Η πτώση της κυβέρνησης Lecornu καθιστά σχεδόν αδύνατη την ψήφιση του προϋπολογισμού του 2026 πριν από το τέλος του έτους.
Η Γαλλία έχει εισέλθει σε μια νέα πολιτική κρίση μετά την αιφνίδια παραίτηση του πρωθυπουργού Sébastien Lecornu.
Ο Lecornu, ο οποίος είχε αναλάβει καθήκοντα μόλις πριν από τέσσερις εβδομάδες, υπέβαλε την παραίτησή του σήμερα, έπειτα από έντονες αντιδράσεις για τη σύνθεση του νέου υπουργικού συμβουλίου που ανακοίνωσε το βράδυ της Κυριακής — ακόμη και εντός της ίδιας της κυβερνητικής μειοψηφίας.
Μετά την αποπομπή του François Bayrou στις αρχές Σεπτεμβρίου, η παραίτηση Lecornu ενισχύει σημαντικά τις πιέσεις προς τον πρόεδρο Emmanuel Macron να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση και να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές, ένα σενάριο που θεωρείται πλέον το πιο πιθανό, σύμφωνα με τους αναλυτές της Oxford Economics.
Δεν θα άρουν το αδιέξοδο οι πρόωρες εκλογές
Αν και οι πρόωρες εκλογές φαίνονται τώρα πιο πιθανές, είναι αμφίβολο αν θα οδηγήσουν σε σταθερή πλειοψηφία.
Τα αποτελέσματα είναι δύσκολο να προβλεφθούν, καθώς εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις τελευταίες συμμαχίες των κομμάτων.
Ωστόσο, θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο για κάποιο από τα τρία μεγάλα πολιτικά μπλοκ της Εθνοσυνέλευσης να εξασφαλίσει πλειοψηφία.
Ακόμη και σε περίπτωση εκλογών, η συνέχιση του πολιτικού αδιεξόδου είναι το πιο πιθανό σενάριο, με την ακροδεξιά πλειοψηφία να αποτελεί την κύρια εναλλακτική.
Άλλες επιλογές για τον Macron φαίνονται ακόμη λιγότερο αποτελεσματικές.
Θα μπορούσε να διορίσει νέο πρωθυπουργό —ίσως από τον κεντρώο ή κεντροαριστερό χώρο— αλλά η πιθανότητα να εγκριθεί ο προϋπολογισμός είναι πλέον ελάχιστη, μετά τις αποτυχίες των κυβερνήσεων Bayrou και Lecornu, που έχουν εξαντλήσει την υπομονή της αντιπολίτευσης.
Το ενδεχόμενο παραίτησης του Macron, που θα οδηγούσε σε πρόωρες προεδρικές εκλογές, παραμένει εξαιρετικά απίθανο, καθώς ο ίδιος έχει ξεκαθαρίσει πως δεν το εξετάζει.
Καμία δημοσιονομική εξυγίανση πριν το 2027
Η πτώση της κυβέρνησης Lecornu καθιστά σχεδόν αδύνατη την ψήφιση του προϋπολογισμού του 2026 πριν από το τέλος του έτους.
Είναι πλέον σχεδόν βέβαιο ότι, όπως και πέρσι, ο προϋπολογισμός του 2025 θα παραταθεί προσωρινά και για το 2026.
Αυτό σημαίνει ότι οι φόροι θα συνεχίσουν να εισπράττονται με βάση τα δεδομένα του 2025, ενώ οι δημόσιες δαπάνες θα παραμείνουν σε γενικές γραμμές στα ίδια ονομαστικά επίπεδα.
Ωστόσο, μεγάλα τμήματα των δημοσίων δαπανών, όπως οι συντάξεις, είναι αυτόματα συνδεδεμένα με τον πληθωρισμό.
Η παραίτηση Lecornu δεν αλλάζει ουσιαστικά τις δημοσιονομικές προοπτικές της χώρας. Η απουσία πολιτικής συναίνεσης για μείωση του ελλείμματος σημαίνει ότι δεν θα υπάρξει ουσιαστική δημοσιονομική εξυγίανση πριν από τις προεδρικές εκλογές του 2027.
Το έλλειμμα αναμένεται να αυξηθεί στο 5,7% του ΑΕΠ το 2026, από 5,4% φέτος, λόγω αυξημένων πληρωμών τόκων και περιορισμένης μεταβολής του πρωτογενούς ισοζυγίου.
Η οικονομική επίδραση της παραίτησης Lecornu αναμένεται να είναι μικρή. Η συνεχιζόμενη πολιτική αστάθεια αποτελεί απόρροια της απόφασης του Macron να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση τον Ιούνιο του 2024. Από τότε, η αστάθεια και η παράλυση έχουν γίνει χαρακτηριστικά της πολιτικής σκηνής της Γαλλίας, και τόσο οι επιχειρήσεις όσο και οι αγορές έχουν πλέον προσαρμοστεί σε αυτήν την πραγματικότητα.
Η περιορισμένη αντίδραση των αγορών επιβεβαιώνει αυτό το γεγονός: τα spreads των ομολόγων αυξήθηκαν μόλις κατά περίπου 5 μονάδες βάσης. Οι επενδυτές φαίνεται να συμμερίζονται την εκτίμηση ότι η δημοσιονομική εξυγίανση δεν είναι άμεση προτεραιότητα, γεγονός που μετριάζει τον αντίκτυπο της πολιτικής αστάθειας.
Αναμένεται ότι οι οίκοι αξιολόγησης Moody’s και S&P θα επανεξετάσουν τη γαλλική πιστοληπτική ικανότητα τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο, αντίστοιχα. Ακόμη κι αν υπάρξει υποβάθμιση, η επίδραση στις αγορές εκτιμάται ως περιορισμένη, όπως φάνηκε και μετά την πρόσφατη υποβάθμιση της Fitch, που δεν προκάλεσε ιδιαίτερη αναταραχή.
Όσον αφορά την ανάπτυξη, η πολιτική αβεβαιότητα θα συνεχίσει να επιβαρύνει τις επιχειρηματικές επενδύσεις το 2025 και το 2026, χωρίς όμως η πτώση ακόμη μιας κυβέρνησης να αλλάζει ουσιαστικά αυτήν την εικόνα.
Από πλευράς κατανάλωσης, η σύνδεση μεταξύ πολιτικής αστάθειας και δαπανών παραμένει ασθενής, περιορίζοντας τον αντίκτυπο των πρόσφατων εξελίξεων στη ζήτηση των νοικοκυριών.
www.bankingnews.gr