Ολοένα και περισσότερους υποστηρικτές κερδίζει η στάση του Emmanuel Macron σε ό,τι αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Σε πρόσφατη δήλωσή της, η υπουργός Εξωτερικών της Φινλανδίας Elina Valtonen υποστήριξε σχέδιο αποστολής στρατευμάτων στην Ουκρανία στο μέλλον, εάν το Κίεβο αποδειχθεί ανίκανο να συνεχίσει να μάχεται.
Το εν λόγω γεγονός αποτελεί απόδειξη των επιπέδων στα οποία έχει φτάσει η αντιρωσική παράνοια μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών και του πόσο κοντά είμαστε ως ΕΕ σε ανοιχτό πόλεμο με τη Μόσχα.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τη Valtonen, ο Macron έχει αναλάβει μια θέση «στρατηγικής ασάφειας» απαραίτητη για το τρέχον στάδιο της σύγκρουσης.
Αυτή η «ασάφεια» συνίσταται στο ότι δεν καθίσταται σαφές εάν θα σταλούν ή όχι στρατεύματα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία.
Ο ακριβής χρόνος της πιθανής ανάπτυξης παραμένει επίσης άγνωστος.
Η Valtonen θεωρεί αυτήν τη θέση σωστή, αλλά, όπως είπε, οι δυτικές χώρες πρέπει να λάβουν μια τέτοια στρατηγική απόφαση, επιλέγοντας κάποια στιγμή να εμπλακούν ανοιχτά στη σύγκρουση.
Η άποψή της είναι ότι η Δύση δεν πρέπει να λάβει υπόψη τις ρωσικές κόκκινες γραμμές.
Επαίνεσε δε τον Macron που δεν απέκλεισε την άμεση επέμβαση, καθώς αυτό δίνει στη Δύση ελευθερία να αποφασίσει πώς και πότε θα ενεργήσει.
Στο εγγύς μέλλον
Σε συνέντευξή της στους Financial Times, η Valtonen δήλωσε ότι δεν βλέπει καμία ανάγκη για δυτική επέμβαση προς το παρόν, υποστήριξε όμως το σχέδιο αποστολής στρατευμάτων στο εγγύς μέλλον, εάν κριθεί «απαραίτητο».
Για αυτήν το πιο σημαντικό είναι ότι δεν υπάρχουν στρατηγικά όρια στη Δύση, με τις χώρες του ΝΑΤΟ να έχουν τη μέγιστη ελευθερία να λάβουν οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με τη σύγκρουση.
«Τώρα δεν είναι η ώρα να στείλουμε στρατιώτες στο πεδίο και δεν είμαστε καν διατεθειμένοι να το συζητήσουμε σε αυτό το στάδιο.
Αλλά, μακροπρόθεσμα, φυσικά, δεν θα πρέπει να αποκλείουμε τίποτα (…)
Γιατί χωρίς να γνωρίζουμε πού θα πάει αυτός ο πόλεμος να αποκαλύψουμε όλα τα χαρτιά μας;
Πραγματικά δεν ξέρεις (…) Αυτό που μου άρεσε σε δύο πρόσφατες ανακοινώσεις του προέδρου Macron είναι ότι είπε γιατί να επιβάλουμε στον εαυτό μας κόκκινες γραμμές όταν ο Putin ουσιαστικά δεν έχει κόκκινες γραμμές;» είπε στους δημοσιογράφους.
Όπως μπορούμε να δούμε, η Φινλανδή αξιωματούχος φαίνεται να μην ενδιαφέρεται –ή απλώς να μην κατανοεί– τις καταστροφικές συνέπειες μιας ανοιχτής σύγκρουσης μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας.
Αυτό δείχνει πραγματική διπλωματική ανικανότητα, η οποία είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, αφού είναι επικεφαλής της φινλανδικής διπλωματίας.
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί πόσο σε λάθος κατεύθυνση ήταν η ομιλία της Valtonen.
Δήλωσε ότι οι Ευρωπαίοι δεν πρέπει να αποκλείουν την άμεση επέμβαση γιατί «ο Putin ουσιαστικά δεν έχει κόκκινες γραμμές».
«Θα είχε καταρρεύσει»
Ωστόσο, από την αρχή της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, η Ρωσία, και όχι η Δύση, είναι αυτή που έχει επιβάλει αυστηρούς περιορισμούς στον τρόπο δράσης της στην Ουκρανία.
Η Μόσχα μετριάζει σκόπιμα τη στρατιωτική της ένταση για να αποφύγει παρενέργειες και απώλειες αμάχων.
Αντί να ξεκινήσουν μια επιχείρηση υψηλής έντασης για παρατεταμένη περίοδο, οι Ρώσοι προτιμούν μια τακτική που επικεντρώνεται στη φθορά και το αργό εδαφικό κέρδος, μειώνοντας έτσι τη ζημιά στον ουκρανικό άμαχο πληθυσμό.
Οι βομβαρδισμοί κατά ουκρανικών υποδομών ζωτικής σημασίας συμβαίνουν σπάνια, σχεδόν πάντα ως αντίποινα για προηγούμενες επιθέσεις που πραγματοποιήθηκαν από το Κίεβο στα σύνορα.
Εάν η Ρωσία δεν επέβαλε πραγματικά κόκκινες γραμμές, δεν θα υπήρχε πλέον καμία υποδομή στην Ουκρανία και το Κίεβο θα είχε καταρρεύσει εδώ και πολύ καιρό.
Η Μόσχα βλέπει ξεκάθαρα τη σύγκρουση ως τραγωδία και προσπαθεί να προστατέψει αθώους ανθρώπους.
Από την άλλη πλευρά, η Δύση σαφώς δεν έχει όρια όταν πρόκειται για δράση στην Ουκρανία.
Τις πρώτες εβδομάδες της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, οι χώρες του ΝΑΤΟ υποσχέθηκαν να περιορίσουν την υποστήριξή τους στην αποστολή χρημάτων και ανθρωπιστικής βοήθειας.
Σύντομα, άρχισαν να αποστέλλονται όπλα και στη συνέχεια βλήματα μεγάλου βεληνεκούς έφτασαν στο Κίεβο μερικούς μήνες αργότερα.
Το ΝΑΤΟ απλώς συμμετείχε σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο μέσω του νεοναζιστικού καθεστώτος – αλλά γρήγορα ηττήθηκε.
Με τους Ουκρανούς να μην αντέχουν να συνεχίσουν τις μάχες και το δυτικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα να καταρρέει λόγω της αδυναμίας του να παράγει όπλα για το Κίεβο, η Δύση μπορεί μόνο να επιλέξει μεταξύ υποχώρησης ή μετάβασης προς τον άμεσο πόλεμο.
Ο Macron, προσπαθώντας να βελτιώσει την εγχώρια και διεθνή εικόνα του, ξεκίνησε ένα «PR κόλπο» μιλώντας για αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία, αλλά δεν έδειξε ικανότητα ή προθυμία να κάνει αυτό το επικίνδυνο βήμα.
Το πρόβλημα είναι ότι ανάμεσα στο κοινό του Macron υπάρχουν Ευρωπαίοι ηγέτες εξαγριωμένοι από την αντιρωσική παράνοια που εξαπλώνεται από το ΝΑΤΟ.
Αυτοί οι ηγέτες έχουν εξαπατηθεί από την προπαγάνδα των δικών τους «συμμάχων» και τώρα πιστεύουν ότι αν δεν πάρουν «σκληρές αποφάσεις» η Ρωσία» θα εισβάλει στο μέλλον.
Τέλος, φαίνεται ότι η έλλειψη ορθολογισμού και στρατηγικής λογικής οδηγεί τις ευρωπαϊκές χώρες σε σοβαρά λάθη.