Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως η «χαρά» που υποσχέθηκε να φέρει στη χώρα η υποψήφια των Δημοκρατικών έχει εξαφανιστεί. Το αφήγημα μπάζει νερά
Της Μαρίας Δεναξά
Οι Ρεπουμπλικάνοι τον έχουν μετονομάσει σε «Ταμπόν Τιμ», επειδή εγκατέστησε διανομείς προστασίας για την έμμηνο ρύση στις σχολικές τουαλέτες της πολιτείας του. Από τότε που η Κάμαλα Χάρις επέλεξε τον κυβερνήτη της Μινεσότα ως υποψήφιο για αντιπρόεδρο, ο Τιμ Γουόλς παρομοιάζεται περισσότερο με θερμομετρητή παρά με πολιτικό.
Όταν ενθουσιάζεται και τα πράγματα πάνε καλά για τους Δημοκρατικούς, στις ομιλίες του κάνει μια σειρά από χαρακτηριστικές κινήσεις – για παράδειγμα, υψώνει τα χέρια του στον ουρανό. Όταν τα πράγματα χειροτερεύουν, είναι σκυθρωπός πάνω από το μικρόφωνο και επαναλαμβάνει πως, αν εκλεγεί ο Τραμπ, «οι αντίπαλοί του θα καταλήξουν στη φυλακή», υιοθετώντας μια επιτηδευμένη στάση, σαν να ετοιμάζεται να συλληφθεί.
Τελευταία, ο Γουόλς εμφανίζεται περισσότερο σκυθρωπός απ’ ό,τι ενθουσιώδης. Ο μήνας του μέλιτος των Αμερικανών με την Κάμαλα Χάρις ανήκει πλέον στο παρελθόν. Λίγες ημέρες πριν από την τελική αναμέτρηση των δύο υποψήφιων προέδρων, η «χαρά» που υποσχέθηκε να φέρει στη χώρα η υποψήφια των Δημοκρατικών έχει εξαφανιστεί. Τη θέση της έχουν πάρει ο πανικός, οι ύβρεις και οι κατηγορίες. Τα διάφορα τεχνάσματα εντυπωσιασμού, η χείρα βοηθείας και στήριξης από γνωστούς αστέρες του Χόλιγουντ, και όχι μόνο, εξελίσσονται σε φιάσκο.
«Μπάζει νερά»
Το πρώτο σύμπτωμα, από το οποίο καταλαβαίνει κανείς πως το καράβι της προεκλογικής εκστρατείας της Χάρις… μπάζει νερά, είναι μια σειρά από δημοσκοπήσεις, που στην καλύτερη περίπτωση καταγράφουν τα ίδια ποσοστά με τον Τραμπ, στη χειρότερη τη δείχνουν λίγες μονάδες πίσω στις περισσότερες από τις επτά πολιτείες-κλειδιά, στις οποίες, λόγω του έμμεσου συστήματος ψηφοφορίας, αναμένεται να κριθεί το αποτέλεσμα.
Μια δημοσκόπηση της «Wall Street Journal», που δημοσιεύθηκε την προηγούμενη εβδομάδα, έδειξε μάλιστα, για πρώτη φορά, ότι ο Τραμπ κερδίζει τη λαϊκή ψήφο έναντι της αντικαταστάτριας του Μπάιντεν!
Σίγουρα υπήρξε το «φαινόμενο McDonald’s», μεταξύ των νέων και των μειονοτήτων που εκτίμησαν την επίσκεψη του Ρεπουμπλικάνου υποψηφίου σε ένα από τα εστιατόρια της αλυσίδας, πριν από μία εβδομάδα, σε προάστιο της Φιλαδέλφειας. Αλλά, πάνω απ’ όλα, είναι οι γκάφες της υποψήφιας των Δημοκρατικών, της οποίας η κατάρρευση ξεκίνησε επίσημα στις 14 Οκτωβρίου (μια αιωνιότητα στην Αμερική!), μετά την αποτυχημένη συνέντευξή της στο Fox News με τον Μπρέτ Μπάιερ, όπου δεν έπεισε για το Μεταναστευτικό, ή όταν κατηγόρησε τον Τραμπ ότι είναι πολύ μεγάλος για να ηγηθεί της χώρας, αγνοώντας την ηλικία του Μπάιντεν και τα θέματα της υγείας του, που ήταν ταμπού ακόμη και πριν από λίγους μήνες.
Την Πέμπτη, η Κάμαλα Χάρις επανέλαβε την επίπονη άσκηση, αυτή τη φορά στο CNN, ένα κανάλι πιο φιλικό προς αυτήν, σε μια εκπομπή στην οποία απαντούσε σε αναποφάσιστους ψηφοφόρους της Πενσιλβανίας. Όταν ρωτήθηκε για το Μεταναστευτικό, προτίμησε να επιτεθεί στους Ρεπουμπλικάνους, που αρνήθηκαν μια διακομματική συμφωνία, χωρίς να απαντήσει στις ενστάσεις του συντονιστή Άντερσον Κούπερ, ο οποίος τη ρώτησε γιατί τα μέτρα που υποστηρίζει τώρα δεν είχαν υιοθετηθεί τα δύο πρώτα χρόνια της θητείας του Μπάιντεν.
Όταν πρόκειται για δύσκολα θέματα, η Χάρις βρίσκεται πάντα σε εμφανώς δυσχερή θέση για να δώσει εξηγήσεις. Αυτό είναι εξαιρετικά απογοητευτικό για μια πρώην εισαγγελέα. Οι αντίπαλοί της -αλλά όχι μόνο αυτοί- μιλούν για «λεκτική σαλάτα», ένα είδος ηθελημένης ασάφειας για να αποφύγει ευαίσθητα θέματα που δεν κατέχει. Κι έπειτα υπάρχουν τα χτυπήματα κάτω από τη μέση, πάντα τα ίδια που αποδεικνύουν πως πρόκειται για τα τελευταία πυρομαχικά ενός στρατοπέδου που στοχεύει προς όλες τις κατευθύνσεις, πιστεύοντας ότι χτυπούν τον Τραμπ, αλλά στην ουσία αγγίζουν τους αναποφάσιστους, οι οποίοι δεν εκτιμούν απαραίτητα αυτή την πρακτική.
Ο «Guardian», για παράδειγμα, δημοσίευσε τις δηλώσεις ενός πρώην μοντέλου που κατηγόρησε τον Τραμπ ότι τη «χούφτωσε» το… 1993, παρουσία του Τζέφρι Επσταϊν. Ο Τραμπ τής έστειλε μάλιστα και καρτ ποστάλ. Οι «New York Times» έφεραν στο φως τον στρατηγό Τζον Κέλι, πρώην προσωπάρχη του Τραμπ. Ο πρώην στρατιωτικός, τον οποίο κατέγραψε η εφημερίδα, ομολόγησε ότι άκουσε τον Τραμπ να λέει πολλές φορές ότι «ο Χίτλερ είχε καλές ιδέες».
Αντιδρώντας από την κατοικία της στο Ναυτικό Παρατηρητήριο της Ουάσινγκτον, η Κάμαλα Χάρις κάλεσε τα ΜΜΕ για να τοποθετηθεί, υιοθετώντας έναν πανηγυρικό -για να μην πω προεδρικό- τόνο. «Είναι απίστευτα επικίνδυνο να επικαλείται ο Ντόναλντ Τραμπ τον Αδόλφο Χίτλερ, τον άνθρωπο που είναι υπεύθυνος για τον θάνατο έξι εκατομμυρίων Εβραίων και εκατοντάδων χιλιάδων Αμερικανών» είπε.
Κατά τη διάρκεια της εκπομπής στο CNN, δεν δίστασε να χαρακτηρίσει τον τέως πρόεδρο «φασίστα», επαναλαμβάνοντας το σλόγκαν της προεκλογικής εκστρατείας του 2016: «Ή εγώ ή το τέλος της δημοκρατίας».
Αυτή η αλλαγή τόνου είναι ακόμη πιο εκπληκτική, δεδομένου ότι μέχρι τώρα η Χάρις είχε επιδέξια απαλλαγεί από τα κλισέ που το κόμμα της είχε υιοθετήσει για τον αντίπαλό της, πριν από οκτώ χρόνια. Όχι επειδή τον σέβεται περισσότερο από ό,τι η Χίλαρι Κλίντον, αλλά για να μην προσβάλει τους Αμερικανούς που τον έχουν ήδη ψηφίσει δύο φορές.
Λάθη ή υπονόμευση;
Πάντως, ακόμη και τα βαριά ονόματα του κόμματός της φαίνεται ότι συμμετέχουν στην αποδυνάμωσή της -θα μάθουμε αν είναι σκόπιμη αυτή η στάση μετά τις εκλογές-, στο τράνταγμα αυτού του χάρτινου πύργου που χτίστηκε βιαστικά μετά την αποχώρηση του Μπάιντεν. Απευθυνόμενος ο Ομπάμα, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Πίτσμπουργκ, στους έγχρωμους νέους των ΗΠΑ, οι οποίοι ελκύονται ολοένα περισσότερο από τον Τραμπ, τους κατηγόρησε ότι είναι μισογύνηδες.
Η Χίλαρι Κλίντον, σε συνέντευξή της την Πέμπτη στο CNN, εξέφρασε τη λύπη της για το γεγονός ότι ορισμένοι Αμερικανοί «εκτιμούν την ισχυρή πλευρά» του πρώην αντιπάλου της. Παράλληλα με τα μεγάλα κεφάλια της Ουάσινγκτον, τον Τραμπ επιχειρούν να πλήξουν και οι διασημότητες της χώρας. Ο Μπρους Σπρίνγκστιν, για παράδειγμα, έδωσε συναυλίες στην Ατλάντα και τη Φιλαδέλφεια για να καταγγείλει τον «τύραννο». Παλιές συνταγές από μια παλιά ήττα, αυτήν του 2016. Καθόλου καλό σημάδι για τη Χάρις, της οποίας το σύνθημα είναι «Δεν πάμε πίσω»!
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»