Η μεγαλύτερη περιβαλλοντική απάτη που σκοτώνει τη φύση και υπονομεύει την κλιματική στρατηγική
Η ιστοσελίδα STT έχει επισημάνει ότι αυτή η διακήρυξη δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα κεντρικό ψέμα, το οποίο επαναλαμβάνεται ασταμάτητα.
Η πραγματικότητα είναι πως η αιολική ενέργεια αποτυγχάνει να παραδώσει την παραγόμενη ενέργεια εκατοντάδες φορές κάθε χρόνο, με αποτέλεσμα το 100% της ισχύος της να πρέπει να υποστηρίζεται πάντα από παραγωγή ενέργειας από ορυκτά καύσιμα.
Οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής από ορυκτά καύσιμα λειτουργούν συνεχώς στο παρασκήνιο για να εξισορροπήσουν το δίκτυο και να αποτρέψουν τις διακοπές ρεύματος, όταν η παραγωγή από αιολική ενέργεια καταρρέει – κάτι που συμβαίνει με σχετική συχνότητα και με εντελώς απρόβλεπτο τρόπο.
Ας εξετάσουμε για παράδειγμα τις καταστροφικές επιδόσεις του αιολικού πάρκου στη Νότια Αυστραλία και την αποτυχία του δικτύου σε όλη την ανατολική Αυστραλία, ως παραδείγματα για το τι συμβαίνει όταν οι ανεμογεννήτριες δεν παράγουν όπως υποτίθεται ότι θα έπρεπε.
Οι ενεργειακές επιπτώσεις της αιολικής ενέργειας
Ακόμα και πριν αρχίσουν οι λεπίδες των ανεμογεννητριών να περιστρέφονται, ένα μέσο αιολικό πάρκο έχει ήδη προκαλέσει χιλιάδες τόνους εκπομπών CO2, «ενσωματωμένων» σε χιλιάδες τόνους ατσαλιού και σκυροδέματος.
Αυτό σημαίνει πως κάθε αιολικό πάρκο ξεκινά με το CO2 στον λογαριασμό του ήδη αρνητικό.
Η διαδικασία κατασκευής των ανεμογεννητριών και των μερών τους, όπως οι βάσεις τους που αποτελούνται από 45 τόνους χάλυβα και 481 κυβικά μέτρα σκυροδέματος, απαιτεί σημαντικές εκπομπές CO2, που αυξάνονται εκθετικά με την προσθήκη υλικών όπως το γραφένιο και ο νεοδύμιο.
Οι ποσότητες CO2 που εκπέμπονται κατά τη διάρκεια αυτών των διαδικασιών είναι τεράστιες.
Για να κατασκευαστεί το ατσάλι που απαιτείται για μια ανεμογεννήτρια (45 τόνοι οπλισμένου χάλυβα), εκλύονται 126,45 τόνοι CO2.
Επίσης, για την παραγωγή του σκυροδέματος απαιτούνται 115,4 τόνοι CO2 για τα 481 κυβικά μέτρα που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή της βάσης.
Αν προσθέσουμε και τη διαδικασία εξόρυξης των πρώτων υλών και τη μεταφορά τους, ο συνολικός λογαριασμός των εκπομπών εκτοξεύεται στα ύψη.
Η ανορθόδοξη ενεργειακή αλυσίδα
Τα χαρακτηριστικά της αιολικής ενέργειας είναι καλά κατανοητά, όμως οι συνέπειες για το περιβάλλον και το κοινωνικό κόστος δεν είναι τόσο σαφή.
Τα μεγέθη των ανεμογεννητριών που εγκαθίστανται στην Αυστραλία σήμερα ξεπερνούν τα 80 μέτρα ύψος (σχεδόν το ίδιο ύψος με τους πυλώνες της Γέφυρας του Σίδνεϊ).
Κάθε μία από αυτές τις ανεμογεννήτριες απαιτεί χιλιάδες κιλά υλικών, όπως γυαλί, ρητίνες, σίδηρο και, κυρίως, νεοδύμιο.
Η εξόρυξη και επεξεργασία του νεοδυμίου, το οποίο χρησιμοποιείται στα μαγνήτες των ανεμογεννητριών, αποτελεί μία από τις πιο ρυπογόνες διαδικασίες στον κόσμο, καθώς περιλαμβάνει επαναλαμβανόμενη βρασμένη διαδικασία με οξύ και την παραγωγή ραδιενεργού θορίου ως παραπροϊόν.
Και όλα αυτά τα κατασκευαστικά έξοδα και ρύποι προορίζονται για έναν διαλείποντα και εξαιρετικά αναξιόπιστο ενεργειακό πόρο.
Το οικονομικό και περιβαλλοντικό κόστος
Μία τυπική αιολική εγκατάσταση απαιτεί εκτός από τις ανεμογεννήτριες και τις πύλες, την κατασκευή τεράστιων πύργων στήριξης και τη δημιουργία εκτεταμένων γραμμών μεταφοράς, που εκλύουν ακόμη περισσότερες εκπομπές CO2 κατά την κατασκευή τους.
Πέρα από τα περιβαλλοντικά κόστη, τα αιολικά πάρκα καταλαμβάνουν μεγάλες εκτάσεις γης, με αρνητικές συνέπειες για την τοπική βιοποικιλότητα και τις κοινότητες γύρω από αυτά.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι η αιολική ενέργεια, αντί να «αντικαθιστά» ή να «αντικαταστήσει» τις παραδοσιακές πηγές ενέργειας, συνεισφέρει περισσότερο στις εκπομπές CO2 κατά τη διάρκεια της παραγωγής και εγκατάστασής της από ό,τι τελικά εξοικονομεί κατά τη διάρκεια της λειτουργικής της ζωής.
Μήπως το «φάρμακο» της χρήσης ανεμογεννητριών είναι χειρότερο από το πρόβλημα; Όπως λέει και η παροιμία, μήπως το κόψιμο του ποδιού για να «θεραπευτεί» το εγχειρισμένο νύχι είναι τελικά πιο καταστροφικό από την ασθένεια;
Αυτό το μοντέλο ενεργειακής παραγωγής, με τις μαζικές επιδοτήσεις και τις υποκείμενες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αν μη τι άλλο, απαιτεί σοβαρότερη αναθεώρηση και πιο προσεκτική προσέγγιση, ειδικά όταν τα αποτελέσματα είναι τόσο καταστροφικά για το περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες.
Η αναφορά στις παραπάνω παραγράφους από τις επιπτώσεις των αιολικών συστημάτων είναι βασισμένη σε στοιχεία από τις εκθέσεις του IPCC και του NRMCA, οι οποίες καταγράφουν τις εκπομπές CO2 από τη βιομηχανία μετάλλων και την παραγωγή σκυροδέματος και τσιμέντου.
www.bankingnews.gr