Πού πάνε οι «θυσίες» του ελληνικού λαού, αφού το χρέος διογκώνεται; Έτσι μας ληστεύουν! Τί να κάνουμε;
Από Φ.Ρ. οικονομολόγο
Αυτό είναι το ερώτημα που ταλανίζει τη σκέψη του κάθε απλού έλληνα πολίτη χωρίς ωστόσο να παίρνει απάντηση από επίσημα χείλη. Και πώς να πάρει, αφού η απάντηση είναι ότι… ΞΑΝΑΓΙΝΟΝΤΑΙ ΧΡΕΟΣ! Με υπεύθυνα τα μέτρα «λιτότητας»!
Ο εγκληματικός μηχανισμός των δημοσιονομικών περικοπών σαν μηχανής ανακύκλωσης του χρέους λειτουργεί ως εξής: Οι δημοσιονομικές περικοπές φτωχοποιούν τους δανειολήπτες που δεν μπορούν να εξυπηρετούν τα δάνειά τους, με αποτέλεσμα οι εισοδηματικές τους απώλειες, να μετατρέπονται σε ζημιές των τραπεζών («κόκκινα» δάνεια, ύψους 108 δις ευρώ, το 2016), για να τις διασώζει το κράτος, ανά τακτά χρονικά διαστήματα (2012, 2015, 2020 … “coming soon”), με νέα δάνεια, με νέα μνημόνια, και πάει λέγοντας, διογκώνοντας το χρέος στο διηνεκές! Παρακάτω η μαθηματική απόδειξη, με βάση τα δημοσιονομικά στοιχεία των ετών 2009 – 2018:
Αν,
Χ = η σωρευτική μείωση του ΑΕΠ (εισόδημα)
Ψ = η σωρευτική αύξηση του χρέους
Ζ = το ποσό της κρατικής διάσωσης των τραπεζών
Τότε, ισχύει η διπλή ισότητα: Χ= Ψ= Ζ!
Τι σημαίνει η διπλή ισότητα Χ= Ψ= Ζ; Σημαίνει ότι, το συνολικό εισόδημα (ΑΕΠ) (Χ) που μας αφαίρεσαν, με τα μέτρα «λιτότητας», μετατράπηκε σε ζημιές των τραπεζών («κόκκινα», μη εξυπηρετούμενα δάνεια) που μέσω της κρατικής τους διάσωσης (Ζ) μετατράπηκαν σε … χρέος (Ψ)! Τα τρία μεγέθη Χ, Ψ και Ζ, μόνο τυχαία ταυτίζονται μεταξύ τους, μέσα σε μια ορισμένη χρονική περίοδο. Ο λόγος είναι επειδή όλοι οι φορολογούμενοι δεν είναι και δανειολήπτες, κάποιοι δανειολήπτες μπορούν και εξυπηρετούν τα δάνειά τους και λόγω χρονικής υστέρησης. Ο χρόνος δηλαδή που απαιτείται, μέχρι οι εισοδηματικές απώλειες (Χ) των φορολογούμενων δανειοληπτών να μετατραπούν σε δημόσιο χρέος (Ψ) μέσω της κρατικής διάσωσης των τραπεζών (Ζ).
Πίνακας 1
(Σε δις ευρώ)
Πηγή: Eurostat, τελευταία ενημέρωση Ιαν. 2019
(*) Οργανισμός Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους (ΟΔΔΗΧ), του ΓΛΚ, στις 30/06/2019. (+) Eurostat, 09/09/2019.
Υποσημείωση: Η αναξιόπιστη, γερμανική Eurostat, στις 9/09/2019, αναθεώρησε το χρέος του 2018, προς τα κάτω, από 356 δις ευρώ, στα 334,6 δις ευρώ, επειδή η διαφορά του (55 δις ευρώ) από το χρέος του 2009 (301 δις ευρώ) «έβγαζε μάτι» ότι ήταν ίση με τη κρατική διάσωση των τραπεζών (55,5 δις ευρώ) με κίνδυνο να αποκαλυφθεί ο εγκληματικός χαρακτήρας των περικοπών (μνημόνια) σαν μηχανής ανακύκλωσης του χρέους!
Πράγματι, με βάση τα στοιχεία του Πίνακα 1, η σωρευτική απώλεια εισοδήματος (ΑΕΠ) (Χ) μεταξύ των ετών 2009 – 2016, ήταν 61 δις ευρώ, που μετατράπηκε σε χρέος (Ψ) μέχρι το 2018, ύψους 55 δις ευρώ, μέσω της κρατικής διάσωσης των τραπεζών (Ζ) ύψους 55,5 δις ευρώ (του Μάη του 2012 και του τέλους του 2015). Και άρα Χ=Ψ=Ζ! Φέρνοντας στο φως, το άθλιο γερμανικό γαϊτανάκι, μεταξύ των δημοσιονομικών περικοπών, της διάσωσης των τραπεζών και της διόγκωσης του χρέους! Λόγος που ουδείς, πλέον, μπορεί να αμφισβητήσει τον εγκληματικό χαρακτήρα των μνημονίων, σαν μηχανής ανακύκλωσης του χρέους, με στόχο τη μόνιμη χρεοκοπία της χώρας, σαν πρόσχημα για τη ληστεία!
Και με μια μόνο ματιά στο Πίνακα 1 βλέπουμε ότι το χρέος του 2018 είναι στο ύψος του χρέους του 2011 (ή, μετά τις λαθροχειρίες της Eurostat, στο ύψος του χρέους του 2010) παρότι προηγήθηκε μια εθνική τραγωδία! Μας εξαπατούν για να μας ληστεύουν! Και πώς όχι; Αφού δεν υπάρχουν φερέγγυες τράπεζες, με αφερέγγυους δανειολήπτες! Απόδειξη η εκτόξευση των «κόκκινων» (μη εξυπηρετούμενων) δανείων από 6,7% του συνόλου τους, το 2009 (Έκθεση της ΤτΕ, του 2009) στο 53% το 2016, με βάση τα δημοσιευμένα στοιχεία του ΔΝΤ! Μετατρέποντας τις τράπεζες σε «πίθους των Δαναΐδων» και το χρέος σε «Λερναία Ύδρα» που απειλεί να μας καταπιεί, σα χώρα και σαν έθνος!
Λόγος που η Ελλάδα από το 2010 και μετά, είναι μια χρεοκοπημένη χώρα, λόγω της απουσίας ανάπτυξης, λόγω της περικοπής ρευστότητας! Απόδειξη ότι η Ελλάδα από το 2010 και μετά, αδυνατεί να πληρώνει χρεολύσια (ετήσιες εξοφλητικές δόσεις των δανείων) όπως ομολογεί η ΤτΕ. (1) Πόσο μάλλον να δανείζεται από τις ΑΓΟΡΕΣ, στο ύψος των δανειακών της αναγκών, που είναι ο ορισμός της χρεοκοπίας! Τα μικροποσά που δανείζεται είναι μόνο για «στάχτη στα μάτια», ότι δήθεν, μας …έσωσαν! Καταβάλλοντας μόνο τους τόκους, ύψους 5-6 δις ευρώ, ετησίως. Με αποτέλεσμα τα χρεολύσια να συσσωρεύονται και το χρέος να διογκώνεται! Που απαντά και στο ερώτημα του κάθε απλού έλληνα πολίτη, πού πάνε οι «θυσίες» του, αφού το χρέος διογκώνεται; Στη μαύρη τρύπα (διάσωση) των μονίμως χρεοκοπημένων τραπεζών, για να ξαναγίνουν χρέος! Όπως όταν ένα χωράφι δεν το ποτίζεις, γνωρίζεις ότι θα ξεραθεί και το νερό μιας οικονομίας είναι η ρευστότητα. Αυτήν πλήττουν με τις δημοσιονομικές περικοπές! Αυτός είναι ο στόχος των μνημονίων! Ένα εσκεμμένο οικονομικό έγκλημα, χωρίς τιμωρία, επειδή όλοι είναι συνένοχοι! Λόγος που η κρίση αυτή δεν έχει καμιά λογική, ούτε και τέλος!
Με αποτέλεσμα το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, αφού το κράτος δεν διαθέτει ίδιους πόρους για την αποπληρωμή του χρέους! Απόδειξη η ρευστοποίηση δημόσιας περιουσίας ύψους 50 δις ευρώ (αεροδρόμια, δημόσια κτίρια, δημόσια «φιλέτα», δημόσιες επιχειρήσεις κ.ο.κ.) και η δέσμευση ολόκληρης της δημοσίας περιουσίας, για ένα … ΑΙΩΝΑ, με βάση όρους του τρίτου «αριστερού» μνημονίου, υπέρ των δανειστών, κατ’ απαίτηση Σόϊμπλε! Που σημαίνει ότι μπορεί, μεν, η Ελλάδα να δανείζεται, φτηνά, από την ΑΕ EFSF/ESM αλλά, από την άλλη, πληρώνει τους δανειστές, σε είδος, ξεπουλώντας εθνικό πλούτο, που ισοδυναμεί με υψηλή τοκογλυφία!
Πίνακας 2
(Σε δις ευρώ)
Πηγή: ΤτΕ, ΣΔΟΣ, Δεκ. 2009 – 2017
*Τα κρατικά έσοδα (στήλη 2) για τα έτη 2010 – 2013, στο ΣΔΟΣ της ΤτΕ του Δεκ. του 2019 διορθώθηκαν και είναι λίγο κάτω από τα επίπεδα του 2009.
Στο Πίνακα 2, στήλη 4, βλέπουμε ότι τα τοκοχρεολύσια (ετήσιες εξοφλητικές δόσεις των δανείων, συν τους τόκους) παραμένουν το 2014, στο 17,3% του ΑΕΠ, όσο και το 2009, στο 17,4% του ΑΕΠ, λόγω της κατακρήμνισης του ΑΕΠ, κατά 25%, λόγω των δύο θανατηφόρων μνημονίων (του Ιούνη του 2010 και του Φλεβ. του 2012), για τη, δήθεν, βιωσιμότητα του χρέους, με τα παιδιά που λιποθυμούσαν στα σχολεία, τους ανθρώπους που πηδούσαν από τα μπαλκόνια, ή που έτρωγαν από τους κάδους απορριμμάτων κ.ο.κ. Το οικονομικό λιντσάρισμα του ελληνικού λαού φαίνεται, στη στήλη 2, του Πίνακα 2, με τα κρατικά έσοδα, κατά τη πενταετία 2010 – 2014 στα επίπεδα του 2009, παρά τη κατακρήμνιση του ΑΕΠ, κατά 25%!
Πίνακας 3
(Σε δις ευρώ)
Στο Πίνακα 3, βλέπουμε το άθλιο παιχνίδι της τρόικας με την αυξομείωση του χρέους (η διαφορά του, από το προηγούμενο έτος, στήλη 2) με κριτήριο να το διατηρεί σε υψηλά επίπεδα, πάνω από τα επίπεδα του 2009 (126,7% του ΑΕΠ) μέσω της μείωσης του ΑΕΠ, (στήλη 1) μέσω των δημοσιονομικών περικοπών, για τη διατήρηση του αναξιόχρεου της χώρας, για να τη κρατάνε όμηρο των εγκληματικών μνημονίων της ΑΕ EFSF/ESM. Αυτό είναι το κριτήριο για το ύψος των δημοσιονομικών περικοπών, μέχρι το …2060, με πρόσχημα τα πρωτογενή πλεονάσματα, σε εγκληματικά ύψη και όχι η αποπληρωμή του χρέους, που χωρίς ανάπτυξη, είναι «θανατηφόρος συνδυασμός», εξωθώντας τη χώρα, στην εκποίηση του εθνικού πλούτου της!
Πίνακας 4
Πηγή: Eurostat. Τελευταία ενημέρωση, Ιούνης 2015
Το ίδιο συμβαίνει σε ολόκληρο το νότο, όπως μπορούμε να δούμε στο Πίνακα 4, με την εκτίναξη του χρέους του, το 2009 – 2014, σαν ποσοστό του ΑΕΠ (στήλη 3) και σε απόλυτους αριθμούς (στήλη 4). Η μεγάλη διαφορά, μεταξύ της αύξησης του ελληνικού χρέους, σαν ποσοστό του ΑΕΠ και σε απόλυτα νούμερα, οφείλεται στη κατακρήμνιση του ΑΕΠ (παρονομαστής του κλάσματος χρέος/ΑΕΠ) κατά 25%. Με μεγαλύτερη επόμενη σωρευτική ύφεση της Κύπρου, στο 4,5% του ΑΕΠ, ενώ στον υπόλοιπο νότο, τη περίοδο 2009 – 2014, το ΑΕΠ του παρέμεινε, λίγο πάνω ή κάτω, από τα επίπεδα του 2009. Στην Ιρλανδία υπήρξε και σωρευτική αύξηση 10%. Με υπεύθυνο για την «ελληνική περίπτωση» το έγκλημα της ΕΛ.ΣΤΑΤ, κατ’ επιταγήν της γερμανικής Eurostat, με τη τεχνητή διόγκωση του δημοσιονομικού ελλείμματος του 2009, στο εξωπραγματικό ύψος 15,2% του ΑΕΠ, με στόχο την περικοπή ρευστότητας, σε εγκληματικά ύψη, στο όνομα, δήθεν, της δημοσιονομικής πειθαρχίας (ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί) που είναι το colpo grosso της Γερμανίας για να εγκλωβίσει το νότο στην ύφεση (με διαφορετικό βαθμό έντασης σε κάθε χώρα), επειδή η ανάπτυξη θα έβαζε τέλος στη μεγάλη ληστεία του νότου και τότε ποιος θα διασώσει τη χρεοκοπημένη Deutsche bank;
Αξίζει να σταθούμε στην «ιταλική περίπτωση», με βάση το μακράν χαμηλότερο ρυθμό αύξησης του ιταλικού χρέους, στο Πίνακα 4, σε σχέση με των άλλων χωρών του νότου. Η εξήγηση είναι, επειδή το ιταλικό κράτος δεν διασώζει τις ιταλικές τράπεζες, με βάση τη πρόταση του πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας Μάριο Μόντι, στη Σύνοδο κορυφής της ΕΕ, του Ιούνη του 2012 (οι τράπεζες να μη διασώζονται από τα κράτη, αλλά να δανείζονται οι ίδιες από το EFSF, με εγγύηση τα κρατικά ομόλογα), που, ωστόσο, την απέρριψε η γερμανική κυβέρνηση, όπως ήταν αναμενόμενο (αν και στη Σύνοδο κορυφής, υποκρίθηκε ότι συμφωνεί, για να υπαναχωρήσει, τρεις μήνες αργότερα), αφού η πρόταση Μόντι ανέτρεπε τα εγκληματικά της σχέδια, για την υπερχρέωση του νότου, στο διηνεκές, μέσω της κρατικής διάσωσης των τραπεζών. Η «ιταλική περίπτωση», συνεπώς, είναι η απόδειξη της τεράστιας επιβάρυνσης της κρατικής διάσωσης των τραπεζών, στο δημόσιο χρέος του νότου, με υπεύθυνα τα μέτρα «λιτότητας» (περικοπή ρευστότητας) που φτωχοποιούν τους δανειολήπτες! Δυστυχώς, η πρόταση Μόντι εφαρμόστηκε μόνο στην Ιταλία, αφού οι υπόλοιποι «πατριώτες» αρχηγοί κρατών του νότου την καταψήφισαν, συντασσόμενοι με τα γερμανικά συμφέροντα και των ντόπιων ελίτ, που συμμετέχουν στη μεγάλη ληστεία του νότου! Την Ελλάδα, στη Σύνοδο κορυφής του Ιούνη του 2012, εκπροσώπησαν ο τέως Πρόεδρος της δημοκρατίας κύριος Κάρολος Παπούλιας και ο υπουργός των οικονομικών κύριος Ευαγγ. Βενιζέλος, της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης, υπό τον κύριο Αντ. Σαμαρά που δεν παρέστη, λόγω προβλημάτων …«όρασης»!
Η ομολογία Τρισέ για τη σύνδεση των δημοσιονομικών μέτρων, με τη διάσωση των γαλλογερμανικών τραπεζών, εις βάρος του νότου!
Tην διάσωση των γερμανικών τραπεζών καζίνων εις βάρος του νότου, μέσω των δημοσιονομικών περικοπών, ομολογεί ο ίδιος ο τέως Διοικητής της ΕΚΤ, κύριος Τρισέ στην ομιλία του, της 13 Ιούλη του 2009, στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου Για του λόγου το αληθές, παραθέτουμε το επίμαχο σημείο της ομιλίας Τρισέ:
V. Monetary and fiscal assignments
This brings me to the last point in my speech. The ECB’s enhanced credit support measures are designed in full respect of the euro area macroeconomic framework. Financial support measures potentially involving the significant transfer of credit risk (κίνδυνος χρεοκοπίας) from financial institutions (γερμανικές επενδυτικές τράπεζες) to the taxpayer (του νότου) clearly fall within the realm of fiscal policy (μέτρα «λιτότητας»).
Εδώ ο κύριος Τρισέ προαναγγέλλει τη μεταφορά του πιστωτικού κινδύνου (ή του κινδύνου χρεοκοπίας) των «πιστωτικών ιδρυμάτων» της ευρωζώνης (εννοώντας τις γαλλογερμανικές επενδυτικές τράπεζες καζίνα) στους φορολογούμενους (εννοώντας του νότου) μέσω της δημοσιονομικής πολιτικής (δημοσιονομικά μέτρα). Η ομολογία Τρισέ στις 13/7/2009, δηλαδή, ένα χρόνο πριν τη λεγόμενη ελληνική κρίση χρέους, του Μάη του 2010, αρκεί ως απόδειξη ότι ο, δήθεν, κίνδυνος χρεοκοπίας της Ελλάδας το Μάη του 2010, ήταν κατασκευασμένος, σαν το άλλοθι της Γερμανίας, για την επιβολή των μνημονίων στην Ελλάδα και σε ολόκληρο το νότο, για τη διάσωση της DB με πρόσχημα τη δήθεν, ελληνική διάσωση. Λόγος που η Ελλάδα το 2010 έπρεπε να είναι χρεοκοπημένη!
Η απύθμενη αμετροέπεια της γερμανικής κυβέρνησης!
Με έωλο, ηθικό άλλοθι της Γερμανίας για την επιβολή των πολεμικών ελληνικών μνημονίων, τη, δήθεν, αποπληρωμή του χρέους, προς το «γερμανό φορολογούμενο» που είναι ψέμα! Απόδειξη ότι το ελληνικό χρέος προς τα κράτη της ΟΝΕ (γερμανός φορολογούμενος) παραμένει, μέχρι σήμερα, στο ύψους του δανείου του Μάη του 2010 (52,9 δις ευρώ, αντί 80 δις ευρώ που συμφωνήθηκε αρχικά) ενώ το χρέος προς την ανώνυμη εταιρία ΑΕ EFSF/ESM, αυξάνει συνεχώς, ύψους, σήμερα, 217,1 δις ευρώ και έπεται συνέχεια! Η σταθερή αύξηση του χρέους προς την ΑΕ EFSF/ESM είναι η απόδειξη ότι ο μόνος λόγος δανεισμού από την ΑΕ EFSF/ESM είναι η μετατροπή του χρέους (ύψους 301 δις ευρώ, το 2009) χωρίς μνημόνια, σε εγγυημένο χρέος, με μνημόνια, προς την ΑΕ EFSF/ESM με ζητούμενο την υποθήκευση του εθνικού πλούτου στους κερδοσκόπους δανειστές, (οι γαλλογερμανικές τράπεζες – καζίνα, υπό το μανδύα της ΑΕ EFSF/ESM), με ορίζοντα τους υδρογονάνθρακες!
Τα σχετικά οικονομικά μεγέθη, αρκούν ως απόδειξη, για το ποιους ήθελε να διασώσει η Γερμανία, με τη σύσταση του EFSF, με αρχικό μετοχικό κεφάλαιο 440 δις ευρώ (σαν εγγυήσεις, για το δανεισμό του, από τις ΑΓΟΡΕΣ) και σήμερα 780 δις ευρώ, με τη γερμανική συμμετοχή, σε αυτό, ύψους 211 δις ευρώ, έναντι ελληνικού χρέους, προς τις γαλλογερμανικές τράπεζες το 2009, ύψους…75 δις ευρώ. Τις γερμανικές τράπεζες, φυσικά, με πρώτη τη χρεοκοπημένη Deutsche bank που συνεχίζει να διασώζεται μέχρι σήμερα, από την ΕΚΤ, εις βάρος του νότου (θέμα του επόμενου άρθρου μας).
Πόσο μάλλον, που το ελληνικό χρέος προς τις γαλλογερμανικές τράπεζες δεν έληγε το Μάη του 2010, αλλά από το 2012 και μετά. Απόδειξη ότι οι γαλλογερμανικές τράπεζες ξεφορτώνονταν τα ελληνικά ομόλογα στο τέλος του …2011, ενόψει του PSI του Μάρτη του 2012 («κούρεμα» του χρέους στα χέρια ιδιωτών). Aν τα ελληνικά ομόλογα έληγαν το Μάη του 2010, πώς οι γαλλογερμανικές τράπεζες τα είχαν στα χέρια τους, μέχρι το τέλος του 2011; Που σημαίνει ότι τα ελληνικά ομόλογα έληγαν από το 2012 και μετά και άρα το ελληνικό χρέος δεν έφταιγε για το κίνδυνο χρεοκοπίας των γαλλογερμανικών τραπεζών που ήταν, μόνο, το πρόσχημα της Γερμανίας, για τη σύσταση της ΑΕ EFSF, για τη διάσωση της Deutsche bank, με πρόσχημα τη δήθεν, ελληνική διάσωση.
Απόδειξη ότι το ζητούμενο της Γερμανίας ήταν η επιβολή των μνημονίων και όχι η δήθεν, ελληνική διάσωση, είναι το γεγονός ότι, το πρώτο μνημόνιο του Ιούνη του 2010 επιβλήθηκε από την ΑΕ EFSF πάνω στο διακρατικό δάνειο του Μάη του 2010, παρότι ο δανειστής δεν ήταν η ΑΕ EFSF, αλλά, τα κράτη της ΟΝΕ. Λόγος που όλα τα κράτη της ΟΝΕ και οι «θεσμοί» εγκλημάτησαν εις βάρος της Ελλάδας, παραβιάζοντας, απροκάλυπτα, τη ρήτρα αλληλεγγύης και κατά συνέπεια και ολόκληρο το ευρωπαϊκό κεκτημένο!
Τα μνημόνια πραξικόπημα κατά της δημοκρατίας, από τα ίδια τα κράτη της ΟΝΕ!
Σε θεσμικό επίπεδο, τα μνημόνια είναι, de facto, πραξικόπημα, κατά των δύο, θεμελιωδών, ιδρυτικών αρχών της ΕΕ. της αειφόρου ανάπτυξης, με πλήρη απασχόληση και της ρήτρας αλληλεγγύης του άρθρου 122 της ΣΛΕΕ, (2) της “ψυχής” της σύγκλισης βορά νότου, που απαγορεύει το δανεισμό υπό αυστηρούς όρους. Αν όχι τι αλληλεγγύη είναι και το προστατεύει; Συνεπώς, ακόμα και αν οι δανειστές που επιβάλλουν τα μνημόνια, είναι τα κράτη της ΟΝΕ (όπως ψευδώς, ισχυρίζονται οι κυβερνήσεις τους), αυτό όχι μόνο, δεν νομιμοποιεί τα μνημόνια, αλλά αντίθετα, ενοχοποιεί τα κράτη της ΟΝΕ και τους «θεσμούς», για πραξικόπημα κατά της κοινοτικής έννομης τάξης, για λογαριασμό των γαλλογερμανικών τραπεζών (ΑΓΟΡΕΣ). Λόγος που οι κυβερνήσεις της ΟΝΕ και οι “θεσμοί” γνωρίζουν ότι εγκληματούν, εις βάρος του νότου, εξισώνοντας δολίως την αλληλεγγύη με τη ληστεία! Συνεπώς, η μεγάλη ληστεία του νότου, με εξιλαστήριο θύμα την Ελλάδα, είναι ένα εσκεμμένο οικονομικό έγκλημα, χωρίς τιμωρία, επειδή όλοι είναι συνένοχοι!
Λόγος που η Γερμανία σύστησε την ΑΕ EFSF/ESM (“ανεξάρτητη αρχή” παρότι ανώνυμη εταιρία) για να επιβάλει τα μνημόνια, μεταθέτοντας σε αυτήν, τις ποινικές ευθύνες τους και από την άλλη, απαίτησε και την εμπλοκή του ΔΝΤ στη δήθεν, ελληνική διάσωση, για τη διασφάλιση διεθνούς ασυλίας στο έγκλημά τους!
Ειδικότερα, τα μνημόνια που συνοδεύουν τα δάνεια της ανώνυμης εταιρίας ΑΕ EFSF/ESM (του Φλεβ. του 2012 και του Ιουλίου του 2015) είναι παράνομα και για τον επιπλέον λόγο ότι η ΑΕ EFSF/ESM δεν νομιμοποιείται να κάνει χρήση του δικαιώματος της άρσης της ασυλίας της χώρας, που πηγάζει αποκλειστικά από τη Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης της Ελλάδας, με τα κράτη της ΟΝΕ, για το διακρατικό δάνειο του Μάη του 2010 και συνεπώς, δεν αφορά τα δάνεια της Ελλάδας, από την ανώνυμη εταιρία ΑΕ EFSF/ESM. Λόγος που η «AE EFSF/ESM» δεν νομιμοποιείται να θέτει όρους που αίρουν την ασυλία της χώρας (ρευστοποιήσεις δημόσιας περιουσίας, δέσμευση της δημόσιας περιουσίας κ.ο.κ.). ή να χαράσσει τη δημοσιονομική και οικονομική της πολιτική (περικοπές μισθών, συντάξεων, υπερφορολόγηση κ.ο.κ.). Με τη συνενοχή φυσικά και όλων των ελληνικών κυβερνήσεων.
Το νομικό κώλυμα της ρήτρας αλληλεγγύης είναι και ο λόγος που η «ενάρετη» γερμανική κυβέρνηση απορρίπτει το ευρωομόλογο (συλλογικοποίηση του χρέους της ευρωζώνης) παρότι η ΕΚΤ δεν χρειάζεται τις εγγυήσεις των κρατών της ΟΝΕ, αφού δεν κινδυνεύει να χρεοκοπήσει ποτέ! Και ο λόγος είναι επειδή η ΕΚΤ δεν νομιμοποιείται να επιβάλει μνημόνια επειδή τα απαγορεύει η ρήτρα αλληλεγγύης, (ενώ σαν τρόικα κρύβεται πίσω από το ΔΝΤ) που, ωστόσο, είναι το ζητούμενο της Γερμανίας για τη διάσωση της DB.
Η πανδημία του κορωνοϊού ήταν, συνεπώς, ο «από μηχανής θεός», που έδωσε στη γερμανική κυβέρνηση το πρόσχημα και να διασώσει τη γερμανική οικονομία, που μπήκε σε υφεσιακή τροχιά λόγω «λιτότητας» και τη DB, με χρήμα που θα δανειστεί, τσάμπα. από την ΕΚΤ, μέσω της δημόσιας, γερμανικής αναπτυξιακής τράπεζας KfW και να συγκαλύψει το έγκλημά της, εις βάρος του νότου, πίσω από τη πανδημία του κορωνοϊού και σαν πρόσχημα για τη συνέχιση των μνημονίων για τη δήθεν νέα «διάσωση» του νότου, αποτρέποντας τις κοινωνικές αντιδράσεις! Λόγος που αν η πανδημία του κορωνοϊού δεν είχε συμβεί, η γερμανική κυβέρνηση και οι κερδοσκόποι δανειστές θα έπρεπε να την είχαν εφεύρει!
Το τραπεζικό παρακράτος της ΟΝΕ !
Ούτε η υπερχρέωση του νότου, μέχρι το 2009, στις γαλλογερμανικές τράπεζες – καζίνα (ΑΓΟΡΕΣ) ήταν τυχαία, αλλά προσχεδιασμένη, από συστάσεως ΕΕ! Με μάρτυρα, το φεουδαρχικό νόμο, αιμοδότη των ΑΓΟΡΩΝ 123 της ΣΛΕΕ (3) (πρώην άρθρο 104 της ΣΕΚ της Συνθήκης του Μάαστριχτ) που απαγορεύει, δολίως, στα κράτη της ΟΝΕ να δανείζονται το δημόσιο χρήμα τους, φτηνά, από την ΕΚΤ (την, κατ’ όνομα μόνο, Κεντρική Τράπεζα των κρατών της ΟΝΕ) αλλά το επιτρέπει, κατά παγκόσμια «πρωτοτυπία», στους …ιδιώτες, στις εμπορικές τράπεζες! Με στόχο τα κράτη του νότου, με τις μικρές εμπορικές τράπεζες και σκανδαλωδώς, ευνοημένες τις γαλλογερμανικές ΑΓΟΡΕΣ, που λόγω μεγέθους (με αξία ενεργητικού πάνω από ένα γαλλικό ΑΕΠ), νέμονται τις φτηνές παστώσεις της ΕΚΤ, προς ίδιον όφελος, στο 75% της ρευστότητάς τους, μέχρι το 2008 και έκτοτε, σε ό,τι αφορά τις γερμανικές τράπεζες, στο 100% της ρευστότητάς τους, λόγος που δεν χρεοκόπησαν.
Λόγος που η υπερχρέωση του νότου ήταν μόνο θέμα χρόνου να συμβεί! Όπως και συνέβη, μέσα σε μια δεκαετία από τη σύσταση της ΟΝΕ (1999 – 2009), σαν πρόσχημα για τη λεηλασία, που θα ακολουθούσε, για να διατηρούν τα κράτη το δήθεν, δημοκρατικό προσωπείο τους, για την αποτροπή των κοινωνικών αντιδράσεων! Η χρεοκοπία των γερμανικών τραπεζών, στην ουρά της χρεοκοπίας της Lehman brothers, το Σπετ. του 2008, απλά επέσπευσε τις διαδικασίες της υπερχρέωσης του νότου, με τις δημοσιονομικές περικοπές, για τη δική τους διάσωση.
Λόγος που το νόμο «Μεφιστοφελή» 123 της ΣΛΕΕ θα τον ζήλευαν και οι απολυταρχικοί ηγεμόνες της φεουδαρχικής Ευρώπης του 11ου αι.! Αυτός είναι η «Βαστίλη» που πρέπει να πέσει, για την επιστροφή στη ρευστότητα και την ανάπτυξη και την ευημερία για όλους! Επειδή όπως διαχειρίζεται το χρήμα μιας οικονομίας/κοινωνίας, αυτός και την εξουσιάζει!
Το χρέος του νότου προϊόν λεόντειας συμφωνίας!
Ο φεουδαρχικός νόμος 123 της ΣΛΕΕ είναι η απόδειξη ότι το χρέος του νότου είναι προϊόν εγκλήματος, αφού οι γαλλογερμανοί ιδιώτες, κεντρικοί δανειστές, πλούτισαν, παράνομα, εις βάρος των λαών του νότου, υφαρπάζοντας και με τη συνενοχή των κρατών του νότου, ένα, παγκοσμίως, αποκλειστικό, κρατικό προνόμιο, όπως ο δανεισμός των κρατών από τις Κεντρικές τους Τράπεζες! Κάτι που απαγορεύεται στην ΟΝΕ και φυσικά, δολίως!
Η «πονηριά» των κερδοσκόπων δανειστών έγκειται στην ειδοποιό διαφορά, μεταξύ του χρήματος που αυτοί δάνειζαν το νότο (και συνεχίζουν να δανείζουν, υπό το μανδύα της ΑΕ EFSF/ESM) που προέρχεται, από το εκδοτικό μηχάνημα της ΕΚΤ, στο 75% της ρευστότητάς τους και από το 2008 και μετά, στο 100% της ρευστότητάς τους, αφού είναι χρεοκοπημένες.
Συνεπώς μας δανείζουν με σκέτο χαρτί, ενώ τα κράτη του νότου αποπληρώνουν το χρέος τους, με πραγματικό πλούτο! Από τα φορολογικά τους έσοδα που ενσωματώνουν την αξία των ανθρωποωρών που απαιτήθηκαν, για τη δημιουργία εθνικού εισοδήματος στο ύψος των δανείων τους. Ή με τη ρευστοποίηση δημόσιας περιουσίας, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, από το 2010 και μετά, λόγω της απουσίας ανάπτυξης.
Λόγος που το χρέος προς την ΑΕ EFSF/ESM (που είναι το καμουφλάζ των ΑΓΟΡΩΝ) ύψους 217,1 δις ευρώ, πρέπει να διαγραφεί, σαν προϊόν λεόντειας συμφωνίας, απαιτώντας και την επιστροφή των κλοπιμαίων, από την ΑΕ EFSF/ESM και αποζημίωση από την ηγεσία της ΕΕ, για τις ζημιές που προκάλεσαν στην ελληνική οικονομία οι «θεσμοί» σαν εκπρόσωποι της ΑΕ EFSF/ESM.
Η Γερμανία προετοίμασε τη ληστεία του νότου!
Η Γερμανία, με τις πρώτες τραπεζικές χρεοκοπίες στις ΗΠΑ, το 2007, βλέποντας το «τσουνάμι» των τραπεζικών χρεοκοπιών να έρχεται καταπάνω της (λόγω της υπέρμετρης έκθεσης της Deutsche bank, μέσω της αμερικανικής, θυγατρικής της Taunus, στα αμερικάνικά τοξικά ομόλογα της Lehman brothers), ενεργοποίησε τις διαδικασίες, για τη ψήφιση της τροποποιητικής Συνθήκη της Λισαβόνας (μετά τα απορριπτικά δημοψηφίσματα των λαών του βορά, για το ευρωσύνταγμα) που έθεσε σε ισχύ, το Δεκ. του 2009 (έξι μήνες πριν από το πρώτο ελληνικό μνημόνιο), προκειμένου να επιβάλει την αυτοκτονική, δημοσιονομική πειθαρχία (του άρθρου 126 της ΣΛΕΕ), σαν πρόσχημα για τις δημοσιονομικές περικοπές, με ζητούμενο να εγκλωβίσει το νότο στην ύφεση και δεύτερο, για να προσφέρει νομική κάλυψη στο Διοικητή της ΕΚΤ να επιβάλει περιοριστική, νομισματική πολιτική, ακόμα και σε περίοδο ύφεσης, με όση ανεργία πάρει, προτάσσοντας, στο στόχο της οικονομικής πολιτικής της ΕΕ, τη σταθερότητα των τιμών, με λαθροχειρίες πάνω στο άρθρο 3 της ΣΕΕ, της τροποποιητικής Συνθήκης της Λισαβόνας. (4) αντί για τη μη πληθωριστική ανάπτυξη, με πλήρη απασχόληση της ιδρυτικής Συνθήκης του Μάαστριχτ και ενάντια στους ορθολογικούς κανόνες της οικονομικής επιστήμης, αφού η περικοπή ρευστότητας σε περίοδο ύφεσης ισοδυναμεί με όπλο μαζικής καταστροφής!
Λόγος που η οικονομική επιστήμη δεν φέρει καμιά ευθύνη για «το αίμα τούτων των αθώων»! Επειδή, a priori, δεν υπάρχει εγκληματική επιστήμη, μόνο επίορκοι «επιστήμονες» και εγκληματικές οικονομικές πολιτικές. Απόδειξη οι στρατιές των ανέργων και η επιστροφή της πείνας, με τα ντροπιαστικά συσσίτια, ακόμα και στη Γερμανία, που είναι ύβρις στην αξία του ανθρώπινου προσώπου! Λόγος που η γερμανική «λιτότητα» της ευθανασίας του εισοδήματος, με φτώχεια μέχρι την …αιωνιότητα, είναι συνώνυμη της βαρβαρότητας! Επειδή χωρίς ευημερία για όλους, δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα και χωρίς ανθρώπινα δικαιώματα δεν υπάρχει πολιτισμός! Πώς να υπάρχει δημοκρατία;
Αυτό ήταν το τέλος της «ιδέας» της ευρωπαϊκής ενοποίησης! Η μεγαλύτερη ληστεία λαών της Ευρώπης, από τις αυθαίρετες κρατικές εξουσίες τους, σε καιρό ειρήνης, από την εποχή των απολυταρχικών ηγεμόνων, της φεουδαρχικής Ευρώπης! Μια «ιδέα» που προέκυψε και όχι τυχαία, αμέσως μετά τη κατάρρευση του αντίπαλου δέους της πρώην ΕΣΣΔ (1989) με δέλεαρ τη, δήθεν, σύγκλιση βορά νότου! Σα να λέμε, ότι οι πλούσιοι του βορά, δεν ήξεραν τι να κάνουν τα πλούτη τους και είπαν να τα …μοιραστούν με τους φτωχούς (PIGS) του νότου! Απόδειξη ότι οι ελίτ δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς εξαπάτηση!
Συνεπώς, για την αποκατάσταση της δημοκρατίας της γενικής ευημερίας, σε επίπεδο ΟΝΕ, απαιτείται η αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισαβόνας, πάνω σε δημοκρατικότερες βάσεις που δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη πολιτική κάθαρση, σε εθνικό και κοινοτικό επίπεδο! Υπάρχει ωστόσο και συντομότερος δρόμος, προς τη σωτηρία, με την έξοδο της Ελλάδας από τη γερμανική ΟΝΕ, με τις δημοκρατίες φαντάσματα, με φτώχεια μέχρι την …αιωνιότητα!
Ποιοι είναι οι δανειστές;
Από πού δανείζεται η «ΑΕ EFSF/ESM»; Aπό τις ΑΓΟΡΕΣ! Άρα οι ΑΓΟΡΕΣ είναι οι δανειστές! Τι είναι οι ΑΓΟΡΕΣ; Οι μεγάλες, σύνθετες, γαλλογερμανικές τράπεζες – καζίνα (πιστωτικά ιδρύματα και επενδυτικές εταιρίας μαζί, π.χ. DB, BNP κ.α.) και όχι τα κράτη της ΟΝΕ, όπως εξαπατούν τους λαούς τους, οι κυβερνήσεις τους, που είναι μόνο οι εγγυητές των δανείων των κερδοσκόπων! Με εξαίρεση το ελληνικό, διακρατικό δάνειο του Μάη του 2010, από τα κράτη της ΟΝΕ, για «στάχτη στα μάτια», ότι, δήθεν, οι δανειστές είναι τα κράτη της ΟΝΕ και όχι οι ΑΓΟΡΕΣ!
Τη ταυτότητα των επενδυτών – πιστωτών της ΑΕ EFSF/ESM (5) επιβεβαιώνει και η ιστοσελίδα του παλιού EFSF. Κατά συνέπεια, η ανώνυμη εταιρία «ΑΕ EFSF/ESM» με έδρα το Λουξεμβούργο (6) είναι ο τρίτος, στη παράνομη, τριγωνική, συναλλαγή, μεταξύ των γαλλογερμανικών ΑΓΟΡΩΝ και των κρατών της ΟΝΕ, για τη δική τους διάσωση, από τη λεηλασία του νότου, μέσω της υπερχρέωσης στο διηνεκές! Με τα κράτη του νότου, σε ρόλο ψυχρών εκτελεστών των «συμβολαίων θανάτου» (μνημόνια) των ΑΓΟΡΩΝ εις βάρος των λαών τους! Με όλες τις ελληνικές, μνημονιακές κυβερνήσεις υπόλογες απέναντι στον ελληνικό λαό, για απιστία κατά του δημοσίου! Λόγος που η σημερινή κυβέρνηση θα πρέπει να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει, επειδή οι μάσκες έπεσαν και όλοι θα κριθούν υπό το φως της αλήθειας!
Το σχέδιο της διάσωσης των γαλλογερμανικών τραπεζών λειτουργεί ως εξής: Η ΕΚΤ παρέχει, αφειδώς, ρευστότητα (δάνεια) στις γαλλογερμανικές τράπεζες και από το 2010 και μετά, τσάμπα, σε οποιαδήποτε ποσότητα, για να αγοράζουν τα ομόλογα εγγυημένου χρέους του EFSF/ESM, που δανείζει το νότο, με μνημόνια, για τη δική τους διάσωση! Με την ΕΚΤ σε ρόλο ασφαλούς καταφυγίου τους, για να καλύπτει τα χρηματοδοτικά τους κενά, μεταξύ των εισπράξεών τους, από τη λεηλασία του νότου και των πληρωμών τους (ομόλογα που λήγουν) προς τους διεθνείς, κερδοσκόπους πιστωτές τους. Λόγος που η ρευστότητα που τους χορηγεί, αφειδώς, η ΕΚΤ δεν ανιχνεύεται στη πραγματική οικονομία της ευρωζώνης, αφού εγκαταλείπει την ευρωζώνη, μέσω των γερμανικών τραπεζών (βλ. επόμενο άρθρο μας) για να πληρώνουν το τερατώδες χρέος τους, προς τους διεθνείς κερδοσκόπους πιστωτές τους.
EFSF/ESM = Deutsche bank!
Το EFSF «European Financial Stability …Facility» (και όχι Fund = Ταμείο, όπως ψευδώς μεταφράζεται, «Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας» – ΕΤΧΣ), για να παραπέμπει σε θεσμικό όργανο της ΕΕ, είναι μια ανώνυμη εταιρία, με τη νομική μορφή του τραστ, με trustee (εμπιστευματοδόχο) και ωφελούμενο (beneficiary) τη Deutsche bank! Για του λόγου το αληθές, παραπέμπουμε στο Ενημερωτικό Δελτίο της ΑΕ EFSF, της 26ης Ιούνη του 2015, αναρτημένο στην ιστοσελίδα του:
http://www.efsf.europa.eu/attachments/EFSFprospectus-updatejune 2015.pdf
PROSPECTUS dated on 26 June 2015
European Financial Stability Facility
EUR 241,000,000,000
Guaranteed Debt Issuance Programme
Ενημερωτικό Δελτίο της 26 Ιούνη 2015
EFSF
241, 000,000,000 ευρώ
Πρόγραμμα έκδοσης εγγυημένου χρέους
SUMMARY (ΠΕΡΙΛΗΨΗ)
– Issuer (Εκδότης): EFSF
– Guarantors (Εγγυητές): The Euro-area Member States
(Κράτη της ΟΝΕ)
-Trustee: Deutsche Trustee Company Ltd
(Εμπιστευματοδόχος) (Θυγ/ική της Deutsche bank Group, UK)
-Issuing and paying Agent: Bundesbank (Γερμανική ΚΤ)
(Εκδότης και φορέας πληρωμών)
– Transfer Agent (Τράπεζα μεταφοράς) : Citibank, N.A.
– Luxembourg Listing Agent: Deutsche Bank Luxembourg S.A.
(Εγγεγραμμένος πράκτορας
στη λίστα του χρηματιστηρίου
του Λουξεμβούργου).
Με βάση τον νομικό όρο Trustee, η θυγατρική της Deutsche bank Αγγλίας, «Deutsche Trustee Company Ltd» είναι ο, κατ’ όνομα κύριος της ΑΕ EFSF και ο ωφελούμενος (beneficiary) μαζί. Με χρηματοδότη της, για την αγορά των ομολόγων της ΑΕ EFSF, ονομαστικής αξίας 241 δις ευρώ, τη …γερμανική Κεντρική Τράπεζα (Bundesbank) (φορέας πληρωμών), με τη ρευστοποίηση, προφανώς, γερμανικού, αποθεματικού χρυσού, που εξηγεί και τη μεταφορά γερμανικού χρυσού από τη Fed των ΗΠΑ, όπου φυλασσόταν από το Β΄ΠΠ, στη Γερμανία, που έκανε τους πάντες να απορούν! Από το παραπάνω χρηματοδοτικό πακέτο της 26ης Ιουνίου του 2015, προερχόταν και το ελληνικό δάνειο του Ιούλη του 2015, με το τρίτο «αριστερό» μνημόνιο που βγάζει την ελληνική, δημόσια περιουσία, στο σφυρί! Όπως η ρευστοποίηση ελληνικής δημόσιας περιουσίας, ύψους 50 δις ευρώ, που «κούμπωνε» με το δημοσίευμα του Bloomberg του Φλεβ. του 2016, ότι η Deutsche bank, έκλεισε το 2015, με ζημιές 6 δις ευρώ και αναζητούσε άλλα 54 δις ευρώ, για ομόλογά της που έληγαν μέσα στη προσεχή διετία, με αρχή τον Απρίλη του 2016! Που σημαίνει ότι «διαμοιράζουν τα ιμάτια της Ελλάδας», για τη διάσωση της DB (με αξία ενεργητικού όσο ένα γερμανικό ΑΕΠ, όλο χρέος)!
Καθήκον μιας πατριωτικής κυβέρνησης
Με βάση τον εγκληματικό χαρακτήρα των γερμανικών, πολεμικών, μνημονίων, εις βάρος της Ελλάδας, με στόχο τη λεηλασία του εθνικού πλούτου, μέσω της υπερχρέωσης στο διηνεκές, με ορίζοντα τους υδρογονάνθρακες, καθώς και η καταστρατήγηση των Συνθηκών από τη Γερμανία και τους ¨θεσμούς¨ με συνεργούς τους και όλα τα κράτη (ελίτ) της ΟΝΕ, για λογαριασμό των ΑΓΟΡΩΝ, μια πατριωτική κυβέρνηση και δικαιούται και υποχρεούται να προβεί στη λήψη μονομερών αποφάσεων, για τη προστασία της ζωής και της περιουσίας του ελληνικού λαού, σαν ύψιστη συνταγματική επιταγή και για τη καλλίτερη δυνατή θωράκιση της οικονομίας, λόγω και των συνθηκών εκτάκτου ανάγκης, λόγω πανδημίας.
Με πρώτο μέτρο την αναδρομική άρση, προς τα πίσω, μέχρι το 2010, όλων των μνημονιακών νόμων, π.χ. περικοπές μισθών συντάξεων, κοινωνικών παροχών, υπερφορολόγηση π.χ. ΕΝΦΙΑ κ.α., που θα αποκαταστήσει τα εισοδήματα των νοικοκυριών και τις δημόσιες επενδύσεις, στα επίπεδα του 2009, με αποτέλεσμα την αύξηση της ρευστότητας της οικονομίας που θα τονώσει τη ζήτηση για κατανάλωση, στέλνοντας το μήνυμα στις επιχειρήσεις να αυξήσουν τη παραγωγή τους, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας, με αποτέλεσμα την αναθέρμανση της οικονομίας! Παράλληλα. η αποκατάσταση των εισοδημάτων των νοικοκυριών, θα μειώσει κάθετα τα «κόκκινα» δάνεια των τραπεζών, αφού οι δανειολήπτες θα μπορούν να εξυπηρετούν τα δάνειά τους, με αποτέλεσμα και οι τράπεζες να μην ξαναχρειαστούν διάσωση και το κράτος να έχει χρήματα για να χρηματοδοτεί την οικονομία και να εξυπηρετεί το χρέος του, από ίδιους πόρους και όχι με δάνεια πάνω σε άλλα δάνεια.
Η άρση των μνημονικών νόμων, συνεπώς, απαντά στο ερώτημα, πού θα βρει τα χρήματα η κυβέρνηση για τη παροχή ρευστότητας στην οικονομία; Από κει που τα βρίσκουν και όλα τα ευνομούμενα κράτη του κόσμου! Από τα φορολογικά τους έσοδα! Ύψους 53,7 δις ευρώ, το 2018. Φτάνει η κυβέρνηση να τα ρίξει στην οικονομία, αντί να τα πετάξει στη διάσωση των, μονίμως, χρεοκοπημένων, τραπεζών, όπως οι προκάτοχοί της και όπως φημολογείται ότι πρόκειται να γίνει, με βάση δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt (8/5) ότι για εκεί προορίζεται το «μαξιλάρι» που άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση!
Για να μη συμβεί αυτό, η κυβέρνηση θα πρέπει να διασώσει και να κρατικοποιήσει, μόνο μία τράπεζα, από τις τέσσερις συστημικές τράπεζες που θα χρειαστούν διάσωση. Την ιστορική Εθνική, ενώ οι άλλες τρεις θα αφεθούν να χρεοκοπήσουν, για να τις εξαγοράσει το δημόσιο, με το συμβολικό ποσό του ενός ευρώ, για λόγους δημόσιου συμφέροντος, αφού διασώζονται από τους έλληνες φορολογούμενους! Διασώζοντας μόνο τις καταθέσεις που θα μεταφερθούν στην Εθνική τράπεζα. Όπως έγινε και παντού στο κόσμο, με τις κρατικές διασώσεις τραπεζών, σε ΗΠΑ, Αγγλία, Γερμανία κ.α. που κρατικοποιήθηκαν. Πλην της Ελλάδας, με αποτέλεσμα οι νέοι γερμανοί ιδιοκτήτες τους, να κατάσχουν τα περιουσιακά στοιχεία των ανυπαίτιων ελλήνων δανειοληπτών, που τους φτωχοποιούν εσκεμμένα, με τις δημοσιονομικές περικοπές! Ένα εθνικό έγκλημα που δεν σταματάει πουθενά, χωρίς την άρση των μνημονιακών νόμων!
Λόγος που η κυβέρνηση όχι μόνο δεν πρέπει να άρει τη προστασία της πρώτης κατοικίας, αλλά επιπλέον, να παγώσει και όλες τις κατασχέσεις από τις τράπεζες, των περιουσιακών στοιχείων των ανυπαίτιων ελλήνων δανειοληπτών, μέχρι τα «κόκκινα» δάνεια να πέσουν στο ύψος που ήταν το 2009, (στο 7% του συνόλου τους). Λόγος που επιβάλλει την άμεση άρση των μνημονιακών νόμων!
Επίσης η κυβέρνηση θα πρέπει να εφαρμόσει, άμεσα, ένα γενναίο πρόγραμμα κοινωνικού τουρισμού, ώστε κανείς εργαζόμενος του κλάδου να μη μείνει χωρίς δουλειά. Το ίδιο και για τον καλλιτεχνικό κόσμο, με την κρατική χρηματοδότηση ενός ευρέως καλλιτεχνικού προγράμματος, με δωρεάν θεατρικές παραστάσεις και συναυλίες για το κοινό, σε ολόκληρη τη χώρα.
Με πρόσθετη πηγή χρηματοδότησης, της κυβέρνησης τη δημιουργία άϋλου νομίσματος, για εσωτερική μόνο χρήση, φτάνει η κυβέρνηση να το ορίσει, σαν κοινώς αποδεκτό, Με μονάδα μέτρησης τη λογιστική μονάδα (λ.μ.) με την ισοτιμία μία λ.μ. = ένα ευρώ. Που θα το θέσει σε κυκλοφορία, πιστώνοντας τους τραπεζικούς λογαριασμούς των δικαιούχων σε λ.μ., αντί σε ευρώ. Έτσι θα εξουδετερώσουμε τη πιστωτική ασφυξία που επιβάλλει εσκεμμένα, η ΕΚΤ στην ελληνική οικονομία.
Το ερώτημα, συνεπώς, δεν είναι που θα βρει τα χρήματα η κυβέρνηση, αλλά αν υπάρχει πολιτική βούληση για ανάπτυξη, αφού η ανάπτυξη δεν συμφέρει τη Γερμανία, που κερδίζει από τη χρεοκοπία/λεηλασία της χώρας! Λόγος που η κυβέρνηση θα πρέπει να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει, επειδή οι μάσκες έπεσαν και όλοι θα κριθούν υπό το φως της αλήθειας!
Τί να κάνουμε;
Αν η κυβέρνηση συνεχίσει τον ίδιο αδιέξοδο, όσο και καταστροφικό δρόμο των προκατόχων της, τότε το έργο της σωτηρίας της χώρας, θα πρέπει να το αναλάβει ο ελληνικός λαός, με βάση και την ακροτελεύτια διάταξη του Συντάγματος, καθώς τίποτε δεν χαρίζεται και όλα κατακτώνται! Κι’ αυτό θα γίνει, φτάνει να πληροφορηθεί την αλήθεια για το έγκλημα εις βάρος του και για το πρόσωπο του εχθρού, πίσω από τα μασκαρεμένα μέσα του. Και τότε ο φόβος θα αλλάξει στρατόπεδο! Ιστορικά, αποδεδειγμένο! Παριστάνουν τους «τίγρεις», επειδή γνωρίζουν ότι δεν είναι παρά, χάρτινες τίγρεις και με ένα «φύσημα» θα πέσουν, επειδή εγκληματούν με μοναδικό τους άλλοθι, τη μεταξύ τους, συνενοχή!
Λόγος που καθιστά αναγκαία τη σύσταση ενός στοχευμένου, διαδικτυακού κινήματος, εθνικής παλιγγενεσίας, για την αποκατάσταση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, της οικονομικής δημοκρατίας του δημόσιου συμφέροντος και της τιμής και της εθνικής υπερηφάνειας του ελληνικού λαού, όπως του πρέπει και του αξίζει, σαν ένας ιστορικός και φιλόπονος λαός, ευεργέτης της ανθρωπότητας που έμαθε το κόσμο να ζει και σαν όρος για να μπορέσει να ξανασταθεί στα πόδια του και να πάρει τη χώρα του και τη ζωή που του έκλεψαν, δολίως πίσω! Με δύναμη κρούσης του κινήματος, τη μαζικότητά του, έτσι ώστε να μπορεί να νεκρώνει την οικονομία και από το …καναπέ, χωρίς οι απεργοί να εκτίθενται στη θανατηφόρα κρατική καταστολή!
Αυτό είναι το δικό μας ραντεβού με την ιστορία! Έτσι θα τιμήσουμε και την επέτειο των 200 χρόνων, από την εθνεγερτήρια επανάσταση του ’21! Αποκαθιστώντας το φως στη χώρα και στο λαό που το γέννησε! Και επειδή η Ελλάδα πρέπει να ζήσει, για το καλό και ολόκληρης της ανθρωπότητας! Επειδή Ελλάδα σημαίνει πολιτισμός και χωρίς πολιτισμό ο ισχυρότερος θα φάει τον ασθενέστερο, με κίνδυνο για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους!
Στόχοι του κινήματος εθνικής παλιγγενεσίας
1) Εκλογή 15/μελούς κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας, ειδικού σκοπού και διάρκειας, από δημόσια πρόσωπα αναγνωρισμένου δημοκρατικού ήθους και επιστημονικού κύρους, που θα προτείνει το κίνημα, με σκοπό την υλοποίηση των στόχων του κινήματος.
2) Κατασκευή ηλεκτρονικής πλατφόρμας, για τη διεξαγωγή ηλεκτρονικών δημοψηφισμάτων, για τη συμμετοχή και των πολιτών στη νομοθετική διαδικασία, με τη δυνατότητα υποβολής προτάσεων νόμων και από τους πολίτες, που θα τίθενται σε δημοψήφισμα, για τη προστασία της δημοκρατίας και των ατομικών, πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων των ελλήνων πολιτών, δεδομένου ότι η κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν μπόρεσε να προστατέψει τον ελληνικό λαό και τη δημοκρατία της γενικής ευημερίας, από την επίθεση των κερδοσκόπων δανειστών (ΑΓΟΡΕΣ).
3) Καταγγελία της Γερμανίας και των «θεσμών» της ΕΕ, στο Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, για έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, εις βάρος της Ελλάδας, με στόχο τη ληστεία, με όπλο μαζικής καταστροφής, τη πιστωτική ασφυξία! Οι έλληνες υπεύθυνοι για τη επιβολή των εγκληματικών μνημονίων θα λογοδοτήσουν στις εθνικές δικαστικές αρχές.
4) Διεξαγωγή ηλεκτρονικού δημοψηφίσματος, για τη μονομερή διαγραφή του χρέους (όπως έγινε και στην Ισλανδία) προς την εγκληματική εταιρία ΑΕ EFSF/ESM (ύψους 217,1 δις ευρώ) σαν προϊόντος εγκλήματος και την επιστροφή στο ελληνικό κράτος, από την ΑΕ EFSF/ESM του ποσού των 50 δις ευρώ, που προήλθε από τη ρευστοποίηση δημόσιας περιουσίας (με βάση όρο του τρίτου «αριστερού» μνημονίου), χωρίς η ιδιωτική εταιρία ΑΕ EFSF/ESM να έχει το δικαίωμα να αίρει την ασυλία της χώρας!
Με εναλλακτική λύση τη κήρυξη πτώχευσης, για τη διαγραφή ολόκληρου του χρέους και χωρίς να έχουμε τίποτε, να φοβηθούμε, ενόψει της εξόρυξης των υδρογονανθράκων.
5) Μονομερής καταγγελία της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης της 8ης Μάη του 2010 της Ελλάδας με τα κράτη της ΟΝΕ, που αίρει την ασυλία της χώρας και ενάντια στο διεθνές και το κοινοτικό δίκαιο και την αναδρομική άρση όλων των μνημονιακών νόμων, προς τα πίσω μέχρι το 2010 και των κατασχέσεων, από τις τράπεζες και από το κράτος, των περιουσιακών στοιχείων των ανυπαίτιων, ελλήνων δανειοληπτών, που τους φτωχοποιούν εσκεμμένα με τις δημοσιονομικές περικοπές, θέτοντας σε σοβαρό και διαρκή κίνδυνο την υλική και ηθική υπόσταση του ελληνικού λαού.
6) Συνταγματική κατοχύρωση της απαγόρευσης της περικοπής του εισοδήματος της εξαρτημένης εργασίας και του ακατάσχετου της δημόσιας περιουσίας, για οποιοδήποτε λόγο, στερώντας το κίνητρο από κάθε επίδοξο καταχραστή της εξουσίας να λεηλατήσει τον εθνικό πλούτο του ελληνικού λαού.
7) Καταβολή αποζημίωσης στην Ελλάδα, από την ηγεσία της ΕΕ, ύψους 61 δις ευρώ, που είναι η σωρευτική μείωση του ΑΕΠ. τη περίοδο 2010 – 2016, που προκάλεσαν οι «θεσμοί» της ΕΕ, σαν μέλη της τρόικας, με τα εγκληματικά μνημόνια και κατά παράβαση της ρήτρας αλληλεγγύης, με βάση το άρθρο 41 του Χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων της ΕΕ.(7) Με την υποβολή και δημόσιας συγνώμης στον ελληνικό λαό, από την ηγεσία της ΕΕ, για την πρωτοφανή ρατσιστική επίθεση εναντίον του και κατά παράβαση των Συνθηκών, από τους κοινοτικούς και τους γερμανούς, αξιωματούχους υβριστές του, για να κρύψουν οικεία κακά!
8) Κρατικοποίηση των τραπεζών, όπως έγινε σε ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία κ.α., με τις κρατικές διασώσεις τραπεζών, με τη συμμετοχή στο ΔΣ των τραπεζών και εκπροσώπων των εργαζομένων, με δικαίωμα ψήφου, για η διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος στη χορήγηση πιστώσεων και στη χρήση των καταθέσεων, γενικότερα.
9) Νομοθετική κατοχύρωση της αναλογίας ένα προς δύο, μεταξύ του πιστωτικού και του χρεωστικού επιτοκίου των τραπεζών.
10) Επανακρατικοποίηση όλων των ιδιωτικοποιήσεων, αναδρομικά από το 2010, επειδή οι ιδιωτικοποιήσεις βλάπτουν, σοβαρά, το δημόσιο συμφέρον, αφού στερούν από το κράτος δημοσιονομικά εργαλεία για την αναθέρμανση της οικονομίας, δεδομένου ότι μόνο το κράτος μπορεί να βγάλει την οικονομία από την ύφεση, μέσω της αύξησης των δημόσιων επενδύσεων, αφού κανείς ιδιώτης δεν επενδύει σε μια νεκρή αγορά.
11) Κρατικοποίησή όλων των μεγάλων βιομηχανικών μονάδων, εθνικής σημασίας, (ναυπηγεία, χαλυβουργική, ΛΑΡΚΟ, αμυντική βιομηχανία κ.ο.κ.) με στόχο την ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας και τη δημιουργία ισχυρού εξαγωγικού τομέα, με επαναφορά και των προστατευτικών δασμών, στους επιμέρους κλάδους, για όσο χρόνο χρειαστεί.
12) Κρατικοποίηση της ΔΕΗ, όλων των αεροδρομίων και του ΟΤΕ, για λόγους εθνικής ασφάλειας.
13) Ανασύσταση της ΑΤΕ για τη παροχή άτοκων δανείων στους αγρότες, για τη διασφάλιση της διατροφικής αυτάρκειας της χώρας, καθώς δεν γνωρίζουμε τη πορεία της πανδημίας.
14) Προσφυγή της Ελλάδας στο Διεθνές Δικαστήριο, α) κατά της Γερμανίας, για τη καταβολή στην Ελλάδα του γερμανικού, κατοχικού δανείου και των πολεμικών αποζημιώσεων, από το Β΄ΠΠ και β) κατά των χωρών κλεπταποδόχων των ελληνικών αρχαιολογικών θησαυρών, Αγγλίας, Γαλλίας και Γερμανίας, για την επιστροφή τους στην Ελλάδα, εντός τακτής προθεσμίας, με τη καταβολή, από την ημερομηνία της κατάθεσης της προσφυγής, ημερήσιας αποζημίωσης, στην Ελλάδα, στο 20% των ημερήσιων εισπράξεων των μουσείων τους, με τα ελληνικά εκθέματα. Επειδή ο πολιτισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας και ο ελληνικός λαός χρειάζεται τα έσοδα αυτά, για την ανασυγκρότηση της κατεστραμμένης, ελληνικής οικονομίας, από τους «διασώστες», ντόπιους και ξένους!
15) ‘Αρση του φεουδαρχικού νόμου 123 της ΣΛΕΕ ώστε να επιτρέπεται στα κράτη της ΟΝΕ να δανείζονται το δημόσιο χρήμα τους, από την ΕΚΤ, όπως επιβάλλει η αρχή του δημόσιου συμφέροντος, αντί η ΕΚΤ να παρέχει τσάμπα ρευστότητα στις χρεοκοπημένες γαλλογερμανικές τράπεζες – καζίνα (ΑΓΟΡΕΣ), για τη δική τους διάσωση εις βάρος του νότου. Την αντίθετη περίπτωση, επιβάλλεται η έξοδος της Ελλάδας, από την ΟΝΕ των ΑΓΟΡΩΝ! Παραμένοντας στο ευρώ, δίνουμε το όπλο (κοινό νόμισμα) στους κερδοσκόπους δανειστές να μας λεηλατούν!
16) Διαχωρισμός των τραπεζών της ΟΝΕ. σε εμπορικές και επενδυτικές τράπεζες καζίνα!
17) Απαγόρευση σε επίπεδο ΕΕ, της ασφάλισης των χρηματοοικονομικών τίτλων, σαν οικονομικό έγκλημα, εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος, σε βαθμό κακουργήματος, για την αποθάρρυνση της φυγής κεφαλαίων από τη πραγματική οικονομία, προς τη κερδοσκοπία, σαν όρος για τη διασφάλιση της ανάπτυξης και της γενικής ευημερίας, λόγω πανδημίας και για την αποφυγή των οικονομικών κρίσεων, στο μέλλον, λόγω της συγκέντρωσης του πλούτου στα χέρια των ολίγων.
18) Ελληνοτουρκική κρίση και ΕΕ: Ενεργοποίησης του κοινού αμυντικού δόγματος (8) από την ηγεσία της ΕΕ, για τη κοινή φύλαξη των ανατολικών συνόρων της χώρας, ως συνόρων της ΕΕ! Αν όχι τώρα, πότε; Το γεγονός ότι η κυβέρνηση δε απαιτεί την ενεργοποίησή του, παρά την κλιμακούμενη ελληνοτουρκική κρίση, ούτε και καμιά ελληνική κυβέρνηση, από το 1992, μέχρι σήμερα, παρότι υπήρξε το δέλεαρ, για την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ – ΕΕ, είναι η απόδειξη τίνων τα συμφέροντα εξυπηρετούν! Της Γερμανίας, φυσικά, για τη διόγκωση των εξοπλιστικών δαπανών (2,5 φορές πάνω από το μέσο της ΕΕ) με στόχο τη λεηλασία του εθνικού πλούτου (απόδειξη η δέσμευση της δημόσιας περιουσίας για ένα …ΑΙΩΝΑ), μέσω της υπερχρέωσης στο διηνεκές, από κοινού με τη ντόπια ελίτ! Λόγος που ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος συμφέρει τη γερμανική ΕΕ και το ΝΑΤΟ σαν εκπροσώπους των ΑΓΟΡΩΝ, αφού θα εκτόξευε το χρέος στα ύψη, μέσω των υπέρογκων εξοπλιστικών δαπανών. Εξού και οι ίσες αποστάσεις των «εταίρων» και «συμμάχων» μας στην ελληνοτουρκική κρίση!
Λόγος που η συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων με τη Τουρκία, μπροστά στη δήωση της χώρας, από τους κερδοσκόπους δανειστές, είναι το μικρότερο κακό! Με επιπλέον οφέλη, την ανάσχεση των μεταναστευτικών ροών από τη Τουρκία προς την Ελλάδα και το τερματισμό του ανταγωνισμού των εξοπλισμών στο Αιγαίο, που ευθύνεται και για την υπερχρέωση της χώρας μέχρι το 2009, στους γαλλογερμανικές τράπεζες και τα δεινά που ακολούθησαν, με πρόσχημα το χρέος! Εκεί θα καταλήξουν και τα έσοδα από τους υδρογονάνθρακες, αν συνεχιστεί ο ανταγωνισμός των εξοπλισμών με τη Τουρκία, με μόνους κερδισμένους, τις γαλλογερμανικές τράπεζες!
Ούτε θα πρωτοτυπήσουμε! Με ιστορικό προηγούμενο, τη συνεκμετάλλευση των ορυχείων άνθρακα και χάλυβα, πάνω στα γαλλογερμανικά σύνορα, από τις δύο πρώην εμπόλεμες χώρες Γαλλίας – Γερμανίας, αμέσως μετά το Β΄ΠΠ, που οδήγησε στην ίδρυση της ΕΚΑΧ, προδρόμου της ΕΟΚ-ΕΕ. Γιατί όχι και μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας;
19) Την ανάληψη πρωτοβουλίας από την Ελλάδα, για τη σύσταση της πολιτικής ένωσης των χωρών περί τη Μεσόγειο, για τη διασφάλιση της διαρκούς ειρήνης, στην εύφλεκτη περιοχή της Αν. Μεσογείου, λόγω του πλούσιου ορυκτού πλούτου της περιοχής, με πρώτο στόχο, την ειρήνευση στη Μέση Ανατολή και την επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους, ώστε να μπει τέλος στις μεταναστευτικές ροές προς την Ελλάδα και στις εικόνες ντροπής, των θαλασσοπνιγμένων του Αιγαίου και των ανθρώπων πίσω από τα συρματοπλέγματα!
Η πολιτική ένωση των χωρών περί τη Μεσόγειο, θα αναδείξει το διεθνή ρόλο της Ελλάδας, σαν γέφυρας συνεννόησης μεταξύ των δύο πολιτισμών, Ανατολής Δύσης, με βάση και τις παραδοσιακές σχέσεις φιλίας της Ελλάδας, με τον αραβικό κόσμο! Ένας ρόλος που χηρεύει μετά την ένταξη της Ελλάδας στην γερμανική ΟΝΕ, με τραγικές συνέπειες για τον ελληνικό λαό και τους άλλους λαούς της Μέσης Ανατολής! Απόδειξη ότι εδώ είναι το κέντρο βάρους μας, εδώ πρέπει να εστιάσουμε το ενδιαφέρον μας και θα μεγαλουργήσουμε!
20) Δημοψήφισμα για έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ/ΟΝΕ, αν δεν πάρουμε αυτά που μας οφείλουν. Λόγος που δύο μήνες πριν την έξοδό μας από το ευρώ, θα πρέπει να δημιουργήσουμε συναλλαγματικά αποθεματικά, για τρία χρόνια (μέχρι την εξόρυξη των ελληνικών υδρογονανθράκων), για αγορές από το εξωτερικό, ειδών πρώτης ανάγκης, π.χ. πρώτες ύλες, καύσιμα, φάρμακα, φοιτητικό, ταξιδιωτικό συνάλλαγμα κ.ο.κ.
Αυτό μπορεί να γίνει, με την απόσυρση από τη κυκλοφορία των τραπεζογραμματίων (χαρτονομίσματα) σε ευρώ, ύψους 28,6 δις ευρώ, (με βάση τη Λογιστική Κατάσταση της ΤτΕ, τον Αύγ. του 2019) αντικαθιστώντας στους τραπεζικούς λογαριασμούς των πολιτών, τα ευρώ, με λογιστικές μονάδες (λ.μ.) με την ισοτιμία μία λ.μ. = ΄ένα ευρώ. Τα τραπεζογραμμάτια του ευρώ που θα αποσυρθούν από τη κυκλοφορία, θα γίνουν συναλλαγματικά διαθέσιμα της χώρας, στη ΤτΕ, που μας αρκούν, για τρία χρόνια, μαζί με την εισροή συναλλάγματος από το τουρισμό και το «μαξιλάρι» που άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση.
Με την έναρξη της εξόρυξης των υδρογονανθράκων (μέσα σε ενάμιση χρόνο, κατά τους ειδικούς από την έναρξη των εργασιών) και την εισροή συναλλάγματος στη χώρα, θα μετατρέψουμε τις καταθέσεις σε λ.μ. σε εθνικό νόμισμα, με βάση την ισοτιμία του νέου εθνικού νομίσματος με το ευρώ. Εν ανάγκη, μέχρι την εξόρυξη των ελληνικών υδρογονανθράκων, μπορούμε και να δανειστούμε, με εγγύηση τα μελλοντικά έσοδα από τους υδρογονάνθρακες.
Λόγος που οι μόνοι που θα πρέπει να φοβούνται από την έξοδο της Ελλάδας από τη γερμανική ΕΕ είναι οι κερδοσκόποι δανειστές και η ντόπια ελίτ, που θα τους χαλάσουμε το «μεγάλο φαγοπότι» τους!
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1) Στατιστικό Δελτίο Οικονομικής Συγκυρίας (ΣΔΟΣ) της ΤτΕ, Ιαν. 2015, τεύχος. 160, Πίνακας V.1, υποσημείωση (2): Στις δαπάνες του Κρατικού Προϋπολογισμού, δεν περιλαμβάνονται οι πληρωμές χρεολυσίων!
Και στο Πίνακα V.10, υποσημείωση (1) ότι στις δαπάνες περιλαμβάνονται οι κρατικές ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών και στα έσοδα οι ιδιωτικοποιήσεις περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου.
2) Άρθρο 122 της ΣΛΕΕ
«1. Με την επιφύλαξη άλλων διαδικασιών που προβλέπονται τις Συνθήκες, το Συμβούλιο, προτάσει της Επιτροπής, μπορεί να θεσπίζει, σε πνεύμα αλληλεγγύης μεταξύ κρατών μελών, τα κατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπιση της οικονομικής κατάστασης, ιδίως εάν ανακύψουν σοβαρές δυσκολίες στον εφοδιασμό με ορισμένα προϊόντα, ιδίως στον τομέα της ενέργειας.
2. Όταν ένα κράτος μέλος αντιμετωπίζει δυσκολίες ή διατρέχει μεγάλο κίνδυνο να αντιμετωπίσει σοβαρές δυσκολίες, οφειλόμενες σε φυσικές καταστροφές ή έκτακτες περιστάσεις που εκφεύγουν από τον έλεγχό του, το Συμβούλιο, προτάσει της Επιτροπής, μπορεί να αποφασίσει να του χορηγήσει, υπό ορισμένους όρους, χρηματοδοτική ενίσχυση της Ένωσης. Ο πρόεδρος του Συμβουλίου ενημερώνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη ληφθείσα απόφαση».
3) Άρθρο 123 της ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 104 της ΣΕΕ της Συνθήκης του Μάαστριχτ)
«1. Απαγορεύονται οι υπεραναλήψεις ή οποιουδήποτε άλλου είδους πιστωτικές διευκολύνσεις από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή από τις κεντρικές τράπεζες των κρατών μελών, οι οποίες εφεξής αποκαλούνται «εθνικές κεντρικές τράπεζες», προς θεσμικά και λοιπά όργανα ή οργανισμούς της Ένωσης, κεντρικές κυβερνήσεις, περιφερειακές, τοπικές ή άλλες δημόσιες αρχές, άλλους οργανισμούς δημοσίου δικαίου ή δημόσιες επιχειρήσεις των κρατών μελών απαγορεύεται επίσης να αγοράζουν απευθείας χρεόγραφα, από τους οργανισμούς ή τους φορείς αυτούς, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή οι εθνικές κεντρικές τράπεζες.
2. Η παράγραφος 1 δεν ισχύει για τα πιστωτικά ιδρύματα που ανήκουν στο δημόσιο, στα οποία οφείλουν να επιφυλάσσουν οι κεντρικές τράπεζες των κρατών μελών και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα την ίδια μεταχείριση όπως και στα ιδιωτικά πιστωτικά ιδρύματα όσον αφορά τη διάθεση αποθεμάτων από τις κεντρικές τράπεζες».
Τι θέλει να πει ο τεχνοκράτης …«ποιητής» του άρθρου «Μεφιστοφελή» 123 της ΣΛΕΕ, μέσα από τη δαιδαλώδη διατύπωσή του; Ότι, απλά, στην ΟΝΕ, απαγορεύεται στα κράτη να δανείζονται το δημόσιο χρήμα τους, από την ΕΚΤ (αν και κατ’ όνομα, Κεντρική Τράπεζα των κρατών της ΟΝΕ) αλλά επιτρέπεται στους ιδιώτες, στις εμπορικές τράπεζες και κυρίως, στις γαλλογερμανικές ΑΓΟΡΕΣ, που λόγω μεγέθους νέμονται το φτηνό ή τσάμπα χρήμα της ΕΚΤ, για τη δήθεν, χρηματοδότηση των οικονομιών της ΟΝΕ, αλλά από το 2010 και μετά, για τη δική τους διάσωση! Απόδειξη για ποιους έγινε η ΟΝΕ!
4) Για του λόγου το αληθές, παραθέτουμε, για σύγκριση, τα άρθρα, της τροποποιητικής Συνθήκης της Λισαβόνας και της αρχικής Συνθήκης του Μάαστριχτ (1992):
Άρθρο 3 της ΣΕΕ της τροποποιητικής Συνθήκης της Λισαβόνας
3. Η Ένωση εγκαθιδρύει εσωτερική αγορά. Εργάζεται για την αειφόρο ανάπτυξη της Ευρώπης με γνώμονα την ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη και τη σταθερότητα των τιμών, την κοινωνική οικονομία της αγοράς με υψηλό βαθμό ανταγωνιστικότητας, με στόχο την πλήρη απασχόληση και την κοινωνική πρόοδο, και το υψηλό επίπεδο προστασίας και βελτίωσης της ποιότητας του περιβάλλοντος κ.ο.κ..
Πρώτο Μέρος της Συνθήκης του Μάαστριχτ (οι Αρχές):
Το άρθρο 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
Άρθρο 2
«Η Κοινότητα έχει ως αποστολή, με τη δημιουργία κοινής αγοράς, οικονομικής και νομισματικής ένωσης και με την εφαρμογή των κοινών πολιτικών ή δράσεων που αναφέρονται στα άρθρα 3 και 3 Α, να προάγει την αρμονική και ισόρροπη ανάπτυξη των οικονομικών δραστηριοτήτων στο σύνολο της Κοινότητας, μία σταθερή και διαρκή, μη πληθωριστική και σεβόμενη το περιβάλλον, ανάπτυξη, έναν υψηλό βαθμό σύγκλισης των οικονομικών επιδόσεων, ένα υψηλό επίπεδο απασχόλησης και κοινωνικής προστασίας, την άνοδο του βιοτικού επιπέδου και της ποιότητας ζωής, την οικονομική και κοινωνική συνοχή και την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών».
5) Η ταυτότητα των επενδυτών – πιστωτών του EFSF/ESM και δανειστών
του νότου:
http://www.efsf.europa.eu/attachments/EFSFInvestor20190420131.pdf.
«EFSM – EFSF INVESTOR PRESENTATION» στις 23.4.2013, σελ. 25,26
Με βάση το παραπάνω Διάγραμμα του EFSF, στις 23/04/2013, οι πιστωτές του EFSF και δανειστές του νότου (που επιβάλλουν τα μνημόνια), είναι 39% τράπεζες της ευρωζώνης, 21% οι διαχειριστές των κεφαλαίων του EFSF/ESM (που είναι η Deutsche bank, βλ. άρθρο μας 7/5), 8% ασφαλιστικά ταμεία και 1% διάφοροι άλλοι. Το υπόλοιπο 31%, ανήκει στις κεντρικές τράπεζες των κρατών της ΟΝΕ, σαν εγγυητές του δανεισμού του EFSF/ESM, από τις ΑΓΟΡΕΣ και όχι σαν πιστωτές του EFSF/ESM. Λόγος που είναι ψέμα ότι οι δανειστές του νότου είναι τα κράτη της ΟΝΕ που είναι μόνο οι εγγυητές των δανείων των γαλλογερμανικών τραπεζών – καζίνων (ΑΓΟΡΕΣ).
6) Η ΣΥΜΒΑΣΗ ΠΛΑΙΣΙΟ TOY EFSF (η «Σύμβαση») συνάπτεται μεταξύ:
(Α) Των Κρατών Μελών της Ευρωζώνης» (ή οι «Μέτοχοι του EFSF») και
(Β) του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας («EFSF»), ανώνυμης εταιρείας που έχει συσταθεί στο Λουξεμβούργο, με έδρα στο Λουξεμβούργο, επί της διεύθυνσης: 43, avenue John F. Kennedy, L-1855 Luxemburg (R.C.S. Luxemburg B153.414)
Ο ιδιωτικός χαρακτήρας της ΑΕ EFSF/ESM προκύπτει εμμέσως και από τη Σύμβαση Πλαίσιο της ΑΕ EFSF όπου αναφέρεται ότι οι διαφορές των κρατών μελών της ΕΕ με το EFSF εκδικάζονται από το Δικαστήρια του Λουξεμβούργου (έδρα της εταιρίας) και όχι από το Δικαστήριο της ΕΕ, όπως ισχύει για τις διαφορές μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ!
7) Άρθρο 41 του Χάρτη των θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ
Δικαίωμα χρηστής διοίκησης
«3. Κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην αποκατάσταση εκ μέρους της Ένωσης της ζημίας που του προξένησαν τα θεσμικά όργανα ή οι υπάλληλοί της κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, σύμφωνα με τις γενικές αρχές που είναι κοινές στα δίκαια των κρατών μελών»
8) Άρθρο 42 της ΣΕΕ
«2. Η κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας περιλαμβάνει τον προοδευτικό προσδιορισμό κοινής αμυντικής πολιτικής της Ένωσης. Η κοινή αμυντική πολιτική θα οδηγήσει στην κοινή άμυνα, όταν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο λάβει σχετική απόφαση με ομοφωνία. Στην περίπτωση αυτή, συνιστά στα κράτη μέλη την έκδοση της απόφασης αυτής σύμφωνα με τους αντίστοιχους συνταγματικούς τους κανόνες.
Η πολιτική της Ένωσης κατά την έννοια του παρόντος τμήματος δεν θίγει την ιδιαιτερότητα της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας ορισμένων κρατών μελών και σέβεται τις υποχρεώσεις που απορρέουν για ορισμένα κράτη μέλη τα οποία θεωρούν ότι η κοινή τους άμυνα υλοποιείται στα πλαίσια της οργάνωσης της Συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού (ΝΑΤΟ), δυνάμει της Συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού και συμβιβάζεται με την κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας που διαμορφώνεται μέσα στο πλαίσιο αυτό.»