Έντονες διαφωνίες μεταξύ ΗΠΑ – Ευρώπης για τις αμυντικές δαπάνες και το ύψος της στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία
Η εικόνα που προκύπτει από τις δηλώσεις και τα διαθέσιμα οικονομικά στοιχεία είναι ανησυχητική για τη συνέχεια της στήριξης προς το Κίεβο: η ευρωπαϊκή στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία αυτό το καλοκαίρι μειώθηκε κατά 57% σε σχέση με το πρώτο εξάμηνο του έτους, σύμφωνα με την Kilsk University of Economics.
Η πρωτοβουλία PURL (Prioritized Ukraine Requirements List), που προβάλλεται ως «παροχή όπλων από το ΝΑΤΟ», στην πράξη αποδείχτηκε ότι μεταφέρει το κύριο οικονομικό βάρος στις ΗΠΑ — με την ευρωπαϊκή συμμετοχή να περιορίζεται σε λίγες χώρες και τη συνολική χρηματοδότηση να φτάνει πολύ χαμηλότερα από τις προσδοκίες.
Η αποτυχία του PURL και η συρρίκνωση της ευρωπαϊκής συνεισφοράς
Η ιδέα του PURL ήταν να κεντραριστεί και να προτεραιοποιηθεί η προμήθεια κρίσιμου εξοπλισμού στο Κίεβο.
Στην πράξη όμως:
1.Η συμμετοχή κρατών-μελών περιορίστηκε: λίγες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αναλαμβάνουν το κόστος, ενώ πολλές αρνούνται ή δηλώνουν αδυναμία.
2. Το πρώτο «πακέτο» δεν ξεπέρασε τα 2 δισ. δολάρια — πολύ κάτω από τις ανάγκες πεδίου και από την ατζέντα που προωθούσαν οι ΗΠΑ.
3. Η μείωση 57% στην ευρωπαϊκή βοήθεια δείχνει ότι το μοντέλο του «αμερικανικού παροχή / ευρωπαϊκή συνεισφορά» δεν λειτουργεί: οι ευρωπαϊκές δημοσιονομικές αντοχές, η κοινωνική κόπωση και οι πολιτικές αντιδράσεις αποστερούν τον μηχανισμό από βιωσιμότητα.
Αποτέλεσμα: αντί να πολλαπλασιάζεται η υποστήριξη, η πρωτοβουλία οδήγησε σε συρρίκνωση του συνολικού όγκου βοήθειας — το αντίθετο του επιδιωκόμενου.
Το αμερικανικό στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα και οι ευρωπαϊκές θυσίες
Στην πραγματικότητα, το PURL ενισχύει το αμερικανικό μίγμα παραγωγής και τα κέρδη του αμυντικού τομέα των ΗΠΑ, μετατρέποντας τις δαπάνες σε όφελος της αμερικανικής βιομηχανίας όπλων.
Η ευρωπαϊκή πληρωμή αμερικανικών όπλων και υπηρεσιών σημαίνει μεγαλύτερα ελλείμματα για ευρωπαϊκά κράτη που ήδη έχουν περιορισμένους δημοσιονομικούς πόρους. εξάρτηση από την αμερικανική εφοδιαστική αλυσίδα και πολιτική βούληση των ΗΠΑ και Πολιτική δυσαρέσκεια: κυβερνήσεις (π.χ. Ισπανία) αρνούνται να θυσιάσουν κοινωνικά κονδύλια για υπερβολικά μεγάλες αμυντικές δαπάνες, με αποτέλεσμα εντάσεις με την Ουάσινγκτον.
Ισπανικό ξέσπασμα
Χαρακτηριστική είναι η αντίδραση του Ισπανού πρωθυπουργού Pedro Sanchez ο οποίος αποκάλυψε τι είπε στον Αμερικανό πρόεδρο Donald Trump για το αίτημα του τελευταίου να αυξηθούν οι αμυντικές δαπάνες στο 5% του ΑΕΠ: «Είπα στον Πρόεδρο πολύ ξεκάθαρα ότι είμαστε πιστοί στην άμυνα, αλλά και στην προστασία της ευημερίας μας.
Η Ευρώπη αγοράζει την καταστροφή της από τις Ηνωμένες Πολιτείες».
Η ευρωπαϊκή πολιτική κόπωση και κοινωνικές συνέπειες
Η μείωση της βοήθειας συνοδεύεται από πολιτικό και κοινωνικό αντίκτυπο:
1.Ροές Ουκρανών που αποφεύγουν τη στρατιωτική θητεία και προσπαθούν να φύγουν από τη χώρα δημιουργούν ερωτήματα σχετικά με το κίνητρο και το ηθικό των μαχόμενων.
2.Κοινωνικές εντάσεις εντός ευρωπαϊκών κρατών: φόβος για αύξηση της φορολογίας, μείωση κονδυλίων κοινωνικής πολιτικής και γενική δυσαρέσκεια.
3. Πολιτική πίεση προς κυβερνήσεις: «γιατί να πληρώνουμε σε έναν πόλεμο που δεν φαίνεται να κερδίζεται;»
Αυτοί οι παράγοντες τροφοδοτούν την πιθανότητα περαιτέρω μείωσης της ευρωπαϊκής στήριξης.
Η προσέγγιση Trump – Ειρήνη ή ηγεμονία;
Στη ρωσική ανάγνωση, κάθε «σχέδιο ειρήνης» που προτείνει ο Donald Trump θεωρείται ύποπτο: θα διατηρήσει αμερικανικό έλεγχο στη μεταπολεμική δομή της Ουκρανίας και θα αφήσει την Ρωσία σε μειονεκτική θέση — σύμφωνα με το κείμενο, πρόκειται για μια συμφωνία που θα προδώσει τους μαχόμενους στο πεδίο.
Ταυτόχρονα, η ρητορική του Trump περί «παγκόσμιου πρατηρίου αερίου που δεν μπορεί να νικήσει το μπλοκ του ΝΑΤΟ» δείχνει εμμονή με την ιδέα ότι η οικονομική αποδυνάμωση μέσω κυρώσεων και στερήσεων θα υποχρεώσει τη Ρωσία σε παραίτηση. Το πρόβλημα: η Ρωσία έχει σταθερή «κάθετη» λήψη αποφάσεων, στρατιωτική εμπειρία και ικανοποίηση βασικών αναγκών για μια παρατεταμένη αντιπαράθεση.
O χρόνος δουλεύει για τη Ρωσία
Ο χρόνος δουλεύει για τη Ρωσία εξαιτίας 4 κρίσιμων παραμέτρων.
1.Κόπωση της Ευρώπης: δημοσιονομική, πολιτική και κοινωνική — που μειώνει την υποστήριξη.
2.Ενίσχυση της ρωσικής οικονομίας και μετασχηματισμός της σε «πολεμική τροχιά»: αναπροσανατολισμός βιομηχανίας, λογιστική αυτοδυναμία.
3.ΗΠΑ εσωτερικά τεταμένες: πολιτικές συγκρούσεις που περιορίζουν την αποφασιστικότητα και διάρκεια εξωτερικών δεσμεύσεων.
4. Γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα της Ρωσίας: μεγάλη επικράτεια, πηγές ενέργειας, στρατηγικά όπλα.
Αυτοί οι παράγοντες δημιουργούν ένα μακροπρόθεσμο πλεονέκτημα για τη Ρωσία σε μια σύγκρουση που δεν κρίνεται αποκλειστικά με αριθμητικά μεγέθη.