Όταν ο Βεζούβιος εξερράγη το 79 μ.Χ., η πελώρια έκρηξη έθαψε την Πομπηία μέσα σε ένα ασύλληπτο στρώμα τέφρας και συντριμμιών ύψους 19 μέτρων.

Από τότε που ξεκίνησαν οι ανασκαφές στην περιοχή το 1748, η μία ανακάλυψη μετά την άλλη αποκάλυπταν πλούσιες, οδυνηρές και περίπλοκες λεπτομέρειες για το πώς ήταν η ζωή πριν από σχεδόν 2.000 χρόνια στην πόλη.

Καθώς ο Βεζούβιος έθαψε τα πάντα στην πόλη της Πομπηίας, η στάχτη παρείχε ένα εξαιρετικά προστατευτικό κάλυμμα για ευαίσθητες τοιχογραφίες και κατασκευές, όπως μια εκτεταμένη τοιχογραφία που ανακαλύφθηκε πρόσφατα σε μια αίθουσα συμποσίων και η οποία «ρίχνει φως στα μυστήρια του Διονύσου στον κλασικό κόσμο», αναφέρει ανακοίνωση του Υπουργείου Πολιτισμού της Ιταλίας.

Η θνητή

Η μεγάλης κλίμακας ζωγραφισμένη ζωφόρος δείχνει την πομπή του Διονύσου, θεού του κρασιού, μαζί με σατύρους και μαινάδες- οι οποίοι απεικονίζονται ταυτόχρονα ως χορευτές και κυνηγοί.

Στο κέντρο της σύνθεσης, μια γυναίκα συνοδεύεται από τον Σιληνό, έναν ηλικιωμένο σύντροφο και δάσκαλο του Διονύσου, που κρατάει έναν πυρσό.

Η γυναίκα «υποδηλώνει ότι είναι μυημένη», αναφέρει το Υπουργείο Πολιτισμού, «μια θνητή γυναίκα που μέσω μιας νυχτερινής τελετής πρόκειται να μυηθεί στα Διονυσιακά μυστήρια, του θεού που πεθαίνει και ξαναγεννιέται και που υπόσχεται το ίδιο στους ακολούθους του».

Καταλαμβάνοντας τρεις τοίχους ενός κτιρίου, στη λεγόμενη περιοχή Regio IX, η ζωγραφιά εκτείνεται σε τρεις τοίχους και απεικονίζει μια ζωφόρο γνωστή ως «μεγαλογραφία», η οποία προέρχεται από την ελληνική λέξη «μεγάλος πίνακας» και περιλαμβάνει έναν κύκλο έργων με φιγούρες σχεδόν σε φυσικό μέγεθος. Οι αρχαιολόγοι τοποθετούν την τοιχογραφία γύρω στο 40 με 30 π.Χ.

Ζωντανές φιγούρες

Κατά περίεργο τρόπο για τους ιστορικούς τέχνης, όλες οι μορφές απεικονίζονται σε βάθρο «σαν να ήταν αγάλματα», αναφέρει το Υπουργείο Πολιτισμού, «ενώ ταυτόχρονα οι κινήσεις, η επιδερμίδα και η ενδυμασία τους τις κάνουν να φαίνονται πολύ ζωντανές».

 

Οι έρευνες στην περιοχή Regio IX (Πομπηία), ξεκίνησαν πριν από δύο χρόνια. Μέχρι στιγμής, η ανασκαφή του εξολοκλήρου θαμμένου οικοδομικού τετραγώνου έχει αποκαλύψει δύο αίθρια σπίτια -που είχαν ήδη εξερευνηθεί μερικώς τον 19ο αιώνα- καθώς και δύο σπίτια εργαστηρίων, ορισμένα δωμάτια κατοικίας και ένα ιερό με σπάνιο μπλε φόντο. Έχουν εντοπιστεί περισσότερα από πενήντα νέα δωμάτια, και υπάρχουν πολλά ακόμη να αποκαλυφθούν.

Καθώς οι αρχαιολόγοι απομακρύνονται σταδιακά από τα ηφαιστειακά κατάλοιπα, νέα ευρήματα, όπως ένα κιόσκι φαγητού και μια πίτσα, συνεχίζουν να προκαλούν δέος και να μας εμπνέουν να κατανοήσουμε τη ζωή στην πόλη. Ο χώρος είναι ανοιχτός για επισκέψεις του κοινού και μπορείτε να εξερευνήσετε περισσότερα στον ιστότοπο του Αρχαιολογικού Πάρκου της Πομπηίας.

* Με πληροφορίες από: Colossal | Φωτογραφίες: Agnese Sbaffi,  Emanuele Antonio Minerva |  Ministero della Cultura