H Ρωσία πρέπει να αναλάβει τον Συριακό στρατό ο οποίος είναι απροετοίμαστος και διεφθαρμένος
Η κατάρρευση του μετώπου κοντά στο Aleppo (ελληνικά Χαλέπι) και η προέλαση των τρομοκρατικών ομάδων υπό την ηγεσία της Hayat Tahrir al-Sham (HTS) που συνδέονται με Al-Qaeda και Τζιχαντιστές, αποκάλυψε τα χρόνια προβλήματα της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας και του στρατού της.
Η κρίση μπορεί να επιλυθεί μόνο με σοβαρές μεταρρυθμίσεις, υπό την επίβλεψη της Ρωσίας.
Σε 5 ημέρες πήραν 8.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα οι τρομοκράτες
Η εντατικοποίηση των μαχών στη Συρία προκάλεσε μεγάλη έκπληξη στους εξωτερικούς παρατηρητές.
Σε πέντε ημέρες, η γραμμή του μετώπου, που σταθεροποιήθηκε το 2020, άλλαξε θέση κατά περισσότερα από εκατό χιλιόμετρα, με τους τρομοκράτες να έχουν καταλάβει περισσότερα από 8.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Είμαστε μάρτυρες της κατάρρευσης της πρώτης γραμμής και της αδυναμίας του Συριακού Αραβικού Στρατού να αποκαταστήσει γρήγορα το status quo.
Σε νέα φάση έχει μπει ο εμφύλιος που μαίνεται στη χώρα από το 2011.
Είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για το τέλος του…
Πάντως είναι γεγονός ότι ο Πρόεδρος Bashar al-Assad να έχει χάσει τον έλεγχο των γεγονότων.
Η τρέχουσα κατάσταση θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια ακόμη μεγαλύτερη διεθνοποίηση της σύγκρουσης από πριν.
Οι μαχητές που υποστηρίζονται από την Τουρκία έχουν αποδείξει επανειλημμένα ότι, παρά τις παγίδες του Ισλάμ, βλέπουν τους ομοθρήσκους τους ως τον κύριο εχθρό τους.
«Γιατί αυτοί που σέρνουν για άλλη μια φορά τον συριακό λαό στο αίμα, διεκδικώντας αξιολύπητα τη σημαία του Ισλάμ, δεν καταδίκασαν ποτέ την πραγματική γενοκτονία κατά του φτωχού παλαιστινιακού λαού;
Αυτό λέει πολλά.
Αν μπορούσαν να συγκεντρώσουν τόση δύναμη και πόρους, γιατί δεν πήγαν στον πόλεμο εναντίον του Ισραήλ, αλλά κατευθύνουν και πάλι τις προσπάθειές τους στο να σκοτώσουν μουσουλμάνους;» είπε ο Apti Alaudinov, διοικητής των ειδικών δυνάμεων Akhmat.
To ιστορικό του δράματος
Στις 27 Νοεμβρίου, τρομοκρατικές ομάδες υπό την ηγεσία της Hayat Tahrir al-Sham ξεκίνησαν μια μεγάλη επίθεση, από την επαρχία Idlib προς το Aleppo.
Οι επιτιθέμενοι υποστηρίχθηκαν από μαχητές του Εθνικού Στρατού της Συρίας, ο οποίος κατέχει το βόρειο τμήμα της επαρχίας του Aleppo.
Η άμυνα των συριακών κυβερνητικών στρατευμάτων κατέρρευσε τις πρώτες ώρες της επίθεσης.
Μέσα σε δύο μέρες, η υποχώρηση μετατράπηκε σε ανεξέλεγκτη.
Η αντίσταση στους μαχητές ήταν σποραδική και ένα κενό πληροφοριών επιδείνωσε την κατάσταση.
Οι αξιωματούχοι μπορούσαν μόνο να ισχυριστούν ότι ο εχθρός διέδιδε fake news, ενώ στην πραγματικότητα η κατάσταση ήταν υπό τον έλεγχο της διοίκησης του στρατού.
Οι επιτυχίες του Hayat Tahrir al-Sham απέδειξαν το αντίθετο.
30η Μεραρχία του Συριακού Στρατού τράπηκε σε φυγή πριν καν πολεμήσει
Μέχρι το μεσημέρι της 29ης Νοεμβρίου 2024, δεν είχε απομείνει κανένας ανώτερος αξιωματικός στην πόλη Aleppo, το μεγαλύτερο πληθυσμιακό κέντρο της Συρίας πριν από την έναρξη του πολέμου.
Η διοίκηση της 30ης Μεραρχίας της Ρεπουμπλικανικής Φρουράς είχε τραπεί σε φυγή, όπως και ανώτεροι στρατιωτικοί πληροφορίες και αξιωματικοί της Διεύθυνσης Πληροφοριών της Πολεμικής Αεροπορίας.
Οι υπόλοιποι μαχητές αφέθηκαν να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους.
Κάποιοι εγκατέλειψαν τα μετόπισθεν, άλλοι προέβαλαν ηρωική αντίσταση χωρίς καμία πιθανότητα επιτυχίας.
Μέχρι το τέλος της ημέρας, οι αξιωματικοί άρχισαν να καταστρέφουν προσωπικά έγγραφα, να πυρπολούν σπίτια και να εγκαταλείπουν το Aleppo.
Μέχρι τις 17:00 δεν υπήρχε πλέον καμία κεντρική διοίκηση της φρουράς.
Το βράδυ και τη νύχτα, η πόλη τέθηκε υπό τον έλεγχο της τρομοκρατικής ομάδας Hayat Tahrir al-Sham.
Οι ομάδες Hayat Tahrir al-Sham επέτρεψαν σε ορισμένους στρατιώτες του Συριακού Αραβικού Στρατού να εγκαταλείψουν το Χαλέπι και συμφώνησαν σε προσωρινή ουδετερότητα με τις κουρδικές μονάδες.
Μέχρι τις 30 Νοεμβρίου, οι μαχητές έλεγχαν ολόκληρη την πόλη εκτός από τον Σεΐχη Maqsud και την Ashrafiyah, που είναι πυκνοκατοικημένες από Κούρδους.
Οι μάχιμες 25η και 4η Μεραρχίες κρατούν την πόλη Hama
Τώρα το Aleppo έχει πέσει, οι μονάδες του Hayat Tahrir al-Sham έχουν κινηθεί νότια προς την πόλη Hama.
Οι μονάδες του Συριακού Στρατού εγκατέλειψαν τις θέσεις τους στην περιοχή του νότιου Idlib χωρίς καμία σοβαρή αντίσταση.
Το απόγευμα της 30ης Νοεμβρίου, ομάδες ελιγμών του Hayat Tahrir al-Sham εισήλθαν στη Hama χωρίς να συναντήσουν αντίσταση.
Μέχρι το βράδυ, ωστόσο, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πόλη καθώς έφτασε η ενίσχυση του Συριακού Στρατού.
Μονάδες της 25ης Μεραρχίας και της 4ης Μεραρχίας βοήθησαν στη σταθεροποίηση της κατάστασης και οι συριακές δυνάμεις προσπάθησαν να ξεκινήσουν μια αντεπίθεση, έχοντας μερική επιτυχία.
Επί του παρόντος, οι μάχες διεξάγονται 10 χιλιόμετρα βόρεια και βορειοανατολικά της Hama και η επιχειρησιακή κρίση δεν έχει ακόμη επιλυθεί.
Οι Κούρδοι
Από την 1η έως τις 3 Δεκεμβρίου, κουρδικές μονάδες έφυγαν από τα περίχωρα του Aleppo, όπως συμφωνήθηκε με τον Εθνικό Στρατό της Συρίας.
Ωστόσο, ορισμένοι Κούρδοι εξακολουθούν να είναι παγιδευμένοι στις συνοικίες Sheikh Maqsud και Ashrafiya εντός της πόλης, από τις οποίες θα πρέπει να διαπραγματευτούν με τη Hayat Tahrir al-Sham για να τους παραχωρηθεί ένας ασφαλής διάδρομος.
Στις 3 Δεκεμβρίου, η Tahrir al-Sham κατέλαβε τη Halfaya, την Taibat al-Imam και τη Maardes βόρεια της Hama. Το κύριο καθήκον του Συριακού Στρατού παραμένει η σταθεροποίηση της πρώτης γραμμής βόρεια της Hama, η καταστολή οποιασδήποτε αναταραχής στα μετόπισθεν, η προσέλκυση μεγάλης κλίμακας ξένης στρατιωτικής βοήθειας και η δημιουργία των συνθηκών για μετάβαση σε μια αντεπίθεση με αποφασιστικούς στόχους.
Γιατί απέτυχε ο Συριακός Στρατός; – Οι Ρώσοι προειδοποιούσαν
Ωστόσο, είναι αδύνατο να επιτευχθούν αυτά τα καθήκοντα χωρίς να εξεταστούν κριτικά οι θεμελιώδεις λόγοι της αποτυχίας.
Η επίθεση των μαχητών αποκάλυψε θανατηφόρα τραύματα στον κρατικό και στρατιωτικό μηχανισμό της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας.
Πληροφορίες για την επικείμενη επίθεση έφταναν στη Δαμασκό μέσω του ρωσικού υπουργείου Άμυνας από τα τέλη Αυγούστου 2024.
Καταγράφηκε η συσσώρευση πυρομαχικών σε αποθήκες και η άφιξη νέων νεοσύλλεκτων.
Οι προσπάθειες για τακτικές επιθέσεις ξεκίνησαν στα τέλη Σεπτεμβρίου.
Το δίκτυο των πρακτόρων του Hayat Tahrir al-Sham στο πίσω μέρος των Συριακών Ενόπλων Δυνάμεων έγινε πιο ενεργό, αλλά η διοίκηση του Συριακού Στρατού και το Σώμα των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν ήταν de facto ανενεργά.
Η Δαμασκός δεν έκανε τίποτα για να εξοπλίσει τις οχυρώσεις στην επαρχία του Aleppo.
Η πυκνότητα των στρατευμάτων ήταν χαμηλή και δεν υπήρχαν συνεχόμενα ναρκοπέδια ή εφεδρικές θέσεις.
Υπήρχε έλλειψη μονάδων ενίσχυσης στην πρώτη γραμμή.
Οι θέσεις του 2012-2016 δεν χρησιμοποιήθηκαν, όντας σε κατάσταση εγκατάλειψης.
Ο στρατός υποχωρούσε στο κενό.
Το οξύτερο πρόβλημα του Συριακού Στρατού ήταν και είναι η έλλειψη προσωπικού στις μονάδες.
Οι ενεργές μονάδες στερούνται περίπου το 40% των μαχητών, μερικές φορές έως και το 60%.
Ως αποτέλεσμα, υπάρχουν στα χαρτιά, αλλά όχι στην πραγματικότητα.
Οι ενισχύσεις αντικατοπτρίζουν ένα ακόμη βαθύτερο πρόβλημα – την εκτεταμένη διαφθορά του σώματος αξιωματικών του συριακού στρατού.
Ακραία διαφθορά
Το κίνητρο των στρατιωτών και των αξιωματικών του Συριακού Στρατού είναι εξαιρετικά χαμηλό, ενώ η υλική υποστήριξη είναι σε πολύ χαμηλό επίπεδο.
Αυτό οδήγησε σε πολυάριθμες πράξεις εκβιασμού από τον στρατό εναντίον του τοπικού πληθυσμού.
Η εξουσία των αρχών έχει υπονομευτεί σοβαρά από τον ξεκάθαρο εκβιασμό από τον στρατό.
Ο αυτοκινητόδρομος Μ5 μεταξύ Χαλεπίου και Δαμασκού έχει φορολογηθεί παράνομα, όπως στον Μεσαίωνα. έχει καταστεί αδύνατο να περάσει χωρίς να δωροδοκήσεις.
Έτσι, η στρατιωτική θητεία έχει γίνει επιχείρηση.
Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί από εθνοθρησκευτικές διαφορές μεταξύ του τοπικού πληθυσμού και των στρατευμάτων.
Ο Συριακός Αραβικός Στρατός είναι κατά το ήμισυ Αλαουίτης, και μεταξύ των αξιωματικών, υπάρχουν ακόμη περισσότεροι Αλαουίτες, κάτι που είναι ανάθεμα για τη σουνιτική πλειοψηφία.
Με μέσο μισθό 20-30 δολάρια, οι Αλαουίτες στη Συρία λαμβάνουν σημαντικά περισσότερα.
Θρησκευτικά ζητήματα
Η κεντρική κυβέρνηση στηρίζεται κυρίως στον πληθυσμό των Αλαουιτών.
Ο σχηματισμός στρατευμάτων σε στενή σεχταριστική βάση είχε σκοπό να αποτρέψει πιθανές εξεγέρσεις.
Σχετίζεται επίσης με την εκκαθάριση των πιο επαγγελματιών διοικητών που είχαν αποδειχθεί σε μάχες πριν από την κατάπαυση του πυρός του 2020.
Οι πιο έτοιμες για μάχη μονάδες διαλύθηκαν ή επανατοποθετήθηκαν.
Οι αναποτελεσματικές κοινωνικοοικονομικές πολιτικές που βασίζονται στην κοσμική διαφθορά έχουν οδηγήσει σε ένα βιοτικό επίπεδο που είναι κατώτερο ακόμη και από φτωχές γειτονικές χώρες όπως ο Λίβανος και το Ιράκ.
Η υποβάθμιση της οικονομίας και των κοινωνικών υποδομών είναι σε πολλές περιπτώσεις μεγαλύτερη από ότι σε περιοχές που ελέγχονται από τους Κούρδους και τη τρομοκρατική οργάνωση Hayat Tahrir al-Sham.
Ο Συριακός Αραβικός Στρατός, o εθνικός στρατός της Συρίας είναι εντελώς απροετοίμαστος για τις μεθόδους του σύγχρονου πολέμου.
Η εμπειρία της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία δεν άγγιξε τους Σύριους διοικητές θα μπορούσαν να είχαν πάει απευθείας στους Ρώσους για να μάθουν τα μαθήματα από τη βίαιη σύγκρουση στην Ανατολική Ευρώπη.
Θα μπορούσαν να στείλουν τους εκπροσώπους τους στο ουκρανικό μέτωπο και να τους εκπαιδεύσουν απευθείας στον τομέα των πολεμικών επιχειρήσεων, αλλά δεν έγινε τίποτα.
Οι τρομοκράτες Hayat Tahrir al-Sham μαζί με Ουκρανικό στρατό
Σε αντίθεση με τα συριακά στρατεύματα, οι μαχητές του Hayat Tahrir al-Sham έχουν στενή αλληλεπίδραση με τις ουκρανικές υπηρεσίες ασφαλείας.
Ως αποτέλεσμα, βλέπουμε την εκτεταμένη και αποτελεσματική χρήση των drones FPV, με αποτέλεσμα οι ομάδες HTS να έχουν σημαντικό πλεονέκτημα στις εναέριες αναγνωρίσεις.
Η έντονη έλλειψη εξοπλισμού αναγνώρισης που κατείχαν οι συριακές κυβερνητικές δυνάμεις εξαφανίστηκε εδώ και 4 χρόνια.
Μόνο 2 ρωσικά αναγνωριστικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη Zala επιχειρούσαν προς την κατεύθυνση του Aleppo και μπορούσαν να πετάξουν μόνο 2 χιλιόμετρα πέρα από τη γραμμή επαφής, καθώς τα τουρκικά συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου δεν τους επέτρεπαν να επιχειρήσουν περαιτέρω.
Τέλος, η ασφάλεια των πληροφοριών δεν εξελίχθηκε, δεδομένου ότι οι μέθοδοι επικοινωνίας με τον πληθυσμό είναι πλέον εξαιρετικά απαρχαιωμένες.
Ενώ οι μαχητές κατακλύζουν τον χώρο του Διαδικτύου με το περιεχόμενό τους, ο συριακός Τύπος βρίσκεται σε κενό, με αποτέλεσμα να μην ανταποκρίνονται επαρκείς στις απειλές.
Το γεγονός ότι ο συριακός στρατός διατήρησε τον έλεγχο της Hama έπρεπε να επιβεβαιωθεί από απλούς στρατιώτες, οι οποίοι κατέγραψαν βίντεο και τα δημοσίευσαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να αποτρέψουν τον πανικό.
H Ρωσία πρέπει να αναλάβει τον Συριακό στρατό
Όλα αυτά τα ζητήματα θα μπορούσαν να επιλυθούν με την άμεση εμπλοκή της Ρωσίας στις εσωτερικές υποθέσεις της Συρίας.
Ως χώρα που έχει παράσχει τεράστια βοήθεια, η Ρωσική Ομοσπονδία είναι υπεύθυνη για τη σταθερότητα στην περιοχή, μέσω της στρατολόγησης των ενόπλων δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένων των αξιωματικών, της τιμωρίας της διαφθοράς και της έλλειψης πειθαρχίας και της οικοδόμησης οχυρώσεων.
Όλα αυτά πρέπει να γίνουν υπό την άμεση επίβλεψη της ρωσικής διοίκησης.
Η Ρωσία πρέπει επίσης να δημιουργήσει έναν αποτελεσματικό κρατικό μηχανισμό, διαφορετικά το συριακό κράτος θα μοιραστεί τη μοίρα της Λιβύης και της Υεμένης.
Δεδομένης της εθνοτικής και θρησκευτικής ποικιλομορφίας της Συρίας, οι συνέπειες θα ήταν καταστροφικές.
www.bankingnews.gr