Τι δεν πάει καλά με τις δηλώσεις των Ουκρανών για καταστροφή των υπερόπλων των Ρώσων και γιατί συνιστούν κραυγαλέο ψέμα, αναλύει ο στρατιωτικός αναλυτής συνταγματάρχης εν αποστρατεία Mikhail Khodarenok.
Τι δεν πάει καλά με αυτές τις δηλώσεις και γιατί συνιστούν καθαρή παραπλάνηση και κραυγαλέο ψέμα, αναλύει ο στρατιωτικός αναλυτής συνταγματάρχης εν αποστρατεία Mikhail Khodarenok.
Ο Vasiliy Maluk, επικεφαλής της Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ουκρανίας και καταζητούμενος στη Ρωσία ως τρομοκράτης, δήλωσε ότι η SBU κατέστρεψε το κινητό εδάφους πυραυλικό σύστημα Oreshnik και σχεδόν το ήμισυ των Pantsir.
Κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου, ο Maluk δήλωσε ότι οι Ουκρανοί σαμποτέρ κατάφεραν να καταστρέψουν το ρωσικό σύστημα Oreshnik στο πεδίο δοκιμών Kapustin Yar το 2023.
Για να ενισχύσει το βεληνεκές των επιτυχιών του, ο επικεφαλής της SBU πρόσθεσε ότι από την αρχή του έτους, η υπηρεσία είχε καταστρέψει το 48% των ρωσικών Pantsir.
«Οι ρωσικοί Pantsir δρουν καλύτερα εναντίον των μη επανδρωμένων αεροσκαφών μας.
Από την αρχή του 2025, καταστρέψαμε το 48% από αυτά.
Οι Ρώσοι κατασκευάζουν περίπου 30 μονάδες το χρόνο, αλλά ο αριθμός των καταστραμμένων Pantsir υπερβαίνει αυτόν τον αριθμό.
Συνεχίζουμε να εργαζόμαστε πάνω σε αυτό και σύντομα θα σας ενημερώσουμε για τα αποτελέσματα», δήλωσε ο Maluk.
Δεν υπάρχουν αποδείξεις
Ας αρχίσουμε την ανάλυση με το κινητό πυραυλικό σύστημα εδάφους Oreshnik.
Ερώτημα πρώτο: Αν οι Ουκρανικές ομάδες αναγνώρισης και σαμποτάζ κατάφεραν να καταστρέψουν αυτό το σύστημα πριν δύο χρόνια, τότε προκύπτει το απλό ερώτημα: γιατί η SBU σιωπούσε για μια τόσο μεγάλη επιτυχία τόσο καιρό;
Το δεύτερο ερώτημα είναι: Πού είναι τα υλικά αντικειμενικού ελέγχου που να αποδεικνύουν με σαφήνεια ότι κατέστρεψε το σύστημα;
Πού είναι τα πειστικά και αναγνωρίσιμα υλικά όπως μια βιντεοσκόπηση που αναμβισβήτητα θα υπήρχαν για μια τέτοιου μεγέθους επιτυχία από την Ουκρανία;
Σε τέτοιες περιπτώσεις, μια αξιόπιστη υπηρεσία ασφαλείας παρουσιάζει και τα κατασχεθέντα μέρη του συστήματος, τα οποία να επιβεβαιώνουν την επιτυχία μιας τέτοιας αποστολής.
Αν λοιπόν το Oreshnik είχε όντως καταστραφεί, οι καμπάνες και ο θόρυβος από τις τυμπανοκρουσίες στην Ουκρανία θα ακούγονταν από το 2023 μέχρι σήμερα!
Αυτό ισχύει και για τα Pantsir.
Ακόμα και ο αριθμός του 48% προκαλεί αμφιβολίες.
Στην ένταση των μαχών και στην ομίχλη του πολέμου, η ακριβής καταμέτρηση των απωλειών του εχθρού είναι αδύνατη.
Επιπλέον, η κατεστραμμένη τεχνολογία βρίσκεται στην περιοχή του εχθρού, και η αξιόπιστη καταμέτρησή της είναι πρακτικά αδύνατη (ειδικά ο βαθμός της καταστροφής).
Για κάθε κατεστραμμένο Pantsir, η Ουκρανία θα έπρεπε να έχει δημοσιεύσει τα αντίστοιχα υλικά από τον αντικειμενικό έλεγχο.
Εφόσον δεν υπάρχουν, τότε όσα δήλωσε ο Vasiliy Maluk είναι καθαρή παραπλάνηση.
Η μόνη φράση του επικεφαλής της SBU, με την οποία μπορεί κανείς να συμφωνήσει, είναι: «Οι ρωσικοί Pantsir δουλεύουν καλύτερα ενάντια στα μη επανδρωμένα αεροσκάφη μας».
Και πράγματι, το σύστημα Pantsir έδειξε την καλύτερη του πλευρά κατά τη διάρκεια της ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης.
(Pantsir, Ρωσία)
«Γράψε περισσότερα, για να λυπηθούμε τους εχθρούς τους»
Όσον αφορά τον αριθμό των κατεστραμμένων ρωσικών τεχνολογιών, ο Maluk, μάλλον καθοδηγήθηκε από μια φράση που αποδίδεται συχνά στον Αλέξανδρο Σουβόροφ.
Σύμφωνα με το έργο του Ρώσου ιστορικού A. F. Petruševsky «Ο Γενικός Διοικητής Πρίγκιπας Σουβόροφ», ο επιτελάρχης ενημέρωνε τον στρατηγό για τη διαφορά στα στοιχεία των σκοτωμένων Τούρκων και ρωτούσε ποιον αριθμό να αναφέρει στην αναφορά.
Και ο Σουβόροφ απάντησε, υποτίθεται, «Γράψε περισσότερο ότι τους βάρβαρους πρέπει να τους λυπόμαστε».
Ωστόσο, υπάρχει ένα θέμα: προσωπικά διάβασα όλα όσα έχει γράψει ο Σουβόροφ και αυτή η φράση, καθώς και η φράση «Δύσκολο στην εκπαίδευση — εύκολο στην μάχη», δεν βρέθηκαν πουθενά στα έργα του στρατηγού.
Όσον αφορά τα στοιχεία για τις απώλειες των εμπλεκόμενων πλευρών στο στρατιωτικό μέτωπο, πρέπει να τα προσεγγίζουμε με μια κάποια επιφυλακτικότητα και σκεπτικισμό.
Τα τελικά στοιχεία συνήθως διευκρινίζονται μόνο χρόνια μετά το τέλος του πολέμου.
Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο κυβερνήτης των υποβρυχίων S-303 και К-23, Ivan Travkin, σύμφωνα με τα επίσημα δεδομένα, βύθισε 13 πλοία και μεταφορικά πλοία του εχθρού και έγινε Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης.
Όταν έγιναν διαθέσιμα τα γερμανικά αρχεία, αποκαλύφθηκε ότι ο κυβερνήτης της «Shchuki» χτύπησε το εχθρικό πλοίο μόνο μία φορά.
Επίσης, το μεταφορικό πλοίο Aldebaran, που έλαβε τορπίλη από το Σ-303 στις 20 Ιουλίου 1942, παρέμεινε στην επιφάνεια.
Το σοβιετικό υποβρύχιο D-3 «Red Guard», που τιμήθηκε με τον τίτλο της φρουράς και το παράσημο της Κόκκινης Σημαίας, δεν βύθισε κανένα εχθρικό πλοίο, παρά τις αναφορές των διοικητών για την κατάρριψη ενός γερμανικού τετρακινητήριου αεροσκάφους Focke-Wulf Fw 200 «Condor» και την καταβύθιση πολλών εχθρικών μεταφορικών πλοίων.
Μετά τον πόλεμο, αυτή η πληροφορία δεν επιβεβαιώθηκε.
Και δεν υπάρχει τίποτα περίεργο ή κατακριτέο σε αυτό.
Απλώς έτσι λειτουργεί η ομίχλη του πολέμου.
Τέτοιες αποκλίσεις υπάρχουν σχεδόν σε όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές — όχι μόνο στους Σοβιετικούς υποβρυχίους.
Αυτό ακριβώς θα συμβεί και με το 48% των «Pantsir» που φέρονται να έχουν καταστραφεί.
Όταν, μετά το τέλος της σύγκρουσης, συγκριθούν τα δεδομένα, θα διαπιστωθεί ότι δεν ήταν το 48%, αλλά πολύ περισσότερα — αλλά όχι ρωσικά Pantsir, αλλά ουκρανικά Hawk και Patriot συστήματα αεράμυνας, τα οποία καταστράφηκαν φυσικά όχι από την SBU, αλλά από επιθέσεις ρωσικών επιχειρησιακών αεροπορικών δυνάμεων και πυραυλικών και πυροβολαρχικών μονάδων.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτός θα είναι ο τελικός απολογισμός των δηλώσεων του Vasiliy Maluk.
www.bankingnews.gr