Η απρόκλητη ιταλική επίθεση στην Ελλάδα στις 28/10/1940 δεν εξελίχθηκε σύμφωνα με τα σχέδια και τις επιδιώξεις του Μουσολίνι. Το βροντερό «Οχι» και οι συνεχείς ελληνικές επιτυχίες στην Ηπειρο και στην Αλβανία οδήγησαν τον Χίτλερ να «κατηφορίσει» στα νότια Βαλκάνια προκειμένου να διασώσει το γόητρο του φασίστα συμμάχου του.
Ακριβώς 80 χρόνια (1941-2021) μετά τη γερμανική επίθεση στην Ελλάδα και στη θρυλική «Γραμμή Μεταξά» -που εκτεινόταν από την Κερκίνη (Μπέλλες) στις Σέρρες έως τη Ροδόπη στην Κομοτηνή- μία επετειακή έκδοση φέρνει για πρώτη φορά στο φως δεκάδες φωτογραφίες-ντοκουμέντα από τη λυσσαλέα προσπάθεια των Γερμανών ν’ αλώσουν την «ελληνική Γραμμή Μαζινό» και να πατήσουν ελληνικό έδαφος.
Κάποια από τα συγκροτήματα της «Γραμμής Μεταξά» κατελήφθησαν γρήγορα, ύστερα από επικές μάχες και αφού οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν δόλια μέσα -όπως φλογοβόλα και αέρια- για να εκπορθήσουν τις φρουρές τους. Ομως, τα συγκροτήματα στις κύριες διαβάσεις προς την ενδοχώρα, της Στενωπού του Ρούπελ στις Σέρρες και του οροπεδίου Κάτω Νευροκοπίου στη Δράμα, έμειναν αλώβητα έως το τέλος, με τους Ελληνες υπερασπιστές ν’ αποχωρούν μετά τη συνθηκολόγηση (10/4/1941) με το κεφάλι ψηλά, κερδίζοντας την αναγνώριση του εχθρού και τον θαυμασμό των Συμμάχων.
Η απάντηση του διοικητή του οχυρού του Ρούπελ -αντισυνταγματάρχη Γεωργίου Δουράτσου- στην απαίτηση των Γερμανών για παράδοση έμεινε στην Ιστορία και συνεχίζει να συγκινεί μέχρι τις μέρες μας: «Τα οχυρά δεν παραδίδονται, αλλά καταλαμβάνονται».
Στις ασπρόμαυρες φωτογραφίες του συλλεκτικού λευκώματος «1941-2021: 80 χρόνια από τη Μάχη των Οχυρών», που εξέδωσε η ΚοιΝ.Σ.Επ. Αγκιστρο Δράση στις Σέρρες, αποτυπώνονται στιγμή προς στιγμή η ένταση των πολεμικών επιχειρήσεων και το ανελέητο εχθρικό σφυροκόπημα -από γη και αέρα- σε όλο το μήκος του μετώπου. Φωτογραφίες από τα απόκρημνα -συνήθως- πεδία των μαχών και τον παθιασμένο αγώνα των Ελλήνων υπερασπιστών, μέσα από τα υπόγεια συγκροτήματα που τα περισσότερα άντεξαν στις σφοδρές βολές του εχθρικού Πυροβολικού και της Αεροπορίας.
Φωτογραφικά ντοκουμέντα με Γερμανούς να υψώνουν τη σβάστικα στην επιφάνεια οχυρών που λίγο πριν κατέλαβαν, συνομιλίες τους με Ελληνες αξιωματικούς και στρατιώτες, αναμνηστικές πόζες, με την κούραση και την ταλαιπωρία των πολυήμερων μαχών ζωγραφισμένες στα πρόσωπά τους.
«Γερμανικός θαυμασμός για τη Metaxas Linie»
Το πλούσιο φωτογραφικό υλικό προέρχεται από το αρχείο του συλλέκτη Βύρωνα Μήτου, που έχει στην κατοχή του ένα από τα μεγαλύτερα φωτογραφικά αρχεία, ειδικά από την περίοδο του Β՚ Π.Π., στην Ελλάδα. «Η συγκέντρωση αυτών των φωτογραφιών υπήρξε πολύχρονη και πολύμοχθη.
Οι περισσότερες από αυτές είναι εξαιρετικά σπάνιες και αποτελούσαν προσωπικά ενθύμια αξιωματικών και στρατιωτών που έλαβαν μέρος στις επιχειρήσεις στην Ελλάδα και περιλαμβάνονταν στα προσωπικά τους άλμπουμ, μέσα στα οποία αποτυπωνόταν η συμμετοχή και η δράση τους σ’ εκείνον τον υπερβολικά σκληρό πόλεμο», λέει στο «protothema.gr» o κ. Μήτος, τονίζοντας πως «Οι φωτογραφίες των Γερμανών από το πεδίο της μάχης είναι γεμάτες ένταση, με πρόσωπα σκληρά, γεμάτα συσπάσεις, όπως τα διαμορφώνουν η δράση και οι συγκρούσεις κατά τη διάρκεια των μαχών. Εικόνες που αποτυπώνουν τη φρίκη της κόλασης της φωτιάς που είχαν σκορπίσει τα φλογοβόλα, αλλά και οι σφοδροί βομβαρδισμοί της Αεροπορίας και του Πυροβολικού».
Οι φωτογραφίες της έκδοσης δεν αποτυπώνουν τα γεγονότα μόνο τη χρονική περίοδο των εχθροπραξιών (6-10/4/1941), αλλά και όλων όσα προηγήθηκαν της γερμανικής επίθεσης, καθώς και όσα ακολούθησαν μετά τη συνθηκολόγηση και την παράδοση των συγκροτημάτων δεν είχαν καταληφθεί από τον εχθρό. Σε πολλές φωτογραφίες, μάλιστα, μετά το τέλος των εχθροπραξιών, είναι εμφανής στα πρόσωπα Ελλήνων και Γερμανών η θλίψη για όσους χάθηκαν, αφού ο θάνατος και ο πόνος είναι κοινός και για τα δύο στρατόπεδα.
Πίσω από κάθε φωτογραφία οι Γερμανοί σημείωναν έντονα «Metaxas Linie», δηλαδή «Γραμμή Μεταξά», συγκρίνοντάς την ευθέως με τη γαλλική «Γραμμή Μαζινό», την οποία σε σχέση με την επίθεση στην Ελλάδα είχαν εύκολα καταλάβει ένα χρόνο νωρίτερα.
Οι φωτογραφίες αυτές κατείχαν περίοπτη θέση στα προσωπικά στρατιωτικά τους άλμπουμ, τα οποία επεδείκνυαν με υπερηφάνεια, εξαιτίας της φήμης που είχαν αποκτήσει οι επιχειρήσεις κατά των υπόγειων συγκροτημάτων λόγω της σκληρότητας του αγώνα, της ισχυρής αντίστασης των Ελλήνων υπερασπιστών, αλλά και του θαυμασμού τους για την κατασκευή και την αντοχή των έργων.
Δεν είναι τυχαίο πως πολλοί Γερμανοί επέλεξαν να φωτογραφηθούν μπροστά από τα σκυρόδετα πολυβολεία, πυροβολεία, αντιαεροπορικά και άλλα έργα της «Γραμμής Μεταξά» που άντεξαν στις εχθρικές βολές, μαρτυρώντας απόλυτα την επιτυχία κατασκευής του τιτάνιου αυτού έργου, με τα 21 συγκροτήματα από τις Σέρρες έως την Κομοτηνή, το οποίο σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε αποκλειστικά από ελληνικά μυαλά, χέρια και χρήμα και θεωρείται το μεγαλύτερο έργο στην Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα.
«Οχυρά, όπως του Ρούπελ, του Ιστίμπεη, του Λίσσε, του Περιθωρίου, της Νυμφαίας κ.ά., αναδείχθηκαν σε νεότερα σύμβολα υπέρτατης άμυνας και αυτοθυσίας, παραπέμποντας στις Θερμοπύλες της αρχαιότητας και στο Μανιάκι της Εθνεγερσίας του 1821, καταλαμβάνοντας εξέχουσα θέση στη νεότερη ελληνική Ιστορία και κερδίζοντας τον θαυμασμό των Συμμάχων και -κυρίως- την αναγνώριση του εχθρού.
Το γεγονός πως οι Γερμανοί τροποποίησαν τα αρχικά τους σχέδια, για κατάληψη της Θεσσαλονίκης μέσω της τότε Γιουγκοσλαβίας, μαρτυρά πως η επιχείρηση κατά των οχυρών της “Γραμμής Μεταξά” όχι μόνο δεν αποδείχθηκε απλός “περίπατος”, όπως πίστευαν οι επιτελείς στο Βερολίνο, αλλά συνοδεύτηκε κι από σοβαρές απώλειες για τις γερμανικές δυνάμεις» αναφέρει στον πρόλογο της έκδοσης ο Σερραίος υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Κώστας Καραμανλής, σημειώνοντας πως πρόκειται για ένα μοναδικό φωτογραφικό λεύκωμα-ντοκουμέντο για όσα έλαβαν χώρα στα βόρεια σύνορα της χώρας το 1941.
Πληροφορίες για την έκδοση: www.roupel.gr