Παρατηρήσεις και απορίες σχετικά με τη συνάντηση Τραμπ και Ζελένσκι

Τα είπαμε… η προϊούσα παρακμή της Δύσης δεν κατόρθωσε να εξασφαλίσει αξιόλογους υποψήφιους πλανητάρχες. Και μεταξύ των υποψηφίων ο Τραμπ υπερείχε αδιαμφισβήτητα. Και διότι ήταν εναντίον τού, χωρίς λόγο, πολέμου στην Ουκρανία, αλλά βέβαια και γιατί απήλλαξε την υφήλιο από μια μορφή καταστρεπτικής παγκοσμιοποίησης, ειδικά για την περίπτωση της Ελλάδας.

Ας μείνουμε λοιπόν, στα όσα είπε, αλλά και σε αυτά που δεν είπε, και πιθανότατα υπονοούσε ο πλανητάρχης. Ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία πρέπει να τελειώσει αν είναι δυνατόν αύριο, νομίζω ότι είναι σαφές και αποδεκτό για κάθε λογικά σκεπτόμενο άνθρωπο. Έχουν δαπανηθεί αλύπητα 350 δισ. $ μόνο από πλευράς ΗΠΑ και όχι λιγότερα και από την απαράδεκτα αφελή και ξενοκίνητη ΕΕ, ενόσω ο ανεκδιήγητος Ζελένσκι απαιτεί και άλλα!!!!. Θεωρώ αστειότητα, όπως υποθέτω ότι έτσι εκλαμβάνεται και από κάθε σκεπτόμενο άτομο, η συχνά επαναλαμβανόμενη δήλωση Ζελένσκι, αλλά και ΕΕ ότι «πρέπει αυτός ο πόλεμος να κερδηθεί»! Προς Θεού, δηλαδή, πόσο κόκκο λογικής μπορεί να περιέχει μια τέτοια δήλωση;

Έχει, επιπλέον, απόλυτο δίκαιο (ανεξαρτήτως των μη παραδεκτών τρόπων του) ο Τραμπ, επιμένοντας ότι ο πόλεμος αυτός πρέπει «αύριο να τελειώσει»; Για να σταματήσει η αιμορραγία νεκρών και από τις δύο πλευρές, η συνέχιση της καταστροφής της Ουκρανίας, αλλά και το εξευτελιστικό τέλος της ΕΕ. Και, βέβαια, και για να μην προκληθεί ο Γ’ Παγκόσμιος, που με τις αλόγιστες κινήσεις ΕΕ και Ζελένσκι είναι προ των πυλών. Της ΕΕ, που αυτοπυρπολήθηκε, χάριν της «δημοκρατικής» Ουκρανίας. Χάριν της συνεχώς επικαλούμενης (αλλά στην πραγματικότητα ανύπαρκτης) δημοκρατίας, που ωστόσο δεν κατάφερε να φτάσει μέχρι την Κύπρο, που επί 50 χρόνια βρίσκεται κάτω από τουρκική εισβολή. Προφανώς, έχει, όπως φαίνεται, προτιμήσεις η δημοκρατία της ΕΕ. Να δούμε και τι θα κάνει η Ευρώπη στην προσεχή της σύσκεψη, αλλά και ο κ. Μητσοτάκης, που σίγουρα έλαβε το μήνυμα, για το ότι 80% και πλέον των Ελλήνων πιστεύει ότι η Κυβέρνηση συγκαλύπτει έγκλημα. Ίδωμεν, τι άλλο μας μέλλει να ζήσουμε.

Ωστόσο, θέλω να αναφερθώ σε ένα μεγάλο ερωτηματικό, σχετικά με το πώς και το γιατί ο Τραμπ χαϊδεύει τα αυτιά της Ρωσίας. Θα πρέπει να είναι σαφές ότι, εκτός του ότι ο Τραμπ προφανώς αναγνωρίζει, με τον τρόπο του, κάποιο δίκαιο στην αντίδραση της Ρωσίας αναφορικά με την αθέτηση των υποσχέσεων της Δύσης προς αυτήν, μετά τον Β΄Παγκόσμιο, σηματοδοτεί ίσως και κάτι ακόμη, πολύ σημαντικό, το χάδι προς τη Ρωσία. Συγκεκριμένα, την προετοιμασία μιας νέας παγκόσμιας τάξης, με τη Ρωσία εντός και την ΕΕ στην αποθήκη.

Το ερώτημά μου, ωστόσο, για το οποίο δεν έχω ακόμη ικανοποιητική απάντηση, αφορά την Κίνα και τους BRICS που το χάιδεμα της Ρωσίας απειλεί την παραμονή τους εκτός του νυμφώνα. Διερωτώμαι, αν η ικανοποίηση της Ρωσίας, από τη λύση της Ουκρανίας (που θα την είχε οπωσδήποτε, μετά όμως από χιλιάδες επιπλέον νεκρούς) θα είναι αρκετή για να εγκαταλείψει τους BRICS και κυρίως την Κίνα. Προς την οποίαν είχε δώσει όρκους αιώνιας φιλίας και απύθμενου μίσους εναντίον της Δύσης. Αυτό, κατά την άποψή μου είναι το κύριο θέμα, δεδομένου ότι από την έκβασή του θα εξαρτηθεί το μέλλον της υφηλίου, αλλά και της Ελλαδίτσας. Η μορφή, δηλαδή, που θα λάβει η νέα παγκόσμια τάξη!

ΠΗΓΗ