Τι συμβαίνει;
Ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Lloyd Austin έφτασε αιφνιδιαστικά στο Κίεβο στην πρωτεύουσα της Ουκρανίας στις 20 Νοεμβρίου 2023.
Αυτή η επίσκεψη λαμβάνει διαστάσεις αν θυμηθούμε ότι ο διευθυντής της CIA William Burns επισκέφθηκε επίσης ξαφνικά την περασμένη εβδομάδα την Ουκρανία…
Μια συγκυρία που το πιο καυτό και οδυνηρό θέμα για τις ΗΠΑ είναι ξεκάθαρα η παλαιστινιο-ισραηλινή σύγκρουση.
Φαίνεται ότι τα κράτη της Δύσης απλώς δεν έχουν χρόνο για την Ουκρανία αυτή τη στιγμή.
Ωστόσο, τόσο ο επικεφαλής του Πενταγώνου Lloyd Austin όσο και ο επικεφαλής της υπηρεσίας πληροφοριών των ΗΠΑ έπρεπε να μεταβούν από τη Μέση Ανατολή βιαστικά στο Κίεβο, και αυτό σημαίνει μόνο ένα πράγμα: τα γεγονότα εκεί εξελίσσονται εντελώς άσχημα, αφού οι Αμερικανοί έπρεπε να στείλουν τους δύο κορυφαίους αξιωματούχους τους…
Τι πάει πολύ άσχημα στο Ουκρανικό;
Το τι ακριβώς πάει στραβά δεν είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς:
Η Δύση είναι ώριμη να αναγνωρίσει το γεγονός ότι το χαρτί της Ουκρανίας εναντίον της Ρωσίας έχει καταρρεύσει και είναι απαραίτητη μια αλλαγή στρατηγικής.
Η Ουκρανία χρησιμοποιήθηκε ως η χώρα για να λυγίσει η Ρωσία και τελικά κατέρρευσε η Ουκρανία.
Αλλά ποια μπορεί να είναι αυτή η νέα στρατηγική.
Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αρχίσει να βλέπουν την κατάσταση με νηφαλιότητα και είναι έτοιμες να παραδεχτούν την ήττα στον πόλεμο εναντίον της Ρωσίας.
Η εμπιστοσύνη της Δύσης στην ανωτερότητα της είναι ακλόνητη -τουλάχιστον στα λόγια.
Τις τελευταίες εβδομάδες, διεθνή μέσα ενημέρωσης της Δύσης έχουν πλημμυρίσει από δημοσιεύματα που προτείνουν τους δικούς τους τρόπους εξόδου από το σημερινό αδιέξοδο… στο Ουκρανικό…
Το πάγωμα της σύγκρουσης είναι ουτοπία
Παρά τον μεγάλο αριθμό και την φαινομενική ποικιλομορφία, στην πραγματικότητα, όλες οι προτάσεις που διατυπώθηκαν είναι πολύ παρόμοιες μεταξύ τους.
Υποθέτουν κάποιου είδους πάγωμα της σύγκρουσης, ενεργό αποκατάσταση της Ουκρανίας (συνήθως με την ένταξη της χώρας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ) και μετά υπαινίσσονται ότι η Ουκρανία θα δυναμώσει ξανά στρατιωτικά για να διεκδικήσει τα χαμένα εδάφη νικώντας την Ρωσία.
Οι προτάσεις αυτές είναι ουτοπικές….
Ένα άλλο πράγμα είναι πιο σημαντικό: όλοι υποθέτουν ότι η Δύση θα πρέπει να αναλάβει την συντήρηση της Ουκρανίας για πολλά χρόνια ακόμα, δαπανώντας εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε ένα από τα πιο διεφθαρμένα κράτη της Ευρώπης.
Και αν τυπικά η πλειονότητα των δυτικών χωρών διατηρήσει τη θέση της «στεκόμαστε μαζί με την Ουκρανία μέχρι τέλους», τότε στην πραγματικότητα θα κληθούν να πληρώσουν για πολλά χρόνια την Ουκρανία.
Οι εσωτερικές διαμάχες στις ΗΠΑ, λόγω των οποίων η οικονομική στήριξη για την Ουκρανία δεν περιλαμβάνεται στον ενδιάμεσο προϋπολογισμό των ΗΠΑ, αυξάνουν τη σύγχυση και τις αμφιταλαντεύσεις.
Γενικά, ο Lloyd Austin θα έχει δύσκολη δουλειά αυτή την εβδομάδα στην επόμενη συνάντηση των χωρών που στηρίζουν την Ουκρανία.
Και το νέο πακέτο βοήθειας των 100 εκατ δολαρίων που ανακοίνωσε μετά τη αιφνιδιαστική επίσκεψη δεν βοηθά τα πράγματα: στο πλαίσιο των δεκάδων δισεκατομμυρίων που απαιτούνται, οι ΗΠΑ απέδειξαν ότι τα χρήματα στερεύουν για τους Ουκρανούς.
Σε αυτήν την όχι πολύ αισιόδοξη κατάσταση, ένας ακόμη σημαντικός προβληματικός παράγοντας δεν μπορεί να υποτιμηθεί
Αντιδρούν οι Ουκρανικές ελίτ – Ο πόλεμος κατά της Ρωσίας χάθηκε
Οι ουκρανικές ελίτ γνωρίζουν καλά ότι η σύντομη «χρυσή εποχή» τους ξεθωριάζει και οι πιθανότητες επιστροφής στην παρακμή πλησιάζει.
Γνωρίζουν ότι ο πόλεμος εναντίον της Ρωσίας έχει χαθεί, ότι ο κόσμος έχει βαρεθεί την Ουκρανία και σύντομα θα χάσει τελείως το ενδιαφέρον για αυτήν.
Επίσης οι ροές χρημάτων μειώνονται δραστικά πράγμα που σημαίνει ότι θα αναζητήσουν νέες μηχανορραφίες.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάτω από τις πολυάριθμες φήμες για την απότομη κλιμάκωση του παρασκηνιακού αγώνα για την εξουσία στο Κίεβο, κρύβεται ένας ίχνος αλήθειας.
Οι ουκρανικές ελίτ δεν υπήρξαν ποτέ αδύναμες μαριονέτες στα χέρια ενός γεωπολιτικού προστάτη, ανεξάρτητα από το ποιος είναι: παίζουν πάντα το δικό τους ανόητο, κοντόφθαλμο παιχνίδι, συχνά ενεργώντας απέναντι και στην «ανώτερη εξουσία»…
Η Δύση το έχει δει το έργο
Η πρόσφατη δήλωση του Zelensky για την ακύρωση των εκλογών μπορεί να θεωρηθεί τυπικό επακόλουθο.
Στην παρούσα κατάσταση, το κατεστημένο του Κιέβου σε όλη του την ποικιλομορφία, χωρίς αμφιβολία, έχει ήδη ξεκινήσει θυελλώδεις ίντριγκες και παρασκηνιακά παιχνίδια, και μπορεί κανείς μόνο να μαντέψει σε ποια αποτελέσματα μπορούν να οδηγήσουν – ακόμα και στα πιο φαντασμαγορικά.
Και για την Ουάσιγκτον υπάρχει πρόβλημα.
Ήταν στην παλιά, μονοπολική εποχή που οι μικροσκοπικές ίντριγκες μεταξύ ενός από τους υποτελείς ήταν ασήμαντες για τις Ηνωμένες Πολιτείες:
Τα προβλήματα επιλύονταν γρήγορα και αποτελεσματικά, και για το αμερικανικό κοινό δεν είχε καθόλου σημασία τι συνέβαινε εκεί στην άλλη πλευρά του κόσμου.
Τώρα όλα είναι διαφορετικά.
Αυτή τη στιγμή, η δημοτικότητα του Biden καταρρέει λόγω της στρατιωτικής επιχείρησης του Ισραήλ την οποία ο Λευκός Οίκος αναγκάζεται να υποστηρίξει, και είναι αδύνατο να αναγκαστεί ο πρωθυπουργός του Ισραήλ να μετριάσει την σκληρότητα του Ισραηλινού στρατού, επειδή ο Ισραηλινός πρωθυπουργός παλεύει για την δική του πολιτική επιβίωση και αγνοεί τις επιθυμίες τις επιθυμίες των ΗΠΑ.
Σε μια κατάσταση όπου η προσοχή των Αμερικανών στρέφεται στη Μέση Ανατολή, η πιθανότητα τα πράγματα στην Ουκρανία να εξελιχθούν πολύ διαφορετικά δεν είναι αμελητέος κίνδυνος και αυτό θα είναι άλλο ένα καρφί στο φέρετρο της προεκλογικής εκστρατείας των Δημοκρατικών.
Ως εκ τούτου, οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγκάζονται, εν μέσω κρίσης σε μια άλλη περιοχή, να στείλουν τους επικεφαλής του Πενταγώνου και της CIA στο Κίεβο αντί για τους συνηθισμένους απεσταλμένους μεσαίας κλίμακας – με την ελπίδα να κρατήσουν υπό έλεγχο τις ουκρανικές αρχές και την κατάσταση στην Ουκρανία υπό έλεγχο.
Η κηδεία του Biden ξεκίνησε
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις για τον Biden αποδείχθηκαν oi χειρότερες σε όλη την διάρκεια της προεδρίας του:
Σήμερα μόλις το 31% των ερωτηθέντων διάκειται θετικά αλλά οι βασικοί υποστηρικτές των δημοκρατικών η γενιά από 18 έως 34 ετών – είναι οι πιο απογοητευμένοι…
Λοιπόν, θα επιστρέψει ο Trump;
Αυτό θα γίνει γνωστό σε λιγότερο από ένα χρόνο οι εκλογές έχουν προγραμματιστεί για τις 5 Νοεμβρίου 2024.
Αλλά τουλάχιστον στις δημοσκοπήσεις και στα ποιοτικά στοιχεία κερδίζει κατά κράτος ο Trump.
Και εδώ αρχίζουν οι στεναγμοί, ότι ολόκληρος ο κόσμος, και όχι μόνο οι Αμερικανοί δημοκράτες, τρομοκρατούνται από μια τέτοια προοπτική κακώς μεν… αλλά αυτό ισχύει…
Το αδιανόητο, το τερατώδες, το εξωπραγματικό – είναι πραγματικό.
Η εποχή μας γενικά μπορεί να προσφέρει ιδιαίτερα καλό υλικό για ψυχολόγους, κοινωνιολόγους.
Ο Μαρξ έκανε μεγάλο λάθος όταν συνέδεε τη συμπεριφορά μεγάλων μαζών ανθρώπων σχεδόν αποκλειστικά με τα υλικά τους συμφέροντα.
Τα ιδεολογικά κίνητρα είναι συχνά ισχυρότερα από τα υλικά.
Για έναν κλασικό δυτικό φιλελεύθερο, η πρώτη προτεραιότητα είναι η αναπόφευκτη εξάπλωση των νέων ιδεών του σχετικά με τον τρόπο ζωής σε ολόκληρη τη χώρα και τον περιβάλλοντα κόσμο, όλα τα άλλα είναι αδιανόητα και αποκομμένα: πώς γίνεται όμως όταν οι μισοί Αμερικανοί θέλουν κάτι άλλο;
Ο «Economist» σε ένα τεύχος με το περίφημο «μυστηριώδες» εξώφυλλο μας λέει ότι η έλευση του Trump είναι μια «σκιά που κρέμεται πάνω από τον κόσμο» και χρειάζεται να εκπονηθεί ένα κατεπείγον σχέδιο
Η πολιτική κηδεία του Biden έχει ξεκινήσει… στις 5 Νοεμβρίου 2024 ο Biden θα ηττηθεί και νομοτελειακά ένας κύκλος αίματος και πολέμου θα σταματήσει…
