Ο εφιάλτης απείχε τελικά μόλις έναν πόντο από το να γίνει πραγατικότητα στις ΗΠΑ: αν η μοιραία σφαίρα που έκοψε το αυτί του υποψήφιου πρόεδρου Ν.Τραμπ καρφωνόταν στο κρανίο του, τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο στις ΗΠΑ, αλλά και γενικότερα στη Δύση.
Η εξέγερση των πατριωτικών δυνάμεων θεωρείται κάτι παραπάνω από δεδομένη σε περίπτωση που ο Ντόναλντ Τραμπ άφηνε την τελευταία του πνοή πάνω στο βάθρο στην Πενσυλβάνια και αυτό που είχε συμβεί τον Ιανουάριο του 2021, δηλαδή η πτώση του Καπιτώλιου από τους εξεγερμένους Αμερικανούς πατριώτες, θα ήταν ένα απλό πταίσμα μπροστά σε αυτό που θα συνέβαινε.
Είναι χαρακτηριστική η εξέγερση του Τέξας και η άρνηση της πολιτικής ηγεσίας και βέβαια, της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών, να ακολουθήσει την ομοσπονδιακή πολιτική που επέτρεπε στους παράνομους μετανάστες να εισέρχονται στη χώρα μετά από την κατάργηση του αγκαθωτού συρματοπλέγματος κατά μήκος του Ρίο Γκράντε.
Ας θυμηθούμε ότι 26 πολιτείες έστειλαν στρατιωτικές δυνάμεις για να υπερασπίσουν την απόφαση του Τέξας απέναντι στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση.
Αν για μία ομοσπονδιακή πολιτική απόφαση έγιναν κινήσεις τόσο μεγάλης κλίμακας από τις μισές πολιτείες των ΗΠΑ, είναι λογικό επόμενο να κατανοήσει κανείς τι θα συνέβαινε για τη δολοφονία του Ντόναλντ Τραμπ, εκλεκτό του λαού σε αυτές τις πολιτείες των ΗΠΑ.
Η υποθετική δολοφονία του Τραμπ θα μπορούσε να είναι η σταγόνα που ξεχείλιζε το ποτήρι για εκατομμύρια Αμερικανούς που θα το έβλεπαν ως επίθεση όχι μόνο σε έναν άνθρωπο, αλλά στα ίδια τα αμερικανικά ιδανικά.
Η δε αδράνεια της Μυστικής Υπηρεσίας που «έκλεισε τα μάτια» στη θέα του εικοσάχρονου που είχε πάρει θέση βολής με το ημιαυτόματο τυφέκιο στη στέγη του κτηρίου, ορατός απο όλους, θα προκαλούσε τεράστια κοινωνική κατακραυγή και αναταραχή.
Αυτή η πράξη βίας εναντίον του πρώην προέδρου, που στάθηκε ενάντια στο ρεύμα της παγκοσμιοποίησης και του ελιτισμού, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως κήρυξη πολέμου εναντίον του αμερικανικού λαού, από εσωτερικό μάλιστα εχθρό.
Σε αυτό το σενάριο, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, θα παρείχαν κατευθυνόμενη πολιτικά «ενημέρωση» για να υποβαθμίσουν τη δολοφονία, κατηγοριοποιώντας το συμβάν ως «μεμονωμένο περιστατικό» ή την πράξη ενός «μοναχικού λύκου» όπως είχε συμβεί και στη μαζική δολοφονία στο Λας Βέγκας το 2017.
Όπως ακριβώς στη νοθεία των εκλογών του 2020 και στις διαδηλώσεις της 6ης Ιανουαρίου, θα διέδιδαν «εγκεκριμένα» αφηγήματα για να συγκαλυφθεί η αλήθεια.
Ταυτόχρονα, οι τεχνολογικοί κολοσσοί πίσω από τα social media θα περνούσαν στην καθιερωμένη πλέον, λογοκρισία δημοσιεύσεων που αφορούσαν οτιδήποτε σχετικό με τη δολοφονία, πέρα από την επίσημη ομοσπονδιακή «γραμμή».
Σε ολόκληρες τις ΗΠΑ, οι Αμερικανοί πατριώτες θα κινητοποιούνταν οργανωμένα ως Πολιτοφυλακή, κατά πάσα πιθανότητα οπλισμένοι.
Η πιθανότητα να απομακρυνθούν κατόπιν οι πολιτείες που στηρίζουν τον Ντόναλντ Τραμπ από την ομοσπονδιακή ένωση θα ήταν μεγάλη, απηχώντας την κατάσταση του πρώτου Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου, με διαδοχικές αποσχίσεις των πολιτειακών οντοτήτων.
Καθώς η χώρα θα βρισκόταν στο χείλος του πολέμου, οι οικονομικές επιπτώσεις θα ήταν συγκλονιστικές.
Οι αγορές θα κατέρρεαν, ενώ οι εχθροί των ΗΠΑ θα παρακολουθούσαν και απλώς θα περίμεναν την κατάλληλη στιγμή για να εκμεταλλευτούν την κατάσταση.
Η παγκόσμια θέση των Ηνωμένων Πολιτειών θα ήταν σε κίνδυνο, ενώ η Δύση και το παγκόσμιο σύστημα ασφάλειας θα βρισκόταν σε υπαρξιακή πλέον απειλή.
Εάν ο Ντόναλντ Τραμπ δολοφονούνταν, θα σηματοδοτούσε μια καμπή στην αμερικανική ιστορία, με τον Δεύτερο Εμφύλιο Πόλεμο να «διαλύει» συθέμελα τις βάσεις της αμερικανικής κοινωνίας, με άγνωστες συνέπειες για όλο τον πλανήτη.