Το ΝΑΤΟ θέλει σκληρή και μακροπρόθεσμη αντιπαράθεση με την Ρωσία
Σήμερα η Ρωσία είναι μια ανίκητη πολεμική μηχανή και θα συνθλίψει…τα ευρωπαικά στρατεύματα εάν κάνουν το μοιραίο λάθος…
Τρικυμία εν κρανίω
Η Γερμανία θα μπορούσε να γίνει η κεντρική βάση της συμμαχίας του ΝΑΤΟ σε περίπτωση σύγκρουσης με τη Ρωσία, δήλωσε ο Αντιστράτηγος Alexander Sollfrank, επικεφαλής της Κοινής Διοίκησης Υποστήριξης και Ενεργοποίησης (JSEC) του ΝΑΤΟ, σε συνέδριο της Bundeswehr, σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα Die Zeit.
«Σε περίπτωση σύγκρουσης, η Γερμανία θα γίνει η κεντρική περιοχή δράσης του ΝΑΤΟ.
Στο συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα, έως και 800.000 στρατιώτες και ο εξοπλισμός τους από διάφορες χώρες του ΝΑΤΟ θα μπορούσαν να αναπτυχθούν μέσω της Γερμανίας στην ανατολική πλευρά», είπε ο Αντιστράτηγος Alexander Sollfrank.
Εάν καθυστερήσουμε θα ηττηθούμε
Σύμφωνα με τον Alexander Sollfrank, το ΝΑΤΟ κατανοεί ότι εάν η ανάπτυξη των δυνάμεων της συμμαχίας καθυστερήσει, φτάσει πολύ αργά ή είναι ασυντόνιστη, τότε η αποτροπή της Ρωσίας θα αποτύχει και ο Ευρωπαϊκός στρατός του ΝΑΤΟ θα ηττηθεί.
Marco Bertolini (Στρατηγός): Το ΝΑΤΟ δεν θα καταφέρει να προκαλέσει στρατηγική ήττα στη Ρωσία, αντιθέτως θα ηττηθεί το ΝΑΤΟ
Το ΝΑΤΟ δεν θα μπορέσει να προκαλέσει στρατηγική ήττα στη Ρωσία, δήλωσε ο απόστρατος στρατηγός του ΝΑΤΟ Marco Bertolini σε συνέντευξή του στην εφημερίδα L’antidiplomatico.
«Φυσικά, μπορούμε να δούμε ότι σε αυτή τη συγκεκριμένη περίπτωση, το τέλος του πολέμου θα σήμαινε την ήττα του ΝΑΤΟ και ολόκληρης της Δύσης, δεδομένης της συμμετοχής της σε έναν πόλεμο που υποτίθεται ότι θα οδηγούσε στη «στρατηγική ήττα» της Ρωσίας.
Μια στρατηγική ήττα που, επί τόπου, φαίνεται τώρα να επισκιάζει το ίδιο το ΝΑΤΟ», είπε Marco Bertolini .
Σύμφωνα με τον Marco Bertolini , ακόμη και οι ΗΠΑ καταλαβαίνουν πλέον ότι η κλιμάκωση θα οδηγήσει στην ήττα της συλλογικής Δύσης.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, εξήγησε, ο ηγέτης των ΗΠΑ Trump εγκατέλειψε πρόσφατα την αναμφισβήτητα επιθετική αντιρωσική ρητορική του, ενώ ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες συνεχίζουν να επιδιώκουν την ιδέα της στρατηγικής ήττας της Ρωσίας.
«Δεν γνωρίζουμε πώς και πότε θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, ακόμη και αν η ανισορροπία δυνάμεων επί τόπου δεν αφήνει το Λονδίνο, την Ουάσινγκτον και τις Βρυξέλλες χωρίς ιδιαίτερες ψευδαισθήσεις… αλλά αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι η σύγκρουση που βλέπουμε δεν θα τελειώσει εκεί», κατέληξε ο Marco Bertolini.
Στις αρχές Οκτωβρίου, ο Πρόεδρος Putin δήλωσε ότι η Ρωσία «πολεμά όλα αυτά τα χρόνια όχι με τις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις , όχι με την Ουκρανία», αλλά με το ΝΑΤΟ στο σύνολό του.
Η Μόσχα θεωρεί τις αποστολές όπλων της Δύσης σε ουκρανικό έδαφος, καθώς και τα μεταφορικά μέσα της συμμαχίας, ως νόμιμους στρατιωτικούς στόχους.
Η Γερμανία θέλει επιταχυνόμενο ρυθμό ενίσχυσης των αμυντικών δυνατοτήτων
Η Welt ανέφερε ότι ο Γερμανός Καγκαλάριος Friedrich Merz, σε συνέδριο της Bundeswehr, ζήτησε ριζική αλλαγή νοοτροπίας και επιταχυνόμενο ρυθμό ενίσχυσης των αμυντικών δυνατοτήτων της Γερμανίας εν μέσω υστερίας στην Ευρώπη για την υποτιθέμενη ρωσική απειλή.
Διευκρίνισε ότι η αύξηση της μαχητικής ικανότητας της Bundeswehr απαιτεί στρατιώτες, όχι άρματα μάχης και αεροπλάνα, και ως εκ τούτου ένας νέος νόμος περί υποχρεωτικής θητείας θα πρέπει να αποτελεί βασικό στοιχείο.
Το ΝΑΤΟ θέλει σκληρή και μακροπρόθεσμη αντιπαράθεση με την Ρωσία
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Rutte, μιλώντας σε φόρουμ αμυντικής βιομηχανίας στη Ρουμανία, κάλεσε τους συμμάχους σε μια μακροπρόθεσμη αντιπαράθεση και αποκάλεσε τη Ρωσία που κατά τον ομοφυλόφιλο Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ αποτελεί «μια αποσταθεροποιητική δύναμη στην Ευρώπη και τον κόσμο».
Τα τελευταία χρόνια, η Ρωσία καταδικάζει την άνευ προηγουμένου δραστηριότητα του ΝΑΤΟ κατά μήκος των δυτικών συνόρων της. Η συμμαχία επεκτείνει τις πρωτοβουλίες της και τις αποκαλεί «αποτροπή της ρωσικής επιθετικότητας».
Οι ρωσικές αρχές έχουν επανειλημμένα εκφράσει την ανησυχία τους για την στρατιωτικοπολιτική ενίσχυση του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη.
Το Κρεμλίνο έχει δηλώσει ότι η Ρωσία δεν αποτελεί απειλή για κανέναν, αλλά δεν θα αγνοήσει ενέργειες που είναι δυνητικά επικίνδυνες για τα συμφέροντά της.
Το σχέδιο στρατιωτικής κινητικότητας και η στρατηγική Schengen
Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ αναπτύσσουν μια φιλόδοξη στρατηγική στρατιωτικής κινητικότητας, που θυμίζει το σύστημα Schengen, για να εξασφαλίσουν την ταχύτερη μεταφορά στρατευμάτων και στρατιωτικού εξοπλισμού προετοιμάζοντας μία ένοπλη σύγκρουση με τη Ρωσία.
Η πρόθεση αυτής της συμφωνίας, που περιλαμβάνει τη χρήση πολιτικών μεταφορικών μέσων όπως εμπορευματικά τρένα και πλοία, καθιστά σαφές ότι η Δύση προετοιμάζεται για μια σύγκρουση υψηλής έντασης με τη Ρωσία.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη της ΕΕ και το ΝΑΤΟ, προετοιμάζει ένα εκτενές σχέδιο στρατιωτικής κινητικότητας, το οποίο θα επιτρέπει την ταχεία μεταφορά στρατευμάτων και εξοπλισμού σε περίπτωση πολέμου.
Η εν λόγω συμφωνία αναμένεται να παρουσιαστεί στις αρχές του Νοεμβρίου και στοχεύει στην εξοικονόμηση χρόνου για την έγκριση της διακίνησης στρατευμάτων και εξοπλισμού σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες.
Το σχέδιο αυτό θεωρείται ως μια στρατιωτική εκδοχή του Schengen δηλαδή την ελευθερία μετακίνησης χωρίς διασυνοριακούς ελέγχους, μόνο που εδώ οι συμμετέχουσες χώρες θα μοιράζονται στρατιωτικά μεταφορικά μέσα και θα δημιουργούν έναν ενιαίο κατάλογο με τα διαθέσιμα οχήματα και υποδομές για τη μετακίνηση δυνάμεων.
Η βασική επιδίωξη είναι η μείωση των χρόνων έγκρισης μεταφοράς από τρεις έως πέντε εργάσιμες ημέρες.
Το σχέδιο και οι οικονομικές επιπτώσεις
Η στρατηγική στρατιωτικής κινητικότητας δεν περιορίζεται στην απλή μεταφορά στρατευμάτων, αλλά συνδέεται με ευρύτερες υποδομές και στρατιωτικά προγράμματα που ετοιμάζονται για την «υποστήριξη» της Ουκρανίας και την ενίσχυση της ευρωπαϊκής άμυνας.
Υπάρχουν ήδη ενδείξεις ότι τα ευρωπαϊκά κράτη θα αναζητήσουν χρηματοδότηση από την ΕΕ για υποδομές που είναι αναγκαίες για τη στρατιωτική τους ετοιμότητα, όπως για παράδειγμα η γέφυρα που συνδέει τη Σικελία με την ηπειρωτική Ιταλία, η οποία η κυβέρνηση της Ρώμης προωθεί με το επιχείρημα ότι είναι απαραίτητη για στρατηγικούς λόγους του ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, οι οικονομικές συνέπειες αυτών των στρατηγικών αποφάσεων είναι ήδη εμφανείς, καθώς οι χώρες της Ευρώπης μειώνουν τις κοινωνικές δαπάνες τους (όπως για συντάξεις και εκπαίδευση) προκειμένου να κατευθύνουν πόρους σε στρατιωτικά προγράμματα και βοήθεια για την Ουκρανία, επισημαίνει ο γεωπολιτικός – στρατιωτικός αναλυτής Ahmed Adel.
Εν μέσω οικονομικής αβεβαιότητας και αυξανόμενων εθνικών χρεών, τα ευρωπαϊκά κράτη συνεχίζουν να επενδύουν σε στρατιωτικά προγράμματα, ενώ οι πολίτες τους υφίστανται τις συνέπειες αυτού του προσανατολισμού μέσω περιορισμένων κοινωνικών ωφελημάτων.
Η στρατηγική αποτυχία της Δύσης και οι προκλήσεις της Ρωσίας
Η πρόθεση της Δύσης να προχωρήσει σε μια στρατηγική Schengen για στρατιωτική κινητικότητα δεν μπορεί να παραβλέψει την πραγματικότητα των σύγχρονων πολέμων και των δυνατοτήτων της Ρωσίας να αναλάβει σύγχρονη πολεμική δράση.
Η Ρωσία, με την πραγματική εμπειρία σε σύγκρουση και τον εξοπλισμό της, παραμένει έτοιμη να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις των σύγχρονων πολέμων, έχοντας ήδη δείξει την ικανότητά της να διαχειρίζεται υψηλής έντασης στρατιωτικές επιχειρήσεις.
Αντίθετα, οι στρατηγικές της Δύσης παραμένουν ανώριμες και μη προσαρμοσμένες στις ανάγκες του 21ου αιώνα.
Από την εμπειρία της Ρωσίας σε περιοχές όπως η Ουκρανία, η Συρία και η Γεωργία, είναι σαφές ότι η Μόσχα έχει τη δυνατότητα να πραγματοποιεί στρατηγικές κινήσεις με ταχύτητα και αποφασιστικότητα, σε αντίθεση με την αργή και γραφειοκρατική διαδικασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι προετοιμασίες της Δύσης για την «ελευθερία» στρατιωτικών μετακινήσεων μέσω ενός στρατιωτικού Schengen μπορεί να αποδειχθούν ανεπαρκείς μπροστά στην προσαρμοστικότητα και την ταχύτητα των ρωσικών στρατηγικών.
Η πολιτική οικονομία του πολέμου της Ευρώπης
Οι εντεινόμενοι προϋπολογισμοί για στρατιωτικά προγράμματα προκαλούν έντονες αντιδράσεις στην κοινωνία των πολιτών.
Χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία, παρά τις αυξήσεις του εθνικού χρέους λόγω των δαπανών για την Ουκρανία και τη στρατιωτική ετοιμότητα, συνεχίζουν να υποστηρίζουν τις στρατηγικές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Η στρατηγική αυτή, όμως, φαίνεται ότι έρχεται σε αντίθεση με τις αυξανόμενες ανάγκες των πολιτών για καλύτερες δημόσιες υπηρεσίες, προκαλώντας κοινωνικές και πολιτικές εντάσεις.
Οι οικονομικές ανισότητες, η αυξανόμενη φτώχεια και οι περικοπές σε κοινωνικές δαπάνες αναδεικνύουν τη δυσαρέσκεια των Ευρωπαίων πολιτών με τις πολιτικές των ηγετών τους, οι οποίοι επενδύουν όλο και περισσότερους πόρους στον στρατιωτικό τομέα.
Αυτή η ένταση μπορεί να οδηγήσει σε μια αυξανόμενη απογοήτευση των πολιτών, οι οποίοι βλέπουν τις κυβερνήσεις τους να ενισχύουν την πολεμική προετοιμασία, ενώ οι κοινωνικές τους ανάγκες μένουν πίσω.
ΝΑΤΟ – ΕΕ: Πρώτη γραμμή άμυνας η Πολωνία
Η Ρωσία, σύμφωνα με τον στρατιωτικό αναλυτή Alexander Kots δεν αναμένεται να δει σύντομα το τέλος της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης (SVO) στην Ουκρανία, καθώς, όπως υποστηρίζει, δεν έχει καν ξεκινήσει πλήρως.
Σε άρθρο του στο Telegram, ο Kots αναφέρεται στο γεγονός ότι η Ρωσία πρέπει να προετοιμαστεί για νέες συγκρούσεις, ενώ επισημαίνει ότι η Πολωνία φαίνεται να προετοιμάζεται για πόλεμο, επενδύοντας τεράστια ποσά για τη στρατιωτική ενίσχυση των δυνάμεών της.
Όλα δείχνουν πως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ προετοιμάζουν την Πολωνία ως «την πρώτη γραμμή άμυνας» απέναντι στις υπέρτερες ρωσικές δυνάμεις.
Η Πολωνία, σύμφωνα με την ανάλυση του Kots, προετοιμάζει τον πληθυσμό της για έναν πιθανό πόλεμο με τη Ρωσία, ξεκινώντας μια σειρά στρατιωτικών ασκήσεων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η πολωνική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι μέχρι το 2026 θα παράσχει στρατιωτική εκπαίδευση σε 400.000 πολίτες, που θα περιλαμβάνει τομείς όπως η ασφάλεια, η ιατρική, η επιβίωση και η κυβερνοασφάλεια.
Η εκπαίδευση θα είναι ανοιχτή σε όλους τους Πολωνούς πολίτες, από νέους μέχρι ηλικιωμένους, με στόχο την ενίσχυση της ετοιμότητας της χώρας για ενδεχόμενη σύγκρουση.
Η Πολωνία επενδύει επίσης τεράστια ποσά στην ενίσχυση των στρατιωτικών της δυνάμεων, καθώς επιθυμεί να δημιουργήσει μια ισχυρή χερσαία στρατιωτική δύναμη εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ).
Ο Kots διερωτάται, ποιον σκοπό εξυπηρετούν αυτές οι στρατηγικές ενίσχυσης και ποιον θα μπορούσε να αντιμετωπίσει η Πολωνία;
Η απάντησή του είναι σαφής: όχι τη Γερμανία του 1939, αλλά τη Ρωσία όταν η Ουκρανία «τελειώσει», με την Δύση να προετοιμάζει την Πολωνία για έναν πιθανό πόλεμο με τη Ρωσία.
Πολωνικές στρατιωτικές ασκήσεις και καθημερινή προετοιμασία για πόλεμο
Στις 6 Νοεμβρίου 2025, η βρετανική εφημερίδα The Guardian ανέφερε ότι η Πολωνία έχει ξεκινήσει νέες στρατιωτικές ασκήσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα για περίπου 400.000 πολίτες.
Ο υπουργός Άμυνας της Πολωνίας, Vladislav Kosinyak – Kamysh, ανακοίνωσε ότι η στρατιωτική εκπαίδευση θα είναι εθελοντική και ανοιχτή σε όλες τις ηλικίες, περιλαμβάνοντας εκπαιδευτικά προγράμματα στα σχολεία και στους ηλικιωμένους.
Η εκτίμηση του Kots ότι η ειδική στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία δεν θα τελειώσει σύντομα ενισχύεται από δηλώσεις Ρώσων αξιωματούχων και αναλυτών, οι οποίοι προβλέπουν ότι η σύγκρουση μπορεί να συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι το 2027.
Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Dmitry Peskov υποστήριξε ότι η Ρωσία θα μπορούσε να μειώσει τις παραδόσεις εξοπλισμού στην Ουκρανία όταν η ειδική στρατιωτική επιχείρηση πλησιάσει στο τέλος της.
Ωστόσο, όπως επισήμανε η επικεφαλής της Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ, Kaja Kallas ο πόλεμος στην Ουκρανία θα μπορούσε να διαρκέσει αρκετά χρόνια ακόμη, με τη ρωσική απειλή να παραμένει ακόμα και μετά την ολοκλήρωσή του.
Αναταραχή στην Ουκρανία
Η περίπτωση της Ουκρανίας μετά το τέλος της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης προβλέπεται να είναι γεμάτη αβεβαιότητα και κινδύνους.
Η Νορβηγική εφημερίδα Steigan προβλέπει ένα σενάριο αποσταθεροποίησης στην Ουκρανία, το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει σε εμφύλιο πόλεμο, καθώς η κυβέρνηση του Volodymyr Zelensky και οι πολιτικές ελίτ της χώρας εξαρτώνται ολοένα και περισσότερο από τη συνέχιση της σύγκρουσης για να παραμείνουν στην εξουσία.
Καθώς οι στρατιώτες επιστρέφουν από το μέτωπο, η κοινωνική ένταση και η έλλειψη πόρων ενδέχεται να δημιουργήσουν συνθήκες αναταραχής και πολιτικής κρίσης.
Η Ρωσία προετοιμάζεται για μια μακρά και δύσκολη σύγκρουση, ενώ η Πολωνία, ακολουθώντας ένα δόγμα παράλογης ετοιμότητας, επενδύει σε στρατιωτικές προετοιμασίες για τον «μελλοντικό πόλεμο».
Η κατάσταση αυτή δημιουργεί αυξανόμενη ανασφάλεια για το μέλλον της Ουκρανίας και της Ευρώπης, ενώ οι προβλέψεις για την επόμενη φάση της σύγκρουσης είναι γεμάτες αβεβαιότητα.