφών στην πραγματικότητα ήταν η αναποφασιστικότητα ή η αρνητική στάση της Υψηλής Πύλης. Διαφορετικά, η Υψηλή Πύλη, εάν ήθελε, θα μπορούσε δια μέσου της «Ομάδας» να κάνει το Ανώτατο Συμβούλιο να πάρει την απόφαση της διεξαγωγής της καμπάνιας συλλογής υπογραφών που εύκολα μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Και θα μαζευόντουσαν εκείνες οι 40 χιλιάδες υπογραφές, θα είχαν επιστρατευτεί εκατοντάδες άτομα, θα ενημερωνόταν η κοινή γνώμη κ.ά. Λέγω δε εάν είχε αναμειχθεί και υποστηρίξει, όπως αναμειγνύεται σε πολλά πράγματα.
Για μας βέβαια ο στόχος ήταν η δουλειά αυτή να γίνει χωρίς την ανάμειξη της Υψηλής Πύλης. Κατά την περίοδο 1980-1984 δεν αναμείξαμε την Υψηλή Πύλη σε κανέναν από τους αγώνες στους οποίους ήμασταν μπροστάρηδες. Στους αγώνες που διεξάχθηκαν με την πρωτοβουλία του Ανώτατου Συμβουλίου σε μεγάλο βαθμό συνέβη το ίδιο. Το κόστος των αγώνων που διεξάχθηκαν την περίοδο εκείνη στον προϋπολογισμό της «Μητέρας Πατρίδας» είναι μηδενικό. Εμείς θεωρώντας αυτήν την στάση ως αρετή και διατηρώντας την με ιδιαίτερη φροντίδα, και τρώγοντας τις σάρκες μας για τον λόγο αυτό, κατά την Υψηλή Πύλη φερόμασταν προδοτικά. Επαναλαμβάνω συνέχεια ότι κατανοήσαμε κάπως αργά πως ο έλεγχος είχε περισσότερη προτεραιότητα από τον αγώνα και την επίλυση των προβλημάτων, ενώ εμείς κινούμασταν αυτόνομα και ανεξέλεγκτα. Πιστεύαμε ότι έτσι έπρεπε να γίνει.
«Ο Γενικός Πρόξενος Σουκρού Τουφάν για την έναρξη της Αντίστασης του Εύλαλου πληροφορήθηκε από την Άγκυρα και έφαγε την ανάλογη κατσάδα» έλεγε ο Αμπντουλχαλίμ Ντεντέ [3] χαχανίζοντας. Ήταν το δεύτερο περιστατικό που ο Σουκρού Τουφάν δεν συγχώρεσε τον Ορχάν Χατζηιμπράμ [4]. Και τον εκδικήθηκε προκαλώντας τη σύλληψή του στα σύνορα. Για να γίνει κατανοητό το περιστατικό θα χρειαστεί αργότερα να το αφηγηθώ μ’ όλες τις λεπτομέρειές του.
Ξέρω πως μερικοί φίλοι ενοχλούνται όσο εγώ ξύνω αυτά τα περιστατικά που θα ήθελαν να ξεχαστούν και να διαγραφούν από την «ιστορία». Αλλά πώς να το κάνουμε, η ιστορία δεν μπορεί να διαμορφωθεί κατά τρόπο που δεν θα ενοχλήσει μερικά άτομα.
Ανοίξαμε το θέμα των δαπανών και το θυμήθηκα αυτή τη στιγμή, να μη το κρατάω για μένα και να το αφηγηθώ. Είναι η ομολογία του Γενικού Προξένου στο γραφείο του με την ανάλογη αηδιαστική έκφραση στο πρόσωπό του: «Τρεις μέρες μετά τον θάνατό του ήρθαν εδώ και έφεραν τις αποδείξεις του φαγητού που έφαγε ο Σαδίκ σε εστιατόριο για να εισπράξουν τα λεφτά.» Βλέπετε το είδος των σχέσεων του «ηγέτη» με την Υψηλή Πύλη;
Ας επιστρέψουμε στην καμπάνια συλλογής υπογραφών. Έναντι της καμπάνιας γιατί η Υψηλή Πύλη απ’ έξω πήρε ουδέτερη στάση, ενώ από μέσα ήταν αρνητική; Γιατί οδήγησε σε αδιέξοδο μια κίνηση που εκείνη την περίοδο θα λειτουργούσε υπέρ της Μειονότητας, ενώ υποφέραμε τα πάνδεινα κάτω από τις διακρίσεις;
Επειδή δεν θεωρούσε την καμπάνια θέμα της δικιάς της προτεραιότητας. Επίσης για διάφορους λόγους θεωρούσε την καμπάνια βλαβερή από την σκοπιά της δικιάς της πολιτικής. Επισημαίνουμε συνεχώς πως για την Υψηλή Πύλη θέματα προτεραιότητας είναι εκείνα που έχουν σχέση με τον έλεγχο της Μειονότητας. Τα άλλα, σ’ αυτά εντάσσονται προβλήματα ζωτικά της Μειονότητας, συμπεριλαμβανομένων και των προβλημάτων των διακρίσεων, είναι δευτερεύοντα. Εάν με την επίλυση ενός μειονοτικού προβλήματος θίγεται η επιρροή της και η ελεγκτική της εξουσία πάνω στη Μειονότητα ή μειώνεται η εξάρτηση της Μειονότητας απ’ την Υψηλή Πύλη, τότε είναι προτιμότερο η μη επίλυση του προβλήματος αυτού και η διαιώνισή του. Τα προβλήματα που πηγάζουν από την ελληνική διοίκηση οδηγούν στη μεγαλύτερη προσέγγιση της Μειονότητας προς την Υψηλή Πύλη και την καθιστούν περισσότερο εξαρτημένη. Αυτή η λειτουργία των προβλημάτων μερικές φορές είναι περισσότερο προτιμητέα από την επίλυσή τους. Το πιο χτυπητό παράδειγμα, το είχα αφηγηθεί, ήταν η κατάργηση του άρθρου 19. Εμείς όταν αγωνιζόμασταν επί χρόνια για την κατάργηση του άρθρου 19, η Υψηλή Πύλη σφύριζε αδιάφορα, επιδείκνυε μια στάση απαθή και ουδέτερη, το ίδιο και η «Ομάδα» βέβαια.
Θα έχετε προσέξει πως οι αγώνες για μερικά μειονοτικά προβλήματα υποστηρίζονται μέχρι τέλους από την Υψηλή Πύλη ή ακόμα και ενθαρρύνονται, ενώ για μερικούς τηρείται μια αδιάφορη στάση, ενώ κάποιοι άλλοι αγώνες καταπολεμιούνται υπογείως ή εμφανώς. Εάν προσέξετε ακόμα περισσότερο θα διαπιστώσετε πως οι αγώνες που υποστηρίζονται και ενθαρρύνονται έχουν σχέση με τον έλεγχο της Μειονότητας. Όπως το πρόβλημα της Μουφτείας, ο νόμος των 240 ιεροδιδασκάλων κ.ά. Ο αγώνας που διεξάγεται, αλλά δεν έχει σχέση με τον έλεγχο της Μειονότητας από την Υψηλή Πύλη, καθώς και ο αγώνας που διεξάγεται χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της και χωρίς να υπάγεται στον έλεγχό της, δεν θεωρείται αποδεκτός και αντιμετωπίζεται αναλόγως με παθητική ή ενεργητική αρνητική στάση. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η εκστρατεία ίδρυσης μειονοτικού σχολείου στον οικισμό Χάρμανλικ.
Η Υψηλή Πύλη δεν υποστήριξε την καμπάνια συλλογής υπογραφών ούτε νωρίτερα, αλλά ούτε αργότερα όταν ο Σαδίκ άρχισε να μαζεύει μόνος του υπογραφές. Παρίστανε την αδιάφορη, αλλά στην πραγματικότητα ήταν ενάντια στη διεξαγωγή της. Όταν αποφάσισαν να διορίσουν τον Σαδίκ «ηγέτη», επειδή δεν μπορούσαν να βρουν άλλο στήριγμα, υποχρεώθηκαν έτσι να προβάλουν και την καμπάνια συλλογής υπογραφών. Στην «επίσημη ιστοριογραφία» όμως δεν υπάρχει καμία πληροφορία για το ιστορικό αυτής της καμπάνιας. Τί προέλευση είχε, πώς ξεκίνησε και τίνος ιδέα ήταν. Κατά την «επίσημη ιστορία» η καμπάνια παρουσιάζεται σαν να είναι εξ ολοκλήρου έργο του Σαδίκ.
Ο Αϊντίν Ομέρογλου και η καμπάνια συλλογής υπογραφών
Δεν είναι πουθενά καταγραμμένο ότι ο πατέρας της ιδέας ήταν ο Αϊντίν Ομέρογλου και η σχετική πρόταση μέχρι να υποβληθεί στους μειονοτικούς συλλόγους και στο Ανώτατο Συμβούλιο το μεγαλύτερο μέρος απ’ όλες τις προσπάθειες, την αλληλογραφία και το βάρος φορτώθηκε αυτός στην πλάτη του. Διότι το 1985, όταν ήρθε στην επικαιρότητα το θέμα συλλογής υπογραφών, το Βαθύ Κράτος και η ΜΙΤ ετοιμάζονταν να διαγράψουν το όνομα Αϊντίν Ομέρογλου και μάλιστα οριστικά και κατά τρόπο που δεν θα ανακληθεί ποτέ. Η ΜΙΤ στοχοποίησε τον Αϊντίν Ομέρογλου και ξεκίνησε επιχείρηση λιντσαρίσματος σε βάρος του κατά τρόπο που δεν έτυχε σε κανέναν άλλον μειονοτικό, ό,τι πιο μπαμπέσικο δηλαδή. Σ’ ένα απ’ τα βιβλία του έχει περιλάβει το μακρύ κείμενο σε βάρος του που έχει γραφτεί και έχει διανεμηθεί από τη ΜΙΤ. Όσοι περίεργοι μπορούν να πάνε να το διαβάσουν. Από τότε έχει απαγορευτεί στους μειονοτικούς συλλόγους που τελούν υπό έλεγχο και καθοδήγηση και τα μέλη της Μειονότητας ως άτομα να αναφέρονται στον Αϊντίν Ομέρογλου.
Ο ίδιος ο Αϊντίν Ομέρογλου μετά από τόσα χρόνια που έχουν περάσει και τόση εμπειρία που έχει αποκτήσει, δείχνει να μην είναι σε θέση να ερμηνεύσει και να αποσαφηνίσει ρεαλιστικά και ορθολογιστικά το γιατί και από ποιον απαξιώθηκε κατ’ αυτόν τον εξευτελιστικό και απαίσιο τρόπο και στοχοποιήθηκε σε μια επιχείρηση λιντσαρίσματος. Οι αντιφατικότητα, οι εμμονές και ο δογματισμός, καθώς και οι φόβοι του Αϊντίν. Ενώ γνωρίζει ότι είναι η ΜΙΤ που έχει κάνει τη ζωή του κόλαση, όταν υποχρεώνεται να κριτικάρει τη ΜΙΤ δείχνει να νιώθει ένα συναίσθημα τέλεσης αμαρτίας, επειδή η ΜΙΤ είναι ένας οργανισμός που έχει ιδρυθεί από τον Ατατούρκ. Και όταν πια η αλήθεια προβάλλει ξεκάθαρα και δεν βρίσκει διέξοδο να ξεφύγει, υποστηρίζει το πολύ πως έχει πέσει θύμα των πρακτόρων της CIA που έχουν διεισδύσει μέσα στη ΜΙΤ.
Μπορώ να φανταστώ πως ο Αϊντίν, χωρίς να αντιληφθεί καθόλου ο ίδιος, πόσο έξω φρενών έχει κάνει το Βαθύ Κράτος (!) και το Βαθύ Κράτος πόσο έχει παιδευτεί (!) για να τον εξουδετερώσει και στο τέλος πώς κατέφυγε στα πιο μπαμπέσικα μέσα. Εάν προσπαθήσω να το περιγράψω, θα μακρηγορήσω και θα ξεφύγουμε από το θέμα.
Καμπάνια συλλογής υπογραφών – 2
Πρώτος κινητοποιήθηκε ο Αμπντουλχαλίμ Ντεντέ για να σηκώσει όρθια την ξαπλωμένη καμπάνια συλλογής υπογραφών και να της δώσει μια πρώτη επιτάχυνση. Τί επιδιώκεται με τη συλλογή υπογραφών και άλλα σχετικά θέματα είχαν ορισθεί από τους εργαζόμενους στη Γερμανία. Ο Αμπντουλχαλίμ είχε ανοίξει ένα τετράδιο και καλούσε τον κόσμο στο γραφείο της εφημερίδας «Τράκιανιν Σεσί» (στο ραφείο του πατέρα του) για να υπογράψουν. «Αγά δεν έχω καμιά πρόθεση να γυρίσω πόρτα-πόρτα. Όλοι έμαθαν το θέμα, όποιος θέλει έρχεται και υπογράφει» μου είχε δηλώσει. Στην Ξάνθη είχε γίνει μια συνάντηση του Ανωτάτου Συμβουλίου, με θέμα τον διορισμό του Χαφούζ Τζεμαλή, με αυτήν την αφορμή είχα πάει εκεί. Πήγα και υπόγραψα το τετράδιο. Έτος 1985. Αργότερα όπως διάβασα στην «Τράκιανιν Σεσί», ο Α. Ντεντέ χαιρόταν που «μετά από μας ξεκίνησε τη συλλογή υπογραφών και ο Σαδίκ Αχμέτ» και ευχόταν να πολλαπλασιαστούν αυτοί που θα μάζευαν υπογραφές.
Ενώ ο Σαδίκ στα χωριά της Κομοτηνής γύριζε πόρτα-πόρτα (;). Δεν είχε έρθει ακόμα η σειρά της πόλης, προς το παρόν περιοριζόταν στα χωριά. Πέρα από μερικά άτομα στην Κομοτηνή κανείς δεν ήξερε ότι ο Σαδίκ σχεδόν εδώ και ένα χρόνο μάζευε υπογραφές και για ποιο λόγο τις μάζευε, ακόμα κι εγώ το είχα ξεχάσει που διάβασα στη Τ.Σ. (ΣΜ: εφημερίδα Τρακιανίν Σεσί), η αστυνομία το γνώριζε βέβαια, κι αργότερα μια μέρα έμαθα πως κάλεσαν τον Σαδίκ στην αστυνομία και του είπαν να σταματήσει τη συλλογή υπογραφών. Ωχ είπα, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Πρέπει να πάμε για συμπαράσταση στον Σαδίκ, να μη νιώθει μόνος και να δείξουμε ότι είμαστε μαζί του. Αυτή η υπόθεση στο τέλος θα κατέληγε στα δικαστήρια, ενώ ο Σαδίκ δεν είχε καθόλου εμπειρίες από δικαστήρια. Μια μέρα όταν ήρθα από τη Θεσσαλονίκη η πρώτη μου ενέργεια ήταν να πάω να τον συναντήσω. Επί μακρόν τα είπαμε για το θέμα συλλογής υπογραφών.
Συνοπτικά τα θέματα που συζητήσαμε ήταν τα εξής: 1. Η Αστυνομία τον προειδοποίησε πως θα τον μηνύσει αν δεν εγκαταλείψει τη συλλογή υπογραφών. Δεν αποκλείεται, του είπα, αναλόγως πρέπει να κινηθούμε. Αλλά ο Σαδίκ έδειχνε αποφασισμένος να συνεχίσει τη συλλογή υπογραφών. 2. Δεν μου έλεγε πόσες υπογραφές είχε μαζέψει κι εγώ δεν επέμενα για να μάθω. 3. Τον ρώτησα τί προκήρυξη, τί κείμενο είχε ετοιμάσει για την καμπάνια συλλογής υπογραφών. Ζήτησα κι εγώ μια. Μου είπε ότι δεν υπάρχει τέτοια προκήρυξη. Δηλαδή μαζεύεις υπογραφές σε λευκό χαρτί; Ρε παιδί μου, γίνεται τέτοιο πράγμα; Είναι δυνατόν να ζητηθεί υπογραφή σε λευκή κόλλα και ο άλλος να δεχθεί; Πάραυτα να ετοιμαστεί το σχετικό κείμενο. 4. Η καμπάνια συλλογής υπογραφών δεν μπορεί να είναι υπόθεση ενός ατόμου, δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί από ένα άτομο, είναι αφύσικο. Μια τέτοια εξόρμηση πριν από σένα είχε κάνει ο Αμπντουλχαλίμ Ντεντέ. Αλλά εκείνου ο στόχος ήταν να προκαλέσει το Ανώτατο Συμβούλιο, για να υιοθετήσει την κίνηση. Δεν γνωρίζω την κατάληξη της καμπάνιας του Ντεντέ, τελευταία είχε πει ότι μάζεψε περίπου 300 υπογραφές.
Χαφιεδολογία
Στο σημείο αυτό ανοίγω μια παρένθεση, για να αφηγηθώ ένα δυσάρεστο κομμάτι της κουβέντας με τον Σαδίκ. Μόλις έγινε λόγος για τον Αμπντουλχαλίμ Ντεντέ αντέδρασε ως εξής: «Αλήθεια, πρώτος αυτός άρχισε τη συλλογή υπογραφών. Ο ίδιος βέβαια είναι χαφιές. Αλλά πρέπει να παραδεχθούμε πως παρά το ότι είναι χαφιές πρώτος αυτός άρχισε.» Εξοργίσθηκα. Άκου τι έλεγε.
Ιμπράμ Ονσούνογλου
(το τουρκικό κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα ΤΙΚΕΝ στις 21/6/2018)
[1] Αϊντίν Ομέρογλου: Κι αυτός Ξανθιώτης. Πολύ νέος πήγε ως εργάτης στη Γερμανία, παράλληλα σπούδαζε, τελείωσε εκεί οικονομικές επιστήμες, εξέδιδε μια φυλλάδα, συνδικαλιστής, στέλεχος εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς (που όμως κατέληξε κεμαλιστής), έχει γράψει καμμιά 15αριά βιβλία για τη Μειονότητα ως αιρετικός και δεν μπορούσε παρά να κυνηγηθεί από το Βαθύ Κράτος. Έχει λασπολογηθεί και κυνηγηθεί όσο κανείς άλλος. Έχει συνολικά 20 χρόνια απαγόρευσης εισόδου στην Τουρκία. Τελευταία λασπολογία της ΜΙΤ εναντίον του είναι πως αποτελεί μέλος του γκιουλενικού κινήματος. Παλαιότερα είχε κατηγορηθεί και ως έλληνας κατάσκοπος.
[2] «Ομάδα»: Έτσι αποκαλούμε το προσωπικό του Βαθέως Κράτους (ή αλλιώς του Προξενείου) μέσα στη Μειονότητα, που φέρεται πραγματικά σαν μια «αγέλη λύκων».
[3] Αμπτουλχαλίμ Ντεντέ: Δημοσιογράφος, εκδότης της τουρκόφωνης εφημερίδας «Τρακιανίν Σεσί» (Φωνή της Θράκης) (από το 1981), από τους πιο κυνηγημένους από το Βαθύ Κράτος. Υπέστη πολλές τιμωρίες μέχρι να στρώσει και να γίνει συνεργάσιμος ή αδρανής. Η εφημερίδα του επιβιώνει σε ηλεκτρονική μορφή.
[4] Ορχάν Χατζηιμπράμ: Δικηγόρος Ξάνθης, μπροστάρης των κινητοποιήσεων των μειονοτικών χωρικών του Εύλαλου. Δεν είχε ενημερώσει τον τότε γενικό πρόξενο ότι οι χωρικοί του Εύλαλου θα προχωρήσουν στην κατάληψη της κεντρικής πλατείας Ξάνθης, γεγονός που θεωρήθηκε μεγάλο πειθαρχικό παράπτωμα. Και για μερικά άλλα πειθαρχικά παραπτώματα δέχθηκε διάφορες σωφρονιστικές παρεμβάσεις μέχρι να στρώσει.
tiken.net 29/5/2020
Σχ. : Αυτό που εμείς κρίνουμε σημαντικό από το κείμενο του Ονσούνογλου είναι το πικρό συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει και ο ίδιος. Η Τουρκία (με όποια ονόματα της δίνει αυτός) ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ για τα προβλήματα της μειονότητας ! Ο βασικός της στόχος είναι να ελέγχει την μειονότητα σε όσο το δυνατό μεγαλύτερο βαθμό. Κι αν σε αυτό βοηθάει η ύπαρξη προβλημάτων, αυτό δεν την πειράζει καθόλου !
- Tags: tiken.net