Καθώς ο πόλεμος Ισραήλ-Ιράν κλιμακώνεται και το Τελ Αβίβ στοχοποιεί εγκαταστάσεις του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος, μια θεμελιώδης παράμετρος παραμένει στο σκοτάδι: Το ίδιο το Ισραήλ διαθέτει ένα δικό του, άκρως μυστικό πυρηνικό πρόγραμμα, το οποίο όχι μόνο δεν αναγνωρίζει δημοσίως, αλλά και —κατά τους ειδικούς— πιθανότατα επεκτείνει.
Γράφει ο Γιώργος Αθανασίου
Από την ίδρυσή του το 1948, το Ισραήλ είχε ως στρατηγικό στόχο την ανάπτυξη ενός πυρηνικού οπλοστασίου, ως μέσο εθνικής επιβίωσης. Όπως σημειώνει ο ειδικός σε θέματα πυρηνικής ασφάλειας, Alexander K. Bollfrass, «από επίσημη διπλωματική σκοπιά, οι Ισραηλινοί ούτε επιβεβαιώνουν ούτε διαψεύδουν» την κατοχή πυρηνικών.
Αντιθέτως, η πάγια γραμμή του Ισραήλ είναι ότι δεν θα είναι η πρώτη χώρα που “εισάγει” πυρηνικά όπλα στη Μέση Ανατολή, με τον ασαφή αυτόν όρο να λειτουργεί ως σκόπιμη παραπλάνηση για ένα ήδη υπάρχον και λειτουργικό πυρηνικό πρόγραμμα.
Τι ξέρουμε πραγματικά
-
Η εγκατάσταση Ντιμόνα στην έρημο Νεγκέβ λειτουργεί από τη δεκαετία του ’50. Εκεί παράγεται πλουτώνιο για στρατιωτική χρήση.
-
Σύμφωνα με διεθνείς αναλυτές (SIPRI, IISS), το Ισραήλ διαθέτει 80–200 πυρηνικές κεφαλές.
-
Μπορεί να τις εκτοξεύσει:
-
Με βαλλιστικούς πυραύλους Jericho.
-
Από αεροσκάφη όπως τα F-15/F-35.
-
Από υποβρύχια Dolphin με πυραύλους cruise.
-
Γιατί τέτοια μυστικότητα;
1. Αποφυγή διεθνούς νομικής πίεσης
Αν το Ισραήλ αποδεχτεί ότι διαθέτει πυρηνικά, θα πρέπει να:
-
Υπογράψει τη Συνθήκη Μη Διάδοσης (NPT).
-
Δεχθεί επιθεωρήσεις από τη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (IAEA).
2. Αποτροπή αλυσιδωτών αντιδράσεων
Αν επιβεβαιωθεί επίσημα ότι το Ισραήλ έχει πυρηνικά, μπορεί να προκληθεί:
-
Αγώνας εξοπλισμών με Ιράν, Σαουδική Αραβία, Αίγυπτο.
-
Πολιτική αποσταθεροποίηση στην περιοχή.
3. Διατήρηση της “ψευδαίσθησης” αποτροπής
Με το να μην επιβεβαιώνει τίποτα, το Ισραήλ διατηρεί:
-
Την εικόνα της «εύλογης απειλής».
-
Το πλεονέκτημα του φόβου, χωρίς να παραβιάζει ρητά διεθνείς δεσμεύσεις.
Η σιωπηρή ανοχή των ΗΠΑ
Οι ΗΠΑ γνωρίζουν. Το είχαν μάθει από τις αρχές της δεκαετίας του ’60.
Αλλά υπάρχει άτυπη συμφωνία από την εποχή Νίξον–Γκόλντα Μεΐρ:
«Δεν μιλάτε, δεν σας ελέγχουμε, δεν σας ενοχλούμε».
Το Ισραήλ έτσι:
-
Δεν υπέγραψε ποτέ τη NPT.
-
Δεν δέχτηκε ποτέ κυρώσεις για “παραβίαση”.
-
Παρουσιάζεται ως το “αμυνόμενο θύμα” με την ισχυρότερη αποτροπή στη Μέση Ανατολή.
Και το Ιράν γιατί απειλείται;
- Το Ιράν έχει υπογράψει τη NPT,
- δέχεται συνεχείς επιθεωρήσεις από την IAEA,
- δεν έχει αποδεδειγμένα πυρηνικά όπλα,
- αλλά απειλείται με κυρώσεις – ακόμα και με πόλεμο – απλώς και μόνο επειδή θα μπορούσε να τα αποκτήσει.
Το πυρηνικό οπλοστάσιο του Ισραήλ είναι το χειρότερα κρυμμένο μυστικό του πλανήτη.
Και αυτή η σιωπή δεν είναι ειρήνη. Είναι ανοχή, εξαίρεση και γεωπολιτικό απαρτχάιντ.
Ερώτημα προς τη διεθνή κοινότητα:
Αν πράγματι μας νοιάζει η ειρήνη,αν πράγματι επιδιώκουμε αφοπλισμό και διαφάνεια,τότε γιατί να επιτρέπουμε την απόλυτη σιωπή σε μια πυρηνική δύναμη – στη φλεγόμενη καρδιά της Μέσης Ανατολής;