Πέγκυ Μπαμπάθα
Αν πάρουμε ως παράδειγμα για την πιθανή πραγματικότητα που εξετάζουμε, το Μανιπούρ της Ινδίας, τότε μάλλον όχι. Τρεις μήνες μετά την παύση του διαδικτύου στην περιοχή – εκούσιο διάταγμα της ινδικής κυβέρνησης -, η περιοχή μαστίζεται από φόνους, εμπρησμούς και βιασμούς με τουλάχιστον 180 ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους και περισσότερους από 60.000 να μένουν άστεγοι. Χωριά έχουν πυρποληθεί και γείτονες έχουν λιντσάρει άλλους γείτονες, καθώς οι αρχές αδυνατούν να ελέγξουν την κλιμακούμενη βία. Αυτό που οδήγησε την κυβέρνηση της Ινδίας να ρίξει την περιοχή στο απόλυτο διαδικτυακό σκοτάδι, ήταν το στρατιωτικό πραξικόπημα και ο εμφύλιος πόλεμος στη γειτονική Μιανμάρ, που πυροδότησε γενικότερες διαμαρτυρίες στην περιοχή.
Καθώς άρχισαν οι μάχες, στις 4 Μαΐου, η ινδική κυβέρνηση έκανε αυτό που κάνει ξανά και ξανά όταν βρίσκεται αντιμέτωπη με εσωτερικές συγκρούσεις. Έκλεισε το διαδίκτυο. Η εθνική κυβέρνηση έχει την εξουσία να διατάξει τους παρόχους τηλεπικοινωνιών να σταματήσουν να παρέχουν σταθερό και κινητό διαδίκτυο, χρησιμοποιώντας έναν νόμο έκτακτης ανάγκης. Το έκανε 84 φορές το 2022 και 106 φορές το 2021, σύμφωνα με την Access Now, μια μη κυβερνητική οργάνωση που παρακολουθεί τις διακοπές του διαδικτύου. Η αιτιολόγηση για αυτά τα κλεισίματα είναι ότι εμποδίζουν την παραπληροφόρηση να διαδοθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και συμβάλλουν στην καταστολή των ταραχών.
Μια πιθανή παύση
Χωρίς ίχνος καταστροφολογίας, η αλήθεια είναι ότι το παράδειγμα της Μανιπούρ είναι αρκετά τρομακτικό και μας φέρνει μπροστά σε μια πραγματικότητα που σίγουρα δεν θα έμοιαζε με αυτή που βιώνει ο δυτικός κυρίως κόσμος τώρα. Με το διαδίκτυο να αποτελεί τεράστιο μέρος του παγκόσμιου συστήματος, η παύση του θα προκαλούσε ένα πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα από ό,τι μπορούμε να διανοηθούμε. Το διαδίκτυο επηρεάζει κάθε πτυχή της ζωής μας. Εκτός από τους απογοητευμένους influencers των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, το ζήτημα που θα ανέκυπτε θα ήταν πολύ πιο σοβαρό από το να μην υπάρχει πλέον Facebook, Instagram, Snapchat ή TikTok.
Σε μια πιθανή παύση του διαδικτύου η παγκόσμια οικονομία θα επέστρεφε στα επίπεδα της δεκαετίας του 1930. Τα χρήματά μας θα ήταν πρακτικά άχρηστα και δεν θα είχαμε τρόπο να επικοινωνήσουμε με κανέναν. Η πρόσβαση στα ψηφιακά κεφάλαια μας θα ήταν αδύνατη, καθώς οι υπολογιστές που δημιουργούν αντίγραφα ασφαλείας των δεδομένων αυτών δεν θα λειτουργούν πλέον. Αν και θα εξακολουθούσαμε να έχουμε χαρτονομίσματα και αυτό θα επέφερε μια σχετική ανακούφιση, στην πραγματικότητα δεν θα είχαμε πρόσβαση στις τράπεζες, ακριβώς επειδή όλα τα αντίγραφα ασφαλείας είναι αποθηκευμένα σε ένα cloud με ψηφιακή πρόσβαση.
Στον ανεπτυγμένο κόσμο, οι περισσότερες χώρες έχουν δημιουργήσει ένα πολύπλοκο ασύρματο τηλεφωνικό δίκτυο που δομεί πλέον βασικούς πυλώνες της κοινωνίας. Αν το ίντερνετ έπαυσε τα τηλέφωνά μας θα σταματούσαν να λειτουργούν, όπως και τα σταθερά, τα οποία πλέον κάνουν ακόμη και κλήσεις μέσω διαδικτύου. Ουσιαστικά θα έπρεπε να ξαναμάθουμε και να εφαρμόσουμε όλα τα παλαιότερα συστήματα επικοινωνίας μας πριν από το διαδίκτυο, με αυτή την εκ νέου εκμάθηση να διαρκεί μήνες, ακόμη και χρόνια.
Η μετακίνηση θα ήταν επίσης αδύνατη, καθώς πολλά από τα σύγχρονα μέσα βασίζονται στα συστήματα ραντάρ και εύρεσης διαδρομών μέσω δορυφόρων, όπως αεροπλάνα, τρένα και πλοία. Ακόμα και τα σύγχρονα έξυπνα αυτοκίνητα και ηλεκτρικά οχήματα,όπως τα Tesla θα ήταν άχρηστα, αφού δεν θα ήταν δυνατή ούτε η φόρτισή τους. Ακόμη και με τα κανονικά βενζινοκίνητα και υβριδικά οχήματα, δεν θα μπορούσαμε να αντλήσουμε βενζίνη για το αυτοκίνητό μας, καθώς οι περισσότερες αντλίες λειτουργούν με το διαδίκτυο.
Ψυχαγωγία και ψυχική υγεία χωρίς «σύνδεση»
Το διαδίκτυο έχει επίσης αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο έχουμε πρόσβαση στην ψυχαγωγία. Οι υπηρεσίες streaming όπως το Netflix και το Spotify έχουν γίνει απίστευτα δημοφιλείς, προσφέροντας μια τεράστια ποικιλία ταινιών, τηλεοπτικών εκπομπών και μουσικής σε χρήστες σε όλο τον κόσμο. Αν το διαδίκτυο εξαφανιζόταν, θα χάναμε την πρόσβαση σε αυτές τις υπηρεσίες και οι άνθρωποι θα έπρεπε να βρουν άλλους τρόπους να ψυχαγωγηθούν. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε αναβίωση των παραδοσιακών μορφών ψυχαγωγίας, όπως η ανάγνωση βιβλίων ή η παρακολούθηση DVD, αλλά θα σήμαινε επίσης σημαντική μείωση της ποικιλίας και της ευκολίας των επιλογών ψυχαγωγίας.
Η εξαφάνιση του διαδικτύου θα είχε όμως σημαντικό αντίκτυπο και στην ψυχική μας υγεία, αν σκεφτούμε ότι το διαδίκτυο έχει γίνει πηγή παρηγοριάς και ψυχαγωγίας για πολλούς ανθρώπους, παρέχοντας μια διέξοδο από το άγχος της καθημερινής ζωής. Χωρίς αυτό, οι άνθρωποι θα είχαν λιγότερες επιλογές για την αντιμετώπιση του άγχους και του στρες, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυξημένα αισθήματα απομόνωσης και κατάθλιψης. Επιπλέον, το διαδίκτυο έχει καταστεί ως μια ζωτικής σημασίας πηγή πληροφοριών και υποστήριξης για τα άτομα με ψυχικές παθήσεις και η εξαφάνισή του θα μπορούσε να αφήσει τα άτομα αυτά να αισθάνονται ακόμη πιο μόνα και απομονωμένα.
Οι πιο αρνητικές συνέπειες
Όλες αυτές οι εκτεταμένες και σημαντικές επιπτώσεις που θα είχε στη ζωή μας η απενεργοποίηση του διαδικτύου, δηλαδή η διακοπή των διαύλων επικοινωνίας μας, ο περιορισμός της πρόσβασης σε πληροφορίες, η διάλυση της οικονομίας και η μείωση της ποικιλίας των επιλογών ψυχαγωγίας και επιρροής της ψυχικής μας υγείας, θα προκαλούσαν τις ακραίες αντιδράσεις όλων μας. Η παύση της λειτουργίας του διαδικτύου σε παγκόσμια κλίμακα θα κατέστρεφε εντελώς τη σύγχρονη κοινωνία, οδηγώντας σε χάος, αναρχία και θάνατο. Σκεφτείτε να μην μπορούσαμε να πραγματοποιήσουμε τηλεφωνικές κλήσεις έκτακτης ανάγκης. Το 100 δεν θα ήταν σε θέση να ανταποκριθεί σε επείγοντα περιστατικά, επειδή δεν θα είχε υπολογιστή για να αρχειοθετήσει την κλήση μας, μια κλήση που μάλλον δεν θα περνούσε καν.