Η Νέα NAVTEX της Τουρκίας που συνοδεύεται από την «κρουαζιέρα του διχασμού» του Oruc Reis και την επιθετική ρητορική για αποστρατικοποίηση των νησιών μας διαμορφώνουν το νέο τρίπτυχο κλιμάκωσης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις που σε συνδυασμό με το «άνοιγμα της Αμμοχώστου» μέσα στο Σαββατοκύριακο αποδεικνύει πόσο έξω έχουν πέσει οι ψευδοκήρυκες του κατευνασμού, που παραπληροφορούν συστηματικά τους Έλληνες.
Η ζωή στη ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ή επί το λαϊκότερον στη στάνη, φαινόταν να συνεχίζεται κανονικά… Πόσο κανονικά; Ώσπου οι νέες εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά ανέτρεψαν την εικόνα της νέας κανονικότητας που τόσο αφελώς κένταγαν οι ενδοτικοί κονδυλοφόροι της «ψυχραιμίας» και της «νηφαλιότητας».
Ε, λίγο ωραιοποιούμε την εικόνα, έστω και αν ο Covid-19 ετοιμάζεται πιο αγριεμένος από ποτέ να γίνει Covid-20 και να μας στείλει στις ΜΕΘ (που ακόμη παραδίδονται…) κανονικά, ενώ σχολεία τελούν υπό κατάληψη και τα μπάνια του λαού έχουν μεταφερθεί από τις παραλίες στα ιδροκοπημένα πεζοδρόμια των αστικών κέντρων.
Και όμως… όπως αποδείχθηκε:
α) Το Oruc Reis μπορεί προσωρινά να σταμάτησε να «φοντοποιεί» το Αιγαίο, με τη συνοδεία της πανίσχυρης (μέχρι να βρει ξανά απέναντί της τη Φρεγάτα Λήμνο και τον Πλοίαρχο Σαλιάρη) τουρκικής φλοτίλας επί 37 ημέρες, αλλά απλά «ξαπόσταινε» και ανασκευαζόταν… Παράλληλα, το Barbaros συνεχίζει να «ρευστοποιεί» την Κυπριακή ΑΟΖ, χωρίς καμία αιδώ και κανένα σεβασμό στο διεθνές δίκαιο της θάλασσας.
Κανονικά θα έπρεπε ένα έγκυρο καθημερινό φύλλο, να τολμήσει να βάλει ένα national counter «έναν «εθνικό μετρητή» των ημερών της παραβίασης, όπου θα αθροίζονται οι ημέρες ντροπής της αδράνειας της ελληνικής υποτακτικής ελίτ και της διεθνούς κοινότητας.
β) Το ΝΑΤΟ ρίχνοντας τη «μπάλα στην εξέδρα» κάνει δηλώσεις μέσω του «βαλιτσάκια διαιτητή» σε ρόλο Γ.Γ. Γενς Στόλτενμπεργκ. Παράδοξο το ότι ήδη έχει δεχθεί άλλες δύο κίτρινες κάρτες, αλλά παραμένει υπερδραστήριος. Η Αθήνα τον κατήγγειλε αρχικά για τη διαρροή περί της «τριμερούς του Βερολίνου». Τελικά η πραγματικότητα ποιά αποδείχθηκε ότι είναι; Ότι ο «στημένος» από την Άγκυρα «διαιτητής» του ΕλληνοΤουρκοΚυπριακού ντέρμπι, ήταν ίσως η μοναδική φορά όλο αυτό το διάστημα που έλεγε την αλήθεια…
Γράφαμε δύο μήνες πριν (τον Αύγουστο) διαβλέποντας την αρνητική πορεία των πραγμάτων (και ενώ η Ελλάδα επισήμως τα διέψευδε) πως τρία σενάρια «έπαιζαν» ως ερμηνείες της «3μερούς», την οποία σηματοδοτούμε ως «αρχή του κακού».
Γιατί; Γιατί είναι -όπως αποδείχθηκε από τους ξένους- και όπως αποδεχθήκαμε εμμέσως πλην σαφώς εμείς- η πρώτη φορά που η «μυστική διπλωματία» δεν περιείχε μόνο προφορικές συζητήσεις, αλλά και γραπτά κείμενα!!! (Πρωτοφανείς πρακτικές από το δίδυμο Σουρανή-Δελαβέκουρα).
Σενάριο 1ο: Ή δεν έγινε η συμφωνία για έναρξη διαλόγου και δεν ίσχυε τίποτα, αλλά αν έγινε, τότε «ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ»… Τί Ατλαντική Συμμαχία θα ήταν αυτή; Μήπως ο κ. Μητσοτάκης θα έπρεπε να αρχίσει να σκέπτεται το παράδειγμα του 1974 του Κωνσταντίνου Καραμανλή; Μπορεί ενώ τα έχει βρει σε όλα με τον κ. Πομπέο.
Σενάριο 2ο: Η Ελληνική πολιτική ηγεσία έκανε «το κατά δύναμιν». Όπως αποδείχθηκε το αποτέλεσμα ήταν φτωχό… [Δεν κάνω άλλα σχόλια για να μείνει αρραγές το (προς το παρόν ανύπαρκτο) εθνικό μέτωπο].
Σενάριο 3ο: Το Τουρκικό κατεστημένο έκανε επίσης το «κατά (υπέρ) δύναμιν». Αν πλέον είναι υπερδύναμη κατά φαντασίαν ή όχι, θα φανεί λίαν προσεχώς… Και μάλλον έχουν βαλθεί να το αποδείξουν γράφοντας τους πάντες (ισχυρούς και ανίσχυρους αυτού του κόσμου) στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.
Το αποτέλεσμα τότε (όταν μέσα στην κορύφωση της κρίσης είχαμε «πωρωθεί»), νομίζαμε πως θα εξαρτάτο από τους παρακάτω παράγοντες:
1) Από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις (ας τους κάνουμε την ελάχιστη τιμή εμείς οι «γραφιάδες» να τις αναφέρουμε με κεφαλαία, γιατί η δύσμοιρη Χώρα μας αυτή τη φορά μάλλον θα σωθεί από τους θαρραλέους οπλοφόρους της και όχι από τους «λαγούς» κονδυλοφόρους της).
2) Από τους (δήθεν) «συμμάχους», οι οποίοι στέλνουν κάθε τόσο από ένα αεροπλανοφόρο ή ελικοπτεροφόρο στην περιοχή κάνοντας επίδειξη ισχύος για τις κάμερες του CNN και του France TV, όμως στην ουσία κάνει ο καθένας τη «δουλειά του», διαφυλάσσοντας τα συμφέροντά του (ή τις προβολές αυτών) στην περιοχή. Δεν φροντίζουν καν να «κρατάνε ίσες αποστάσεις», αλλά αντίθετα αλλάζουν τα «μέτρα και τα σταθμά τους» ανά εβδομάδα, περισσότερο προσαρμόζοντας την πίεσή τους στις κινήσεις των άλλων μεγάλων δυνάμεων.
Στη δική τους «σκακιέρα» το Αιγαίο αποτελεί υποσύνολο της Ν.Α. Μεσογείου και η τελευταία είναι υποσύνολο ενός θαλάσσιου συστήματος, που περιλαμβάνει με τη σειρά του τρεις θάλασσες και δύο ωκεανούς: τη Μαύρη Θάλασσα, την Ερυθρά Θάλασσα, τις Μεσογειακές ακτές της Βόρειας Αφρικής και εκτείνεται ως τις παρυφές του Ινδικού και του Ατλαντικού Ωκεανού. Επομένως, το πλαίσιο αναφοράς τους αφορά ένα πολύ πιο σύνθετο και πολυδυναμικό σύστημα. Είναι ένας γεωπολιτικός χάρτης τον οποίο ελπίζαμε να μπορεί η «Ομάδα του Μαξίμου» να τον αναλύσει επαρκώς, να διαβάσει τις κινήσεις «φίλων» (αν υπάρχουν) και αντιπάλων (υπάρχουν πολλοί και δεν είναι μόνο η Τουρκία), και να εισηγηθεί στον Πρωθυπουργό τις κατάλληλες πολιτικές και να τις υλοποιήσει (αφού σύμφωνα με δημοσιεύματα που πολλαπλασιάζονται τον τελευταίο καιρό και αναπαράγονται -ακόμη και σε φιλοκυβερνητικά μέσα- οι επιτελείς της Ηρώδου Αττικού έχουν υπερκεράσει τους έμπειρους διπλωμάτες της Βασιλίσσης Σοφίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…). Αφού λοιπόν το γνωστικό πλαίσιο είναι τόσο δύσκολο, οι στρατιωτικοί εκ του ρόλου και της αποστολής τους δεν μιλάνε και οι πολιτικοί έχουν master στη διγλωσσία, πού μπορούν να βασίζονται οι πολίτες;
Οι δήθεν άριστοι αναγκάζονται λοιπόν αφού οι αναλύσεις τους έπεσαν έξω και οι αλλαγές στο εθνικό δόγμα πέφτουν επίσης στο κενό, να καταφύγουν στην εύκολη λύση όλων των Μετρίων. (Γιατί ούτε Άριστοι είναι, ούτε υπήρξαν ποτέ παρά τη συλλογή πτυχίων από Ivy League Schools). Αδυνατούν να «διαβάσουν» την πολυπαραγοντική εξίσωση α) των διεθνοπολιτικών «stakeholders», β) την υπερπαραμετροποίηση που προκαλείται από τον επανακάμψαντα Covid-19 (που απ’ ότι αποδεικνύεται δεν έφυγε ποτέ) και γ) την ύφεση του 15% (από την οποία η Ελλάδα επίσης δεν ξέφυγε ποτέ).
Απορίας άξιο είναι επίσης για πόσο ακόμη όλοι αυτοί οι «μυαλοπώλες του κατευνασμού» θα είναι στο απυρόβλητο, διαμορφώνοντας ή παραμορφώνοντας την κοινή γνώμη. Οι usual suspects των τηλεπαραθύρων, οι κάθε είδους ειδικοί των δελτίων, οι δημοσιολογούντες κήνσορες του πολιτικά ορθού λόγου, που καταγγέλλουν τους πάντες, θα είναι πάντα ατσαλάκωτοι;
Τελευταία οι μετοχές της επιστημοσύνης ανέβαιναν συνεχώς, λόγω της «ημιθεοποίησης» των επιδημιολόγων/λοιμωξιολόγων (στο πρόσωπο του «Εθνικού Σωτήρα» καθηγητή κ. Σωτήρη Τσιόδρα). Όμως, οι άλλοι, οι λεγόμενοι «ειδικοί επιστήμονες», των διεθνών σχέσεων μετά και τη νέα έξοδο του Oruc Reis την πάτησαν άσχημα…
Οι τεχνοκράτες είναι άνθρωποι των οποίων ο λόγος δεν θα έπρεπε να αμφισβητείται, γιατί εμπεριέχει δύο τεκμήρια: α) της γνώσης και β) της αντικειμενικότητας. Ισχύουν όμως αυτά με τους όψιμους τουρκολογούντες; Το πρώτο (η γνώση) αντικειμενικά πρέπει να υπάρχει για να έχουν φθάσει (έστω και χωρίς πλούτο συγγραμμάτων) στις ανώτατες ακαδημαϊκές βαθμίδες. Το δεύτερο όμως; Αφού τους ανεχόμαστε να κρεμάνε τα σακάκια τους μέχρι να τους καλέσουν ξανά στην επόμενη κρίση, ενώ ξέρουμε πως κάνουν κατευθυνόμενες, δήθεν βαθυστόχαστες αναλύσεις γεμάτες στόμφο και λεξιλαγνεία. Ο λόγος τους είναι γεμάτος νεολογισμούς, ναρκισσιστικά δυσνόητος, αφού στόχος τους δεν είναι να διαφωτίσουν την (αδαή) κοινή γνώμη αλλά να την συσκοτίσουν. Πώς το κάνουν αυτό; Με τη γλώσσα… για την ακρίβεια με τη διαστρέβλωση αυτής και των νοημάτων της… Για περισσότερες λεπτομέρειες και εξειδικευμένο know-how διαβάστε τα «Πρόβατα #6» που θα ακολουθήσουν λίαν συντόμως.
Νίκος Καραχάλιος