Οι επιθέσεις που έχει πραγματοποιήσει η Ουκρανία τα τελευταία 24ωρα κατά της Ρωσίας έχουν θέσει υπό αμφισβήτηση την υποτιθέμενη στρατιωτική ισχύ της Ρωσίας, σχολιάζει το «The Conversation».
Οι ρωσικές Αρχές αναγνώρισαν τις ζημιές από την επιχείρηση «Ιστός της Αράχνης» της 1ης Ιουνίου – μια ασυνήθιστη παραδοχή που υποδηλώνει ότι οι επιθέσεις ήταν πιθανώς αποτελεσματικές, δεδομένου του συνήθους μοτίβου της Ρωσίας να υποβαθμίζει ή να αρνείται την επιτυχία των ουκρανικών επιχειρήσεων.
Ο σημαντικότερος στόχος της επιχείρησης ήταν η αεροπορική βάση Belaya, βόρεια της Μογγολίας. Η Belaya, όπως και οι άλλες βάσεις που αποτέλεσαν στόχο, αποτελεί κρίσιμο συστατικό στοιχείο των δυνατοτήτων στρατηγικής κρούσης της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας, επειδή στεγάζει αεροσκάφη ικανά για πυρηνικά και συμβατικά πλήγματα μεγάλης εμβέλειας. Βρίσκεται επίσης στο Ιρκούτσκ, σε απόσταση περίπου 4.500 χιλιομέτρων από τις γραμμές του μετώπου στην Ουκρανία.
BREAKING:
Ukraine launches the largest attack against the Russian Air Force of this war.
Drones smuggled into Russia have struck Russia’s strategic bombers at airfields deep in Russia.
Up to 40 planes destroyed, including several A-50 (AEW&C) & Tu-95 & Tu-22 long-range bombers pic.twitter.com/jcShGzXU8l
— Visegrád 24 (@visegrad24) June 1, 2025
Η ικανότητα της Ουκρανίας να χτυπήσει επιτυχώς την Belaya- μια απόπειρα χτυπήματος στην ακόμη πιο απομακρυσμένη αεροπορική βάση Ukrainka απέτυχε – είναι πιθανό να μην έχει μεγάλο στρατιωτικό αντίκτυπο στον πόλεμο. Αλλά μαζί με τις επιτυχημένες επιθέσεις σε άλλα ρωσικά αεροδρόμια και το χτύπημα της Τρίτης στη γέφυρα του Κερτς στην Κριμαία, οι επιτυχίες της επιχείρησης «Ιστός της Αράχνης» θα μπορούσαν να διαδραματίσουν στρατηγικό ρόλο στη σύγκρουση.
Αυτές οι επιθέσεις θα μπορούσαν να μετατοπίσουν την αντίληψη του κοινού για τις πιθανότητες της Ουκρανίας στον πόλεμο. Σε έναν πόλεμο φθοράς, στον οποίο έχει εξελιχθεί η σύγκρουση στην Ουκρανία, η εδραίωση της πίστης στη νίκη αποτελεί προϋπόθεση για την επιτυχία.
Αυξημένη απαισιοδοξία
Όπως αναφέρει το «The Conversation», οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής και οι ειδικοί, αντί να αναγνωρίσουν ότι οι προσδοκίες τους για μια ουκρανική νίκη το 2023 ήταν μη ρεαλιστικές, έχουν συχνά δηλώσει ότι ο πόλεμος είναι αδύνατον να κερδηθεί από την Ουκρανία.
Αυτή η προοπτική ήταν ακόμη πιο διαδεδομένη μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, τον Ιανουάριο του 2025. Στη διαμάχη που είχε ο Τραμπ στο Οβάλ Γραφείο με τον Ουκρανό Πρόεδρο, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, στα τέλη Φεβρουαρίου, δήλωσε ότι η Ουκρανία δεν «έχει τα χαρτιά» για να νικήσει την Ρωσία.
Αυτό αποδείχθηκε ότι ήταν ψευδές. Μπορεί ο στρατός της Ουκρανίας να διαθέτει σημαντικά λιγότερο στρατιωτικό υλικό και λιγότερους στρατιώτες από τον στρατό της Ρωσίας, αλλά ο πόλεμος είναι συχνά συνέχεια της πολιτικής. Πολιτικά, η Ρωσία αντιμετωπίζει διάφορα ζητήματα που θα μπορούσαν να εκτροχιάσουν τις πολεμικές της προσπάθειες.
Τα τρωτά σημεία της Ρωσίας
Οι στρατιωτικές ικανότητες της Ρωσίας είναι σημαντικές για τους Ρώσους εθνικιστές, οι οποίοι αποτελούν το βασικό εκλογικό σώμα του Βλάντιμιρ Πούτιν. Οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις έχουν προχωρήσει σε όλα σχεδόν τα μέτωπα στην Ουκρανία κατά το τελευταίο έτος.
Ωστόσο αυτή η πρόοδος ήταν σε μεγάλο βαθμό ασήμαντη. Επιπλέον, έχουν τονίσει τη στρατιωτική αδυναμία της Ρωσίας, η οποία αποτελεί συνεχή προσβολή για τους Ρώσους εθνικιστές.
Οι επιχειρήσεις του ρωσικού στρατού κατά το τελευταίο έτος, όχι μόνο δεν άλλαξαν τον πόλεμο με την αυστηρά στρατιωτική έννοια, αλλά ο ρυθμός της προέλασης ήταν απίστευτα αργός. Τον τελευταίο χρόνο, οι ρωσικές δυνάμεις κατέλαβαν 5.107 τετραγωνικά χιλιόμετρα ουκρανικού εδάφους. Το έδαφος αυτό αντιπροσωπεύει λιγότερο από το ένα τοις εκατό του προπολεμικού εδάφους της Ουκρανίας.
Σε αντάλλαγμα για αυτό που ισοδυναμεί με αμελητέα κέρδη, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις έχουν υποστεί σημαντικές απώλειες.
Τόσο η Ρωσία όσο και η Ουκρανία δεν αποκαλύπτουν τον πραγματικό αριθμό των απωλειών που έχουν υποστεί οι δυνάμεις τους στον πόλεμο. Το βρετανικό υπουργείο Άμυνας, ωστόσο, εκτιμά ότι η Ρωσία θα έχει υποστεί περισσότερες από ένα εκατομμύριο απώλειες στον πόλεμο μέχρι το τέλος αυτού του μήνα. Ο ρυθμός των ρωσικών απωλειών επιταχύνεται επίσης, με εκτιμώμενες 160.000 απώλειες τους πρώτους τέσσερις μήνες του 2025.
Η Ρωσία προσπαθεί να αντισταθμίσει αυτή την καταστροφή στο πεδίο της μάχης με δύο τρόπους.
Πρώτον, απομονώνει την Ουκρανία χειραγωγώντας την επιθυμία του Τραμπ για πολιτικές νίκες και επιχειρηματικές συμφωνίες. Η Ρωσία, εμφανιζόμενη να επιδιώκει τον τερματισμό της σύγκρουσης, χωρίς να προσφέρει παραχωρήσεις, έχει υποδαυλίσει τις εντάσεις μεταξύ του Ζελένσκι και του Τραμπ, όπου υπήρχε «λίγη αγάπη» μεταξύ των δύο εξαρχής.
Δεύτερον, η Ρωσία έχει αυξήσει τις επιθέσεις της στις ουκρανικές μη στρατιωτικές υποδομές. Οι μεγάλης κλίμακας βομβαρδισμοί ελάχιστα βοηθούν τη Ρωσία στο πεδίο της μάχης. Οι επιθέσεις, στην πραγματικότητα, θέτουν τις δυνάμεις της σε μειονεκτική θέση, καθώς ανακατευθύνουν τα πυρομαχικά από στρατιωτικούς στόχους.
Επιθέσεις κατά αμάχων
Οι επιθέσεις σε μη στρατιωτικές υποδομές, ωστόσο, αποσκοπούν περισσότερο στην πρόκληση φόβου στον ουκρανικό πληθυσμό και στην επίδειξη της αμερικανικής ανικανότητας στο ρωσικό ακροατήριο.
Οι επιθέσεις της Ρωσίας σε ουκρανικές πόλεις αναδεικνύουν επίσης το ατού της Μόσχα: τα πυρηνικά όπλα. Η Ρωσία, και συγκεκριμένα ο πρώην Πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ, έχει επανειλημμένα απειλήσει με πυρηνικό πόλεμο σε μια προσπάθεια να αποτρέψει τους υποστηρικτές της Ουκρανίας.
Με τον βομβαρδισμό ουκρανικών πόλεων, αν και με συμβατικά πυρομαχικά, η Ρωσία επιδιώκει να αποδείξει την ικανότητά της να αναπτύξει ακόμη πιο καταστροφικά όπλα εάν το απαιτήσει η κατάσταση.
Αυτά τα ρωσικά στρατιωτικά ατοπήματα, σε συνδυασμό με μια ρωσική οικονομία που δεν είναι δομικά υγιής, σημαίνει ότι η πολεμική προσπάθεια της Ρωσίας είναι όλο και πιο εύθραυστη.
Αποδυνάμωση των ασιατικών συμμαχιών
Η επίθεση της Ουκρανίας στη Belaya σηματοδοτεί επίσης τη ρωσική αδυναμία στους ονομαστικούς συμμάχους της στην Ασία.
Από την έναρξη των εχθροπραξιών, η Ρωσία βασίζεται στη σιωπηρή συναίνεση της Κίνας. Η υποστήριξη αυτή έχει λάβει τη μορφή της αγοράς από την Κίνα ρωσικού αργού πετρελαίου για τη διατήρηση της ρωσικής οικονομίας και των Κνέζων πολιτών που πολεμούν ανεπίσημα υπέρ της Ρωσίας.
Η Belaya αποτέλεσε ζωτικό στοιχείο της αποτρεπτικής στρατηγικής της Ρωσίας στην Ασία, η οποία έχει αρχίσει να βασίζεται περισσότερο στη ρωσική στρατηγική πυρηνική απειλή. Η αδυναμία της Ρωσίας να προστατεύσει ένα από τα βασικά στρατηγικά της περιουσιακά στοιχεία από μια ουκρανική επίθεση με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, σε συνδυασμό με την αδυναμία των ρωσικών συμβατικών δυνάμεων στην Ουκρανία, διαβρώνει την ικανότητά της να τοποθετηθεί ως βασικός σύμμαχος της Κίνας.
Στην πραγματικότητα, ορισμένες ρωσικές Αρχές εξακολουθούν να θεωρούν την Κίνα ως τη μεγαλύτερη απειλή.
Ταυτόχρονα, η επιχείρηση «Ιστός της Αράχνης» και γενικότερα οι τελευταίες εντυπωσιακές επιθέσεις του στρατού της Ουκρανίας δίνουν ελπίδα στον λαό της χώρας. Μπορεί επίσης να κάνει τον Τραμπ -που προτιμά να στηρίζει τους νικητές- να αναλογιστεί αν είναι ο Πούτιν, όχι ο Ζελένσκι, που δεν έχει τα χαρτιά για να κερδίσει τον πόλεμο.