Ο καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ιωάννης Μάζης, μιλώντας στο ράδιο 98.4, υποστήριξε ότι οι διερευνητικές που είναι προϊόν Γερμανικής επιβολής, κυρίως στην Ελλάδα, απλά δίνουν το τυπικό άλλοθι για να φύγει από το τραπέζι της Συνόδου κορυφής της Ε.Ε. στις 25 Μαρτίου, οποιαδήποτε σκέψη για κυρώσεις στα πεπραγμένα επί ένα χρόνο της Τουρκίας, στη Κυπριακή ΑΟΖ, τις Ελληνικές θάλασσες, το Αιγαίο και τις υπερ-πτήσεις αλλά και τις απόπειρες στον Έβρο. Όπως είπε όμως, στο βάθος προβάλλει ως δήθεν λύση το Διεθνές Δικαστήριο στη Χάγη, το οποίο προσώρας αρνείται η Τουρκία να αναγνωρίσει καν ως αρμοδιότητα.
Όμως κατά τον κ. Μάζη, διόλου τυχαία συντηρείται στη Ελληνική δημόσια συζήτηση, ως πανάκεια γενικώς και αορίστως, την ώρα που επίσης όχι τυχαία, κυβερνητικά στελέχη μιλούν για μόνη διαφορά την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας-αοζ, αλλά ο Πρωθυπουργός επιμένει να μιλάει για οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών. Όπως είπε ο Ι. Μάζης, το «κλειδί» δεν είναι απλά η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αλλά το νομικό και πολιτικό πλαίσιο που θα καθορίζει τα θέματα προς εξέταση στη Χάγη. Είναι πιθανό είπε, η Τουρκία που δεν αναγνωρίζει την Χάγη, ούτε το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, να δεχτεί ένα συνυποσχετικό, το οποίο η Ελληνική πλευρά θα εμφανίσει στο εσωτερικό ως μεγάλη νίκη, που όμως θα είναι μια μεγάλη εθνική υποχώρηση με άλλοθι την Χάγη, εξηγώντας το πώς : «Είναι άλλο το συνυποσχετικό να αναφέρεται γενικά και αόριστα για επίλυση της οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών, στη βάση του διεθνούς δικαίου και των διεθνών πρακτικών, στους πολλούς ακούγεται ωραίο, στη πράξη όμως θα εκχωρεί όλη την αρμοδιότητα να δικάσει και να αποφασίσει κατά το δοκούν το διεθνές δικαστήριο, άρα να ανοίξει και θέμα Αιγιαλίτιδας και εδαφικό, εξ ου και η επιμονή κάποιων σε θαλάσσιες ζώνες.
Για να το κάνει έτσι, θα πρέπει να δει το εύρος των χωρικών υδάτων, που η Τουρκία λέει ότι είναι 6 ν.μ. καταργώντας στο αναφαίρετο δικαίωμα μας από το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, έχοντας ως δεδικασμένο και τις μερικές οριοθετήσεις με μειωμένες επήρειες με Ιταλία και Αίγυπτο. Έτσι θα υπερκεράσει και με δική μας υπογραφή και την δικλείδα επί ΥΠΕΞ Ευάγγελου Βενιζέλου, ότι το δικαστήριο δεν το αναγνωρίζουμε για θέματα εδαφικής κυριαρχίας και αιγιαλίτιδας που ακουμπούν την εθνική μας κυριαρχία. Αυτό μετά στην ελληνική κοινή γνώμη θα εμφανιστεί ως απόφαση αναγκαστική δικαστηρίου, άρα άλλοθι για την υποχώρηση που θα έχουμε κάνει στο πλαίσιο που θα έχουμε συνυπογράψει με την Τουρκία για να δικάσει η Χάγη.
Αντίθετα ένα συνυποσχετικό που θα ξεκαθάριζε νομικά, ότι η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης θα είναι στη βάση των προνοιών του Διεθνούς Δικαίου της θάλασσας, άρα και του δικαιώματος μας για χωρικά ύδατα έως 12 ν.μ. και πολιτικά πως η απόφαση αφορά μόνο την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας-αοζ, αυτό ναι θα ήταν εθνική επιτυχία στη βάση της ειρηνικής επίλυσης διαφορών. Για αυτό και υποστηρίζω», είπε, ο κ. Ι. Μάζης, «πως πρώτα επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης έως τα 12 ν.μ. ενιαία και μετά όποιος θέλει στη Χάγη».
Όλα τα άλλα είναι ο τρόπος να βαφτίσουν την εθνική υποχώρηση σε αναγκαίο συμβιβασμό και μάλιστα ως ήττα της Τουρκίας, τόνισε και αναρωτήθηκε δηκτικά : « Ο κ. Δένδιας που μιλάει για μόνη διαφορά την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και αοζ και ο κ. Σαμαράς που έκανε λόγο για «παγίδα» σε αυτή τη φάση την Χάγη, τι θα κάνουν τώρα αν παρά τις επισημάνσεις τους, η κυβέρνηση πορευτεί αντίθετα, όπως το σενάριο που εγώ εκτιμώ ότι θα επιχειρηθεί να μας σερβίρουν»;