Οι κυβερνήσεις Παρισιού, Βερολίνου και Βαρσοβίας αποτυπώνουν τη φιλευρωπαϊκή πλειοψηφία που επικρατεί στο Ευρωκοινοβούλιο και τορπιλίζουν τις ελπίδες της
Εχουν περάσει λιγότερα από δύο χρόνια από τότε που γεννήθηκε το Τρίγωνο Ντράγκι – Μακρόν – Σολτς, μέσα σε ένα νυχτερινό τρένο με προορισμό το εμπόλεμο Κίεβο.
Αλλά αυτή η συνεννόηση έχει πια, εκ των πραγμάτων, ξεχαστεί.
Τη θέση της έχει αρχίσει να παίρνει το επονομαζόμενο Τρίγωνο της Βαϊμάρης, η ομάδα συνεργασίας μεταξύ Γαλλίας, Γερμανίας και Πολωνίας, η αναβίωση μιας παλιάς συμμαχίας ικανής να καθορίσει στο άμεσο μέλλον τους συσχετισμούς των δυνάμεων εντός της ΕΕ. Ικανής και αποφασισμένης, σύμφωνα με τη «Repubblica», που εκτιμά πως η νέα σύμπραξη Μακρόν – Σουλτς – Τουσκ έχει σκοπό να τορπιλίσει τις ελπίδες της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για μία νέα θητεία στην κεφαλή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και παράλληλα να περιθωριοποιήσει τη σκληρή ευρωπαϊκή Δεξιά, συμπεριλαμβανομένης και της διαδόχου του Μάριο Ντράγκι στην ιταλική πρωθυπουργία, της Τζόρτζια Μελόνι.
Για την ιταλική εφημερίδα, δεν είναι καθόλου τυχαίο που το Τρίγωνο της Βαϊμάρης συναντήθηκε ξανά, στα μέσα Μαρτίου, στο Βερολίνο, έπειτα από ένα διάλειμμα 13 χρόνων: ο γάλλος πρόεδρος, ο γερμανός καγκελάριος και ο νέος πρωθυπουργός της Πολωνίας ξεσκόνισαν μια παλιά συμφωνία προκειμένου να δημιουργήσουν, ακριβώς, μία νέα ισορροπία στην Ευρώπη.
Αρχικά, αναφορικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία, με τους τρεις ηγέτες να ξεκαθαρίζουν πως «η υποστήριξή μας δεν θα καμφθεί», το σύμφωνο όμως προσλαμβάνει πια ευρύτερες διαστάσεις.
«Ας αξιοποιήσουμε τη συμπληρωματικότητά μας», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Εμανουέλ Μακρόν μετά τη συνάντησή του με τους δύο ευρωπαίους εταίρους του. Ο γαλλογερμανικός άξονας χρειαζόταν ούτως ή άλλως τόνωση, μετά τις ρωγμές των τελευταίων μηνών, και η Πολωνία, από την πλευρά της, γίνεται σημείο αναφοράς του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη.
Κοινό άρθρο
Αρκεί να σημειωθεί ότι είναι ένας από τους λίγους εταίρους που σέβονται τη δέσμευση να αφιερώνουν τουλάχιστον το 2% του ΑΕΠ τους στην άμυνα – η Πολωνία αφιερώνει μάλιστα στην άμυνα το 3,92% του ΑΕΠ της, ποσοστό μεγαλύτερο ακόμα και από τις ΗΠΑ.
Και δεν είναι τυχαίο που την περασμένη εβδομάδα οι υπουργοί Εξωτερικών των τριών χωρών συνυπέγραψαν ένα άρθρο γνώμης με σαφή στόχο: να σταματήσουν το φιλοπουτινικό μέτωπο των δεξιών στην Ευρώπη. «Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε καμιά «γκρίζα ζώνη»», έγραψαν στις 3 Απριλίου.
Οι κυβερνήσεις του Παρισιού, του Βερολίνου και της Βαρσοβίας αποτυπώνουν από κοινού τη φιλευρωπαϊκή πλειοψηφία που επικρατεί, μέχρι τώρα, στο Ευρωκοινοβούλιο: Φιλελεύθεροι, Κεντρώοι και ΕΛΚ. Και δεν τρέφουν, σύμφωνα πάντα με τη «Repubblica», παρά ελάχιστη συμπάθεια για την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Για διαφορετικούς λόγους ο κάθε ηγέτης. Ο γάλλος πρόεδρος, που την είχε προτείνει πριν από πέντε χρόνια, αισθάνεται προδομένος από τις τελευταίες κινήσεις της και πιστεύει ότι χρειάζεται ένας «βαρύτερος» υποψήφιος για να αντιμετωπίσει την επόμενη πενταετία.
Ενας «τεχνίτης», όπως φέρεται να είπε στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
Ο καγκελάριος, ως αρχηγός του SPD, δεν είναι έτοιμος να στήσει οδοφράγματα για τη συμπατριώτισσά του και γνωρίζει ότι χωρίς αυτήν μπορεί να δώσει στους Πράσινους συμμάχους του μια καρέκλα ευρωπαίου επιτρόπου. Οσο για τον Ντόναλντ Τουσκ, δυσανασχετεί με τις παραχωρήσεις που έχει κάνει η Επιτροπή σε ορισμένους δεξιούς ηγέτες, κυρίως στη Μελόνι, που δεν έχουν διακόψει απερίφραστα τις σχέσεις τους με φιλορωσικά μέτωπα, ιδιαίτερα εκείνο του ούγγρου εθνολαϊκιστή πρωθυπουργού Βίκτορ Ορμπαν.