Καταιγισμός βαρυσήμαντων καλών νέων χτύπησε τις τελευταίες ημέρες την ελληνική οικονομία, ενισχύοντας αισθητά το σενάριο της «καθαρής εξόδου» από τα μνημόνια.
Ο οίκος Fitch εκτίμησε μάλιστα ότι «δεν θα υπάρξει προληπτική γραμμή πίστωσης», καθώς η Ελλάδα επιδιώκει να επανακτήσει πλήρη πρόσβαση στις αγορές.
Οι Times του Λονδίνου έκαναν λόγο για «νέα εποχή», προεξοφλώντας ότι η Αθήνα θα αντλήσει τους επόμενους μήνες 6 δισ. ευρώ από τις αγορές και έτσι θα συγκεντρώσει το 1/3 από τα 15 δισ. ευρώ που χρειάζεται για τη δημιουργία ταμειακού αποθέματος ασφαλείας.
Τα καλά νέα βέβαια μπορούν δικαιολογημένα να θεωρηθούν πυλώνες για την αποδέσμευση από τα μνημόνια, και σίγουρα θα παίξουν θετικό ρόλο στην «ανάπτυξη» των μεγεθών, όμως για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τους ελεύθερους επαγγελματίες και τα νοικοκυριά, όλα αυτά θυμίζουν το θυμόσοφο που λέει «παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του…» Κι αυτό γιατί ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση κάνουν ένα καίριο τακτικό λάθος…
Πάντως, η επίτευξη τεχνικής συμφωνίας (Staff Level Agreement) για την 3η αξιολόγηση και η εκλογή του σοσιαλιστή Πορτογάλου υπουργού Οικονομικών Μάριο Σεντένο ως νέου προέδρου του Eurogroup στη θέση του Γερούν Ντάισελμπλουμ, είναι σημαντικές θετικές εξελίξεις.
Ταυτόχρονα, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) ανακοίνωσε ότι ολοκλήρωσε με επιτυχία την εφαρμογή των βραχυπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του χρέους για την Ελλάδα για το 2017 και εκτιμά ότι η συνολική δέσμη βραχυπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του χρέους θα μειώσει τον λόγο χρέους της χώρας προς το ΑΕΠ κατά περίπου 25 εκατοστιαίες μονάδες έως το 2060.
Ταυτόχρονα, ο λόγος ακαθάριστων αναγκών χρηματοδότησης προς το ΑΕΠ θα μειωθεί κατά περίπου έξι ποσοστιαίες μονάδες. Αυτό μεταφράζεται, σύμφωνα με ορισμένους υπολογισμούς, σε μείωση 45 δισ. ευρώ.
Μόνο οι αριθμοί ευδοκιμούν
Επιπλέον, ήρθε και η ΕΛΣΤΑΤ και οριστικοποίησε την ανάπτυξη για το β΄ τρίμηνο στο 1,6% (από 0,8% που είχε προϋπολογίσει), ενώ εκτίμησε ότι η ανάπτυξη στο γ΄ τρίμηνο, σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία, τρέχει με 1,3%. Αυτό σημαίνει ότι για πρώτη φορά από το 2009 σημειώνεται ανάπτυξη σε τρία συνεχόμενα τρίμηνα.
Βέβαια, όλα αυτά τα καλά νέα δεν γίνονται αισθητά στα νοικοκυριά ούτε στους εργαζόμενους νέους των 350 ευρώ ούτε στους φορολογούμενους, παρά τις επιτυχίες της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση συμφώνησε με τους δανειστές, για παράδειγμα, αύξηση στα 70 ευρώ από 40 του οικογενειακού επιδόματος για το πρώτο παιδί, δηλαδή 140 ευρώ το μήνα για οικογένεια με δύο παιδιά, και στα 280 ευρώ για οικογένεια με τρία παιδιά, από 242 ευρώ που ήταν μέχρι σήμερα.
Αυτό σημαίνει ότι διπλασιάζονται τα επιδόματα για 650.000 οικογένειες. Σημειώνεται, δε, ότι ξεπέρασαν τις 905.000 οι εγκεκριμένες αιτήσεις για το κοινωνικό μέρισμα.
Χωρίς αμφιβολία όλα αυτά είναι σημαντικά και κρίσιμα. Όμως, η πραγματική, ουσιαστική ανάπτυξη πάει με τον αραμπά, καθώς οι επιχειρήσεις ασφυκτιούν και τίποτε ουσιαστικό δεν έχει γίνει για τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.
Ο λόγος είναι ότι είτε ο πρωθυπουργός ασχολείται μόνο με το μεγάλο θέμα του μνημονίου είτε γιατί οι επιφορτισμένοι με την ανάπτυξη υπουργοί δεν μπορούν, δεν ξέρουν, ασχολούνται ακόμη με το να μάθουν.
Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε το τακτικό λάθος να μη δώσει προτεραιότητα στα αντιγραφειοκρατικά μέτρα, στην έγκαιρη δημιουργία της Αναπτυξιακής Τράπεζας και στην απελευθέρωση των αγορών.
Πιστεύει μόνο στις μεγάλες κρατικές επενδύσεις, και σωστά, αλλά η θετική επίπτωση από αυτές στις ΜμΕ έρχεται μετά από 3-5 χρόνια αφού λειτουργήσουν…
Υπάρχει φυσικά και ένας ακόμα παράγοντας, η εγγενής επιφυλακτικότητα της Αριστεράς προς τον ιδιωτικό τομέα, η οποία είναι προφανώς δικαιολογημένη στην κρατικοδίαιτη Ελλάδα. Όμως, ο χρόνος που χάνεται είναι ζωτικής σημασίας για τον άρρωστο που κοντεύει να του βγει η ψυχή…