Τις αρχές Μαΐου έθεσε ανεπίσημα ως απόλυτο χρονικό όριο ο πρόεδρος του Eurogroup, κ. Γερούν Ντάισελμπλουμ για το κλείσιμο της τεχνικής συμφωνίας, γνωρίζοντας ότι πέρα από αυτό το χρονικό όριο η Ελλάδα θα πρέπει να τα βγάλει πέρα μόνη της με τις υποχρεώσεις για το χρέος μέχρι και το φθινόπωρο.
Προς το παρόν, η διαπραγμάτευση είναι παγωμένη, με την ελληνική πλευρά να περιμένει τους θεσμούς να αποφασίσουν να έρθουν στην Αθήνα και τις ομάδες των δανειστών να περιμένουν από την Ελλάδα να δεσμευτεί σε όλα τα θέματα πριν βγάλουν εισιτήρια.
Το κακό είναι ότι το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης είναι ένα μόνο από τα βήματα που θα πρέπει να γίνουν μέχρι και την τελική συμφωνία.
Συνεπώς, όσο καθυστερεί το πρώτο βήμα, τόσο θα καθυστερούν και τα επόμενα σπρώχνοντας την Ελλάδα στην επικίνδυνη ζώνη που βρέθηκε το 2015.
Ο σχεδιασμός των Ευρωπαίων που «κινούν τα νήματα» στο ελληνικό πρόγραμμα, οι οποίοι θα πρέπει να αποφασίσουν και για τα πρωτογενή πλεονάσματα και για το χρέος που θα φέρουν το ΔΝΤ πιο κοντά, θέλει να ξεκινήσει μέσα στην εαρινή σύνοδο του Ταμείου από τις 17 έως και τις 21 Απριλίου.
Δηλαδή, αμέσως μετά το Πάσχα Ορθοδόξων και Καθολικών.
Αν δεν υπάρχει συμφωνία μέχρι τότε της Αθήνας με τους δανειστές της, η συζήτηση για χρέος και πλεονάσματα θα μετατεθεί για τον Μάιο.
Αν και μέχρι τις αρχές Μαΐου δεν έχουμε τεχνική συμφωνία με ψηφισμένα τα μέτρα ύψους 3,6 δισ. ευρώ και το εργασιακό, τότε η συζήτηση απλώς “παγώνει”, γιατί μεσολαβούν οι γαλλικές εκλογές, οι οποίες θα ολοκληρωθούν μέχρι τα μέσα Ιουνίου.
Αν φτάσει το θέμα ως εκεί, τότε θα έχουμε λίγες πιθανότητες να προχωρήσουν οι συζητήσεις για χρέος και πλεονάσματα, δεδομένου ότι η προεκλογική εκστρατεία στη Γερμανία φτάνει στο αποκορύφωμά της ένα τρίμηνο πριν από τις εθνικές εκλογές.
Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να περιμένει μέχρι και τον Σεπτέμβριο για να έχει συνολική απόφαση για αξιολόγηση, μέτρα για το 2019, χρέος και πλεονάσματα.
Αν θεωρήσουμε δεδομένο ότι ο ΔΝΤ θα συμφωνήσει με τις ευρωπαϊκές προτάσεις για την Ελλάδα και θα δεχθεί να εισηγηθεί θετικά για την ένταξη του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα, τότε η Ελλάδα θα πάρει την δόση των 7 δισ. ευρώ που προανήγγειλε ο πρόεδρος του Eurogroup τον Οκτώβριο.
Μέχρι τότε, θα πρέπει να πληρώσει όλες της τις υποχρεώσεις με «ίδιους πόρους» με ό,τι αυτό θα σημαίνει για την πραγματική οικονομία.
Παράλληλα, αν βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, θα πρέπει να περιμένει την ένταξη στο QE στο συμβούλιο που θα γίνει στις 26 Οκτωβρίου στη Φρανκφούρτη.
Βεβαίως, ούτε λόγος για έξοδο στις αγορές μέσα στο χρόνο, αφού οι αγορές θα έχουν ζήσει άλλη μια χρονιά κρίσης της πιο προβληματικής οικονομίας της Ευρωζώνης.
Η τρίτη αξιολόγηση που αναμένεται να ξεκινήσει μετά και με παρόν το ΔΝΤ είναι δεδομένο ότι θα μας σπρώξει σε μια παράταση της περιόδου του μνημονίου, ένα τέταρτο μνημόνιο εντός ή ακόμη και εκτός Ευρωζώνης, αφού οι πιθανότητες δανεισμού από τις αγορές μέσα στο 2018 θα είναι ελάχιστες.
Το ορόσημο της 7ης Απριλίου είχε μάλλον αποκλειστεί στην πράξη από την αρχή.
Τούτο, διότι, αμέσως μετά ξεκινά η Μεγάλη Εβδομάδα και οι δανειστές βρίσκονται στο σύνολο τους σε διακοπές.
Άρα, οι διαπραγματεύσεις θα παγώσουν τουλάχιστον για μια εβδομάδα.