Ο Αυστριακός Πρόεδρος Αλεξάντερ Βαν ντερ Μπέλεν αρνήθηκε να αναθέσει στο Κόμμα της Ελευθερίας (FPO), νικητή των βουλευτικών εκλογών, την εντολή να προσπαθήσει να σχηματίσει πλειοψηφία, με το σκεπτικό ότι κανένα κόμμα δεν θέλει να κυβερνήσει με αυτόν τον ακροδεξιό σχηματισμό.
Αλλά ζήτησε από τα κόμματα που κατατάσσονται στην πρώτη τριάδα στις εκλογές, επομένως και το Κόμμα της Ελευθερίας, να συζητήσουν μεταξύ τους για να βρουν διέξοδο από το πολιτικό «αδιέξοδο», μεταδίδουν τα πρακτορεία AFP και Reuters.
«Έχουμε μια εντελώς νέα κατάσταση όπου έχουμε έναν νικητή εκλογών με τον οποίο προφανώς κανένα άλλο κόμμα δεν θέλει να κυβερνήσει», είπε ο πρόεδρος σε τηλεοπτική ομιλία του μετά την ολοκλήρωση των διαβουλεύσεων με τους αρχηγούς πολιτικών κομμάτων, μετά την οποία βρήκε μια κατάσταση «κλασικού αδιεξόδου».
Ως εκ τούτου, «Ζητώ από τους ηγέτες των τριών κομμάτων που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους να συζητήσουν μεταξύ τους και να διευκρινίσουν με αξιοπιστία εάν προβλέπεται συνεργασία και, εάν ναι, ποια», ανέφερε ο πρόεδρος Αλεξάντερ Βαν ντερ Μπέλεν.
Το Κόμμα της Ελευθερίας (FPO), μια εθνικιστική, ευρωσκεπτικιστική, ριζοσπαστική ομάδα κατά της μετανάστευσης και κατά των ρωσικών κυρώσεων με επικεφαλής τον αμφιλεγόμενο Χέρμπερτ Κικλ, κέρδισε το 28,8% των ψήφων στις βουλευτικές εκλογές της 29ης Σεπτεμβρίου, κερδίζοντας τις πρώτες του εκλογές μεταπολεμικά.
Στη δεύτερη θέση βρέθηκε το Αυστριακό Λαϊκό Κόμμα (OVP) του υπηρεσιακού καγκελαρίου Καρλ Νεχάμερ, με 26,3%, ακολουθούμενο από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPO), που συγκέντρωσε 21,1%.
Ο Πρόεδρος Αλεξάντερ Βαν ντερ Μπέλεν είπε επίσης ότι θα καλέσει τους ηγέτες αυτών των τριών κομμάτων στο τέλος της επόμενης εβδομάδας για να μάθει το αποτέλεσμα των συζητήσεων μεταξύ τους.
Ο συντηρητικός εκτελών χρέη καγκελάριος Νεχάμερ ήταν ανοιχτός σε συνομιλίες με το FPO για να σχηματίσει πλειοψηφία, αλλά χωρίς τον Χέρμπερτ Κικλ. Όμως ο τελευταίος δεν δέχεται να αποκλειστεί από την κυβέρνηση και επικρίνει την ιδέα του σχηματισμού «συνασπισμού ηττημένων» μόνο και μόνο για να τον απομονώσουν.
Υπό αυτές τις συνθήκες, το κόμμα του Νεχάμερ θα μπορούσε να στραφεί σε συμμαχία με τους σοσιαλδημοκράτες, αλλά η πλειοψηφία που θα σχηματιζόταν με αυτόν τον τρόπο θα είχε μια ανασφαλή κοινοβουλευτική εντολή, επομένως για μια σταθερή κυβέρνηση θα χρειαζόταν έναν ακόμη σύμμαχο, που θα μπορούσε να είναι το φιλελεύθερο κόμμα Dull.
—