Δεν είναι συχνό να ακούμε κάποιον να αφηγείται την εμπειρία του από ένα ιατρικώς προκληθέν κώμα, όμως η Κλερ Γουάινλαντ, από το Τέξας των ΗΠΑ, μίλησε ανοιχτά για όλα.
Η 21χρονη ακτιβίστρια και συγγραφέας έπεσε σε κώμα έπειτα από μια αποτυχημένη εγχείρηση που οδήγησε σε μόλυνση στους πνεύμονες όταν ήταν σε ηλικία 13 ετών.
Η μάχη με την κυστική ίνωση
Την περίοδο εκείνη, η Κλερ πάλευε με την κυστική ίνωση, μια σπάνια κληρονομική γενετική πάθηση με σοβαρά αναπνευστικά και πεπτικά προβλήματα, με την οποία είχε γεννηθεί.
Η ασθένεια αυτή είναι μέχρι σήμερα ανίατη, σύμφωνα με το NHS και προκαλεί «παχύρρευστη, κολλώδη βλέννα που επηρεάζει τους πνεύμονες και το πεπτικό σύστημα». Για την Κλερ, αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να υποβάλλεται σε τέσσερις ώρες θεραπείας καθημερινά για να διαχειριστεί την ασθένεια.
Ήταν πηγή έμπνευσης και ίδρυσε το Claire Place Foundation, που παρείχε υποστήριξη σε οικογένειες και άτομα με την πάθηση.
Η εμπειρία της στο κώμα
Η Κλερ Γουάινλαντ εξήγησε τι βίωσε όσο βρισκόταν σε κώμα (YouTube/The Clairity Project). Παρά τις πιθανότητες, όταν έπεσε σε κώμα, της έδιναν μόλις 1% πιθανότητες επιβίωσης, όμως ξύπνησε έπειτα από 16 ημέρες, σύμφωνα με το CNN.
Κατά τη διάρκεια της μάχης της, περιέγραψε τη ζωή της, τις δυσκολίες της, τις ελπίδες και τα όνειρά της – πάντα με ειλικρίνεια και χιούμορ.
Ξεκινώντας το βίντεο της στο YouTube, είπε: «Λοιπόν, ήμουν σε κώμα… Τέλειο ξεκίνημα για συζήτηση, το ξέρω».
«Ήμουν σε κατάσταση ύπνου, αλλά άκουγα τα πάντα»
Εξήγησε ότι τέθηκε σε κατάσταση κώματος ώστε οι γιατροί να μπορέσουν να της προσφέρουν σωτήρια ιατρική φροντίδα.
Ενώ θα πίστευε κανείς ότι αυτή η «κατάσταση ύπνου» σημαίνει πλήρη ασυνειδησία, η Κλερ αποκάλυψε πως μπορούσε να ακούει ό,τι συνέβαινε γύρω της
«Ακούς, έχεις επίγνωση, κάπως ξέρεις τι γίνεται… αλλά περνάει από ένα περίεργο “φίλτρο” στον εγκέφαλό σου… και με “φίλτρο” εννοώ τα φάρμακα… και μετά, μετατρέπεται σε κάτι άλλο όταν τελικά φτάνει στη συνείδησή σου».
«Ήμουν σε κατασκήνωση με τις γυναίκες που με επισκέπτονταν»
Αποκάλυψε ότι «πολλοί άνθρωποι έρχονταν να με επισκεφτούν και να κάθονται δίπλα στο κρεβάτι μου και να μου μιλούν», όπως η μητριά της και η νταντά της.
«Άκουγα τι έλεγαν, αλλά στο μυαλό μου, ήμασταν σε ένα κάμπινγκ για κορίτσια, σαν αυτά τα ξύλινα καταλύματα…»
Η Κλερ μοιράστηκε ότι στο μυαλό της όλες «κουτσομπόλευαν» για μια άλλη κοπέλα, αλλά στην πραγματικότητα απορροφούσε τη συζήτηση που γινόταν δίπλα στο κρεβάτι της για μια νοσοκόμα.
Μέσα στην ονειρική της κατάσταση, νόμιζε ότι συμμετείχε κι η ίδια στη συζήτηση.
«Στο μυαλό μου κουτσομπόλευαν και ήμουν κι εγώ μέσα στο θέμα, απαντούσα κιόλας, αλλά στην πραγματικότητα δε μιλούσα… και μερικές φορές με μπερδεύει πάρα πολύ όταν κοιτάω πίσω αυτή την εμπειρία».
«Ένιωθα το σώμα μου – αλλά αλλιώς»
Όσον αφορά τις σωματικές αισθήσεις, τις καταλάβαινε κι αυτές. Θυμήθηκε μια φορά που την έγερναν στο κρεβάτι σε θέση Trendelenburg (όπου το σώμα είναι ανάποδα), και νόμιζε ότι ήταν σε μια αιώρα.
Μέσα στην αιώρα, το πόδι της είχε πιαστεί κάπου και δεν μπορούσε να απελευθερωθεί από την ανάποδη θέση.
«Ήμουν λοιπόν έτσι, ανάποδα και πρηζόμουν σαν μπαλόνι, και στο μυαλό μου ήμουν σε μια περίεργη αιώρα… και θυμάμαι ότι το πόδι μου πιάστηκε και κρεμόμουν ανάποδα. Και έλεγα… “Αυτό είναι τόσο περίεργο, γιατί δεν μπορώ να κινηθώ;”… αλλά η λογική δεν λειτουργεί και πολύ καλά».
«Νόμιζα ότι ήμουν στην Αλάσκα»
Περιέγραψε επίσης έντονες παραισθήσεις ότι βρισκόταν στην Αλάσκα, οι οποίες προκλήθηκαν από το ότι το προσωπικό του νοσοκομείου της έβαζε παγοκύστες για να μειώσει τον πυρετό της.
Όμως η Κλερ συνέδεσε το κρύο με την Αλάσκα και άρχισε να πιστεύει ότι βρισκόταν εκεί.
«Θυμάμαι απλά να κάθομαι και να κοιτάζω το πιο όμορφο τοπίο για ώρες και να υπάρχει ένα ελαφάκι κάπου στο βάθος και να κάνει πάρα πολύ κρύο, αλλά δε με ένοιαζε».
Αργότερα συνειδητοποίησε ότι «μου έβαζαν παγοκύστες συνέχεια όλο αυτό το διάστημα».
Το σκηνικό άλλαζε ανάλογα με το ποιος της μιλούσε
Αποκάλυψε επίσης ότι το τοπίο άλλαζε ανάλογα με το ποιος της μιλούσε.
Για παράδειγμα, όταν μιλούσαν οι γονείς της, βρισκόταν σε έναν όμορφο και ασφαλή χώρο, αλλά όταν μιλούσε μια νοσοκόμα ή κάποιος άγνωστος, ένιωθε χαμένη και περίεργα.
Ο επίλογος μιας σπουδαίας ζωής
Δυστυχώς, η Κλερ πέθανε το 2018 από θρόμβο στο αίμα, μία εβδομάδα μετά τη λήψη διπλής μεταμόσχευσης πνευμόνων, σε ηλικία 21 ετών.
Ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο «Claire» δημιουργήθηκε προς τιμήν της, παρουσιάζοντας τον αντίκτυπό της στον κόσμο και σε όσους πάλευαν με την κυστική ίνωση.