Η Ελλάδα, σε περίπτωση ένταξης της γείτονος, θα μπορούσε να βρεθεί προ εκπλήξεων ως προς την εθνική της ασφάλεια
Παρά τα σοβαρά οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα που συσσωρεύονται και διαιωνίζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι σαφές ότι ορισμένες χώρες επιθυμούν διακαώς να ενταχθούν σ’ αυτήν. Τέτοια είναι η περίπτωση της Αλβανίας, της οποίας η επίσημη έναρξη των ενταξιακών της διαπραγματεύσεων στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα αναμένεται να ανακοινωθεί σήμερα, έπειτα από αρκετές αναβολές από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
- Από τη Μαρία Δεναξά
Η Αλβανία αναγνωρίστηκε επίσημα ως υποψήφια χώρα το 2014, μετά την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων στο δικαστικό σύστημα και στη δημόσια διοίκηση, καθώς και την αναθεώρηση των κανόνων της κοινοβουλευτικής διαδικασίας. Από την πτώση του καθεστώτος τη δεκαετία του 1990 όλες οι εκλογές διαταράχθηκαν από επεισόδια και θανάτους, ενώ τα αποτελέσματα, τα οποία ήταν πάντα αμφισβητούμενα, συχνά επιδείνωναν τις πολιτικές διαμάχες αντί να τις κατευνάσουν. Το ζήτημα της ένταξης, από την άλλη πλευρά, φαίνεται να έχει γλιτώσει από τη βία.
Ένα άλλο απτό σημάδι της προσέγγισης των Τιράνων με τις ευρωπαϊκές Αρχές που συνέβαλαν στην απόφαση της έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων είναι ότι η χώρα είναι μέλος του ΝΑΤΟ από το 2009. Εντάχθηκε ταυτόχρονα με την Κροατία. Κι ενώ τα Τίρανα εξακολουθούν να θεωρούνται από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες κι από την Ελλάδα τουρκική μαριονέτα, η ευρωπαϊκή ηγεσία κάνει τα στραβά μάτια στον νεοοθωμανισμό, που όχι μόνο βρίσκεται αλλά έχει περάσει το κατώφλι της Ευρώπης.
Το «σφιχταγκάλιασμα» των Τιράνων με την Άγκυρα αναθερμάνθηκε το 1992. Έναν χρόνο αργότερα υπογράφτηκε τουρκοαλβανικό σύμφωνο συνεργασίας έναντι επιθέσεως από τρίτο κράτος και το 2010 οι Τούρκοι πήραν τη ναυτική βάση στον Αυλώνα, μία από τις σημαντικότερες στην Αδριατική και τη Μεσόγειο. Από τότε, τουρκικές φρεγάτες αλωνίζουν, εκτός από το Αιγαίο, και στο Ιόνιο. Επιπλέον, η Αλβανία έχει παραχωρήσει στην Τουρκία και την παρακείμενη αεροπορική βάση της Κουτσόβα. Με λίγα λόγια, η Τουρκία με μεθοδικό τρόπο μέσω του δούρειου ίππου της Αλβανίας έχει τα τελευταία χρόνια πάρει θέση στη γεωπολιτική σκακιέρα της περιοχής περικυκλώνοντας την Ελλάδα, η οποία, εκτός από τις τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο, πρέπει να αντιμετωπίσει και το θέμα της «τουρκικής» μειονότητας στη Θράκη, αφήγημα που υποστηρίζει και προωθεί η Τουρκία, όπως και την εκ του πονηρού υποστήριξη που παρέχει η τουρκική ηγεσία στα Σκόπια.
Με δεδομένο ότι ο Έντι Ράμα είναι κολλητός του Ερντογάν, η χώρα μας, σε περίπτωση ένταξης της Αλβανίας στην Ε.Ε., η οποία προσδιορίζεται γύρω στο 2030, θα μπορούσε να βρεθεί προ εκπλήξεων που αφορούν την εθνική μας ασφάλεια και την τακτοποίηση των διαφορών στο ζήτημα των θαλάσσιων διεκδικήσεων της Τουρκίας. Ωστόσο, η ελληνική απειλή για την άσκηση βέτο που θα εμποδίσει την πρόοδο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Αλβανίας, εξαιτίας της υπόθεσης του Φρέντι Μπελέρη, φαντάζει περισσότερο ως άλλο ένα αφήγημα κυρίως για εσωτερική κατανάλωση, παρά ως μια μελλοντική εξέλιξη για την προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων.
Ας μην ξεχνάμε πως ως προς το ζήτημα αυτό η Αθήνα έχει λάβει σθεναρή απάντηση από τον εκπρόσωπο της Κομισιόν και υπεύθυνο για τις εξωτερικές υποθέσεις Πέτερ Στάνο, αλλά και από τον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς, που το Σάββατο θα επισκεφτεί την Άγκυρα. Ο Σολτς έχει ταχθεί θερμά υπέρ της ένταξης της Αλβανίας στην Ε.Ε. ακόμα και με ειδική πλειοψηφία, που θα παρακάμψει όχι μόνο τις ελληνικές αντιρρήσεις, αλλά ακόμη και το ενδεχόμενο να ασκηθεί βέτο από την Αθήνα…
Πηγή: Εφημερίδα Δημοκρατία