Το Νεπάλ δείχνει το δρόμο: Το δίπολο Αριστερά-Δεξιά έχει πεθάνει – Η νέα σύγκρουση θα είναι ανάμεσα στους λαούς και στις ελίτ

Σε όλο τον πλανήτη, αλλά ιδίως στο λεγόμενο δυτικό κόσμο παρατηρείται το εξής φαινόμενο: η παλιά ταξική διαίρεση και σύγκρουση ανάμεσα σε αριστερές και δεξιές δυνάμεις έχει δώσει τη θέση της σε ένα νέο δίπολο, ανάμεσα στην ελίτ και στο λαό

Σε όλο τον κόσμο συντελείται μια τεκτονική αλλαγή – ένα κύμα λαϊκής διαμαρτυρίας και δυσαρέσκειας που, παρά το μέγεθος και τη σημασία του, καλύπτεται με ψίθυρους από τα κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημέρωσης.Αυτό που ξεκίνησε με τους αγρότες της Ολλανδίας το 2019 και τους οδηγούς φορτηγών του Καναδά το 2022 έχει πλέον εξελιχθεί σε μια ευρύτερη εξέγερση της εργατικής τάξης που συνεχίζει να αναδιαμορφώνει το πολιτικό τοπίο του 2025, με τη νεολαία να δίνει δυναμικό παρών:
1. Στο Νεπάλ, το πιο πρόσφατο και γνωστό παράδειγμα παγκοσμίως, η νεολαία ανέτρεψε μια διεφθαρμένη κυβέρνηση όταν η τελευταία προχώρησε σε μπλοκάρισμα των κοινωνικών δικτύων.
2. Στη Μαδαγασκάρη, μεγάλες διαμαρτυρίες υπό την ηγεσία των νέων οδήγησαν στη διάλυση της κυβέρνησης ως αντίδραση στα υψηλά ποσοστά φτώχειας, τις ανεπαρκείς υποδομές και τις κλιματικές καταστροφές.
3. Στο Μαρόκο, διαμαρτυρίες νέων που ζητούσαν καλύτερη εκπαίδευση και υγειονομική περίθαλψη εξελίχθηκαν σε βίαιες συγκρούσεις σε διάφορες πόλεις.
Παρατηρούμε έναν νέο τύπο ταξικής σύγκρουσης, όχι μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς όπως στο παρελθόν, αλλά ανάμεσα σε μια γραφειοκρατικοποιημένη τεχνοκρατική ελίτ και τις μεσαίες και εργατικές τάξεις.
Η απόσταση που χωρίζει τους δύο κόσμους είναι χαοτική: η ελίτ είναι πλήρως αποκομμένη από το λαό και προωθεί ενεργά πολιτικές εις βάρος των συμφερόντων του.

Αντί να αγωνίζεται για το κοινό καλό, αγωνίζεται για την τσέπη της και για μια ολιγάριθμη ολιγαρχία.
Το πρόβλημα της πολιτικής εκπροσώπησης είναι ενεργό και προκαλεί παγκοσμίως πολιτικούς σεισμούς, με την άνοδο αντισυστημικών κομμάτων και κινημάτων.

Παγκόσμια εξέγερση

Καθώς πλησιάζουμε στους τελευταίους μήνες του 2025, το φαινόμενο εντείνεται: οι αντι-μεταναστευτικές διαδηλώσεις έχουν γίνει καθημερινότητα στο Ηνωμένο Βασίλειο, την Ολλανδία, την Ιρλανδία και τη Γερμανία, αποκαλύπτοντας βαθιές ρωγμές στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.

Στη Γερμανία, η μονομερής εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας έγινε για ιδεολογικούς λόγους και όχι πρακτικούς.
Οι πολίτες, διαβεβαιωμένοι ότι η αιολική και η ηλιακή ενέργεια θα καλύψουν το κενό, αντιμετωπίζουν τώρα αυξανόμενες τιμές και μειωμένη αξιοπιστία.
Παρά την πρόοδο στις ανανεώσιμες πηγές, η Νότια και Ανατολική Ευρώπη εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν λογαριασμούς ενέργειας 40-70% υψηλότερους από τα προ-κρίσης επίπεδα.
Παρόμοια φαινόμενα εμφανίζονται στη γεωργική πολιτική σε όλη την Ευρώπη, όπου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναγκάστηκε να αποσύρει διάφορες απαιτήσεις του Πράσινου Συμφώνου λόγω των συνεχών διαδηλώσεων των αγροτών.
Σε κάθε περίπτωση, οι δημοκρατικές κοινωνίες κυβερνώνται όχι από την πλειοψηφία, αλλά από μια μικρή συμμαχία ορατών και ενεργών ομάδων συμφερόντων.

bvcbv.png

Άνοδος της Δεξιάς

Το 2025, τα λαϊκιστικά κόμματα βρίσκονται στην κορυφή των δημοσκοπήσεων σε Αυστρία, Γερμανία, Γαλλία και Ηνωμένο Βασίλειο για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία.
Η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) έγινε το πιο δημοφιλές κόμμα με 26% στήριξη. Στην Ολλανδία, ο Geert Wilders προκάλεσε κυβερνητική κατάρρευση και πρόωρες εκλογές λόγω της ασκούμενης μεταναστευτικής πολιτικής.
Η Πολωνία γύρισε προς τη συντηρητική δεξιά, ενώ λαϊκιστικά κινήματα σημείωσαν σημαντικά κέρδη σε Πορτογαλία, Αυστρία και Τσεχία.
Οι υποτιθέμενα προοδευτικές κινήσεις στη Δύση απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τις εργατικές τάξεις που ισχυρίζονται ότι υποστηρίζουν.
Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν προσιτή ενέργεια, ασφάλεια τροφίμων, καλές σχολές, ελεγχόμενη μετανάστευση και διατήρηση της εθνικής τους ταυτότητας, όχι την ατελείωτη πράσινη επανάσταση που προωθούν ακαδημαϊκοί και κρατικά χρηματοδοτούμενοι ακτιβιστές.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η επιστροφή του Προέδρου Trump το 2024 οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε ψηφοφόρους της εργατικής τάξης, όχι επειδή έγιναν πιο συντηρητικοί.
Έρευνες δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι χωρίς πανεπιστημιακό πτυχίο έχουν γίνει περισσότερο προοδευτικοί σε πολλά θέματα, αλλά συνεχίζουν να εγκαταλείπουν το Δημοκρατικό Κόμμα.
Ο Trump κέρδισε αυτούς τους ψηφοφόρους μιλώντας στον οικονομικό τους πόνο, ενώ οι αντίπαλοί του αγνοούσαν την πραγματικότητα.
Οι συνέπειες φαίνονται στα εκλογικά αποτελέσματα αλλά και στην υποχώρηση των προτεραιοτήτων της ελίτ. Μετά την επανεκλογή του Trump, εταιρείες όπως οι Amazon, Meta, Google και IBM μείωσαν δραστικά τα προγράμματα για ποικιλομορφία, ισότητα και ένταξη.
Παράλληλα, τα κορυφαία πανεπιστήμια αντιμετωπίζουν αντίδραση για ειδικές εισαγωγές και υποτιθέμενη διάκριση κατά των παιδιών ψηφοφόρων του Trump.

gfhhh.png

Η λαϊκή αντίσταση είναι ενεργή

H αντίδραση κατά των πράσινων πολιτικών που σαρώνει την Ευρώπη δείχνει ότι οι πολιτικές της ελίτ, όταν επιβάλλονται χωρίς σεβασμό στις ανάγκες των πολιτών, παράγουν αναπόφευκτα πολιτική αντίσταση.
Ο συνδυασμός οικονομικών και πολιτιστικών δυσαρεσκειών δημιουργεί ισχυρή κοινωνική αντίδραση, ιδιαίτερα σε περιοχές που πλήττονται από τη βιομηχανία αυτοκινήτου ή περιορισμούς στην κατανάλωση ενέργειας.
Οι εξουσιαστές πρέπει να εφαρμόσουν πολιτικές που αντανακλούν τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Οι δημοσκοπήσεις του 2025 δείχνουν μια δημοκρατική πλειοψηφία που απαιτεί να ακουστεί.
Αν δεν υπάρξει αλλαγή, το χάσμα μεταξύ της ελίτ και της εργατικής τάξης θα μεγαλώσει, τροφοδοτώντας αναταραχές και υπονομεύοντας τη δημοκρατία.
Ο πόλεμος δεν είναι πλέον σιωπηλός· η πλειοψηφία πρέπει να βρει τη φωνή της – και το 2025, από το Άμστερνταμ έως το Δουβλίνο, από το Βερολίνο έως την Ουάσιγκτον, αυτή η φωνή δυναμώνει κάθε εβδομάδα.

www.bankingnews.gr

Απάντηση

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.